Αθεράπευτα ειλικρινής

είναι το μόνο πράγμα που δεν σκέφτηκα και δεν με απασχόλησε ποτέ  
ίσως να είναι και λάθος μου...

 

Η ειλικρίνεια είναι ιδανικό εργαλείο για να ξεσκαρτάρεις ανθρώπους. Αυτούς που την αντέχουν από τους άλλους, εκείνους που, την αντέχουν ή όχι, μπορούν να την εκτιμήσουν σε οποιοδήποτε βαθμό, αυτούς που θα την εκμεταλλευθούν από όλους τους άλλους. Αρκεί βέβαια να μπορείς και ο ίδιος να αναλάβεις το σχετικό κόστος.

Επιπλέον, εκ των πραγμάτων, για τον ίδιο λόγο που δεν αξίζουν όλοι το χρόνο μου, δεν αξίζουν και όλοι ειλικρίνεια (ή καν απάντηση σε ερώτηση ή σοβαρή συζήτηση για οτιδήποτε).

 

κι αν δεν έχεις την επιλογή αυτής της ερώτησης;

 

Μα αν εσύ είσαι αυτή που είσαι κι άλλος δεν το αποδέχεται δεν έχεις εσύ το πρόβλημα, ο άλλος το έχει. Κι αν δεν σου κάνει ή δεν του κάνεις απλά τα κουβαδάκια σου/του και σε άλλη παραλία.

 

Άλλη μεγάλη αλήθεια.
"Η αλήθεια θέλει τέχνη."
Πόσο δίκιο έχεις...
Μια τέχνη που εγώ δεν την κατέχω και παρόλα τα στραπάτσα που έχω φάει ακόμα μου διαφεύγει.
Άλλα μετά απο έναν αριθμό βελών δεν με νοιάζει πια. Ειδικά απο ξένους.
Η παροιμία λεέι η πέτρα απο κοντά έρχεται. Απο μακριά δεν σε φτάνει...

 

Μα ζούμε σε ένα κόσμο ούτως ή άλλως που βασιλεύει το ψέμα από λευκό (άνθρωποι που δεν έχουν το σθένος να πούνε την αλήθεια ή φοβούνται μην πληγώσουν τον άλλον αν την πουν... με όλα τα παρελκόμενα που ήδη αναλύσατε πιο πάνω..) μέχρι κατήμαυρο του κερατά που μπορεί να είναι από γελοίο έως φοβικό. Αν δεν μπορείς να διαχειριστείς μια κατάσταση απλά απέχεις. Αλλά για σκεφτείτε μέσα σε αυτό δεν ζούμε καθημερινά? Ψέμματα, ίντριγκες, μυστικά. Κολυμπάμε ανάμεσα τους. Ασχολούμαστε με όλα? όχι. Μόνο με όσα μπορεί να μας επηρεάσουν για κάποιο λόγο. Γινόμαστε παρατηρητικοί και προσέχουμε τις νάρκες. Πόσα ψέμματα βλέπετε και δεν ασχολείστε? Εγώ πολλά, μιλάνε οι άνθρωποι με πολλούς τρόπους όχι μόνο με το στόμα, με το ύφος, με τον τόνο της φωνής, με τα μάτια, με τη στάση του σώματος, με τις μικροεκφράσεις. Και ειδικά αν είναι πολύ κοντινός σου άνθρωπος και τον ξέρεις καλά είναι πιο εύκολο μέσω της παρατήρησης να διακρίνεις πολλά. Δεκάδες μικρά ή μεγάλα ψέμματα καθημερινά, τι θα κάνουμε θα τους κρεμάσουμε επειδή δεν μπορούν να μοιραστούν την αλήθεια? όχι. Απλά με τους δικούς μας ανθρώπους ασχολούμαστε. Παίρνουμε αυτό που βλέπουμε και πράττουμε αναλόγως, ή δεν ρωτάμε κάτι που είναι φως φανάρι για να μην τους αναγκάσουμε να μας πούνε ψέμματα ή όταν το έχουν ήδη με τη στάση μας ή τις πράξεις μας τους βοηθάμε να μην χρειαστεί να το ξανακάνουν.
Το ξέρω δεν είναι εύκολο αλλά γι αυτούς που αγαπάς αξίζει τον κόπο  

 

Απλά άσε το ένστικτό σου να αναδυθεί, όλοι το έχουμε απλά το καταπιέζουμε μη βάζεις πάντα τη λογική μπροστά αλλά σε συνδυασμό με ....
Θέλει λίγη προσπάθεια

 

Θέλεις να μου δώσεις ένα παράδειγμα?
Εκτός αν μιλάς για ερώτηση που αισθάνεσαι ότι πρέπει να απαντήσεις οπότε παίρνεις και την ευθύνη της απάντησης σου.

 

Ναι έχεις δίκαιο, δυστυχώς όμως δεν είναι πάντα εφικτό αυτό που λες.

 

Δεν έχω επιλογή.
Η λογική μου είναι η μόνη σταθερά μου που έχω.
Και για να μην παρεξηγηθώ δεν εννοώ ότι είναι η δικιά μου λογική η σωστή. Απλά λέω ότι σε ότι μου προκύψει θα τα αντιμετωπίσω πάντα με την ίδια λογική.
Θα κάνω το σωστό με βάση την λογική μου και ας με σκοτώσει. Θα τα πω όπως είναι και ας γίνω κακός. Δεν ξέρω άλλο τρόπο.
Ποτέ δεν έμαθα να ενεργώ διαφορετικά. 

 

Αν δεν είναι εφικτό έχει συμβεί κάτι που το κάνει πολύπλοκο στη μεταξύ σας σχέση.
Εκτός αν εννοείς ότι δεν θέλεις να το πεις για να μην πληγώσεις τον άλλον οπότε εκεί παίρνεις και την ευθύνη της όποιας στάσης σου...

 

Μα δεν είπα να μην πεις την αλήθεια σου. Ούτε να μην πράξεις με βάση αυτήν. Άλλωστε δεν υπάρχει πάντα μόνο μια αλήθεια μερικές φορές μπορεί να έχουν και οι δυο δίκιο  
Οφείλουμε να σεβόμαστε εαυτόν και άλλους