Πολιτικοκοινωνική ιδεολογία και BDSM

Έτσι είναι.
Με την παρατήρηση πως η ύπαρξη της/των συγκεκριμένων διαφορών συνηθέστατα είναι θνησιγενής.
Μάλλον ερασιθάνατο φετίχ θάναι αυτό...
Δεν ειν' κακό...
Ξεκαθαρίζει το μυαλό και το τοπίο...

 

Ένας τέτοιος άνθρωπος είναι εξ΄ορισμού επικίνδυνος. Δεν χρειάζεται να εμπλακεί με το bdsm.

 

Κάτι ήξερε παραπάνω....  

 

My point exactly  

Όχι καθόλου!

 

Η θεωρητικη-φιλοσοφικη βαση του bdsm ειναι ο λιμπερτινισμος ως γνησιο τεκνο της γαλλικης επαναστασης. Οποιαδηποτε ιδεολογια, ηθικη που πηγαζει απο την ιδεολογια ή θρησκεια δεν αποδεχεται την ελευθεριακοτητα που το bdsm προτασει ως φιληδονκο τροπο ζωης ,δεν αφηνει περιθωρια να το ζεις παρα μονο ενοχικα και συγκρουσιακα με τον ιδιο σου τον εαυτο.
Μερικα παραδειγματα αντενδειξεων στο bdsm
-Μαρξιστικη ιδεολογια : ασυμβατη γιατι βαση αυτης το bdsm δεν ειναι τιποτα αλλο απο 'αστικη παρεκλιση' οπως και η ομοφυλοφιλια.
-Πασης φυσεως θρησκειες που ενοχοποιουν την ερωτκη επιθυμια και εκφραση με εξεχοντα τον χριστιανισμο.
- πολιτικες πεποιθησεις που απτονται κομματων που το πρωτο συνθετικο ειναι ο χριστιανισμος πχ χριστιανδημοκρατες, χριστιανοκοινωνιστες κλπ κατα βαση δεξιων αποκλισεων για προφαναφερθεντες λογους.
- Οποιαδηποτε μορφη political correctness γιατι το bdsm στην ατοφια μορφη του ειναι ο ορισμος του politically incorrect .Και γιατι το πρωτο ειναι ο δουρειος ιππος του νεοπουριτανισμου.
-Μικροαστικη υποκριτκη ηθικη
- Οποιαδηποτε μορφη μεσαιου χωρου, ηπιας προσεγγισης , συγκερασμου αποψεων.... η εξουσια ειτε ασκειται ειτε εγκαταλειπεται, δεν ζητα κανεις αδεια να ασκησει εξουσια γιατι αν το κανει η εξουσια αυτοματα καταργειται.
-Ολοκληρωτικη ιδεολογια: η κυριαρχια δεν χρειαζεται φτιασιδωματα, παραμυθακια και καθε λογης επιπλαστα αφηγηματα μεγαλειων για να επιβληθει ,απλα επιβαλεται.

Το προβλημα εδραζεται στο οτι η καθε λογης πολιτικη πεποιθηση η ηθικη μπορει να εγειρει ενοχες οποτε επηρεαζει , αναστελλοντας τη γνησια σεξουαλικη εκφραση , στην προκειμενη το bdsm

 

Εκπροσωπώντας τον εαυτό μου και μόνο θεωρώ πως πολιτική είναι τα πάντα.

Εφόσον παρατηρούμε τον κόσμο γύρω μας και σκεφτόμαστε επάνω σε αυτόν παράγουμε πολιτική σκέψη ανα πάσα στιγμή.

Την παραγόμενη πολιτική σκέψη την εφαρμόζουμε στην συνέχεια στον εαυτό μας και διαμέσου της σκέψης μας καθορίζουμε και την στάση της ύπαρξης μας μέσα σε έναν ευρύτερο κοινωνικό ιστό.

Όταν η πολιτική μας σκέψη συναντήσει αντίστοιχες σκέψεις με τις δικές μας (γιατί ποτέ η σκέψη δεν είναι μια και μοναδική αλλά μπορούν σχεδόν ταυτόχρονα να παράγονται ίδιες σκέψεις από πολλούς ανθρώπους) τότε διαμορφώνεται και μια ομάδα σκέψης ή σχολή σκέψης.

Οι ομάδες ή οι σχολές σκέψεις στην συνέχεια παράγουν ιδεολογίες.

Και στην συνέχεια μια εκ των ιδεολογιών γίνεται η κυρίαρχη ιδεολογία ενός κοινωνικού συνόλου.

Η πολιτική σκέψη είναι κάτι που δεν ορίζεται και δεν περιορίζεται.

Δεν μπορείς να απαγορεύσεις σε κανέναν να σκέφτεται και να δρα.

Τα πάντα είναι πολιτική.

Εφόσον τα πάντα σχετίζονται με την δράση μας και την στάση μας ως κομμάτια ενός ευρύτερου κοινωνικού συνόλου.

Πίσω από κάθε μας δράση κρύβεται και η πολιτική μας σκέψη.

Ο τρόπος που θα πεις καλημέρα στον γείτονα σου είναι πολιτική.

Ο τρόπος που θα αντισταθείς σε κάτι που θεωρείς άδικο, όπως για παράδειγμα η απόλυση ενός συναδέλφου σου είναι πολιτική, η μουσική που ακούς είναι πολιτική, το αν διαβάζεις και τι διαβάζεις είναι πολιτική, το τι επιλέγεις να τρως είναι πολιτική, το που επιλέγεις να πας τα παιδιά σου για να παίξουν είναι πολιτική, το πώς κάνεις τους γάμους σου, τα βαφτίσια σου, τις κηδείες σου είναι πολιτική, το πώς φέρεσαι στους αδύναμους είναι πολιτική, το που πας και το πώς κάνεις διακοπές είναι πολιτική, το πώς παρκάρεις είναι πολιτική, το πώς βλέπεις τους ομοφυλόφιλους είναι πολιτική, το πώς βλέπεις την θέση της γυναίκας μέσα στο κοινωνικό σύνολο είναι πολιτική.

Πίσω από τις μικρές καθημερινές πράξεις, πίσω από τις μικρές καθημερινές συνήθειες κρύβεται και η πολιτική μας σκέψη.

Η πολιτική σκέψη που παράγουμε είναι απόλυτα συνυφασμένη με το ποιοι είμαστε.

Γιατί η πολιτική μας σκέψη καθορίζει και την στάση ζωής μας.

Προσωπικά δίνω πολύ μεγάλη σημασία στην σκέψη και τις πράξεις του άλλου όταν πρόκειται να συνδεθώ μαζί του σε όλες μου τις σχέσεις αλλά εν προκειμένω στο bdsm.

Δεν αφαιρείς το δικαίωμα από κανέναν να σκέφτεται και να δρα πολιτικά και ταυτόχρονα να ασκεί bdsm.

Όμως ο τρόπος που διαχειρίζεται τα σκουπίδια του, ο τρόπος που φέρεται στους συναδέλφους του, στους υπαλλήλους του, στον γείτονα του, ο τρόπος που οδηγεί, ο τρόπος που τρώει, το τι τρώει, ο τρόπος που βλέπει τις γυναίκες ή τους άντρες, ο τρόπος που παραγγέλνει σε μια ταβέρνα κτλ θα σου δείξει και τι bdsm θα ζήσεις μαζί του εφόσον επιλέξεις να το ζήσεις μαζί του.

Προσωπικά μου είναι απαραίτητο να διακρίνω κοινή στάση ζωής με τους ανθρώπους που σχετίζομαι.

Γιατί έτσι προάγω την πολιτική μου σκέψη και κατ επέκταση την κοινωνική μου υπόσταση ως πολίτης.

Οι πολιτικές αντιθέσεις, δηλαδή ο τρόπος που εγώ σκέφτομαι και δρω ως πολίτης και ο τρόπος που σκέφτεται και δρα κάποιος άλλος, όταν διακρίνω πως είναι αγεφύρωτες δεν επιχειρώ να συσχετιστώ μαζί του.

Δεν μου φτάνει απλά ο αυτοπροσδιορισμός υποτακτική ή σκλάβα για να συνάψω σχέση.

Επειδή έχουμε κοινά βίτσια δεν σημαίνει πως έχουμε και την δυνατότητα να φτιάξουμε και μια κοινή ζωή.

Γιατί η κοινή ζωή απαιτεί και κοινή ματιά.

Και προς αποφυγή κάθε παρεξήγησης δεν μιλάω για ταύτιση αλλά για σύγκλιση.

Όταν νιώσω πως υπάρχει σύγκλιση στην σκέψη ικανή ώστε να μπορεί να δημιουργήσει έναν γόνιμο διάλογο με κατεύθυνση πάντα για εμένα ελευθεριακή, τότε και μόνο τότε θα συνάψω και σχέση.

Πέρασα και εγώ @margarita_nikolayevna από τις συμπληγάδες της αντίφασης που προέκυπτε από την ελευθεριακή μου σκέψη και την Κυριαρχία.

Κατανόησα όμως πως τελικά τα πάντα είναι θέμα πολιτικής.

Και μέσα από την δική μου πολιτική σκέψη άρα και στάση ζωής δημιουργώ το bdsm εκείνο με τους ανθρώπους εκείνους που υπάρχει η δυνατότητα της σύγκλισης.

Το δικό μου ζητούμενο δεν είναι να είμαι μέλος μιας ευρύτερης κοινότητας που ασχολείται με το bdsm αλλά μέλος μιας μικρότερης κοινότητας που συγκλίνει η πολιτική της σκέψη.

Και είμαι χαρούμενος που αυτό το έχω καταφέρει.

Δεν νιώθω για παράδειγμα μέλος της εδώ κοινότητας επειδή τυχαίνει να έχουμε κάποια κοινά ζητούμενα και βίτσια.

Νιώθω όμως πως με κάποιους ανθρώπους μπορούμε να διαμορφώσουμε μια κοινή ματιά και κοινή αντίληψη μέσα από την σύγκλιση της πολιτικής μας σκέψης.

Και αυτό μου φτάνει.

Δεν ζητώ κάτι παραπάνω από το να περνώ υπέροχα με ανθρώπους που έχουμε επί της ουσίας να μοιραστούμε την ματιά μας, την στάση μας και την θέση μας απέναντι στην ζωή.

Η ευτυχία μας εξαρτάται από τους ανθρώπους που επιλέγουμε να ζήσουμε μαζί.

Δεν ζεις και δεν μοιράζεσαι αρμονικά την καθημερινότητα σου με ανθρώπους που οι πράξεις τους, οι οποίες είναι άμεσα συνυφασμένες με την σκέψη τους, είναι εκ διαμέτρου αντίθετες με τις δικές σου πράξεις.

Τον ωραιότερο κώλο να συναντήσω, την πιο βιτσιόζα ύπαρξη να ανταμώσω, αν η σκέψη της διακρίνω πως είναι στο απέναντι πεζοδρόμιο και στην μέση υπάρχει αγεφύρωτη τάφρος που δεν υπάρχει περίπτωση να γεφυρωθεί, δεν μου λέει κάτι ο κώλος της ή τα βίτσια της.

Στο bdsm πολλάκις μιλάμε για την συμβατότητα.

Επίσης πολλάκις μιλάμε για την εγκεφαλική του ηδονική διάσταση. Δηλαδή δίνουμε δέουσα σημασία στην εγκεφαλική διέγερση.

Για εμένα μιλώντας και μόνο για εμένα, δεν μπορεί να μου προκληθεί καμία εγκεφαλική διέγερση από μυαλά που δεν είναι συμβατά στην δική μου σκέψη.

Εκείνο που με ενθουσιάζει είναι το μυαλό.

Η σκέψη.

Η πράξη και η δράση.

Ευχαριστώ για την δυνατότητα που μου δώσατε με το θέμα σας να πω την γνώμη μου.

Iagos

 

 

Η Πασιονάρια ήταν μία... Έλεος..!

 

 

Να χαλαρώνουμε που και που δεν ειν' κακό.

 

Συμφωνώ πως τα πάντα είναι πολιτική. Βεβαίως πολιτική για μένα δεν είναι το ατελείωτο κομματικοχανείο που επικρατεί στην Ελλάδα κι όχι μόνον.
Πολιτική για μένα είναι η σκέψη του αύριο. Ο,τιδήποτε σκέφτεσαι και πράττεις με γνώμονα το "πώς θα είναι αύριο;" είναι πολιτική.
Και εξ αυτού δεν θα μπορούσε και ο Έρωτας να μην έχει πολιτική διάσταση  
Και συμφωνώ, μυαλά που δεν είναι συμβατά, δεν επικοινωνούν. Κι αν ανοίξει κανένας δίαυλος τυχαία, καταρρέει σύντομα, πολύ σύντομα αν δεν υπάρχει συμβατότητα.
Το έχω ξαναγράψει νομίζω αλλά όσο και να θέλω να μιλήσω με έναν Κινέζο, μου είναι αδύνατον να το κάνω. Δεν ξέρω κινέζικα. Δεν μπορώ επομένως να επικοινωνήσω επι τη βάση της γλώσσας μαζί του. Μπορώ βέβαια να βρω άλλο κώδικα  
Το αυτό και με ανθρώπους που μιλάμε την ίδια γλώσσα λεξιλογικά αλλά έχουμε εντελώς διαφορετικές έννοιες στο μυαλό μας  

 

-> Τώρα πλέον, συνειδητοποιώ κι εγώ ότι ίσως είναι δύσκολο για τους ανθρώπους που στέκουν κάπου πολιτικά και κοινωνικά ως νοοτροπία να κάνουν βδσμικές σχέσεις ή αν κάνουν, τα πράγματα περιπλέκονται περίεργα...
Ποια είναι η γνώμη σας επί του θέματος;

Δεν βρίσκω καμία σύνδεση. Όλα στο πρόσωπο, όλα για το πρόσωπο.
Τελεία και βζζζζζζζζζζ  

 

Άντε να το σκοτώσουμε το θηρίο μια και καλή, γιατί με το γύρω-γύρω δεν γίνεται δουλειά...
Η πρώτη ανάγνωση, αν και πολλοί βαυκαλίζονται να την λένε προχώ, είναι πως τα πάντα είναι πολιτική διγιότι ο άρθρωπας, λένε, είναι όν πολιτικόν, ως μετεξέλιξη της αγελαίας/ομαδικής του φύσης στο παρακάτω στάδιο, που ήταν βεβαίως η διαμόρφωση οικισμώνανε και χωριώνανε και πόλεων τρανώνανε... Αιτιοκρατικόν και με το παραπάνω σωστόν... Αλλά...
Πριν δεν ήταν πολιτική οι όποιες ενέργειές του εντός της ομάδας..? Σαφώς και ήταν...

Τα παρακάτω είναι πιο προχω και "πολιτικώς ανομολόγητα"...
Επειδή έλειπαν οι έννοιες τεχνογνωσία, μέσα παραγωγής, απόθεμα, εμπόριο πα να πει πως δεν ήταν πολιτική ο βίος του..? Ήντανε..! (Δεν εξηγούνται τα προφανή)...
Που πα να πει πως άμα δεν "ξεχνάς" και δεν "ανακαλύπτεις την Αμερική" κάθε τρεις και λίγο, ανοίγοντας σαν χάχας το στόμα νααααα από την έχπληξη, από την στιγμή που θα "ξαναθυμηθείς", σαφώς και αντιλαμβάνεσαι και νιώθεις και καταλαβαίνεις και βιώνεις (αργά - γρήγορα, αδιάφορο) πως και ο έρωτας και πολλά-πολλά άλλα είναι πολιτική, ως εκ τούτου είναι απλά σπατάλη χρόνου και ενέργειας να σκέφτεσαι αν αυτά τα δυο είναι συμβατά ή όχι και τέτοιες παπαριές καμαρωτές και περήφανες...
Μαζί με το φιλέτο όμως σαν που θα το καταλάβεις και θα το απολαμβάνεις, αναγκσατικά την ίδια ακριβώς ψωνίζεις και το κόκκαλο, πα να πει τον συντεταγμένο εσμό ηλιθίων που σε κόβουν με μισό μάτι, στην καλύτερη περίπτωση -στη χειρότερη στη πέφτουν απροκάλυπτα με οριστικά αποτελέσματα... Αν αυτό δεν γίνεται αντιληπτόν, σηκώνει πολύ κακό και βαρύ χαρακτηρισμό, αποφεύγεται λόγω ανατροφής...
Οπότε....
Τους αφήνεις το γοητευτικό σου επισκεπτήριο και όσο κρατάει το άρωμά του, είσαι μια χαρά...
Αν ξεθυμάνει, την πούτσισες, ας πρόσεχες..!

Δεν νομίζω να χρειάζονται λεπτομέρειες...
Το παραπάνω δεν αποτελεί συλλήβδην αφορισμό, αν και ακούγεται ως τέτοιος...
Αλλά ο γιαλός πάντα ίσιος είναι, το πλεούμενο γέρνει δώθε κείθε...

 

Αν τα πάντα είναι πολιτική, όπως λένε ορισμένοι, τότε η σεξουαλικότητα υπάγεται στην πολιτική; Που είναι και το ερώτημα του νήματος της @margarita_nikolayevna, αναγόμενο σε γενική υπόθεση.

Δεν έχω τη γνώμη ότι τα πάντα είναι πολιτική, πιο εύκολα θα πειθόμουν ότι τα πάντα είναι σεξουαλικότητα αλλά και πάλι θα κρατούσα μια ισχυρή επιφύλαξη με την έννοια ότι δεν μου αρέσει να τα βάζω όλα στο ίδιο τσουβάλι - επαγγελματική διαστροφή πείτε το, μεγαλώνουν πολύ τότε οι κάθε μορφής κίνδυνοι  

Ο λόγος για τον οποίο κρίνω ότι η σεξουαλική έκφραση του καθένα, και η BDSMική, παίρνει άλλο δρόμο, άσχετο από την πολιτική του τοποθέτηση είναι ότι για να εκφραστεί σεξουαλικά, για να αφεθεί ο οποιοσδήποτε, παίρνει ένα ταίρι ή δύο ή πέντε δεν έχει σημασία και όλοι μαζί θέτουν εαυτόν εκτός κοινωνίας ανθρώπων για ένα διάστημα προκειμένου να απολαύσουν σεξουαλικά. Γυμνώνονται, πάνω στην κάβλα τους εκτίθενται ο ένας στον άλλο, είναι απολύτως ο εαυτός τους. Μεταξύ τους ισχύουν άλλοι κώδικες επικοινωνίας, εξατομικευμένοι και ει δυνατόν αδιαπέραστοι από τρίτους. Αυτό δεν είναι πολιτική. Είναι σεξ.

Πολιτική για τον καθένα είναι η αντίληψη που διαμορφώνει τον τρόπο που αλληλεπιδρά με τους άλλους. Οι σεξουαλικοί παρτνερ δεν είναι "οι άλλοι" είναι "ο Άλλος" και την ώρα της μη πολιτικής αλλά της σεξουαλικότητας είναι ένα κομμάτι του εαυτού.

Όσον αφορά την επικινδυνότητα που μπορεί να έχουν ορισμένες πολιτικές αντιλήψεις σε μια BDSM σχέση: Η μόνη επικινδυνότητα είναι ο ναρκισσισμός, η ναρκισσιστική διαταραχή προσωπικότητας. Να μη λαμβάνει ο νάρκισσος τον άλλο, να μην έχει συναίσθηση του πόνου, της οδύνης, της αίσθησης απαξίας, της θλίψης, της καταστροφής που προκαλεί. Νάρκισσοι υπάρχουν σε όλο το φάσμα πολιτικών αντιλήψεων.