Ανάγκη για υποταγή, sane or not?

και αν αυτός σου ζητούσε από εδώ και πέρα να έχετε μόνο βανίλα σχέση τι θα έκανες;

 

Λολ, άσχετο.

Τι να πω, απομακρύνομαι γτ θα βαρεθώ.

 

Υποταγη με προυποθεσεις?
Αυτο ειναι επιθυμια, οχι αναγκη ουτε καν εθισμος.

Κλισε μαλλον αλλα υποταγη για την υποταγη.

 

Μη λές πράγματα που δεν έχω πει, μόνο και μόνο για να γεμίσεις το νήμα.

Καλή συνέχεια.

 

Υποταγή για την υποταγή είναι όταν δεν σε νοιάζει το πρόσωπο στο οποιο υποτάσεσαι, πας και ο,τι και θα έκανες πάνω κάτω τα ίδια όπου...

Αν το πρόσωπο που διάλεξες και σε διάλεξε να υποταχθείς σταματά να σχετίζεται με ασύμμετρο τροπο ή με το ασύμμετρο Κ(Εκεινος-Εκείνη) / υ ( εσύ) τότε σταματά να είναι υποταγή ή ανάγκη ή ο,τι και αν συνεχισεις ως βανίλα ή με άλλη θέση (χωρίς να είσαι αυτό ή να το επιθυμείς) είναι επειδή θες πολύ το πρόσωπο, αλλά ούτε αυτό είναι υποταγή στο πρόσωπο ή "σωστή" υποταγή, είναι κάτι άλλο που δεν έχει θέση σε αυτό που συζητάμε, οποτε δεν καταλαβαίνω καν γιατί το αναφέρεις @Guruni

Παίρνεις την αρχική και μόνη σίγουρη και στάνταρ "συμφωνία" ενος M/s, την ξεκάθαρη ασύμμετρη φύση και τον καθορισμό των ρόλων και την ταρακουνας για να αποδείξεις τι;

 

Απλο ειναι. Οταν λες υποτασσομαι στον Κ μου και κανω αυτο που θελει και μονο ο Κ μου τοτε ειναι αυτο οχι οτιδηποτε αλλο.

Αν ο Κ σου θελει να σχετιζεσθαι ως βανιλα τοτε παραμενει Κ σου οτι εσυ δε θες ομως να υπακους γιατι δεν σου αρεσει η εντολη, ποσο υ σε κανει?

 

Πραγματώνεται από την ικανοποίηση της επιθυμίας του Κ.

Σωστό ότι η εμμονή σκοτώνει την ελευθεριότητα. Από την άλλη, υπάρχει το ενδεχόμενο να μπορεί το υποτακτικό πρόσωπο να διαχειριστεί την στέρησή του. Με τον έναν τρόπο ή τον άλλο. Όπως όπως. Κλαίγοντας. Αλλά να την διαχειριστεί έστω και γινόμενο για κάποιο διάστημα Κ του εαυτού του. Αλλά ακόμα και εμμονικός να γίνει κάποιος με την υποταγή, σε περίπτωση που βρίσκει και ικανοποιεί την εμμονή του τί κάνει, ηρεμεί; Τότε δεν χρειαζόταν ψ αλλά Κ  

Γι αυτό δεν μπορούμε να πούμε ότι ανάγκη για υποταγή ίσον με ανάγκη για ψυ, ανυπερθέτως.

Δύο παρακλάδια:
α) Τον εγκαταλείπει στη στιγμή, όπως λέει και το ανέκδοτο στο BDSM humour (2005),
β) κάνουν βανίλλα σχέση και το - πρώην - υ απολαμβάνει κρεατάκι χωρίς πόνο, να μη βλέπουμε και την καλή πλευρά;  

 

"Σε πήρα τηλ να σου πω οτι δεν θα σε ξαναπάρω τηλ" μου κάνει η όλη συλλογιστική, και δεν το χω με αυτά.
Δεν μπορείς να μιλάς για υποταγή πόσο μάλλον για επιθυμία ή ανάγκη αυτής όταν καταργείται το πλαίσιο στο οποιο αυτή εκφράζεται. Δεν αποδεικνύει κάτι αυτός που θα μείνει με κάποιον που δεν τον επιθυμεί ως υποτακτικό του πια... τουλάχιστον πάνω στο θέμα που συζητάμε, δεν αποδεικνυει τίποτα γιατί έχει πάψει να είναι υποτακτικός Του/Της.

Θέλει 2 ( το λιγότερο) για να δέσει το γλυκό..αλλιως ο ένας σχετίζεται ως βανίλα και ο άλλος απλά χρυσώνει το χάπι στην πάρτυ του.

 

Η Κυριαρχία είναι ανάγκη ή επιθυμία;

Και αν είναι ανάγκη χρειάζεται να σε δει ειδικός;

Προσωπικά μιλώντας η Κυριαρχία, είναι βασική μου ανάγκη και είμαι μια χαρά

Δεν βλέπω κάποιο πρόβλημα σε αυτό, όπως δεν βλέπω κάποιο πρόβλημα και στο να είναι για κάποιον άλλον άνθρωπο η υποταγή η ανάγκη του.

 

Προς ολους η μη εκπληρωση της αναγκης γενικα και ειδικα (κυριαρχια/υποταγη) που σας οδηγει?

 

Όπου οδηγεί η μη ικανοποίηση της όποιας ανάγκης : στη διοχέτευση του περισσεύματος ενέργειας σε άλλες οδούς, στην αυτοπειθαρχία, στην δημιουργία συνθηκών ώστε η ανάγκη να ικανοποιηθεί , κάποτε ακόμη και σε παροδική αναθεώρηση της ιεράρχησης των αναγκών.

*Οι ανάγκες, ικανοποιούνται. Οι επιθυμίες, εκπληρώνονται.

-πάντως, μη συνταγογραφείς προ της γνωματεύσεως  

 

Η ανάγκη δεν είναι ενέργεια που πρέπει να διοχετευτεί κάπου αλλού. Η μη ικανοποίηση της ανάγκης μου, μου δημιουργεί προβλήματα λειτουργίας.
Δεν είναι επιθυμία που θα ανατρέξω σε κάτι αλλο για να την καλύψω, εφόσον δεν ικανοποιηθεί.