Βουτιά στο άγνωστο..

Εκείνη την νύχτα την περίμενε...
Ενδόμυχα μέσα της ήξερε πως αν βουτήξει σε αυτά τα νερά μαζί Τού τπτ πια δεν θα ταν ίδιο..
Τον αναζήτησε.Τον βρήκε.Κ όλες οι σκεψεις της επιβεβαιώθηκαν όταν τελικά Αυτός αποδέχτηκε την "προκληση" της...
Άγχος,φόβος,καρδιοχτυπι,επιθυμία,όλα κονταροχτυπιοντουσαν για την επικράτηση οταν ήρθε η ώρα να τον συναντήσει. Και τότε τον είδε!
Καρδιοχτυπι ξανα.Πιο έντονο αυτή την φορά!άγνωστα νερά κ άγνωστες θάλασσες απλώνονταν μπροστά της κ αυτή το μόνο που ήθελε ηταν να βουτήξει μέσα σε αυτά αρκει αυτός να της άπλωνε το χέρι του!
Θα κολυμπήσω!του είπε...
Δεν φοβάσαι μη πνίγεις?της απάντησε Αυτός..
Όχι,γτ ξέρω πως θα είσαι εσύ εκεί για μενα..

Πόσοι από εσάς εχετε νιώσει σε κάποια φάση της ζωής σας ετσι?Υπήρξε κάποιος άνθρωπος που να σας ενέπνευσε κατ αυτόν τον τρόπο? Και αν ναι,αυτό συνέβη την στιγμή που τα μάτια σας συνάντησαν τα δικά του/της ή ήρθε μετά από κάποιο διάστημα?

 

Το ένιωσα πολύ πρόσφατα, τους τελευταίους δύο μήνες θα έλεγα  

Αλλά το μαγικό δεν είναι μονάχα η εμπιστοστύνη που δείχνεις, το γεγονός ότι σε πιάνει αλλά κυρίως ότι σε μαθαίνει να κολυμπάς μόνη σου σε ακόμη πιο βαθιά νερά  

Πότε ήρθε; τα μάτια του δεν τα έχω δει ακόμα, τα κατάφερε όλα μόνο με τα λόγια του, είμαστε εγκεφαλικά πλάσματα άλλωστε οι γυναίκες, ναι το βλέμμα σου λέει πολλά αλλά η ψυχή ακόμη περισσότερα.  

Όταν τα δω; Δεν θέλω να το συζητήσω, το έχω φανταστεί χιλιάδες φορές.

 

Κ πολλές φορές η πραγματικότητα έρχεται να διαψεύσει την φαντασία...
Γιατί η φαντασία μοιάζει "λιγη" μπροστά σε αυτην

 

Η φαντασία περιορίζεται από το εκάστοτε άτομο. Άλλωστε δεν μπορείς να φανταστείς όλες τις λεπτομέρειες, να "ρουφηξεις" τη στιγμή  

 

Χαιρομαι πολυ  
Ζηλευω,πολυ καλοπροεραιτα κ ειμαι σιγουρη πως αυτο που περιγραφεις μονο μαγεια κ χαρα κρυβει!
Παρομοια εμπειρια οχι,δεν εχω ζησει
Ξερω ομως πως για ολες/ους υπαρχει αυτο το μοναδικο!!  

 

Φαντασία ή πραγματικότητα?
Όσο εισαι αληθινή μέσα σου κ δεν συμβιβάζεσαι σε "δεύτερες" σχέσεις πάντα υπάρχει η πιθανότητα να το βιωσεις 

 

Πραγματικοτητα!!
Συμφωνω....ολα ή τιποτα

 

Ερωτα το λενε. Λιγο πολυ ολοι εχουμε περασει απο κει. Αλλα να σου πω κατι? Εσυ εισαι. Παντα εσυ. Εσυ ξεπερνας τις φοβιες. Εσυ κολυμπας. Μονη σου. Κανενα χερι δεν ειναι εκει στην πραγματικοτητα.
Ολοι κυνηγανε το συναισθημα γιατι ειναι αυτο που δινει τροφη στην ψυχη. Κρυβουμε τεραστια δυναμη μεσα μας και δεν ξερουμε πως να την ξεκλειδωσουμε. Και περιμενουμε κατι τετοιο να συμβει στη ζωη μας για να νιωσουμε δυνατοι. Και το "χρεωνουμε" στον αλλο.
Περασα και γω μια τετοια ιστορια. Σε μια πολυ ζορικη περιοδο της ζωης μου γιατι ακριβως τοτε το ειχα αναγκη. Εψαχνα ακουσια το ερεθισμα εκεινο που θα με ξεκλειδωνε. Και φυσικα το βρηκα. Και εκανα πραγματα απιθανα τωρα που τα σκεφτομαι. Κατω απο αλλες συνθηκες μαλλον θα ειχα κρεμασει καμια πετρα απο το λαιμο και θα ειχα φουνταρει. Αλλα δημιουργησα το ερεθισμα που χρειαζομουν και ξαφνικα οτι προσπαθεια εκανα για να διορθωσω τα κακως κειμενα ειχε απώτερο σκοπο.
Η σκεψη της μου εδινε δυναμη καθε μερα σε καθε δυσκολη στιγμη. Και καθε μερα ενιωθα και πιο γεματος με τον εαυτο μου για αυτα που πετυχαινα.
Το αστειο ειναι οτι ολο αυτο ηταν μεσα στο μυαλο μου. Κυριολεκτικα. Ζουσα εναν ερωτα μεσα στο μυαλο μου με τελικο προορισμο να βαλω τη ζωη μου στις ραγες ξανα, ωστε να υπαρχει προσφορο εδαφος για να τον πραγματοποιησω. Και δεν φοβομουν κανεναν και τιποτα γιατι αυτη ηταν η εμπνευση μου.
Και φυσικα το πιστευα τοσο πολυ που στο τελος οντως με ερωτευτηκε. Μονο με τις σκεψεις και τις πραξεις μου για να ξεβαλτωσω.
Σε καμια περιπτωση δεν εχω σκοπο να μειωσω την σημασια αυτου που περιγραφεις. Ειναι υπεροχο να το ζεις. Απλως λεω οτι δεν ειναι κατι μοναδικο κι αποκοσμο. Ειναι η φυση μας.

 

Μόνο like δεν φτάνει...  

 

Ο δρόμος μας τυφλός, της πιάτσας παραπαίδι.
Τα όνειρα υπόσχεση ρουφιάνου θυρωρού.
Στα τάστα της κιθάρας οργή που περισσεύει
Σα φόνος που σχεδιάστηκε στη σκέψη ενός μώρου.

Ό,τι φτιάχνω κι ό,τι χάλασα,
βουτιά από ψηλά σε μολυβένια θάλασσα.

 

άλλωστε, για μένα τουλάχιστον, υποταγή σημαίνει ελευθερία, απόλυτη ελευθερία  

 

Μια φράση που κάθε ερωτευμένος υποψιάζεται αλλά την πνίγει, την είπε δυνατά ο Νίτσε, "ερωτευόμαστε την επιθυμία μας, όχι το αντικείμενό της" (τουλαχιστον στην αρχη θα ελεγα εγω),
οπως επισης, κάθε προσφορά είναι αυτοπροσφορά, κάθε αγάπη είναι αγάπη του εαυτού μας,
αλα και καλο ειναι να μην ξεχναμε οτι, οι προσδοκίες μας είναι που μας πονάνε όχι ο άλλος