Η θέση του υ.

Ποσο μου αρεσει μια απαντησημου, να ειναι αφορμη για καινουργιο διαλογο. Μα ποσο ομως...

 

Δε χρειάζεται να είμαστε εριστικοί (κοίτα ποια μιλάει) μου μπλοκάρετε τα τσάκρα μου, @Illustration σε αφορά το νήμα, αν θες να το αναλύσεις λίγο περισσότερο το σκεπτικό σου, εδώ είμαστε, ποια είναι η πραγματική θέση του υπό; :- )

 

Εμενα περιμενεις να αναλυσω ποια ειναι πραγματικα η θεση του/της υ ?
Ειμαι της πολυ παλιας σχολης. Απλα δεν συμμερίζομαι το φρουι γλασσε του τυπου : να μεινουμε μονο στα χαστουκακια αλλα μην μου κανεις σημαδακι, εχω και μαμα στο σπιτι. Τι διαολο, εχουμε μπερδεψει την συναίνεση με την Κυριαρχια. Οταν δεχεσαι να εισαι υ , σταματας την πολυ δημοκρατια.

 

Μάλιστα. Να το πάλι η συναίνεση, ξεκινάει νέος κύκλος.   

 

@all Θα παρακαλούσα αν είναι δυνατόν να μείνουμε εντός θέματος. Πραγματικά με ενδιαφέρουν οι απόψεις σας.

@Illustration επειδή το ποστ σου μου δημιούργησε ερωτηματικά για το πως βλέπουν κάτι οι άλλοι αυτό δεν σημαίνει ότι μπορείς να πάρεις και αέρα. Τουλάχιστον όχι στο δικό μου νήμα. Εάν δεν σου αρέσει αυτό μπορείς να αποχωρήσεις. Και αφού είμαστε και οι δύο της παλιάς σχολής νομίζω έγινα κατανοητή.

Ευχαριστώ

 

Άτοπα όλα τα ερωτήματα.... Release και να μας γράφει...

 

Η συσσωρευμένη εμπειρία χρόνων είναι ότι το υ χρειάζεται κατά καιρούς να μπαίνει στη θέση του, αυτό συμβαίνει όταν όλα του φαίνονται εύκολα, όταν όλα έχουν ολισθήσει ώστε να είναι στα μέτρα του και κανένα ζόρι δεν τραβάει και νιώθει ότι είναι το τέλειο υ γενικώς. Τέλειο υ δεν υπάρχει, προφανώς και αυτό καλό είναι να το θυμηθεί λίγο. Το υ πάντα θυμάται ότι ανήκει, αλλά με τον δικό του, συνήθως ρομαντικό τρόπο. Η υπενθύμιση είναι ότι μπορεί να ανήκει μεν αλλά με τον τρόπο του Κ.

Η βίαιη σοδομική περίπτυξη θα ήταν ένας τρόπος. Αν το BDSM που κάνουν ήταν απολύτως σωματικό και εφόσον το συγκεκριμένο Κ κάνει σεξ με το υ του. Ας μη γινόμαστε εξεζητημένοι, ότι τάχα η ιδέα του @Illustration είναι κεραμίδα που μας έπεσε ξαφνικά στο κεφάλι. Τα θεμελιώδη είναι και οποιανού του φαίνονται μπας κλας ας του ρίξει μια ματιά. Μπορεί να μην είναι ο μόνος τρόπος αλλά είναι ένας τρόπος. Προσωπικά θα τον προτιμούσα, στο βαθμό που θα μου έπεφτε λόγος, από το να γράψω την περίληψη του "Πόλεμος και … Τιμωρία"; [ποιο βιβλίο είναι αυτό; Εγώ ήξερα το "Πόλεμος και Ειρήνη" ή το "'Εγκλημα και Τιμωρία"  ] ή να γυαλίσω τα ασημικά - που χωρίς να θέλω να διαπράξω κανένα έγκλημα καθοσιώσεως δε νομίζω ότι απασχολούν το σύγχρονο Κ - και δεν θα μου έκανε τίποτα να δω όλες τις ταινίες του Κισλόφσκι αλλά θα με τσάκιζε χειρότερα από να με σοδομίσει αγρίως να έχω να σιδερώσω πολλά πουκάμισα και γρήγορα! Πάντως το παλούκι από πίσω κάνει δουλειά και προκαλεί πολλά συναισθήματα, ανάλογα με τον χειρισμό που κάνει το Κ.

Η σιωπή. Μια χαρά δουλεύει σε μένα. Άλλα δεν λέω. Είμαι καλό κορίτσι εγώ και δεν ξεχνώ τη θέση μου.

 

@gaby fair enough και σε ευχαριστώ για την τοποθέτηση. Άλλωστε γνώμες ρώτησα εκεί ήταν το όλο θέμα. Δεν μπορώ να μπω πάλι στη διαδικασία τίνος η γνώμη είναι πιο σωστή....

Προφανως και η αρχική τοποθέτηση του Illustration με βρίσκει εκ διαμέτρου αντίθετη ειδικά με τον τρόπο που εκφραστηκε αλλά αυτό λίγη σημασία έχει συγκριτικά με το πως το βλέπετε οι υπόλοιποι.

Όσο για το τίτλο του βιβλίου ήταν εμφανώς ένα τσαχπινικο αστειακι  

 

Αυτό το ποστ μου θύμισε το νήμα, to the point.

 

θεμελιώδες: δεν ρωτάμε ποτέ πώς θέλει να μπει στη θέση του, το σώσατε οριακά.