Ανάγκη για υποταγή, sane or not?

Εννοείς γενικά; ή ειδικά;

 

Στα πλαισια του bdsm παντα, εννοειται. Εκτος η σκλαβια ειναι απεχθης και παρανομη.

 

Οχι, εννοώ.. θεωρείς αυτό για κάποιον που θα έχει ανάγκη να υποταχθεί no matter what, οπου βρει, κάτω απο όποιες συνθήκες;
Ή το θεωρείς αυτο για κάποιον που νοιώθει την ανάγκη να υποταχθεί σε αυτόν που σχετίζεται και σχετίζονται μέσα σε πλαίσια ανταλλαγής ελέγχου;

 

Και στις δυο περιπτωσεις εαν η επιθυμια υποταγης ειναι αναγκη πρεπει να απευθυνθει σε ειδικο.

 

Οκ, i'll keep that in mind γιατί εγώ, όχι ανάγκη..εθισμό στο να του υποτάσομαι έχω πάθει.

Θα ήταν ενδιαφέρον πάντως να μου εξηγήσεις πως, ειδικά σε Μ/s, η επιθυμία μόνη της...είναι αρκετή για να τα "βγάζεις πέρα" σε φάσεις όχι και τόσο εύκολες ή ευχάριστες.
Και οκ... πες μια πολύ δυνατή επιθυμία για υποταγή ( που προσωπικά, σε εμένα δεν την διαχωρίζω απο ανάγκη αλλα οκ) είναι αρκετή για να προχωρήσεις και να καταφέρεις πράγματα..

Επόμενη ερώτηση που πηγάζει απο δικές μου παρατηρήσεις, πωςςς πραγματικά πωςς γίνεται να μην σου γίνει ανάγκη; οταν όλο και ξεπερνάς και καταφέρνεις πράγματα και η δύναμη Του/Της μεγαλώνει πάνω σου και μέσα σου; και η σημασία της; πως καταφέρνει κάποιος να μείνει "sane" ( αν δεχτώ την άποψη σου ) όταν ζει κάτι τέτοιο;

Έχω μια υποψία βέβαια οτι θα κολλήσουμε πάλι στο τι θα πει ανάγκη και τι επιθυμία..
Οπότε αν έχεις τη διάθεση, βάλε εσύ τις αναλύσεις τον λέξεων κατα πως τις εννοείς.

 

**moderator's notice**

Άνοιξα άλλο νήμα με την κουβεντα μας @Guruni γιατι ήταν off topic η συζήτηση αυτή στο νήμα της @Μαντλίν Μη-σεξουαλικές σχέσεις BDSM

 

Είναι ανάγκη η οποία ξεδιπλώνεται όταν το υ πρόσωπο νιώσει έλξη κι εμπιστοσύνη προς ένα Κ πρόσωπο (εδώ έγκειται η επιθυμία και όχι η υποταγή για την υποταγή).

 

Με την Λαρα το εχουμε ξανασυζητησει αυτο και δε θυμαμαι αν ηταν στο ανοιχτο ή σε κλειστο.

Νομίζω όμως τώρα έχω πιο συγκεκριμένη άποψη. Για εμένα η υποταγή όπως και η κυριαρχία είναι επιθυμία. Μέσω της υποταγής μου εκπληρώνω την επιθυμία για να ζήσω με τον τρόπο που επιθυμώ.

Οι ανάγκες από την άλλη, εάν εξαιρέσουμε τις ανάγκες επιβίωσης και ασφάλειας, δηλαδή υλικά αγαθά..(εδώ θα δανειστώ την πυραμίδα του Maslow)

 


είναι αυτές που στο τέλος, εύστοχα αναφέρει ο κύριος Ντούνης, οδηγούν στην αυτοπραγμάτωση. (Κατά Ντούνη:Αυτοπραγμάτωση (η): Η πραγματοποίηση των πνευματικών, ψυχικών και σωματικών δυνατοτήτων του ανθρώπου, καθώς και η αίσθηση της πληρότητας (εσωτερικής ισορροπίας) που αυτή συνεπάγεται / η ανάγκη του ατόμου να φθάσει στο μέγιστο δυναμικό του, μέσω της πλήρους δυνατής ανάπτυξης των προσωπικών ικανοτήτων.)

Για μένα λοιπόν για να γίνω πιο συγκεκριμένος σε αυτό που γράφω και με μεγαλύτερη συνοχή, η ανάγκη της αυτοπραγμάτωσης του υ πραγματώνεται από την ικανοποίηση της επιθυμίας τους για υποταγή. Άλλωστε η ανάγκη και η επιθυμία δρουν συμπληρωματικά.

Σε αντίθετη περίπτωση όμως, εάν η έλλειψη της υποταγής την μετατρέπει σε ανάγκη, με ποια επιθυμία δύναται αυτή να ικανοποιηθεί; Κατά την άποψη μου τότε αυτή μετατρέπεται σε εμμονή, ψυχαναγκαστική, διαταραχή κι έτσι χάνεται το ελευθεριακό της ίδιας της υποταγής.

Τώρα πιο άμεση απάντηση στα ερωτήματα σου, ας μου επιτρέψεις το copy paste γιατί το multi quote δεν το γνωρίζω.


''Θα ήταν ενδιαφέρον πάντως να μου εξηγήσεις πως, ειδικά σε Μ/s, η επιθυμία μόνη της...είναι αρκετή για να τα "βγάζεις πέρα" σε φάσεις όχι και τόσο εύκολες ή ευχάριστες.
Και οκ... πες μια πολύ δυνατή επιθυμία για υποταγή ( που προσωπικά, σε εμένα δεν την διαχωρίζω απο ανάγκη αλλα οκ) είναι αρκετή για να προχωρήσεις και να καταφέρεις πράγματα..

Επόμενη ερώτηση που πηγάζει απο δικές μου παρατηρήσεις, πωςςς πραγματικά πωςς γίνεται να μην σου γίνει ανάγκη; οταν όλο και ξεπερνάς και καταφέρνεις πράγματα και η δύναμη Του/Της μεγαλώνει πάνω σου και μέσα σου; και η σημασία της; πως καταφέρνει κάποιος να μείνει "sane" ( αν δεχτώ την άποψη σου ) όταν ζει κάτι τέτοιο;''

Η αλήθεια είναι ότι στην αρχή κατάλαβα ότι χρειάζονται δύο απαντήσεις, όμως, πιστεύω ότι μία είναι αρκετή. Μέσα στο s/M αναπτύσσεται μία σχέση διαφορετικού επιπέδου με το Κ , διαφορετικού από ότι συναντάται σε άλλες σχέσεις d/s που δεν έχουν φθάσει σε αυτό το επίπεδο. Η υποταγή λοιπόν του υ στο s/M είναι ικανή για να το φθάσει στην αυτοπραγμάτωση του γι αυτό, το υ, σε αυτό το επίπεδο η χαρά και η ικανοποίηση που νιώθει για αυτο που είναι, για τον εαυτό του, του δίνει την απόλυτη ελευθερία του, μέσω της απόλυτης σκλαβιάς του.

Στο εύχομαι..

 

Ευχαριστώ για την αναλυτική απάντηση!
Καλά έκανες και έβαλες την πυραμίδα γιατί αυτό που εγώ εξηγούσα ως ανάγκη γενικά μέσα στο M/s είναι αυτό που γράφεις ως ανάγκη αυτοπραγμάτωσης μέσα στο M/s.

Αν η @lara[E-p] θα ήθελε να μας γράψει καποια απο αυτά που είχατε συζητήσει, χαρά μας.  

 

όχι δε γράφω αυτό, γράφω ότι για οποιονδήποτε άνθρωπο υπάρχει η ανάγκη της αυτοπραγμάτωσης. Στο s/M για το υ έρχεται η πραγμάτωση της ανάγκης του αυτής μέσω της ικανοποίησης της επιθυμίας του για υποταγή.

 

Με μπέρδεψες πάλι :-/

 

το υ είναι άνθρωπος. Ως άνθρωπος έχει ανάγκη αυτοπραγμάτωσης. Η εξάλλειψη της ανάγκης αυτής στο υ έρχεται μέσω της ικανοποίησής της επιθυμίας του για υποταγή στο πλαίσιο του s/M και μόνο τότε.