Βιωματικές Εμπειρίες S01E01 - 'Η ανασφάλειά μου με έκανε να...'

 

Με τετοια διαθεση που δειχνεις να εχεις τωρα, σιγουρα κατι ωραιο θα συμβει στα ονειρα σου.

Καληνυχτα λοιπον και ονειρα ωραια.  

 

Μμμμ....
Μιλάμε λοιπόν για τον εαυτό μας; Από κει το πιάσαμε;  

 

Νομίζω οι ανασφάλειές μου με κάνουν να γίνομαι κακιά, λίγο μπιτς δηλαδή. Αααααααααλλά το δουλεύω  

 

not bad...

καλα κανεις και το δουλευεις... προς τη σωστη κατευθυνση ελπιζω...

 

Μπορώ να γίνω mean to the bone  

 

@lizard_ εξαρτάται   Κάποιες φορές χρειάζεται, πολύ. Όχι η ανασφάλεια αυτή καθεαυτή αλλά το μπιτς μόουντ.

@Mind'n'Flesh μα είναι απολαυστικότατο <3 Απλά να μην πηγάζει από ανασφάλεια   Preferably από σαδισμό!

 

Πολύ χρώμα ....
Καλημέρα  

 

Το "μη μου τους κύκλους τάραττε" μπιτς μόουντ είναι ανατριχιαστικά ηδονικό.
Το άλλο, το υστερικό κι έξαλλο, είναι ανατριχιαστικά ξενερωτικό.

 

Αν δεν κατάλαβα λάθος, το νήμα θα πραγματευόταν την όποια/ες ανασφάλεια/ες στον συναισθηματικό/ερωτικό τομέα ( άρα, μάλλον θα συμπεριελάμβανε και τις βουδουσουμικές "αλληλεπιδράσεις" ). Το λοιπόν, καμία ανασφάλεια σ' αυτόν τον τομέα. Απλά γιατί πια γνωρίζω καλά τα δυνατά και τ' αδύνατα μου σημεία.
Ότι πάντα θα υπάρχει κάποιος "καλύτερος" από μένα ( δίχως αυτό να σημαίνει, ότι μεμψιμοιρώ ή ότι έχω την αυτοπεποίθηση μου στα πατώματα ).
Και ότι η οποιαδήποτε σχέση ακόμη και η πιο "βαθιά" μπορεί ανά πάσα στιγμή να λήξει ( για χ, ψ, ω λόγους ).
Μάλλον είναι θέμα χαρακτήρα και επιλογών και αυτό το ζήτημα ( αν δηλαδή κάποιος/α θα ήθελε τουλάχιστον να προσπαθήσει, την όποια ανασφάλεια να την καταπολεμήσει ).
Σίγουρα δεν φεύγει από μόνη της ως δια μαγείας. Ως προς τον "έξωθεν δάκτυλο" που θα την προκαλούσε/διατηρούσε/ακόμη και που θα την "φούντωνε".
Συνεχίζω να πιστεύω, ότι όλα από μας ξεκινούν και όλα σε μας τελειώνουν. Αν δεν θέλουμε, να μας επηρεάζουν, δεν επηρεαζόμαστε.
Τεσπα, άσχημο κτήνος ο φόβος της μοναξιάς καθώς και η αποφυγή του "καθρέφτη" μας...Τι σχέση θα είχε? Μπορεί και πολύ στενή, άποψη μου όπως πάντα.  

 

 

Ή αλλιώς από τον Αρχιμήδη στον Γκάντι. Το bdsm είναι φιλοσοφία τελικά... 

 

Είναι εκπληκτικό αυτό.
Ένας ακόμη λόγος να σε εκτιμώ, είναι οι στίχοι αυτού του τραγουδιού που μάς θύμισες.
Κι επειδή δεν ξέρουμε αν έχει ή αν δεν έχει δεύτερη, τρίτη ζωή ή ο,τιδήποτε άλλο πέρα από αυτό που ζούμε αυτήν την στιγμή, ας ζήσουμε την ζωή αυτήν, την μία, την συγκλονιστική, έτσι όπως την θέλουμε, χωρίς πικρίες, ανασφάλειες, χωρίς δύσκολα μαθήματα.
Διαφωνώ με τον ποιητή μας ωστόσο, ποτέ δεν είναι αργά για να την φτιάξουμε έτσι ακριβώς όπως την θέλουμε, στο εδώ και στο τώρα.
Κι ας είμαστε στα μισά κι ας τα χουμε περάσει, καμμία σημασία δεν έχει, ίσα-ίσα, μπορούμε να γνωρίζουμε καλύτερα πως θα το πετύχουμε και να παραμένουμε προσηλωμένοι στον στόχο μας.
Επαναπροσδιορίζουμε και προχωράμε, για να κυνηγήσουμε τα όνειρά μας, για να πραγματώσουμε τις επιθυμίες μας, για να βρούμε το δικό μας νόημα σε όλο αυτό που λέγεται ζωή.
Καμμία ανασφάλεια δεν είναι ισχυρότερη από την θέλησή μας, κανένα εμπόδιο δεν ορθώνεται μπροστά μας αν εμείς δεν το βλέπουμε.
Μαθαίνω τον εαυτό μου σημαίνει εξελίσσομαι, αφήνω πίσω τους φόβους μου με επίγνωση και προχωρώ.
Αλλάζω, σημαίνει ότι διεκδικώ με πάθος όλα μου τα όνειρα, με πίστη στον εαυτό μου, με αγάπη και σεβασμό για τους ανθρώπους, τα ζώα, την φύση.