Εκπαίδευση ή όχι;

Δεν είναι στόχος αλλά το πιο πιθανό αποτέλεσμα. Οι σωστοί ψυχαναλυτές θέτουν αμοιβή και για να βγάλουν λεφτά αλλά και για να οριοθετήσουν τη σχέση ως επαγγελματική και να περιορίσουν τη συναισθηματική εμπλοκή στα όρια της θεραπείας.

 

Sustainability...
Kαρδούλες...
Ένας μέντορας...
Ένας μυαλοπηδίκουλας α λα καρτ...
Κ ένας παίχτουρας...
Ό,τι πρέπει για να ξεκινήσει το "Πάρτα όλα"...


 

 

Είδες πόσες απαιτήσεις έχουν; xaxaxa είχες ένα δίκιο, προηγουμένως, ό, τι η εκπαίδευση, τείνει, να γίνει, φετίχ.  

 

Επίπονη διαδικασία η παιδεία, της οποίας παιδείας μέρος αποτελεί η εκπαίδευση, που με τη σειρά της συνδράμεται από την ακαδημαϊκή μόρφωση, που είθισται να έχει στόχο την προσέγγιση κάποιου γνωστικού αντικειμένου και φτου και πάλι από την αρχή...
Το παρακάτω λοιπόν θα μπορούσε να γραφτεί στο νήμα με τις μικρές αγγελίες...
Ποιο είναι το απαραίτητο εκείνο συστατικό/χαρακτηριστικό/ικανή και αναγκαία συνθήκη που να μπορεί να κάνει κάποιον εκπαιδευτή, ακόμα κι ανεξάρτητα από την τυπική παρουσία όλων των παραπάνω, έτσι ώστε να μπορεί να γίνει αποδεκτός στη λειτουργία του, όχι εν κενώ και κατά δήλωσίν του, αλλά από το ακόλουθο μέλος?

 

Lead by example

 

Σαφώς και είναι το πλέον ισχυρό συστατικό.
Εκτός άλλου είναι και ο βασικός πυλώνας αυτού που σήμερα λέμε "μάνατζμεντ".
Και ως συστατικό είναι σαφέστατα αναγνωρίσιμο και μάλιστα με σχετική ευκολία ανεξάρτητα από πολιτισμικά δεδομένα.

Χαουέβα, ακόμα κι αυτό μπορεί να γίνει αντικείμενο μίμησης (η αντιγραφή είναι ανώτερη λειτουργία).
Αυτό που θέλω να πω είναι πως ως το πλέον σημαντικό συστατικό -αν όχι επί της ουσίας το μόνο- η αρχή/διοίκηση/διεύθυνση/συναίσθηση/υπευθυνότητα/ανάληψη (με αυτήν την σειρά) δια παραδείγματος, αποκρυσταλλώνει μια θέση/στάση/καθεστώς.
Χωρίς την/τις παραπάνω δεν μπορεί να υφίσταται, αργά ή γρήγορα θα καταπέσει/αλλοιωθεί/μεταστοιχειωθεί.

Το συστατικό αυτό δεν μπορεί να είναι άλλο παρά η "κόλλα" που τα κρατάει όλα στη θέση τους, όχι ως επιπρόσθετο υλικό, αλλά ως -ας πούμε- κάτι που το κουβαλάμε επίπονα και με πολύ κουράγιο οι φέροντες, εμείς οι ίδιοι.
Είναι σαν ένα κωλόγυαλο, ένα πράμα, που μας επιτρέπει να δούμε μέσα μας ξεσκίζοντας τα σωθικά μας, που μεγεθύνει τους φόβους μας, που μας κάνει τρελούς ή ήρωες (το ίδιο είναι -οι αριβίστες θα έλεγαν μαλάκες), μας κάνει φρίκουλες, καταραμένους, ψώνια. Το κωλόγυαλο είναι αυτό που κάνει τους άλλους να μιλάνε γι' αυτό λέγοντας -τα όποια- αλλά ίδια λόγια. Αν τα λόγια δεν είναι ίδια, τζίφος η δουλειά.

Το πώς λέγεται το κωλόγυαλο, είναι παντελώς αδιάφορο.
Δεν πάν να το λένε και το μποζόνιο του Χιγκς ή το κουμπί της Αλέξαινας..?
Irrelevant!
____
Ουφ ...'ξομολογηθήκαμε και σήμερα, που λέει και μια ψυχή...

 

Κατά τη γνώμη μου το να εμπνέει. Και για αυτό ένας καλός εκπαιδευτής δεν έχει κανένα πρόβλημα να τον ξεπεράσει κάποια στιγμή ο εκπαιδευόμενος του ως καλύτερος.

 

Εμπίπτει στο ανωτέρω ποστ μου, δγιότι ο "μάνατζερ δοκάρι κι έξω" δεν μπορεί εξ αντικειμένου να παράγει ηγεσία, ακόμα κι αν συγκεντρώνει όλα τα τυπικά ηγετικά χαρακτηριστικά, άρα δεν μπορεί να παράγει διαδικασίες διαδοχής ή και απευθείας προεγκεκριμένη και βιώσιμη κατ' ελάχιστον διαδοχή,... (Πρβλ μεταπολίτευση στην Ελλάδα και εντεύθεν)...

 

εκπαιδευση στα θελω του Κ η εκπαιδευση στις αναγκες της υ ? εδω δεν ειναι που λενε στο τελος πιασε ταυγο και κουρευτο? παιχνιδι ειναι μυαλου σωματος . το μονο που εκπαιδευουν και οι δυο ειναι στην αρχη το μυαλο . και μετα η υ το σωμα της να αντεχει και ο Κ τα χερια του να μην παθουν τενοντιτιδα. και στο τελος ολοι θα καταληξουμε στο εξης . παιχνιδι ειναι ας το απολαυσουμε

 

@Pain-Inducer

Βλέπεις, σαν παιχνίδι την Εκπαίδευση;

 

Ωχ, σκέψου, τι μπορεί, να συμβεί, όταν αρχίσει ο/η υπό, να ''μιμείται'' τον/ην Κ, στις τεχνικές.  

 

ειναι οπως στα μικρα παιδια . απο το παιχνιδι αρχιζουν και μαθαινουν . εδω η εκπαιδευση για μενα ειναι να μαθει ο ενας τα θελω του αλλου και αυτο δεν το θεωρω εκπαιδευση με την εννοια της κανονικης εκπαιδευσης