Players 2

Ήθελα να τα ξεχάσω, αλλά δεν δύναμαι, τα ίδια θέματα απασχολούν το συζητητήριο καιρό τώρα κι εμένα ομοίως.
Πολύ το επικαλούνται, κατά καιρούς, πλην χωρίς αντίκρυσμα.
Οι απόψεις μου παραμένουν οι ίδιες.
Ουδεμία προσωπική αιχμή, απολαμβάνω τις τοποθετήσεις σας και την αυτοπεποίθησή σας.
Είναι ωραίο να πιστεύουν οι άνθρωποι στον εαυτό και τις δυνατότητές τους.
Συμφωνώ συνεπώς μαζί σας ως προς την σπανιότητα των παικτών.
Για παίκτριες δεν ξέρω επακριβώς, αλλά ψυχανεμίζομαι ότι δεν είναι τόσο σπάνιες, ίσως είναι χαμηλότερου προφίλ.
Απλά βαριούνται ελλείψει συμ-παικτών και εγκαταλείπουν την προσπάθεια.
Δεν δηλώνω παίκτρια, να μην παρεξηγηθώ, δεν έχω το ψυχικό κεφάλαιο πλέον που απαιτείται για κάτι τέτοιο, ωστόσο αρέσκομαι στο να τους εντοπίζω, να τους ακούω, να τους αντιλαμβάνομαι, πείτε ότι μου αρέσει να ανήκω στους παρατηρητές/scouts...
Παρόλ΄αυτά μπορούμε να συστήσουμε μία εφορευτική επιτροπή, να εξετάζουμε τα βιογραφικά των φερόμενων ως ''παικτών'', γιατί όχι? 

Άτιμη @lexy εσύ ευθύνεσαι για την αναμόχλευση, έλα κι εσύ στην επιτροπή. 

 

@brenda
δεν είμαι π-Παίκτρια, δεν μετέχω σε επιτροπές ωστόσο αν στηθεί παιχνίδι, στείλτε μια πρόσκληση για να βλέπω, να μαθαίνω  

(off the record, έχω λάβει ήδη δύο - μα απορρίφθηκαν - δεν ήταν gourmet το μενού   )

 

Όλα αυτά μου φέρνουν στο μυαλό μια κουβέντα που μου χε πει ένας wannabe παίχτης όντας έφηβη :
"Μπέμπα (χαρακτηρισμός που τον μισούσα πάντα και το ήξερε πως με πλήγωνε) όλο αυτό ήταν ένα παιχνίδι, που είτε εξελίσσεται σε κάτι περισσότερο και διαρκεί είτε τελειώνει αναπόφευκτα.
Εσύ το τελείωσες σήμερα με τον τρόπο σου. "
Ηταν ο τρόπος του να μου δείξει ότι με βαρέθηκε. Φυσικά και θα το έριχνε πάνω μου.
Για μένα, πολύτιμη εμπειρία ζωής.

Έχω μπει στο στόχαστρο παίχτη - δεν τον πτόησε το ότι ήμουν ανήλικη- και βγήκα με εξαιρετική για μένα τότε δυσκολία(είχα και βοήθεια από έμπειρη μεγαλύτερη μου γυναίκα ).
Επίσης πολύτιμη εμπειρία.

 

Thanks .....

 

...... but some of us ...

 

ωραια... τωρα πρεπει να ψαχνουμε να βρουμε και πως γαμαγε ο Αλκιβιαδης...

 

Man, ζούμε την εποχή της κρίσης... Μακράν το χειρότερο marketing, στο community..

 

 
... άλλα λόγια ν' αγαπιώμαστε ...

 

Αν ένας παίχτης έχει δύο δυνατά στοιχεία, αυτά κατ εμέ είναι η "αφάνεια" και η παρατήρηση.
Του δίνουν μεγαλύτερο εύρος κινήσεων και δράσης.
Αν λειτουργούν και ταυτόχρονα..  

 

Άποψη:
.. ένας παίκτης συμμετέχει σε παίγνια (όχι σε ψυχαγωγικά παιχνίδια) .. και εφόσον είναι ορθολογικός, κάθε φορά επιζητά να αποκομίσει το μέγιστο για αυτόν όφελος ..
Έτσι, όταν συμμετέχει σε ένα παίγνιο, αναλύει τις επιλογές του, αναπτύσσει στρατηγικές (ενδεχομένως κάνει και συμμαχίες), κλπ .. και αναλόγως ενεργεί ..
Σε κάθε περίπτωση όμως, το ζητούμενο είναι το δικό του όφελος ..

Η κύρια λοιπόν διαφορά με έναν Κ, (ο οποίος αναπτύσσει μία σχέση με κάποιο υ), είναι ότι δεν μπορεί να υπάρξει σχέση, χωρίς να υπάρχει αμοιβαίο όφελος ..

 

Η μόνη ουσιαστική διαφορά ενός παίχτη από έναν έξυπνο Κ (που έχει ανοιχτό μυαλό και δεν κολλάει σε Κυριίστικα στερεότυπα κατά τη διαδικασία αλλά χρησιμοποιεί όλα τα μέσα ακόμα κι αν του τσαλακώνουν το στάτους) είναι ότι ο δεύτερος το πάει «για γάμο». Θέλει να πετύχει ένα αποτέλεσμα για να το έχει και να το απολαμβάνει μετά. Ο παίχτης δημιουργεί και απολαμβάνει το παιχνίδι και κάθε φάση του. Και δεν υπάρχει απόλαυση του παίχτη χωρίς την απόλαυση του συμπαίχτη που ανέλαβε το ρόλο του «θύματος». Και λειτουργεί με υπολογισμένα ρίσκα αλλά δεν του βγαίνουν πάντα. Καμία φορά αντιστρέφονται οι ρόλοι είτε (προσωρινά) βάσει σχεδίου του παίχτη, είτε γιατί ερωτεύτηκε σφόδρα και έχασε το συγκριτικό πλεονέκτημα, είτε….. Ο αρχικός στόχος τίθεται, αν και μπορεί να προσαρμοσθεί στην πορεία. Ο στόχος είναι το αλλοθι. Μερικοί Κ μου χρωστάνε σήμερα που καρπώθηκαν "τους κόπους μου", και γυναίκες που περπάτησαν μαζί μου μ’ αγαπάνε ακόμα.

 

Καλά όλα αυτά, αλλά μήπως να μας ενημερώνατε και πόσες ''μούτζες'' έχει φάει ένας καλός παίκτης, όταν παράτησε το παιχνίδι, που βαρέθηκε;