Ταπείνωση - Εξευτελισμός (Humiliation)

Σπουδαίο αυτό το thread! Είναι πολύ σπουδαίο το θέμα, μια και ο εξευτελισμός είναι σίγουρα ένα από τα βασικότερα στοιχεία που ξεχωρίζουν το bdsm από οποιαδήποτε άλλη ερωτική πρακτική. Είναι σίγουρα ένα από τα βασικότερα εργαλεία που έχει στην διάθεσή του ο Κυριαρχικός για να πετύχει τις αντιδράσεις που θέλει να προκαλέσει στον υποτακτικό.

Θα ξεκινήσω με κάτι που ήταν ουσιαστικά η αφορμή για να πάρει φωτιά η συζήτηση. Είναι μια πολύ βασική ερώτηση και νομίζω πως χάθηκε λίγο στην σειρά των απαντήσεων που ακολούθησε. Θα την επαναφέρω όμως γιατί αξίζει σχολιασμού, παρόλο τον καιρό που πέρασε:

Η απάντηση που δίνω εγώ δεν έχει τόσο να κάνει μέ τις βιοχημικές ή άλλες αντιδράσεις που προκαλεί ο εξευτελισμός, σε συγκεκριμένα άτομα. Πιστεύω πως είναι κάτι άλλο...

Ξεχνάμε κάτι εδώ: Το bdsm είναι πάνω από όλα ένα εγκεφαλικό παιχνίδι ζωής ανάμεσα σε συναινούντες ενήλικες και ο στόχος του, πέρα από την πρόκληση ηδονής, ή έντονων συναισθημάτων μέσω π.χ. του πόνου ή συμβολισμών, είναι η συνεχής επέκταση των δικών μας ορίων και αυτών των συντρόφων μας. Είναι ένα παιχνίδι του μυαλού, που συνεχώς μας σπρώχνει όλο και πιο πολύ για να ανακαλύψουμε ποιοι είμαστε. Και είναι επίσης και πηγή ηδονής, όχι μόνο σωματικής, αλλά και πνευματικής. Είναι ένα παιχνίδι ερεθισμού των αισθήσεων και των συναισθημάτων. Είναι ένα παιχνίδι με τις σκιές που όλοι έχουμε μέσα μας. Οι αντιδράσεις του σώματος έρχονται μετά...

Για κάθε ένα από εμάς η πορεία που ακολουθούμε είναι διαφορετική. Για αυτό πιστεύω υπάρχει διάσταση απόψεων στο θέμα: Ο κάθε ένας το αντιλαμβάνεται διαφορετικά το πως θα εξερευνήσει τα όρια του. Για κάποιους, π.χ. το να λατρεύουν τις ψηλοτάκουνες μπότες της Αφέντρας τους, φορώντας ένα ζευγάρι χειροπέδες μπορεί να είναι ότι πιο ακραίο έχουν κάνει. Για άλλους, αυτό που πραγματικά αναζητούν είναι η σκλαβιά 24/7, που να εμπεριέχει καθημερινά και το στοιχείο του εξευτελισμού, το οποίο μπορεί να φτάνει ακόμα και στα όρια της απόλυτης άρνησης και αφοσίωσης του εαυτού τους στον Κύριο τους. Όλοι όμως έχουν ένα κοινό: Όλοι αναζητούν να ξεπεράσουν τον εαυτό τους, τους περιορισμούς τους και να ανακαλύψουν ποιοι πραγματικά είναι.

Συμφωνώ με το MasterJP που λέει πως

Ναι, η όλη διαδικασία του εξευτελισμού "είναι εξαγνιστική για τον υποτακτικό" (όπως μπορεί να είναι και για τον Κυριαρχικό, όταν εξευτελίζει). Αυτό είναι η ουσία που εξηγεί γιατί κάποιος σώφρων άνθρωπος μπορεί να δέχεται να τον εξευτελίζουν και να τον εξουσιάζουν. Για έναν υποτακτικό, το να τον/την εξευτελίζουν, μπορεί να είναι μια εμπειρία απελευθερωτική, κατι που να σπάει τα ταμπού και να του/της δίνει μια άλλη ματιά στο ποιοι πραγματικά είναι. Σίγουρα σε αυτή την πορεία, καθοριστικός παράγοντας είναι η απόλυτη προσοχή και η αίσθηση ευθύνης από τον Κυριαρχικό.

Σε ένα οριακό παιχνίδι όπως αυτό, το τι "πρέπει" και το τι είναι "σωστό" δεν έχουν καμία θέση. Μόνο όσοι ασχολούνται με αυτό είναι οι μόνοι που μπορούν και έχουν δικαίωμα να καθορίζουν αυτές τις παραμέτρους. Αρκεί πάντα να τηρούνται ΠΑΝΤΑ οι βασικές αρχές του bdsm: Ασφάλεια, Σωφροσύνη και Συναίνεση, για να μην χάνεται η επαφή με την πραγματικότητα και να προστατεύονται όλοι. Ναι, κατά βάθος είναι ένα παιχνίδι. Αλλά είναι και ένα παιχνίδι που μπορεί να έχει πολύ σοβαρές συνέπειες, αν δεν υπάρχει έλεγχος.

 

Άκουγα χτες ένα ρωσικό τραγουδάκι που μιλούσε για κάποιο που τον αποκαλούσαν αγελαδα και ήρθε μια στιγμή που άρχισε να κάνει "μου"...

Ακολουθεί περίεργα μονοπάτια μερικές φορές η σκέψη μου και σ΄ενα τέτοιο μονοπάτι μπήκα χτες..

Κι αναρωτήθηκα για μερικά πράγματα...

Ξέρουμε πως οι "ταμπέλες" δουλεύουν στα παιδιά τουλαχιστο. Έχω διαβάσει για μελέτες και πειράματα επί του θέματος, για το πως ένα ανυπάκουο παιδί, μόλις αρχίσουν να του συμπεριφέρονται και να του λένε πόσο υπάκουο είναι, κάποια στιγμή να μετατρέπεται σε υπάκουο ή ένας κακός μαθητής σε καλό, κ.ο.κ. και αντίστροφα.

Εκείνο λοιπον που αναρωτήθηκα είναι το εξής:

Αν δουλεύουν όντως οι ταμπέλες, αν όχι σε όλους σε κάποιους, πόσο δυνατή αυτοεκτίμηση πρέπει να έχει μια σκλάβα για να μην αρχίσει να κάνει "μου"?

Γιατί αν η άποψη Του Αφέντη γι αυτήν είναι πιο καθοριστική και πιο έγκυρη από την προσωπική της άποψη για το άτομο της, πως είναι δυνατό να μην έρθει μια στιγμή που να πιστέψει και να επικυρώσει αυτό που της δίνεται σαν χαρακτηρισμός?

Πως μπορεί να επιβιώσει και να παραμείνει ενδιαφέρουσα και δυνατή, πέραν της υποταγής της, μια σκλάβα, όταν μετατρέπεται σε αυτό που χρησιμοποιείται για τον εξευτελισμό της?

Και πόσο αντιφατικό αυτό μοιάζει σε σχέση με την απόλαυση και τον εξαγνισμό που βιώνει μέσα απ΄ αυτό?

Ειλικρινά έχω μπερδευτεί!

Βοηθείστε με Σας παρακαλώ!

 

χμμ..σωστα..

οταν λες εκατο φορες τη μερα το παιδι σου ηλιθιο και μπουμπουνα στο τελος θα συμπεριφερεται σαν ηλιθιο ..

Μονο που ενα παιδι δεν εχει αναπτυξει ακομα τις αμυνες του.. Και η επιβιωση του, εξαρταται ολοκληρωτικα απο τους γονεις του.

Ενας ενηλικας ομως οφειλει να εχει αναπτυξει τις αμυνες του.. Ξερει κατα βαθος πως πια δεν ειναι παιδι που αν λειψουν η δεν το αποδεχτουν οι γονεις του θα *πεθανει*..

Προσωπικα πιστευω, πως η εκχωρηση της εξουσιας και των παρελκομενων της σ΄ εναν αλλον ενηλικα, πρεπει να ειναι εντελως συνειδητη και να μη συγχεεται με την αναμνηση της παιδικης ηλικιας .

Τοτε ηταν αλλοιως τα πραγματα, τωρα ειναι αλλοιως.

 

RE: RE: Ταπείνωση - Εξευτελισμός (Humiliation)

Σ΄ευχαριστώ που μου δίνεις την ευκαιρία να επεξηγήσω αν τα καταφέρω κάπως καλύτερα. 

Δεν εννοούσα πως συγχεεται οτιδήποτε με την αναμνηση της παιδικης ηλικιας, ίσως να μην ήταν τόσο πετυχεμένο το παράδειγμα μου.

Ακριβώς εκείνο που με προβλημάτισε είναι το πως μπορεί μια σκλάβα να αφεθεί, χωρίς άμυνες και αντιστάσεις Στον Αφέντη, χωρίς να κινδυνέψει η αυτοεικόνα της, αν αυτό που παίρνει είναι συνεχόμενο humiliation με αποτέλεσμα να πέσει η αυτοεκτίμηση της. Χρειάζεται άμυνες για να μην μπορεί κανείς να επηρεάζει την αυτοεκτίμηση, αλλά οι ίδιες αυτές άμυνες μπορούν να αποβούν τροχοπέδη στο δρόμο της σκλαβιάς.
Αυτό είναι που με μπερδέυει.

Όπως Είπε και Ο MasterJp, ένα άτομο υποτακτικής ψυχολογίας, βιώνει την επιτίμηση σε ισχυρότερο βαθμό και η ανάγκη να ευχαριστεί είναι απίστευτα μεγάλη, εν μέρη γιατί μέσα απ΄ αυτό παίρνει μια επιβεβαίωση της αξίας του.

Αν λοιπόν εκείνα τα άτομα που χρειάζονται την επιβεβαίωση και αν δεν την παίρνουν και αν φτάσουν να πιστέψουν βαθιά μέσα τους πως είναι άχρηστα ή βλάκες ή κι εγώ δεν ξέρω τι άλλο, μια και η άποψη Του Αφέντη τους Είναι καθοριστική, με ποιό τρόπο μπορούν να "αμυνθούν" χωρίς να έχουν άμυνες προς αυτό που Επιθυμεί να τους διδάξει ή να τους Δώσει.

 

Γνωρίζω Αφέντες / Μasters που εχουν ΤΙΜΩΡΗΣΕΙ αυστηρά τη σκλάβα τους επειδή εδειξε προς στιγμή χαμηλή αυτοεκτίμηση!! Επειδή τόλμησε να "μειώσει" τον ευατό της και το εξεφρασε.
Ακριβώς εκεί ισως ειναι το μυστικό. Στον Κυρίαρχο , αν ο/η υποτακτικός εχει τάση...ή ειναι ελλειπής σε οτι αφορά την αυτοεκτίμησή του.

Τωρα βέβαια τίθεται το ερώτημα: Αν ο Κυρίαρχος δεν μπορεί ή δεν θελει να το χειριστεί σωστά..? χμμ τοτε μαλλον τα ερωτηματικά στρέφονται προς το αν ειναι όντως Κυρίαρχος.

Γιατι ειπαμε ο εξευτελισμός και η ταπεινωση σε μια D/s σχεση ειναι για να προάγει και τους Δ/δυο συναισθηματικά αλλα και σε επίπεδο ευχαριστησης. Οταν όμως υπαρχει προβλημα.... χμμ τα πραγματα νομίζω ειναι λεπτα, οριακά έως και επικύνδυνα!

 

RE: RE: RE: Ταπείνωση - Εξευτελισμός (Humiliation)

Νομιζω οτι πρεπει πρωτα απ'ολα να καθορισουμε το πεδιο στο οποιο λαμβανουνε πραξη οι συγκεκριμενες δραστηριοτητες μας οπως και η θεση που εχουνε στην ζωη μας και στην σχεση μας με ποιον?τον συντροφο μας,τον κυριαρχο μας,εναν απ'τους δυο η και τους δυο?

Λεγοντας πεδιο εννοω το πεδιο της δρασης του bdsm και των περιλαμβανομενων στοιχειων του,και απο κει περα την οποια επεξεργασια των απελευθερωμενων συναισθηματων και πνευματικων εμπειριων που απορρεουν, στο συνολο της ζωης μας,και ποιος ο ρολος τους στην συγκροτηση των εαυτων μας.

Οριζοντας το s/m σαν ενα πεδιο συνυπαρξης 2 ανθρωπων που συνειδητα επιλεγουνε να το βαλουνε στη ζωη τους,εξω απο τις μορφες που απορρεουνε απο οποιοδηποτε προτυπο lifestyle,αλλα με τον δικο τους τροπο αφομοιωσης στον δικο τους ιδιωτικο,προσωπικο τροπο ζωης.

Η ταπεινωση και ο εξευτελισμος χρησιμοποιουνται σαν χρησιμα "οπλα" σε αυτο το πεδιο,για λογους που πολλακις εχουμε αναλυσει,και οδηγουνε και τους δυο εμπλεκομενους σε μονοπατια πνευματικων,σωματικων ηδονων τα οποια θεωρουν χρησιμα συστατικα για την διατηρηση, εξελικτικη διαδικασια της συνολικης τους σχεσης .

Ενδιαφερον ο προβληματισμος σου lara

Αφηνεσαι χωρις αμυνες και αντιστασεις στον ανθρωπο που επιλεγεις γιατι εχεις αποκτησει την επμιστοσυνη του να μην εχεις την αναγκη να εχεις αμυνες απεναντι του καθοτι αυτη/ος αποτελει την δυνατοτητα να ξεπερασεις τις αντιστασεις και την ανικανοτητα σου απεναντι σε αυτο που εσυ ο ιδιος θελεις να αποβαλεις,ξεπερασεις,γνωρισεις,επεξεργαστεις και λογω εγωισμου,ασυνειδησιας αδυνατεις.

Η επιβεβαιωση μονο με την μορφη της ταπεινωσης και του εξευτελισμου μεσα στα πεδια του bdsm ειναι κατ'εμε ημιτελης,χρειαζεται το αντισταθμισμα της επιβραβευσης για αυτο που εισαι τοσο μεσα στο πεδιο του bdsm ,αλλα και εξω απο αυτο.Η μαθηση δεν ειναι μονοπλευρη,ειναι αμφιδρομη και για τους δυο.

 

RE: RE: RE: Ταπείνωση - Εξευτελισμός (Humiliation)

Βρε Λαρα μου..μισο λεπτο για να καταλαβω κι εγω ...

Αν σε πει π.χ. ηλιθια, βλακα, ανοητη, μηδενικο, πουτανα (τωρα παλι θα πει ο οσκαρ πως λεω για δευτερη φορα κακες λεξεις)..κλπ κλπ κλπ

ΑΝ εσυ δεν νοιωθεις πως εισαι τιποτα απ ολα αυτα (μιλαω για την κυριολεξια των λεξεων) γιατι θα πρεπει να κινδυνεψει η αυτο-εκτιμηση σου? Εσυ δεν ξερεις κατα βαθος τι εισαι? Να με συγχωρεσεις αλλα θα το πω.. Νομιζω πως αυτο απλα ειναι ενα παιχνιδι, ενα *παιζω* και *μαθαινω* αν θελεις, που ομως πρεπει να μενει εκει. Δεν παει παρακατω. Γιατι δεν μπορω να φανταστω πως ενας Κυριαρχος θελει, χρειαζεται διπλα του μια ηλιθια , ενα μηδενικο, ενα τιποτα...

Και εν πασει περιπτωσει αν χρειαζεται ακριβως αυτο , τοτε κι ο ιδιος δεν ειναι τιποτα περισσοτερο.

 

Πιστεύω πως Ό/όλοι θα συμφωνήσουμε πως οι άνθρωποι μεταξύ τους διαφέρουν σε πολλά πράγματα. Μεταξύ των διαφορών Μ/μας είναι και το πως αντιλαμβανόμαστε την υποταγή.
Για παράδειγμα, Κάποιος θέλει την σκλάβα Του υποταγμένη μεν αλλά και σκεπτόμενη, με άποψη, μαχητική κλπ.
Άλλος την θέλει απλώς να υπακούει και να εκτελεί, χωρίς καμία πρωτοβουλία ή άποψη, να ζεί για να λαμβάνει εντολές και να υπηρετεί.
Αντίστοιχα υπάρχουν σκλάβες που ανθίζουν μέσα στην πρώτη κατάσταση και σκλάβες πανευτυχείς στην δεύτερη.
Είναι αυτό που λέμε, οι επεμβάσεις στην σκλάβα και το που την πάει Ο Κυρίαρχος έχουν να κάνουν με τα βασικά της γνωρίσματα σαν άνθρωπος, προσωπικότητα, ικανότητες και ανάγκες.
Υπάρχουν σκλάβες σύντροφοι λοιπόν και σκλάβες pet όπως και πολλές άλλες κατηγορίες και υποκατηγορίες για κάθε γούστο.
Σίγουρα υπάρχουν κοινοί παρανομαστές. Η σκλάβα είναι σκλάβα σε όποια κατηγορία και να ανήκει, με βασικό της γνώρισμα την υποταγή και βασική της υποχρέωση την υπακοή.

Αναρωτιέμαι σε ποιά φάση της σχέσης αναφέρεσαι lara.
Απ’όσο γνωρίζω, μια σκλάβα συνήθως ξεκινάει με τις άμυνες της μέχρι τα ουράνια. Μέχρι να χτίσουν την εμπιστοσύνη και να αφεθεί χωρίς άμυνες και αντιστάσεις χρειάζεται να περάσει καιρός και κατά συνέπεια εάν αισθανθεί πως Ο Κυρίαρχος την καταρακώνει είναι σε θέση ακόμα να αντιδράσει.
Από την άλλη, αν έχει χτιστεί η σχέση σε σημείο που η σκλάβα έχει αφεθεί χωρίς άμυνες και αντιστάσεις, σημαίνει πως πλέον έχει φθάσει στο σημείο να Τον εμπιστεύεται και να ξέρει πως Ο Κυρίαρχος έχει τους λόγους Του για να την υποβάλει σε τέτοιες δοκιμασίες και πως βγαίνοντας από την δοκιμασία, Εκείνος θα έχει φροντίσει να είναι αλώβητη. Εκτός και αν μιλάμε για ψυχασθένεια που και αυτή συνήθως δείχνει κάποια σημάδια από την αρχή.

 

χαίρομαι carissa και συμφωνώ απολυτα με αυτό που λές. Ειναι ακριβώς αυτο που ειπα και γω με αλλα λόγια λίγο πιο πάνω.

Μονο που εσύ πολύ σωστά το προχώρησες!
Οταν λοιπον ο Μaster αποφασίσει να ταπεινώσει να εξευτελίσει ή να θεσει τη σκλάβα Του ,για κάποιους λόγους σε συγκεκριμμένο βαθμό υψηλού εξευτελισμού , υποτίθεται ότι είναι ΙΚΑΝΟΣ να φροντίσει και για την συναισθηματική αποκατάσταση της και για την προστασία της αυτοεκτίμησής της με τον δικό Του τρόπο.
Διοτι όπως πολύ σωστά ανέφερε η carissa και παλι....¨ΒΓΑΙΝΟΝΤΑΣ ΑΠΟ ΤΗ ΔΟΚΙΜΑΣΙΑ.. Εκείνος θα έχει φροντίσει να είναι αλώβητη" . Διοτι ειναι δοκιμασία μιά απο τις πολλές και οχι μια παγια κατάσταση!
Αλίμονο αν ενας Κυρίαρχος υποτιμά και εξευτελίζει μόνιμα και διαρκώς την "ιδιοκτησία" Του. Τότε απλά της ρίχνει την "αντικειμενική αλλα και αγοραστική της αξία"!
(lol) (ευφυολόγημα το τελευταίο αλλα φανταζομαι όλοι καταλαβαίνουμε τι θελω να πω!)

Ειναι μια κατάσταση που εχω βιώσει και ξέρω πώς κανει τον υποτακτικό να φτανει σ'αυτο που λέγαμε εξαγνισμό αλλα και εξύψωση και που κατα συνέπεια οδηγεί τη D/s σχέση σε πολύ ισχυρότερα συναισθηματικά δεσμά!!

 

Αυτα που λετε ειναι λογικα και κατανοητα σ εναν κοινο νου.

Κι ΑΝ λεω ΑΝ δεν συμβουν ακριβως ετσι? Γιατι αυτο που λετε ειναι το αυτονοητο.

Θα μ ενδιαφερει λετε πολυ αν Εκεινος μεινει με μια *μετοχή* σκετο χαρτί?

Η εκεινη που θα ειναι η ψυχολογια της κι η ψυχικη της υγεια ενα με το πατωμα?