Συναίνεση vs κακοποίηση

Χωρίς να εκφέρω άποψη επί του θέματος, μια και ιδεολογικά συμφωνώ πως η μη συναίνεση συνιστά κακοποίηση, θα ομολογήσω πως δεν κατανοώ γιατί να είναι περισσότερο οξύμωρη η συναινετική κακοποίηση από την συναινετική σκλαβιά.

Αν τώρα για λόγους πολιτικής ορθότητας μας ενοχλεί η λέξη κακοποίηση εν bdsm και θέλουμε να το αποκαλούμε αλλιώς, και επιμένουμε να βλέπουμε μαυρόασπρα τα πράματα, τότε σε κανέναν δεν πέφτει λόγος και κανένας δεν πρόκειται να πείσει εκείνον, ο οποίος μέσα στο μυαλό του έχει κτίσει τοίχους, γύρω από το παραμύθι που δημιούργησε το αριστερό του ημισφαίριο.

Εκ παρατηρήσεων, υπάρχει διαχωριστική γραμμή μεταξύ της συναίνεσης στην κακοποίηση (σωματική και ψυχολογική) εντός bdsm και μη συναινετική κακοποίηση εκτός. Αλλά κάποτε η γραμμή μπορεί να γίνει τόσο λεπτή ή/και να ξεπεραστεί. Και όλα καταλήγουν στο πως το αντιλαμβάνεται μέσα του εκείνος που με συναίνεση (διότι εφόσον αναφερόμαστε σε ενήλικους, όποιος παραμένει σε κακοποιητική σχέση συναινεί, εφόσον παραμένει εκεί που βιώνει κακοποίηση. Για να παραμένει, κάτι λαμβάνει, έστω και διαστρεβλωμένα. Οπότε δεν πιστεύω σε θύματα ενήλικης κακοποίησης, πιστεύω σε πάντα συναινούντα θύματα είτε μέσα είτε έξω απ το bdsm.

Επίσης παραβλέπεται το γεγονός, πως πάρα μα πάρα πολλά άτομα μαζοχιστές εδω μέσα, είχαν τουλάχιστον μία εμπειρία κακοποίησης εκτός χώρου. Πιστεύετε αλήθεια πως είναι άσχετοι οι λόγοι που τους οδήγησαν να παραμένουν σε εξαρτητικές κακοποιητικές σχέσεις και εκείνοι που τους οδήγησαν στην συνέχεια στο bdsm;

Πολλά τα ερωτήματα για να μπορώ να απαντώ με στόμφο πως στον όμορφα αγγελικά πλασμένο χώρο του βδσμ, τέτοια θέματα δεν τίθονται.

 

Εκλεπτυσμενοι τροποι ενισχυσης του στετροτυπου "οσοι κανουν bdsm εχουν ψυχικα προβληματα"

 

Τότε γιατί να μη λέμε τους μαζοχιστές, τους σαδιστές, τους φετιχιστές, τους παρενδυτικούς, τους ποδολάτρες κ.ά. όπως θα τους έλεγαν τα παιδιά στο δημοτικό, ανώμαλους δηλαδή; Μήπως επειδή αυτό δεν θα εξηγούσε τίποτα και θα ήταν παραπλανητικό, πέρα από προσβλητικό; Είναι πολιτική ορθότητα να μην το κάνουμε; Είναι ότι όλοι οι παραπάνω έχουν στόμα να μιλήσουν και συνεπώς δεν μπορούμε, τουλάχιστον όχι εδώ; Είναι ότι κάποιοι θα έλεγαν "μα δεν", "μα όχι", "μα δεν είναι τόσο απλό" για να τους πουν οι έχοντες αντίθετη θέση ότι βαπτίζουν το ψάρι κρέας και οι ίδιοι που βλέπουν πιο καθαρά ξέρουν να τους πουν τί είναι πραγματικά;

Με το να λεει ο οποιοσδήποτε το BDSM "κακοποίηση" απλά ισοπεδώνει την έννοια της κακοποίησης και αφαιρεί από την σοβαρότητά της. Δεν με απασχολεί ιδιαίτερα ο διαχωρισμός BDSM με γενικό πληθυσμό, στη συζήτηση αυτή, όπως δεν με απασχολεί αν η σχέση είναι ερωτική ή άλλη, όταν μιλώ για κακοποίηση. Με απασχολεί να υπάρχει αντίληψη του πότε συμβαίνει κακοποίηση, γνωρίζοντας ότι το θύμα είναι το τελευταίο που θα το παραδεχτεί γιατί αυτό άλλωστε είναι που έχει να κάνει τα πιο δύσκολα πράγματα. Παίζοντας με τις λέξεις για να βγάλουμε το BDSM κακοποίηση και ο μόνος λόγος που μπορώ να βρω γι αυτό είναι εξυπνακισμοί διαφόρων, αδιάφορων σε μένα, αιτιολογιών, κάνουμε ακριβώς το αντίθετο. Και κανείς δεν ευαισθητοποιείται στο πώς να προστατεύεται από την κακοποίηση και πώς να θεραπευτεί αν χρειάζεται, πώς να δει μέσα στον εαυτό του και να αποφύγει να κακοποιεί, πώς να βοηθήσει τον διπλανό του αν αυτός χρειάζεται κάτι τέτοιο. Τι είναι και τί δεν είναι BDSM θαρρώ πως μας είναι οικείο πια. Το τελευταίο που θα με ένοιαζε είναι να λογομαχώ γι αυτό το θέμα, πώς να το κάνουμε, κάποτε ήταν η εποχή του, όχι πια  

 

Συμφωνα με ψυχιατρους, το bdsm προσφερει σε θυματα παιδικης κακοποιησης, μια μορφη εξιλεωσης. Αυτο αποτελει γενικη παραδοχη των ιδιων των θυματων. Δε νομιζω να λενε ψέματα ολοι αυτοι οι ανθρωποι...

 

Το λένε εξατομικευμένα στο πλαίσιο θεραπείας. Δεν το λένε πάντα ούτε είναι η βασική τους ερμηνεία του γιατί o συγκεκριμένος που έχουν απέναντί τους κάνει BDSM.

 

Καταλάβατε τώρα γτ δεν παίζουμε με λεξουλες όπως η κακοποίηση?

Είστε ολοι προβληματικοι και δεν το κάνετε γτ καβλωνετε. Απλά είσασταν θύματα και με βάση τα 7457773736352 λινκ και κοπι πειστ του Γκοθαμ εξακολουθείτε να είστε.

Τ Ε Λ Ε Ι Α

 

Εκλεπτυσμενοι τροποι ενισχυσης του στερεοτυπου "οσοι κανουν bdsm εχουν ψυχικα προβληματα

 

Διοτι δεν ειναι ανωμαλο να εχεις ενα φετιχ, εφοσον αυτο δεν ειναι τοσο ακραιο ωστε να προκαλεσει σοβαρη, μονιμη και μη αναστρεψιμη βλαβη. Αν π.χ. παρεις εναν μπαλτα και κοψεις τα δαχτυλα σου, αυτο ναι, ειναι ανωμαλο υπο την εννοια της παθολογιας. Ξερω ατομο απο πρωτο χερι, bdsm practitioner που αυτοκτονησε (οχι επανω σε session). Εκει ναι, ηταν παθολογικη κατασταση. Προφανως υπηρξε σοβαρη κακοποιηση του ιδιου του του εαυτου. Δεν εχει καμια σχεση ομως η συγκεκριμενη κακοποιηση που ηταν παθολογικη με αυτο που ιατρικα ονομαζεται κακοποιηση μερων του σωματος μεσω βιαιων πραξεων, εν γενει.

Ειναι εντελως διαφορετικο να πεις οτι το "bdsm ειναι κακοποιηση" (γενικα και αοριστα), με το να πεις οτι το bdsm εμπεριεχει στοιχεια εκλογικευμενης και εντος οριων, συναινετικης κακοποιησης του σωματος. Το προβλημα ειναι οτι πολλοι εδω μεσα, δεν βλεπουν καμια διαφορα αναμεσα στις δυο διατυπωσεις ΜΟΝΟ και ΜΟΝΟ διοτι μολις δουν τη λεξη κακοποιηση παθαινουν black-out.

 

@lara[E-p]

Επειδή είναι πολύ πρωί και ακόμα δεν το χω να συγκεντρωθω φουλ μια παρατηρηση για τωρα:

Έστω 100% των ανθρώπων στην Ελλάδα.
Έστω 30% άνθρωποι που ασχολούνται ενεργά με το bdsm ( που αλήθεια είναι ότι μπορεί να είναι να παραπάνω πλέον).

Τα επίσημα στοιχεία λένε ότι κακοποιουνται 1/4 γυναίκες και 3/10 άντρες. Άρα 25% και 30%.

Άρα αν το θύμα κακοποίησης ανήκει και στο % των ενεργών bdsmers και στο % των θυματων αυτό δεν λέει κάτι για το bdsm. Καταλαβαίνεις τι θέλω να πω?

Είναι σαν να λέμε επειδή κακοποιουνται 25% των γυναικών και 13% από αυτές είναι κομμωτριες ότι φταίνε τα κομμωτήρια.


EDIT - κάτι που δεν μπαίνει συχνά σε αυτή τη συζήτηση επίσης είναι το γεγονός ότι οι bdsmers νιώθουν συνήθως πολύ πιο άνετα να μοιραστούν μια τέτοια εμπειρία οπότε το % αυξάνεται μόνο κ μόνο λόγω αυτού.

 

Δυο ειναι τα βασικα γενεσιουργα αιτια που προκαλουν την ταση ενος ανθρωπου να βιωσει το bdsm. Αυτα μπορουν να συνυπαρχουν ή και οχι.

1) H φυσικη ταση προς την αλγολαγνεια
2) Ενα ψυχοσωματικο τραυμα της παιδικης ή εφηβικης ηλικιας.

 

Οτι η αλγολαγνεια εκφράζεται μέσω κάποιου καλά χαρτογραφημενου γονιδιου και καλα παρατηρημενης κληρονομικοτητας για να μιλήσουμε και για την φυσική μας τάση....

Μετά τους ψυχιατρους και τους νομικους βαλθηκες να ξεκανεις βιολογους κλπους?

 

Απο που κι ως που τους ξεκανω; Αλλο ενα αυθαιρετο συμπερασμα σου και μια αδικαιολογητη υπερβολη εκ μερους σου.