Το συναισθηματικο δεσιμο σε σχεσεις d/s

Απολογούμαι αν σε κούρασα @gaby, αλλά προσπάθησα όσο πιο "ουδέτερα" γίνεται να πώ πως η άλλη άποψη δεν έχει στέρεη βάση να πατήσει .

 

Η @Dark_Explorer έδωσε ένα κλειδί για να ανοίξει μια πόρτα μήπως και αυτό το αέναο και άλυτο πρόβλημα περί συναισθήματος και bdsm φωτιστεί λίγο καλύτερα.

Τι ορίζουμε ως συναίσθημα;

Οι περισσότεροι και αυτό είναι ορατό στην εξέλιξη της συζήτησης θεωρούν πως συναίσθημα είναι εκείνο το ύψιστο, το Ωκεάνιο, που έρχεται μέσω του βέλους του έρωτα και σου τρυπά την καρδιά.

Το παραπάνω όμως είναι ένα συναίσθημα.

Δεν είναι το μόνο συναίσθημα.

Τώρα αν με ρωτήσετε αν αυτό το συναίσθημα είναι απαραίτητο για να υπάρξει μια D/s ή M/s σχέση κατηγορηματικά και μιλώντας για τον εαυτό μου και από τον εαυτό μου θα πω πως όχι δεν είναι απαραίτητο.

Αν πάλι με ρωτήσετε αν είναι απαραίτητο να το εξοβελίσουμε στο πυρ το εξώτερο πάλι θα πω όχι.

Αυτό λοιπόν που εννοούμε ως ΤΟ συναίσθημα είναι απλά ένα συναίσθημα.

Προσωπικά δεν έχω γνωρίσει άνθρωπο που ζει με ένα και μόνο συναίσθημα.

Αλλά έχω γνωρίσει ανθρώπους που αλλάζουν συνεχώς συναισθήματα, που βρίσκονται σε μια κίνηση συναισθηματικής ζωής.

Επίσης εκείνο που η εμπειρία μου λέει είναι πως τα συναισθήματα δεν είναι μόνιμα αλλά έρχονται και παρέρχονται με περιοδική συχνότητα.

Κάπως έτσι και το συναίσθημα που προκαλείται από τα βέλη του έρωτος έρχεται και παρέρχεται.

Αν αυτό το συναίσθημα είναι ο ένας και μοναδικός γνώμονας για να υπάρχει και να είναι λειτουργικός κάποιος μέσα σε μια M/s ή D/s σχέση τότε τζάμπα καίει η λάμπα.

Μια ολοκληρωμένη σχέση Κ/υ είναι εκείνη που ζει συναισθήματα και δεν επικεντρώνεται στην ικανοποίηση τους ενός και μοναδικού συναισθήματος, όποιο και αν είναι αυτό.

Η ζωή είναι και χαρά και λύπη.

Η ζωή δεν είναι καλό και κακό αλλά χαρά και λύπη.

Και η χαρά και η λύπη ως κυρίαρχα συναισθήματα γεννούν καινούρια συναισθήματα και αυτά με τη σειρά τους γεννούν συμπεριφορές και φτιάχνουν συνήθειες.

Η λύπη γεννά θυμό, λυγμό, πανικό. Το σώμα βαραίνει στην λύπη.

Η χαρά γεννά ευφορία, αισιοδοξία, ζεστασιά. Το σώμα αλαφραίνει στην χαρά.

D/S και M/s με συναισθήματα γίνεται.

Και μάλιστα με έντονα συναισθήματα ακόμα και αν αυτά είναι ο πόνος και η λύπη. Γιατί και αυτά χρειάζονται.

Με το ένα και μοναδικό συναίσθημα που γεννά η φαντασίωση του ρομαντικού ιδεώδους δεν γίνεται.

Ή μάλλον, και ας φανώ «δογματικός», δεν ορίζεται μέσα από το ρομαντικό ιδεώδες μια σχέση Κ/υ. Είναι κάτι το άσχετο από τις γραμμές και μπερδεύει.

Τα συναισθήματα ως κύματα έρχονται και φεύγουν μέσα σε μια τέτοια σχέση. Δεν κυριαρχεί κανένα συναίσθημα παρά μόνο οι αισθήσεις, η διαχείριση των συναισθημάτων και η εμπιστοσύνη.

Το ρομαντικό ιδεώδες ως το ένα και μοναδικό κυρίαρχο συναίσθημα αποτελεί πολλές φορές τροχοπέδη στην εξέλιξη μιας τέτοιας σχέσης.

@underherfeet και @gaby κατά τη γνώμη μου και προσπαθώντας να βοηθήσω την συζήτηση σας, ένας Κυρίαρχος μπορεί να απαγορεύσει όχι το συναίσθημα αλλά την εκδήλωση του συναισθήματος. Δηλαδή αν το υπό εκδηλώνει την θλίψη του πετώντας βάζα στο κενό φυσικά και ο Κυρίαρχος μπορεί να απαγορεύσει αυτό το σόου να διαδραματίζεται εμπρός του. Αλλά να απαγορεύσει σε κάποιον για τον όποιο λόγο να λυπηθεί δεν νομίζω πως είναι εφικτό. Τουλάχιστον εγώ δεν το έχω προσπαθήσει για να πω εμπειρικά ότι λειτουργεί κάτι τέτοιο. Αν υπάρχει κάποιος εδώ που το έχει κάνει θα ήταν χρήσιμο να το καταθέσει και πολύτιμο για εμένα να μάθω το πως το κάνει.

Ένας Κυρίαρχος από την άλλη μπορεί να προκαλέσει συναίσθημα.

Μπορεί να δει το υπό του χαρούμενο για παράδειγμα και για τους δικούς του λόγους να του τσακίσει τα πρέκια.

Σε αυτό έχω εμπειρία και μάλιστα είναι από τα αγαπημένα μου βίτσια και μπορώ να πω πως για διαφορετικό λόγο κάθε φορά έχει τεράστιο ενδιαφέρον και προκαλεί έντονη διέγερση...

Διέγερση σε εμένα πρωτίστως που αρέσκομαι να παίζω με τα συναισθήματα που προκαλώ στους άλλους....

Iagos

 

 

Στους σύγχρονους επαναπροσδιορισμούς του bdsm πάντως μετά το SSC και το RACK, προτείνονται τα 4C, δηλαδή:
Caring (φροντίδα)
Communication (επικοινωνία)
Consent (συναίνεση)
Caution (προσοχή)
πράγμα που σημαίνει ότι μπαίνει αρκετά πιο οριοθετημένα πλέον και η συναισθηματική διάσταση του BDSM.
Αξίζει τον κόπο να του ρίξετε μία ματιά, εγώ το βρήκα αρκετά ενδιαφέρον.
Ένα κομμάτι μου έκανε εξαιρετική εντύπωση, προβληματίστηκα αρκετά πάνω σ΄αυτό το concept και σάς το παραθέτω αυτούσιο.
Συγχωρήστε μου που δεν έχω χρόνο να το παραθέσω μεταφρασμένο, επιφυλάσσομαι για το μέλλον.

In alignment with an ethic of care, philosophers and social scientists have developed the concept of intersubjectivity (Benjamin, 2013; Gillespie & Cornish, 2010). Scholars have created multiple definitions of the term: a) an agreed upon definition created by individuals in a given situation; b) a community created definition that is reinforced through attitudes and behaviors that the community can use to understand a given phenomenon; c) a shared feeling or thought experienced by one person that influences the experiences of others, for example, a shared feeling of care and affection influences that feeling for others (Benjamin, 1995; 2013; Gillespie & Cornish, 2010).
An intersubjective perspective embraces the belief that all individuals have unique lived experiences and as a result, unique understandings about given phenomena, for example, sexuality and BDSM activity. "Broadly speaking, we take intersubjectivity to refer to the variety of possible relations between people's perspectives" (Gillespie & Cornish, 2010, p. 19). Intersubjectivity asserts that individual understandings are fluid, relational, and ever-changing depending upon the context in which a phenomenon is experienced. This point of view is in contrast to positivist (objective) definition about social phenomenon, which asserts that scientific knowledge can only be derived from rigorous experiments that can be verified and replicated (Ponterotto, 2005). By contrast, intersubjectivity states that every individual embodies unique experiences, abilities, and identities, thus it is impossible to distill all possible understandings into an objective truth. Intersubjectivity requires us to reflect upon our individual beliefs about sexuality, communicate our beliefs, and embrace every person's unique understandings.

Embracing our multiple understandings is in tandem with using an ethic of care within sexuality practices (Allegranti, 2013; Benjamin, 2013). If all individuals have unique desires and concerns, it takes great care to honor the diverse wishes and needs of others with the same importance we give our own. Finding the intersection between our sexual desires and another's sexual desires can create tension because we are not sure how to judge, prioritize, and connect another person's desires with our own. Utilizing an ethic of care allows us to honor the other as having an equivalent sexual life.


Kαι όλο το κείμενο μπορείτε να το βρείτε στο παρακάτω link:
http://www.thefreelibrary.com/From+...troducing+a+new+framework+for+...-a0419762806

Αγαπητέ @underherfeet όπως βλέπεις τουλάχιστον εσύ, δεν είμαστε οι τρελοί του χωριού, την οπτική μας συμμερίζονται και αρκετοί άλλοι άνθρωποι, επιστήμονες και ενασχολούμενοι σε πρακτικό ή θεωρητικό επίπεδο με το αντικείμενο, έστω και στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού.
Το συναίσθημα άλλωστε δεν γνωρίζει σύνορα και δεν απεμπολείται τόσο εύκολα όσο μερικοί πιστεύουν.
Με τα γνωστά disclaimer, ότι αυτά είναι προσωπικές μου απόψεις κτλ κτλ.
 

 

Ρομαντισμος δεν ειναι κατ αναγκη λουλουδακια, σοκολατακια, ζουζουνακια και αρκουδακια. Ρομαντισμος μπορει να σημαινει να μενω Αθηνα και να πηγαινω αυθημερον στην Θεσσαλονικη να δω την συντροφο μου. Το θεμα ειναι οτι...κανεις μα κανεις δεν μπορει να μας υπαγορευσει τι θα νιωσουμε, πως θα νιωσουμε, με ποιον και ποτε θα το νιωσουμε. Επισης αλλο τι γραφουμε εδω για το τι αισθανομαστε και αλλο τι αισθανομαστε πισω απο κλειστες πορτες και κλειστους υπολογιστες....Well...αισθανθειτε, δεν ειναι κακο. Αντιθετως. Το θεμα ειναι πως ολ αυτα τα συναισθηματα δεν θας μας πνιξουν, εγκλωβισουν, φυλακισουν. Πως θα γινει αυτο; Γιατι υπαρχει το google; Ε μα!  

 

Καλοί μου "τρελοί του χωριού" @underherfeet και @brenda, οφείλω να ομολογήσω πως ποτέ δεν χρειάστηκε να διαπραγματευτώ τα 4C γιατί τα είχα και μια φορά που δεν τα είχα είπα "αντίο". Ίσως να είμαι λίγο βάρβαρη που τα θεωρώ αυτονόητα; Το άρθρο βασίζεται στην κοινωνιολογική παρατήρηση σχετικά με μια νέα τάση αλλληλεπίδρασης σε κοινωνικό επίπεδο, την αλληλεγγύη έναντι του παλιότερου ανταγωνισμού. Εκεί προσθέτει το BDSM χωρίς να συνεισφέρει κάτι ουσιώδες στην όλη αντίληψη ή ίσως να είμαι αυστηρή σε αυτό, μπορεί σε κάποιους να συνεισφέρει. Άλλωστε και εμείς οι παλιοί έχουμε το "όποιος δεν φροντίζει την ιδιοκτησία του δεν την αξίζει."

Τώρα για το ποια άποψη στέκει λιγότερο και πια περισσότερο @underherfeet, αυτό που είπα και μόνον είναι ότι και η άλλη άποψη υφίσταται και με την παρουσία της μπορεί να διαψεύσει την καθολικότητα του "δεν υπάρχει έλεγχος συναισθημάτων". Συμφωνώ ότι είναι μικρή μειονότητα μέσα σε μια μειονότητα ένα είδος BDSM, δεν μπορεί όμως κανείς να την εμποδίσει να υπάρχει και να έχει άποψη.

Αν θέλετε ένα ακόμα δόγμα, @Iagos, όταν υπηρετώ δεν έχω συναίσθημα, όταν απολαμβάνω τα αποτελέσματα της υπηρεσίας μου έχω, το S/M που κάνω δεν μου προκαλεί συναισθήματα αλλά αισθήσεις, τα πρόσωπα με τα οποία κάνω S/M μου προκαλούν πολλά συναισθήματα, ένα από αυτά είναι και η ευγνωμοσύνη. Είμαι ελεύθερη να νιώθω και να εκφράζω, όχι όμως και να δίνω προτεραιότητα σε συναισθήματα όταν δεν είναι η ώρα τους ή πολύ περισσότερο να χρησιμοποιώ ως άλλοθι

Σε κάθε περίπτωση, είναι ένα θέμα που έχω κλείσει πια, εδώ και πολύ καιρό. Δεν απαιτεί κανείς από μένα να μην έχω όλη τη γκάμα συναισθημάτων, κάθε άλλο μάλιστα. Αλλά να μη λέμε πως μόνο μια άποψη μπορεί να είναι ισχυρή.

 

Μια προσθήκη μόνο, @Iagos στην παρέμβασή σου , που κατά τα άλλα με καλύπτει απόλυτα.

Οποιος αρέσκεται να παίζει με τα συναισθήματα που προκαλεί στους άλλους, στο βαθμό τουλάχιστον που αυτοί οι άλλοι τον ενδιαφέρουν , πρέπει να έχει αυξημένη συναισθηματική νοημοσύνη -λέγεται και ενσυναίσθηση - και να την χρησιμοποιεί.

 

Και ποιος σας είπε @underherfeet πως δεν την έχω;

Φυσικά και έχω αυξημένη συναισθηματική νοημοσύνη και γνωρίζω να την χρησιμοποιώ....

Να είστε καλά για την προσθήκη....

 

Ουδείς λέει ότι μόνο μία άποψη μπορεί να είναι ισχυρή. Ο καθένας δικαιούται να έχει την δική του, χωρίς να απολογείται σε κανέναν.
Δεν βιώνουμε όλοι το ίδιο είδος σχέσεων, οπότε αυτό είναι το φυσικό ακόλουθο των βιωμάτων, των αντιλήψεων και της ιδιοσυγκρασίας του καθένα. Έχω απεριόριστο σεβασμό για τις απόψεις των άλλων, ειδικά όταν έχουν βιωματικό υπόβαθρο και αποτελούν τον τρόπο ζωής τους. Αυτό φυσικά δεν αποκλείει να έχω κι εγώ τις δικές μου, οι λοιποί συνομιλητές ομοίως.
Αυτό άλλωστε είναι και το νόημα του διαλόγου σε ένα δημόσιο συζητητήριο.
Καλή συνέχεια σε όλους... 

 

like και εύγε μαζί! 
Αυτονόητα πάντως , απ ότι διαβάζω γενικότερα, δεν είναι...

Μα δεν ισχυρίστηκα ,ούτε καν υπαινίχτηκα πως δεν την έχεις. Θεώρησα απλά σωστό να το θέσω σαν προσθήκη στο κείμενό σου

 

Οταν υπηρετεις λες δεν εχεις συναισθημα η οταν κανεις S/M. Mπορει καποιος αλλος να εχει σωστα; Αλλα...εισαι τοσο σιγουρη; Καμια φορα συναισθημα και αισθησεις ειναι δισδιακριτα. Οι σταγονες συναισθηματος σου για τον ανθρωπο που υπηρετεις ( φανταζομαι ειναι πολλες ) δεν ποτιζουν την ιδια στιγμη και τις αισθησεις σου;

 

Και πολύ καλά κάνατε και βάλατε την προσθήκη σας....

@gaby σας κατανοώ απόλυτα.... γέρασα αλλά κατάφερα να σας κατανοήσω επιτέλους...

 

Αναγκαστικά οι τοποθετήσεις μας εδώ είναι σχηματικές, ακόμα και όσων γράφουμε πολλά ποστ. Αλλιώς θα χρειάζονταν σελίδες επί σελίδων για να μεταφερθεί όλο το ιδιωτικό πλαίσιο αναφοράς, θα γινόταν απόλυτα βαρετό ενδεχομένως και δεν γίνεται γενικά.

Όταν άλλωστε υπηρετεί ένας σκλάβος ή ένας υποτακτικός, είναι πέρα από ώρα ερωτισμού, αισθήσεων κλπ, στιγμές πειθαρχίας. Τουλάχιστον για μένα.