Ταμπου ή παθος?Ή ταμπου κ παθος?

Αφορμή γι αυτό το νήμα στάθηκε η ερώτηση που μου έκανε ένα πολύ αγαπημένο μου πρόσωπο και η οποία ήταν κάπως ετσι:
"Πιστεύεις πως το πάθος μπορεί να νικήσει όλα τα ταμπού του κόσμου?"
Η απάντηση η οποία βγήκε εντελώς αυθόρμητα από μέσα μου ήταν Ναι κ πως το πάθος μπορεί να γκρεμίσει τοίχους!
Το πάθος για κάτι όμως ή το πάθος για κάποιον?Ο άνθρωπος μας γεννα την επιθυμία ή η επιθυμία μας οδηγεί στον άνθρωπο?Και τι είναι τελικά τα ταμπού?πράγματα που αποστρεφομαστε ή πράγματα που γουστάρουμε κ φοβόμαστε απλα να τα κάνουμε?κ αν όντως τα αποστρεφομαστε κ τα κάνουμε για τον άνθρωπο με τον οποιο ειμαστε αυτό θα μας φέρει πιο κοντά ή θα μας απομακρύνει?
Και επειδή ως είθισται,ο νηματοθετης καταθέτει την γνώμη του πρωτη εγω πιστευω πως όλα έχουν να κάνουν με τον άνθρωπο κ την σχέση την οποία έχεις μαζί του.
Αν είσαι καλά μαζί του,αν υπάρχει επικοινωνία και σύνδεση μαζί,τρελό και παράφορο παθος τοτε ολα ειναι δυνατα!
Τι είναι άλλωστε τα ταμπού?είναι πράγματα ή καταστάσεις τα οποία δεν εχουμε βιώσει ή κάνει και νομίζουμε ή πιστεύουμε πως δεν θα μας άρεσαν..
Έμπνευση είναι η λέξη κλειδί!το να σου παρέχει ο άλλος αυτήν την έμπνευση,την διάθεσή για πειραματισμό!Και το ότι υπάρχει η γνώση πως ασχέτως αποτελέσματος δεν θα επηρεαστεί άσχημα η οποια σχέση απο αυτό,αν δεν πετύχει δλδ.
Εκμεταλλεσου με!☺

Υ.Γ Αν υπάρχει ήδη κάτι αντίστοιχο σαν νήμα κ δεν το έχω βρει μπορούν οι υπεύθυνοι αυτοστιγμη να διαγράψουν το παρόν νημα☺

 

"Με ευρύτερη έννοια, ο όρος χρησιμοποιείται σήμερα για να δηλώσει οτιδήποτε απαγορευμένο, κυρίως οτιδήποτε αντιμετωπίζεται από την κοινωνία ως μη υπάρχον, για λόγους ηθικής ή κοινωνικών προκαταλήψεων. Συνεκδοχικά, αναφέρεται σε κάθε περιορισμό που επιβάλλει η κοινωνική ηθική, δηλαδή κάθε κοινωνική προκατάληψη."

Έτσι λέει η Βικιπαίδεια, τουλάχιστον.  

Νομίζω εξαρτάται από το πόσο βαθιά επηρεασμένος είναι κάποιος από τα "ταμπού" του, και κατά πόσο είναι προετοιμασμένος να τα ξεπεράσει μαζί με/για κάποιον άλλο.
Το πάθος από μόνο του μπορεί να σε πάει μέχρι ένα σημείο, αλλά δεν ξέρω αν αυτό και μόνο αρκεί.

 

Ταμπού είναι οι κυρίως κοινωνικοί κανόνες και περιορισμοί που ορίζουν τις σχέσεις ζευγαρώματος και συμπεριφοράς, σε παγανιστικές κοινωνίες. Σήμερα ο όρος δηλώνει γενικά τις κοινωνικές, απαγορευτικές, προκαταλήψεις.
Από την άλλη, στο εισαγωγικό μήνυμα του νήματος, φαίνεται να υπάρχει η σύγχυση του όρων ¨το πάθος" και "ο πόθος". Είναι συνηθισμένο φαινόμενο να συγχέονται αυτοί οι δύο όροι, γιατί πολλές φορές ο έντονος, ανικανοποίητος, πόθος καταλήγει να γίνεται πάθος.
Τα ταμπού συνήθως αποτελούν περιορισμό στον πόθο και αυτές οι απαγορεύσεις, εκδήλωσης και ικανοποίησης του πόθου, καταλήγουν να είναι πάθη και βάσανα.

Το αρχικό ερώτημα που προκάλεσε την δημιουργία του νήματος θα μπορούσε να είναι: "Πιστεύεις πως ο πόθος μπορεί να νικήσει όλα τα ταμπού του κόσμου;"
Και η απάντηση είναι: "Ναι ο πόθος μπορεί να νικήσει όλα τα ταμπού του κόσμου, ανεξάρτητα από τα βάσανα (πάθη) που μπορεί να προκαλέσει κάτι τέτοιο" .

 

"Πιστεύεις πως το πάθος μπορεί να νικήσει όλα τα ταμπού του κόσμου?"

Nαι αλλα μονο σε προσωπικο επιπεδο, οχι σε συλλογικο.

 

Βρίσκω μόνο τριών ειδών κίνητρα για να ξεπεράσει κάποιος όρια, προκαταλήψεις και περιορισμούς είτε του κοινωνικού συνόλου μέσα στο οποίο ζει (ευρύτερου ή στενού) ή και προσωπικούς.

Την αντίδραση, το πάθος για κάτι/κάποιον και την έντονη διάθεση για εξερεύνηση/πειραματισμό.

 

κίνητρα και αναστολές.
αν βρεις σταθερό πάτημα, μπαίνεις σ' αυτό που μοιάζει με κινούμενη άμμο, κάποτε και χωρίς σπρώξιμο.

 

Τα ταμπού είναι κάποιες κοινωνικές απαγορεύσεις, που τη στιγμή που επεβλήθησαν ως απαγορεύσεις είχαν κάποια κοινωνική χρησιμότητα.
Πχ το ταμπού της αιμομειξίας. Σε εποχές με μηδενικές δυνατότητες προγεννητικού ελέγχου, η επιβολή απαγόρευσης της αιμομειξίας ήταν αναγκαία για λόγους συγγενών ασθενειών.

Μετά την πάροδο των κοινωνικών ή άλλων συνθηκών που επέβαλλαν την επιβολή κάποιου ταμπού αυτό παραμένει ως κληροδοτούμενη συλλογική ενοχή, με κάποιο τρόπο.

Επομένως δεν θεωρώ καθόλου ότι το πάθος είναι αναγκαίο για την κατάρριψη των ταμπού. Δυο άνθρωποι μπορούν να κυλιούνται στο πάθος τους και να κουβαλούν ένα κάρο ταμπού, εφόσον κουβαλούν τα ίδια ταμπού. Ή μπορεί ένας ή δυο ή περισσότεροι άνθρωποι να σπάνε κάποιο ταμπού απολύτως cold blood και χωρίς κανένα πάθος στη μέση. Και τα σπάνε για πολλούς λόγους, πχ γιατί συνειδητοποιούν ότι πρόκειται για ένα κοινωνικό απολίθωμα. Ή και μύριους άλλους καλούς και κακούς λόγους.

Ο πειραματισμός πάνω σε θέματα ταμπού για τον ένα αλλά όχι για τον άλλο (γιατί μόνον έτσι μπορώ να δω πώς έχει νόημα να μιλάμε για σπάσιμο των ταμπού στο πλαίσιο σχέσης) μπορεί να έχουν ένα πολύ καλό αποτέλεσμα. Αλλά μπορεί να έχουν και ένα πολύ κακό αποτέλεσμα. Το safe and sane νομίζω ότι πρέπει να εφαρμόζεται απολύτως σε αυτή την περίπτωση. Το consensual πάλι δεν είναι απαραίτητο  

 

Παθος με ταμπου, απλο!

 

Για τον ορισμό του δευτεροκλασάτου φετιχομπανιστιρτζή, το κόβω, αλλά τεσπά...

 

Καλο.
Το παθος κ τα ταμπου ομως δεν εχουν να κανουν αποκλειστικα με το σεξ. Παθος υπαρχει παντου! Οπως κ ταμπου.
Αλλα αφου το πας εκει εχεις ταμπου να σε βαλει μια κατω με την οποια εισαι παθιασμενος κ να σε κανει να πεις το δεσποτη παναγιωτη; Εφοσον εκεινη δεν εχει κ θελει πολυ να το κανει;
Προσωπικα πιστευω πως στο σεξ τα ταμπου εχουν κ αυτα την ομορφια τους. Οπως παντου δλδ. Υπαρχουν για να τα ριχνουμε καθε φορα.
Να υπαρχει στοχος.
Καπως ετσι το βλεπουν οι δευτεροκλασατες κ βαλε μπανιστιρτζουδες. Πιο απλα εσυ το βλεπεις 6 και γω το ιδιο το βλεπω 9.
Ολο το σεξ εχετε στο μυαλο σας ατιμουτσκα!
 
Μουτς

 

Ουδεμία σχέση με το βερίκοκο... Αλλά τεσπά...

 

Ναι..τεσπα..