Συναίνεση σημαίνει αποδοχή..?

Εμ.. τώρα με μπερδέψες... το να ξεπεράσει τα συμφωνημένα όρια της υπο το θεωρείς καυλα ..? Εγώ το θεωρώ επικίνδυνο!!

 

Ναι μπορει να γίνει επικίνδυνο όπως και το να παραδώσεις τα κλειδιά της καρδιάς σου σε έναν άνθρωπο μπορεί να γίνει επικίνδυνο.
Γι αυτό προσέχουμε τα όρια μας και το συζητάμε

 

Σαφώς κ μπορεί να αποβεί επικίνδυνο αλλά υπάρχει παντα η πιθανότητα να σ αρέσει κιολας...άλλωστε πόσα πράγματα θεωρούσαμε ότι δεν μας αρέσουν κ όταν τα δοκιμάσαμε αλλάξαμε γνώμη?Χωρίς αυτό να σημαίνει πως είναι ο κανόνας..

 

Εγώ προσωπικά κανένα .. όταν κάτι δεν μου αρέσει δεν μου αρέσει. τέλος. Το Να το δοκιμάσω θα είναι απλά χασιμο χρόνου για επιβεβαίωση!

 

Καθ'ολα σεβαστή η άποψη σου...άλλωστε αν είχαν όλοι τα ίδια γούστα θα καταντούσε βαρετό δεν νομίζεις?κ ούτε είναι κακο να σαι κάθετος σε κάποια πράγματα..Είσαι εσύ κ όχι κάποιος αλλος

 

Και οριζόντια να με έλεγες πάλι μέσα Θα έπεφτες λόγο ύψους!! Χοχοχο!

Πέρα από Το κρύο αστείο μου Ναι συμφωνώ! Θα ήταν πολύ βαρετό να έχουμε όλοι ίδια άποψη!

 

Ο,τι πρεπει για την ζέστη ήταν!  δροσουλα που χει τώρα!χαχαχα 

 

Θες να στο κανω νιανια θα στο κανω νιανια (κλεμμενη ατακα μ ολη τη συμπαθεια που σου χω)... η διαφορα εχει ως εξης.. συναινω σε μια σχεση ανισοτητας με πληρη επιγνωση του τι σημαινει και τι με περιμενει...
Αποδεχομαι το γεγονος οτι σου αρεσει να με ταπεινωνεις λεκτικα και σωματικα κι ας διαφωνω εγω ως χαρακτηρας καθως αποδεχτηκα να ειμαι υπο/σκλαβα κτλ..
Παραδειγμα καθαρα και τα δυο μηπως και σε ξεμπερδεψει

 

Θα δώσω ένα παράδειγμα.

Ας πούμε οτι εσύ είσαι μονογαμική και γνωρίζεις έναν Κ που είναι πολυγαμικός. Δεν το αποδέχεσαι σαν γεγονός... είναι κάτι που δεν σε αντιπροσωπεύει.
Όμως για του χ,ψ λόγους θέλεις να είσαι με αυτόν τον Κ.. Ίσως είναι και μια περίοδος δύσκολη για σένα... βλέπεις τις εναλλακτικές σου και παρολα αυτά
θέλεις να είσαι μαζί του... Άρα; Τι κάνεις; Συναινείς στο να έχει ο Κ χαρέμι παρόλο που δεν το αποδέχεσαι...

Αυτό δεν σημαίνει οτι θα το κάνεις πάντα απλά μπορεί να το κάνεις κάποια χρονική στιγμή.

Είναι πιο σοφό να τοποθετηθούν οι Κ σε αυτό...
Εγώ το μοναδικό που μπορώ να σκεφτώ είναι οτι ίσως ένας Κ να σταμάταγε να έκοβε την κάθε σχέση επειδή η υ δεν είναι σταθερή στις απόψεις της... και αυτό με (?).

Όπως και να έχει πάντως την συναίνεση χωρίς την αποδοχή την συναντάμε καθημερινά και παντού.

 

Αν μου επιτρέπει η αγαπητή @sokolata , θα ήθελα να προσθέσω ορισμένα ερωτήματα που με βασανίζουν πάνω στο θέμα  
Αλήθεια, πώς διαφοροποιείται λεκτικά η συναίνεση από την αποδοχή; όσον αφορά πρώτον τον τρόπο που απαντάει η σ/υ. Ύστερα, το καταλαβαίνεις απαραίτητα από τον τρόπο που σε ρωτάει ο Κ/Α σου; (αν ζητάει την συναίνεση ή την αποδοχή σου) Εχει σημασία για αυτόν να ξέρει αν συναινεις ή αν απλά αποδέχεσαι την απόφαση του;

Αν υπάρχει πρόβλημα, με χαρά να τα μεταφέρω σε ξεχωριστό ποστ, απλά μου άρεσε πολύ αυτό της Σοκο  

 

Η διαφορά είναι αυτή:

Νομίζω το παράδειγμα της queen είναι χαρακτηριστικό για την κατανόηση της διαφοράς των δύο όρων. Διαφωνώ ωστόσο με το παρακάτω

Θα έλεγα ότι ισχύει το αντίθετο* καθημερινά αποδεχόμαστε καταστάσεις χωρίς να συναινούμε με αυτές: Αποδεχόμαστε τη μείωση του μισθού, αποδεχόμαστε το "στραβό" αφεντικό, αποδεχόμαστε την κίνηση στους δρόμους, κλπ.
(*εκτός από τις περιπτώσεις που ανέφερε ο @G_E， πορνεία και πολιτική)

Όσον αφορά στις ερωτήσεις σου:

Όχι, το αντίθετο μπορεί να συμβεί: να αποδεχτείς κάτι για το οποίο συναινείς.

το αντίθετο σημαίνει  

Για να αποδεχτείς κάτι, αυτό πρέπει να έχει ήδη συμβεί.

πχ. Έχεις συμφωνήσει στον πόνο, αλλά δεν είχατε αναφερθεί ποτέ σε βελόνες, δεν είχε πάει καν ο νους σου προς τα εκεί. Και μια ωραία πρωία, τις βλέπεις πάνω στο τραπέζι έτοιμες προς χρήση στη λαμπερή σου επιδερμίδα. Η μία αντίδραση είναι να πεις το σέιφ γουορντ και να "σωθείς". Η άλλη αντίδραση είναι να τις δεχτείς στο σώμα σου... Οπότε αποδέχεσαι την πρακτική  

Αν στο παράδειγμά μας, από το προηγούμενο βράδυ, είχε αναφέρει ο κ ότι αύριο έχει βελόνες το μενού κι εσύ έλεγες όχι, είναι κάτι που δεν δέχομαι με τίποτα, είναι όριο που δεν μου είχε περάσει από το μυαλό κλπ κι ακολουθήσει συζήτηση, επιστρέφουμε στη φάση της συναίνεσης.

(προσοχή: Η επίκληση της άγνοιας κάθε τρεις και λίγο και η επιστροφή στη φάση της συζήτησης - συναίνεσης μπορεί να αποβεί μοιραία για τη σχέση  )

Το "σπάσιμο/ εκπαίδευση" μπορεί να πραγματοποιηθεί κι εντός ενός σαφούς πλαισίου, αποδεκτό από όλους. Δεν μου φαίνεται απαραίτητη η χρήση μη αποδεκτών πρακτικών για κάτι τέτοιο. Όσο για το αναίσθητος... αν έφτανα να διαπιστώσω ότι ο κ μου είναι πραγματικά αναίσθητος... θα έπαυε να είναι κ μου  

(ίσως βοηθήσει αν όπου συναίνεση βάλεις/ διαβάσεις συμφωνία)