Υπόγεια Ρεύματα.

Ο Νοών νοείτω και τα πάντα είναι αποδεκτά

Είναι όμως;​

Ξεκινώντας αυτό το νήμα αναρωτιέμαι... άραγε καταλαβαίνουμε πάντα τον άλλον; τις ανάγκες του; τα θέλω του;
Ζούμε σε μια κοινωνία, όπου πλέον υπάρχουν πολλές ταμπέλες: χονδρος, λεπτός, μορφωμένος, λεφτάς οτιδήποτε που μας χαρακτηρίζει και πολύ της μόδας τα τελευταία χρόνια βλέπω να φοριέται η ταμπέλα "Ψυχικά άρρωστος". Μια αρρωστια που έχει πέσει σαν μάστιγα τελευταία.

Σχέσεις διάφορες... βανίλλα, D/s, κυκλοθυμικές, νορμάλ, καταστροφικές και ξανα μανα ταμπέλες...
Και ένας κόσμος αλλιώτικος... ο κόσμος του BDSM, όπου το ανώμαλο είναι νορμάλ και το νορμάλ είναι ανώμαλο. Και εδώ θα μου πείς στάσου βρε Queen και τι είναι ανώμαλο; Πολλά μπορούμε να πούμε αλλά δεν είναι αυτό το θέμα του νήματος...

Αναφέρομαι λοιπόν στα υπόγεια ρεύματα και μπαίνω στο πυρήνα του νήματος. Διαβάζοντας διάφορα νήματα και απο διάφορες συζητήσεις με φίλους μου γεννήθηκαν κάποιες απορίες... Απορίες που πιστεύω έχουν βάθος και δεν είναι επιφανειακές και ακουμπάει λεπτά ζητήματα...

Διαβάζοντας κάποια νήματα στο φόρουμ αλλά και κάποιες πηγές εκτός... Είδα μια μεγάλη αντίφαση. Ψυχολόγοι υποστηρίζουν οτι άτομα που ασχολούνται με το bdsm πάσχουν ψυχικά απο κάποιες εμμονές, διαταραχές κτλπ. Απο την άλλη δε ενεργά άτομα τις κοινότητας υποστηρίζουν οτι καμία σχέση δεν έχει ο ψυχικά άρρωστος με τον BDSMερ.
Δεν θα ακουμπήσω την νότα της "θεραπείας μέσω BDSM" διότι θα ξεφύγω απο το θέμα στο ίδιο μου το νήμα.

Ας υποθέσουμε οτι ο BDSM χώρος είναι ένας χώρος που προστατεύει την κοινότητα απο ταμπέλες τύπου "ανώμαλος",
"διαταραγμένος", "σαλεμένος".

Έχεις μια σχέση D/s και όλα είναι κατανοητά και αποδεκτά. Και υπάρχουν κάποιες στιγμές όπου περνάν κάποια υπόγεια ρεύματα και λες εδώ κάτι δεν πάει καλά... Μα δεν είναι όλα κατανοητά; Και σε ρωτώ είναι; Όντως κάτι δεν πάει καλά ή απλά δεν μιλάτε πλέον την ίδια γλώσσα; μήπως επιτρέπεις να περνάνε τα υπόγεια ρεύματα και τα κάνεις γαργάρα;

Πότε πιστεύεις οτι κάποιος ανθρωπος μέσα στο bdsm ξεπερνάει τα όρια (αν υπάρχουν) και δεν στέκει καλά; Τα έχει χάσει; νοσεί ψυχικά;
Υπάρχει στάδιο μέσα στο bdsm; υπάρχει κάτι που είναι παράλογο;
Έχει να κάνει με το δικό σου χαρακτήρα; δεν το έβλεπες πριν και στο περναγε με υπόγεια ρεύματα;
Τι σε κάνει εσένα πιο υγιή απο τον άλλον;
Με ποιον τρόπο θα βοηθήσεις τον/την παρτενέρ σου; και με ποια επιχειρήματα θα καταρρίψεις την θεωρία του/της;
Μήπως τελικά εκείνος/η στέκει καλά βάση BDSM και απλά εσύ δεν κάνεις για αυτό το χώρο;


Queen.


Υ.Γ Εμπειρίες δεκτές.
Πηγές δεκτές.
Κακοτράχαλα σχόλια μη αποδεκτά.

 

Παρακαλώ για μία αποσαφήνιση.
Στο εισαγωγικό κείμενο του νήματος, υποστηρίζετε ότι οι BDSMers είναι ψυχικά ασθενείς ή απευθύνετε ερώτημα, για το αν συμβαίνει κάτι τέτοιο;

 

@espimain

Όχι δεν υποστηρίζω κάτι τέτοιο. Για να βγάλω ένα τέτοιο συμπέρασμα θα έπρεπε να έχω γνωρίσει πάνω απο 1.000 BDSMερς άνα πόλη και άνα χώρα και να είναι κοινός αποδεκτό ότι όσοι ασχολούνται με BDSM είναι "ψυχικά ασθενείς".
Φυσικά δεν έχω γνωρίσει έστω και έναν μη-γνωστό μου που είναι μέλος της κοινότητας οπότε δεν μπορώ να υποθέσω καν οτι μπορεί να ισχύει κάτι τέτοιο.

Μελέτες ψυχολόγων ανα καιρούς σύμφωνα με κάποιο στάτους αναφέρουν διαταραχές, εμμονές κάποιο σύντρομο με τον μπαμπά κτλπ και κορνιζάρουν μια ταμπέλα "ψυχανώμαλος", "ψυχικά άρρωστος" κτλπ.

Υπάρχει πολύ μεγάλο μέρος της κοινότητας του BDSM απο διάφορες πηγές και σε νήματα που έχω διαβάσει εδωμέσα που δεν συμφωνούν με αυτή την άποψη. Και με επιχειρήματα δηλώνουν υγιής. Και γιατί να μην είναι άλλωστε;

Ένα φετίχ, μια λαγνεία, ένα πάθος δεν σε κάνει άρρωστο ψυχικά. Άλλωστε και κάποιος που δεν ασχολείται με το BDSM μπορεί να έχει εμμονές.... τι σχέση έχει αυτό;
Δεν παντρεύω την πατάτα με το BDSM σε καμία περίπτωση... δεν ακουμπάω καν αυτό το θέμα διότι δεν είμαι "ειδική".

Το θέμα του νήματος και το ερώτημα, λόγο οτι βρισκόμαστε σε μια κοινότητα του BDSM ειναι αν υπάρχουν κριτήρια για το πότε κάποιος δεν είναι ψυχικά υγιής... αν υπάρχουν όρια μέσα στο BDSM. Σημάδια που περνάνε με υπόγεια ρεύματα.

Π.χ Έχω σχέση D/s συμπεριφέρομαι φυσιολογικά στα πλαίσια αυτά και κάποια στιγμή ζητάω απο τον συντροφό μου να με κόψει κάνοντας χαρακιές βαθιές στα χέρια μου... διότι γουστάρω πόνο. Το ζητάω αρκετά τακτικά... Είναι μια ενδειξή; Διότι αυτό το παράδειγμα υπάρχει μέσα στο BDSM... Για κάποιους είναι ligh για άλλους είναι hardcore.

Για κάθε π.χ βάλτε όποιο παράδειγμα θέλετε εσείς...

Ποτέ περνάω την γραμμή; Υπάρχει;

Υ.Γ Μην το πάμε στην κακοποιήση... υπάρχει σχετικό νήμα με αυτό. Το νημά αφορά μόνο την ψυχική υγεία του συντρόφου μας.

 

Αν δεν είσαι ψυχιατρός ή καταρτισμένος επαγγελματίας σε αυτό, πώς θα θέσεις κριτήρια;

 

Θα γράψω μερικές σκέψεις, ελπίζω να έχουν κάποια συνοχη. Αν όχι φταίει ο πυρετός και το ξεχνάμε.

Σε πρώτο χρόνο να ξέρουμε ότι μιλάμε σχεδόν πάντα για τον δυτικό κόσμο. Νομίζω ότι το "κανονικό " είναι μια ποσότητα μεταβλητή στο χώρο και το χρόνο.

Υπάρχει λοιπόν η κανονική κανονικότητα και η bdsmικη κανονικότητα (?).
Το κανονικό κανονικό (αυτό που γενικά μαρεσει να αποκαλώ νοικοκυραιο) σχηματίστηκε μετά από πιέσεις (εκκλησία, σχολείο, κυβερνήσεις κλπ) και είναι αυτό που θα κάνει ο,τι μπορεί για να μην βγει έξω από τις γραμμές ( σε κανένα τομέα πόσο μάλλον τη σεξουαλικοτητα) και να μην ζωγραφίσει λίγο παραπέρα. Αυτό συμπτωματικα είναι αυτό που θεωρώ και βανιλα.

Κατά καιρούς και όταν υπάρξει αυτό το critical mass ανθρώπων που χρειάζεται για να σπρωξουν λίγο τις γραμμές, δημιουργούνται ομάδες ή κοινότητες που είναι έξω από το προηγούμενο κανονικό. Οι δυνάμεις και οι πιέσεις που διαμόρφωσαν το προηγούμενο κανονικό είναι ακόμα εκεί και συνήθως δεν είναι και πολύ ευχαριστημένες με το ότι άνθρωποι είναι εκτός γραμμών. Ένα απλό παράδειγμα είναι ότι είμαστε στο 2016 κ ακόμα αναρωτιομαστε αν οι ομοφυλόφιλοι θα έπρεπε να έχουν δικαιώματα πόσο μάλλον αν μπορώ να ζηταω να με κόβουν όσο γουστάρω.

Το "κανονικό" που θεσπιστηκε εντός bdsm φαντάζομαι ήταν και είναι πολύ τρομακτικό για τους έξω. Πως γίνεται να σε καβλωνει ο πόνος και ο εξευτελισμος? Είσαι με τα καλά σου?
Αν όμως κάνεις ένα τσιγάρο και το σκεφτείς... γτ όχι? Ποιος σε εμποδίζει? Ποιος λέει ότι είναι κακό? Μήπως το σχολείο... η εκκλησία....? Σίγουρα όχι η "κοινωνια" γτ την κοινωνία κάποιες δυνάμεις την διαμορφωνουν.

Υποτίθεται, ότι η απάντηση στην ερώτηση σου είναι "το φετίχ ". Αυτο είναι το πάνω όριο του επιτρεπτου εθισμού στο bdsm. Δεν ξέρω αν συμφωνώ γτ δεν έχω φετίχ και δεν ξέρω πως νιώθουν και οι άνθρωποι που τα έχουν. Επίσης δεν ξέρω αν είναι του ματς ή όχι... Δεν ξέρω γενικά τι είναι του ματς.

Αυτό που ξέρω είναι ότι γενικά τους "αρρωστους " τους ορίζουν οι "υγιείς" και αυτό είναι από μόνο του δυσλειτουργικο.

 

Το βλεπεις στην οψη.Αν γυαλιζει το ματι τυπου τζακ νικολσον και γελαει σα το τζοκερ,δεν ειναι καλη ενδειξη.

 

Είστε σίγουρη?
Γενικός ο κανόνας?

Ρωτάω γιατί εάν σε αυτά τα δύο, προστεθεί και στήθος δυνάμενο να συγκρατήσει τσιγάρο, είναι μείζονα ζητούμενο δι' εμέ.
Να, ένας τέτοιος συνδυασμός ας πούμε:
   
Να το κοιτάξω σε γιατρό?

 

Οπωσδήποτε 

 

Εγω να θέσω ένα ερώτημα.
Γτ ρε παιδιά όλοι οι μη ψυχικα υγιείς πρέπει να είναι "εδώ"?
Δλδ στο φιλικό μας περιβάλλον με τι κριτήρια κρίνουμε έναν μη ψυχικα υγιή;
(γτ αυτός που έχει ξεφύγει στο bdsm, θεωρώ πως έχει ξεφύγει και αλλού  )

 

Πανευκολη ερώτηση. Γιατι αγαπάμε ταινίες θρίλερ,τρόμου και μυστηρίου.
Και τι θα παμε να δουμε ; Ρομαντικές κομεντί; Για όνομα  

 

Ξεχασες τα splatter

 

Αν η αγαπημένη σου ταινία είναι "η σιωπή των αμνών", παρακαλώ πολύ να με ενημερώσεις.....