Υπόγεια Ρεύματα.

Γιατί καλέ μου? Γιατί το κάνεις ακόμη πιο δύσκολο από ότι είναι? θες να είσαι σίγουρος ότι θα λαλήσουν όλοι όσοι διαβάζουν και αλληλοεπιδρούν σε αυτό το νήμα? τς τς τς
Και .... ναι μεν αλλά ... το μυαλό είναι αυτό που κάνει την ψυχή να νοσεί γιατί ο άνθρωπος του έχει δώσει το σκήπτρο ενώ η θέση του δεν είναι στο θρόνο
Τα σέβη μου

 

Το θέμα ξέρεις πιο είναι lotus; Δεν μπορουμε η μάλλον δεν μπορώ να σταθεροποιήσω την έννοια του αρρωστημένου εδωμέσα. Αν ήμασταν εκτός χώρου θα είχαμε ένα μπούσουλα την "ψυχιατρική" ξέρουμε τι είναι σωστό και λάθος βάση ηθικής,παιδείας, εκκλησιας κτλπ κτλπ.

Το θέμα το ράψιμο του αιδοίου δεν το έφερα εγώ αρχικά σαν παράδειγμα και προφανώς δεν είναι κάτι που το κάνω. Για μένα είναι τραβηγμένο και άσκοπο...

Απο εκεί και πέρα έθεσα κάποιες ερωτήσεις μπας και κάποιος γράψει κάποια εμπειρία ή οι πιο παλιοι του χώρου δώσουν τα φώτα τους πάνω στο θέμα...

Τελικά ομως δεν είναι ένα θέμα "κοινώς" στο φόρουμ @underherfeet το εγραψα σωστα ορίστε.... οπότε ο καθένας κρίνει μόνος του για τον συντροφό του ανάλογα με τα οριά του.

 

Α) Φυσικά και περνάμε όλοι συγκρούσεις έχει αναφερθεί στο μήνυμα στο οποίο απάντησα  
Απλά έκανα αναφορά και σε μια επιπλέον σύγκρουση που δεν έχει αναφερθεί και είναι αρκετά σημαντική κατά την υποκειμενική μου άποψη.
Β) Αν και πάει πακετάκι με το μήνυμα στο οποίο απάντησα ... ότι όλα είναι σχετικά και υποκειμενικά αν σε καλύπτει

 

Εφτιαξα μουσακα την προηγούμενη βδομάδα.... γενικά μαγειρεύω (off topic) και μαγειρευω καλα.... ομως μερικά φαγητα τα θέλω ακριβώς όπως τα φτιάχνει η μαμά...
Ελα όμως που ενω εφτιαξα την ίδια συνταγη δεν έγινε σαν τις μαμάς.... πίκρα  

Της μαμάς είναι αλλιώς....

 

Μάτια μου εδώ μέσα είναι μια μικρή κοινωνία κι όπως κι εκεί έξω υπάρχουν χιλιάδες απόψεις και στάσεις και όλες υποκειμενικές. Υπάρχει μεν μια γενική φιλοσοφία αλλά από κει και πέρα όπως έχεις δει υπάρχουν αρχικοί διαχωρισμοί που βοηθούν τα ενδιαφερόμενα άτομα να επικοινωνούν μεταξύ τους και χιλιάδες προτιμήσεις ατομικές που από κει και πέρα νομίζω ότι μάλλον έρχονται σε κοινή συνεννόηση για το τι θα γίνει αποδεκτό και τι όχι. Νομίζω αυτόν το ρόλο εξυπηρετούν και τα συμβόλαια που έχουν σαφείς όρους για το θα υλοποιηθεί και τι όχι και από τις δυο πλευρές σε καταστάσεις που τα πράγματα είναι πιο σοβαρά ειδικά για την σωματική και την ψυχική υγεία και των δύο συμβαλλόμενων μερών.
Είναι σαν να προσπαθείς να λύσεις το Κυπριακό. Όρισε μέσα σου για σένα τι είναι "αρρωστημένο" και τι όχι. Βάλε τα δικά σου όρια και τι κάνουν οι άλλοι από κει και πέρα ....

 

Α, μην κλαις νομίζω ότι στατιστικά ποτέ κανένα φαγητό δικό μας δεν είναι σαν της μαμάς!!!
Άσε που υπάρχουν και χειρότερα... αυτές οι κακομοίρες που ακούνε: καλό είναι αλλά σαν της μάνας μου δεν είναι!!!
Να χαίρεσαι για όταν το δικό σου βγαίνει καλύτερο από της μαμάς  

 

Σχετικά και υποκειμενικα... κι όμως δεν είναι. Ας δουμε πως δημιουργείται η σύγκρουση, η παλιά συνείδηση και η παλιά συνήθεια έρχεται σε σύγκρουση με την καινούργια. Έτσι έρχεται η αλλαγή , καλώς ή κακώς   . Χωρίς να θέλω να υποτιμησω κανενός το ζόρι (γτ κ εγώ το έχω περάσει, νομίζω ολοι) όταν ξεκινήσει η σύγκρουση πρέπει και να αποφασίσεις με ποιους θα πας κ ποιους θα αφήσεις. Όσο προσπαθείς να συμβιβασεις το παλιό και το νέο, τόσο κατά τη γνώμη μου, αργεί κ η επίλυση της σύγκρουσης.  

 

¨Ελα... όχιιιι... μην μπαίνεις στο τρυπάκι της κατάταξης...
Είδες πόσο εύκολο είναι ?  

 

Ω, ναι συμφωνώ έτσι όπως το θέτεις. Αυτή είναι η οδός μόνο που δεν είναι κατανοητή από όλους, ούτε έχουν όλοι τη δύναμη να ανταπεξέλθουν σε αυτό. Διαφωνείς?
Επίσης έχω να παραθέσω ότι ανάμεσα στην παλιά και στη νέα συνείδηση είναι και το εγώ που στην ουσία πρέπει να υπερισχύσει αλλά πολλές φορές υπερισχύει ή η παλιά ή η νέα τελικά και χάνεται το εγώ. Σίγουρα πάντως όσο παραμένεις μέσα στη σύγκρουση και όσο αργείς να τη λύσεις βρίσκεσαι μόνιμα σε ατέρμονες καταστάσεις και χάνεις και όλη σου την ενέργεια με αποτέλεσμα πολλές φορές στη δεδομένη σύγκρουση να χάνεται και η ορθή σου κρίση.

 

Εσύ πιστεύεις δηλαδή τώρα ότι υπάρχει χειρουργός που επέλεξε αυτή την ειδικότητα από καθαρά αλτρουιστικούς λόγους και δεν την έχει μέσα του έστω και βαθιά κρυμμένη μια σαδιστή τάση?

 

Γενικά εγώ θέλω να πιστεύω ότι όλοι οι άνθρωποι μπορούν να το καταφέρουν. Όχι να έρθουν στο bdsm αλλά να μην ζουν μέσα στη σύγκρουση. Αυτό είναι το σημαντικό! Προφανώς η δική μου επιθυμία δεν έχει κάποιο αντίκτυπο στην πραγματικότητα. Νομίζω όμως ότι μόνο εμείς καταδικαζουμε τους εαυτούς μας να ζούμε ριζωμενοι στη σύγκρουση. Στην πραγματικότητα κανείς δεν μας αναγκάζει εκτός από εμάς. Δική μας είναι η ζωή και καλώς ή κακώς με εμάς θα ζήσουμε όσο ζήσουμε. Όλοι οι άλλοι θα πάνε κ θαρθουν.

Στην τελική ποιο είναι το χειρότερο πράγμα που μπορεί να συμβεί......?

 

Φυσικά!!!
Απλά μας αρέσει να ρίχνουμε πολλές φορές το φταίξιμο στους άλλους και να μην αναλαμβάνουμε τις ευθύνες μας, είναι πιο εύκολο για τις τύψεις μας αλλά καθόλου μα καθόλου καλό για την εξελικτική μας πορεία. Δεν υπάρχει τίποτα χειρότερο από το να μένουμε κολλημένοι και να μην προχωράμε απλά πολλές φορές οι φόβοι μας καθηλώνουν σε μια μη πραγματική κατάσταση που αν τα καταφέρουμε να βγούμε από αυτή το μόνο σίγουρο είναι ότι ακόμη κι αν είναι δύσκολα τα πράγματα θα είναι πολύ καλύτερα γιατί δεν θα φέρουμε το προηγούμενο βάρος.