Πολιτικοκοινωνική ιδεολογία και BDSM

Δεν υπαρχει καμια αμφιβολια πλεον για μενα, οτι ενα μεγαλο μερος του bdsm κυριαρχειται απο ακραια ιδεολογικη τοποθετηση, εντελως ολοκληρωτικη, οργουελικη και σκανδαλωδως αντι-ελευθεριακη με μανδυα ελευθεριακο. Περισσοτερα φυσικα δε μπορω να πω εδω, για ευνοητους λογους.

 

"Ο διάλογος μεταξύ ετεροφρόνων είναι αδύνατος και μεταξύ ομοδόξων περιττός."
Παναγιώτης Κονδύλης, 1943-1998, Έλληνας φιλόσοφος.


Τι νοημα εχει ο πολιτικος διαλογος οταν δυο ατομα συμφωνουν; Να ευλογουν ο ενας τα γένια του αλλου;
Εκει που αξιζει ομως ο διαλογος, απαιτειται ελευθερια εκφρασης. Ελευθερια εκφρασης ομως δεν προσφερουν ομως ουτε οι ακροαριστεροι, ουτε οι ακροδεξιοι.

 

Να ξαναδιαβάσεις λοιπόν το έργο του Κονδύλη...
Μόνο να το διαβάσεις άδειος...
Χωρίς να προσπαθείς να επιβεβαιώσεις τα όποια πιστεύεις, μέσα από αυτά που λέει ο Κονδύλης.
Ούτε τα στερεότυπά σου ούτε τις πεποιθήσεις σου περί ακροτέτοιου και ακροδαύτου ούτε τίποτε.
(Που θα τού έστελναν το φρύδι στο σβέρκο αν τις άκουγε τ' ανθρώπου)...
Ούτε καν τις όποιες προτιμήσεις σου στο όποιο πεδίο...
Είναι η ελάχιστη ανταπόδοση που θα ζητούσε ο Κονδύλης, και ο όποιος Κονδύλης, αλλά Κονδύλης όμως -όχι χλεχλές, από τον κάθε έναν που καταπιάνεται με το έργο τους.

Κι όταν δεν πιάνεις κάτι, δεν πειράζει, αλλά μη πετάγεσαι...
Άκου... Και ξανά... Και ξαναάκου...
Επειδή παίζεις στην μελόντικα τα κάλαντα, δεν σημαίνει πως μπορείς να παίξεις και Ξενάκη στο πιάνο...
Κι ακόμα κι αν φτιάξεις ένα "ρομποτάκι" που παίζει Σοπέν στο πιάνο άψογα, δεν σημαίνει πως το τελικό άκουσμα θα είναι έστω και στοιχειωδώς άξιο λόγου...

Ααααα, και πούσαι, το "βουδουσουμού", το όποιο βουδουσουμού, δεν είναι φετίχ, όπως δεν είναι και πολλά άλλα "πράματα"...
Με πολλή αγάπη στο λέω αυτό και κατά παρέκκλιση...

Και αυτό, διγιότι οι δικοί σου "ευνόητοι λόγοι" είναι πέρα για πέρα διαφανείς, τόσο, που δεν φαντάζεσαι πόσο...

 

Eπειδη μιλας πολυ αφηρημενα και γενικα, θα γινω συγκεκριμενος: Συμφωνεις με το αποφθεγμα που ανεφερα, ναι ή οχι;

Οσο για εμενα, δεν εχεις απολυτως την παραμικρη ιδεα για το τι πρεσβευω.

 

Nα περνάς καλά...

 

Αυτός ο "αλλος" έχει επιλεγεί απο εμένα και εγω από αυτόν με βάση το πως αλληλεπιδρω με άλλους ανθρώπους.
Για μένα επίσης όλα είναι πολιτική. Ακόμα και το πως συσχετιζομαι με τους άλλους. Δεν είμαι κάτι άλλο όταν είμαι μαζί του. Δεν αφήνω αυτά που έχω στο κεφάλι μου, τις απόψεις μου, την ιδεολογία μου, τους ρόλους μου στη ζωή, έξω από την πόρτα του σπιτιού του.
Αυτά όλα με καθορίζουν ως άνθρωπο. Με βάση αυτά λειτουργω.

 

Και γιατί αυτό είναι πολιτική και όχι αισθητική; Εκτός αυτού κρίνει την έναρξη μιας κατάστασης και όχι το πώς λειτουργεί αυτή η κατάσταση όσο είναι ενεργή.

Ξέρετε, όμως, μερικοί που έκαναν πολιτική, πολιτική και όχι κομματισμό, προσπαθούσαν να απέχουν κάποιες ώρες από το κοινό γίγνεσθαι και να ξεκλέβουν χρόνο "για τον εαυτό τους". Αυτοί τί ήταν, διχασμένες προσωπικότητες, που όντας πρόσωπα βαθύτατα πολιτικά, ήθελαν τον χρόνο μόνοι τους και αυτόν τον χρόνο να μην έχουν σχέση καμία με την πολιτική;

Γιατί, τέλος πάντων, υπήρχε η φράση "βίος και πολιτεία" αν ο βίος κάποιου ιδεατά ταυτιζόταν με την πολιτεία του;

Εγώ πάλι απεκδύομαι των όποιων κοινωνικών και πολιτικών πεποιθήσεών μου όταν είμαι σε mood ερωτικό και περιβάλλον ασφαλές. Δεν υπάρχει τίποτα προς διεκδίκηση ή προς παρακράτηση, δεν υπάρχει τίποτα υλικό συσσωρευμένο που πρέπει να συζητηθεί αν θα διανεμηθεί και πώς, δεν υπάρχει λόγος να κρίνω, να αξιολογήσω, να διαπραγματευτώ, να στοιχηθώ με κάποιους και όχι με κάποιους άλλους κλπ. Ας μη βλέπουμε την πολιτική τόσο εξειδανικευμένα, ενίοτε περιέχει και έναν τεράστιο βαθμό υποκρισίας στην εκφορά της από τον καθένα, πάμπολλα μη εμφανή κίνητρα κλπ.

Αλλά και πάλι, η ερώτησή μου μένει στον αέρα. Η σεξουαλικότητα σε σχέση με την πολιτική πού βρίσκεται για σας; Επειδή έχει ειπωθεί και μάλιστα ιδιαίτερα πειστικά ότι τα πάντα είναι σεξουαλικότητα.

 

@gaby
Σέβομαι απόλυτα την διαφορετικοτητα της άποψης σας από τη δική μου.
Δεν εχω σκοπό να προβώ σε πλήρη ανάλυση του γτ βλέπω τα πάντα ως πολιτική. Θα πω το εξής μόνο.
Η αισθητική μου, η σεξουαλικοτητα μου, η όποια σκέψη και πράξη μου, είναι εκ Θεού;
Θεωρώ πως όχι. Κάτι την έχει καθορίσει. Κάποια γεγονότα, κάποιοι την έχουν γαλουχισει χωρίς να με ρωτήσουν, αυτά που έχω διαμορφώσει με καθορίζουν. Ακόμα και όταν επιλέγω να διαβάσω ένα βιβλίο. Ακόμα και όταν συσχετιζομαι με τον σύντροφο μου. Είμαι σύνολο. Δεν είμαι κουτάκια. Αυτό βέβαια είναι προσωπική μου άποψη και έχω μάθει να σέβομαι κάθε διαφορετική.

 

Πιθανό η ρίζα να βρίσκεται στο libido, όμως. Δεν είναι μόνο θέμα άποψης του καθένα @subwhat την οποία ασφαλώς σέβομαι, είναι θέμα και του τί γνωρίζουμε σήμερα ότι ισχύει για όλους.

 

Τα πάντα φύονται από τη ρίζα που λέγεται φόβος του θανάτου κι η ανάγκη του αίματος.

Οι διαφοροποιήσεις έγκεινται στο πώς ο καθ' ης τα αντιμετωπίζει.

 

Διαβάζω με προσοχή την εξέλιξη της συζήτησης.

Και μου ήρθαν στο νου κάποιοι στίχοι του Πάνου Τζαβέλα.

"Τα κορίτσια που είχαν πρώτα Ιταλούς,
τα κορίτσια που είχαν πρώτα Γερμανούς
τώρα έχουνε Αγγλάκια με κοντά παντελονάκια και από πίσω ένα Σύνταγμα Ινδούς"

Πάντα υπήρχαν κάποιοι που διαχώριζαν την πολιτικοκοινωνική ιδεολογία με την καύλα και πάντα θα υπάρχουν...

Έχει χώρο για όλους ο μπαξές...

Νομίζω πως ένα μουσικό διάλειμμα είναι απαραίτητο....

 

Αγαπητέ, μέσα σ έναν φθαρμένο φάκελο, που κάποτε μπορεί να ήταν κίτρινος, αναπαύονται εδώ και χρόνια απόψεις πως, τάχατες, η πολύ ενασχόληση με την πολιτική είναι μια μορφή αναγκαστικής κακοδιαχείρισης ισχυρού libido, που δεν καταδέχεται να ασχοληθεί με τα κοίλα και τα κυρτά ενός σώματος ή άντε λίγο περισσότερων και τη βρίσκει μόνον γαμώντας μυαλά, χιλιάδες την ίδια στιγμή ει δυνατόν. Απίστευτο τριπάκι, δε λέω, αλλά προφανώς όχι επιτρεπτό, άλλωστε η διαδρομή προς την επιστροφή κουράζει και φθίρει.