Εχουν Οι Κυριαρχοι δικαιωμα να τιμωρουν?

@lexy σ' ευχαριστώ για την απάντηση σου.
Από την πλευρά ενός υ μπορώ να αφουγκραστώ το πως μπορεί να νιώθει/σει και τι εκλαμβάνει.

Η ερώτησή μου γίνεται για την προσπάθεια κατανόησης και της άλλη πλευράς, που δεν μου είναι τόσο γνώριμη.

Αλλά θεωρώ κι εγώ πως μάλλον μια τέτοιας φύσης τιμωρία ίσως να ήταν επιπόλαια ή να συνέβη σε κακό timing.

 

τελικα ρε παιδια εχει δικαιωμα η δεν εχει?? 

 

Σ έχει φάει ή αγωνία ε???    

 

μα δεν ξερω τι να κανω!!!αλλαξαν ολα τα πιστευω μου!!! 

 

Υπομονή...σύντομα θα έχουμε πόρισμα. 

 

Σκοπός της τιμωρίας, κατά τη γνώμη μου, είναι η αύξηση ή η αποκατάσταση της συνειδητότητας, με έναν σύντομο, σκληρό και μελετημένο τρόπο, που επιπλέον υπογραμμίζει το είδος της σχέσης. Ο Κυρίαρχος και η υποτακτική δεν είναι ίσοι στη σχέση, το γνωρίζουν, το έχουν συνομολογήσει. Ο Κυρίαρχος δεν τιμωρεί ως θιγμένος ίσος, τιμωρεί ως υπεύθυνος για τη σχέση. Η "στεγνή συμμόρφωση" είναι αποτέλεσμα της τιμωρίας και ναι, δεν μπορεί να είναι υγρή, αυτό είναι άλλη περίπτωση. Σε καμία περίπτωση η τιμωρία δεν δημιουργεί τη διάθεση για την επανάληψή της  

Φαντάζομαι οτιδήποτε κάνει ο καθένας, άντρας ή γυναίκα, με μια ξαφνική κάβλα που δεν είναι δυνατό να ικανοποιηθεί. Την θυμάται για λίγο καιρό με χαμόγελο. Νομίζω ότι οι Κ δεν θα έχουν πρόβλημα με μια τέτοια προσέγγιση, για δύο λόγους, αφενός δεν κάνουν βούκινο οτιδήποτε "συνέβη" ή αισθάνθηκαν και αφετέρου δεν αναλύουν λεπτομέρειες μέχρι θανάτου (των λεπτομερειών).

Την καλημέρα μου  

 

Τα πράγματα είναι απλά.
Δεν έχει ποτέ το δικαίωμα,
απλώς η υ τον αφήνει 

 

Και το υ είναι υ επειδή το αποφάσισε μόνο του; ή ολοκλήρωσε κάποια εκπαίδευση; Και αν ολοκλήρωσε εκπαίδευση, πως το κατάφερε χωρίς λάθη για τιμωρία; εκτός από τον πάπα έχουν και τα υ το αλάθητο;

 

Εμένα η ύπαρξη τιμωρίας με καθησυχάζει, δεν μου αρέσει η τιμωρία ( προφανώς, και στην δική μου περίπτωση δεν είναι ποτέ σωματική και σίγουρα όχι κάτι καυλωτικό) αλλά η ύπαρξη της σημαίνει πως α. δεν μένουν μέσα Του πράγματα β. με το τέλος της ( όταν ορίσει ) λήγει και το θέμα γ. έχεις μια ευκαιρία να εξιλεωθείς και αυτό είναι πολύ σημαντικό για εμένα γιατί μου είναι τρομερά δύσκολο να διαχειριστώ το οτι έχω απογοητέυσει και έχω κάνει λάθος, άρα δεν μένουν ούτε μέσα μου πράγματα αρνητικά, ίσα ίσα τελειώνει με ένα πείσμα του ''δεν θα ξανακάνω βλακεία ποτέ ''.

Η ύπαρξη της τιμωρίας είναι δώρο, αν ξαφνικά ( σε αυτό συμφωνώ με την @gaby οτι είναι δικαίωμα Του, να ή να μην) ο Κ αποφάσιζε να μην τιμωρεί θα μου φαινόταν χ 2 πιο δύσκολο απο την όποια τιμωρία γιατί εγώ δεν θα ήθελα να διαχειριστώ το στραβό μου ( να έχω τον έλεγχο του) και ούτε και Εκείνος, αρα; (πανικ)

Ξαναλέω, δεν μαρέσει η τιμωρία ούτε σαν γεγονός ( ο,τι διαλέξει ) ούτε απο που πηγάζει ( το οτι έχω κάνει πατάτα δλδ ), τη διαχωρίζω όμως απο την ύπαρξη δικαιώματος τιμωρίας του Κ, αυτό είναι βοήθεια και δώρο για μένα.

 

@charlotte είσαι τυχερή,θα σου λυθούν όλες οι απορίες από το σωστότερο άτομο.
Η εκπαίδευση είναι για να δώσει τη ψευδαίσθηση και στους δυο οτι ο κ έχει τον έλεγχο 
Τώρα για το πως έφτασε κάποιος να γίνει υ,
οι λόγοι είναι διαφορετικοί για το καθένα.
Αλλά πάντα θα πηγάζει απο την εσωτερικότητα και τη προτίμηση του ατόμου,
εκτός αν θέλει να δοκιμάσει απλώς
ή να μπει σε αυτό επειδή θέλει τον συντροφο που θέλει αυτό
αλλά κι αυτά επιλογές είναι
άρα προτιμήσεις κι αυτές...
εκτός αν παρασυρθεί και μπει σ αυτο ασυναισθητα αλλα για να γινει αυτο σημαινει λειτουργησε ενστικτωδως αρα υποσυνειδητα το επελεξε παλι...
Λάθη κάνουν και πάντα θα κάνουν κι οι δυο αλλιως θα ήταν Θεοί.
Αλλά η τιμωρία είναι άλλου παππά ευαγγέλιο.
Αραγε στις τιμωρίες που δινουν οι κ δεν ειναι τιμωριες και για αυτους ταυτοχρονα;
Παντα υπαρχει καποια συνδεση με το ατομο που προβαινεις σε τετοιες πραξεις γιατι τωρα δε μιλαμε για απλα sessions κλπ,μιλαμε γ εκπαιδευση,για σχεση d/s...
Επομένως και για το κ δε θα ναι η καλύτερή του.
Εκτος αν το παμε σε παιχνιδι-φαση τη τιμωρια,αυτο ειναι παλι αλλο.
Νομιζω εδω μιλαμε για τιμωρια συμμορφωσης και καλα,οποτε ε δε θα καθεται καλα κ γ τον ιδιο.
Αρα βασικα τιμωρουνται κι οι δυο τη στιγμη της τιμωριας.

 

Σου εύχομαι λοιπόν να το ζήσεις στ αλήθεια και όχι ως ψευδαίσθηση τότε δεν θα σ ενοχλεί η τιμωρία!!! Ή οποία υπάρχει και πάντα στενοχωρει το Κ!!!!