Τυπική μέρα στα Κ/υ ζευγάρια

Είναι ένα θέμα που έχει ξανασυζητηθεί. Νομίζω από τον @Dolce .

Όμως θέλω να το κάνω πιο συγκεκριμένο.

1η Περίπτωση.

Το ζευγάρι Κ/υ ζει ξεχωριστά στην ίδια πόλη, αλλά σε άλλα σπίτια. Πώς είναι μία τυπική μέρα;
Πώς γίνεται η διαχείριση του χρόνου τους; Η Κυριαρχία, η Υποταγή με ποιόν τρόπο εκφράζονται;


2η Περίπτωση

Το ζευγάρι Κ/υ μένει κάτω από την ίδια στέγη. Πώς είναι μία τυπική μέρα;
Πώς γίνεται η διαχείριση του χρόνου τους; Η Κυριαρχία, η Υποταγή με ποιόν τρόπο εκφράζονται;

3η Περίπτωση

Το ζευγάρι Κ/υ είναι σε σχέση εξ αποστάσεως. Πώς είναι μία τυπική μέρα;
Πώς γίνεται η διαχείριση του χρόνου τους; Η Κυριαρχία, η Υποταγή με ποιόν τρόπο εκφράζονται;


Διευκρίνηση. Τα φύλα στα Κ και υ δεν δόθηκαν γιατί είναι όλοι οι συνδυασμοί που ενδιαφέρουν. Επίσης περιόρισα σε σχέσεις ανάμεσα σε δύο ανθρώπους.

 

Απ τα πιο ωραία κ ενδιαφέροντα νήματα! Ελπίζοντας να απαντήσουν αυτοί που ζουν ή έζησαν όντως κάποια απ τις περιπτώσεις..

 

Χμ....

Εμείς έχουμε πλέον (μετά από 8 μήνες κάτω από την ίδια στεγη) μια πολύ όμορφη ρουτίνα.

Τις καθημερινές ξυπνάω το πρωί να του φτιάξω καφέ και τοστ πριν πάω στη δουλειά (εάν θέλει και καμία πρωινή βρωμιά ακόμα καλύτερα  ). Μετά ο καθένας κάνει ο,τι έχει να κάνει during their working hours. Στο γυρισμο πάω στο σούπερ μάρκετ και μετά μαγειρεύουμε ή μαζί ή εγώ ( εκτός αν είναι αρακας τότε τον κάνει ο Κύριος μόνος του γτ είναι η σπεσιαλιτε του).

Το απόγευμα ή θα δούμε σειρές ή θα διαβάσουμε ή θα μιλήσουμε για τη δουλειά μας ή θα αραξουμε ή αν θέλει θα παίξουμε.

Τα σκ έχουμε αλλη ρουτίνα. Βόλτες στην αγορά και τα παλιατζιδικα , καφέ έξω, σκάκι, συζητήσεις, kink events , munches, καααααι αν θέλει παίζουμε μόνοι μας ή και με άλλους.

Αυτά σε γενικές γραμμές. Ελπίζω να μην ακούστηκαν υπερβολικά mundane.

Τώρα για το πως εκφράζεται η κυριαρχία και η υποταγή μέσα στην μέρα, για εμάς τουλάχιστον συνοψιζεται στο ότι απλά κάνουμε ο,τι θέλει εκείνος, είτε είναι φαΐ, βόλτα, τρόπος διασκέδασης, παιχνίδι κλπ. Προφανως και πολλές φορές συμβαίνει να με ρωτήσει τι θα ήθελα να κάνουμε εγώ αλλά γενικά με κάνει τόσο ευτυχισμένη να κάνουμε ο,τι τον ευχαριστεί που δεν με νοιάζει καν πλέον  

 

Το ζούμε ήρεμα και αρμονικά, έχουμε υποχρεώσεις και ευθύνες και οι 2, μένουμε σε ξεχωριστά σπίτια προς το παρόν αν & τις περισσότερες μέρες τις περνάμε μαζί(πιο ''νοικοκυρά'' πεθαίνεις, τον φροντίζω ναι) μου μαγειρεύει ενίοτε.Για να μην επαναλαμβάνω τα ίδια με τη @MauveDelastrange κάνουμε τα πάντα, ότι θέλει εκείνος (να δω τα δικά μου τα χατήρια πότε θα γίνουν)  
Είτε είμαστε κοντά είτε μακριά, δεν αλλάζει το πλαίσιο, δυναμώνει όπως ακριβώς ξεκίνησε. Δυσκολίες πάντα θα υπάρχουν, καλή επικοινωνία να υπάρχει κ όλα καλά.

Είπα & σε ένα άλλο νήμα ότι το 24/7 θα είναι πρόκληση και δε θα πλήξω, από την άλλη θέλω και το χώρο μου, να είμαι μόνη μου (το απολαμβάνω) θα το δω επί πρακτέου.

 

Ζω σε 24/7 επί πολλά συναπτά έτη…

Δεν μένουμε μαζί, δεν το επιθυμώ κάτι τέτοιο προτιμώ ο καθείς να έχει τον προσωπικό του χώρο.

Αυτό δεν σημαίνει πως δεν ζούμε και μαζί επειδή δεν μένουμε μαζί.

Το αντίθετο.

Επί πολλά συναπτά έτη λοιπόν υπάρχει μια καθημερινή οργάνωση στη σχέση που πλέον είναι απόλυτα φυσικό το κάθε τι που ζούμε.

Μένω στον χώρο της σκλάβας μου για όσο χρονικό διάστημα επιθυμώ.

Από μια νύχτα μέχρι και ένα μήνα.

Αυτό είναι καθαρά δική μου απόφαση.

Από εκεί και πέρα, άσχετα με το χρόνο παραμονής μου, τα πάντα στο χώρο της είναι τακτοποιημένα όπως επιθυμώ.

Μου αρέσει η τάξη στα πράγματα και δεν μου αρέσει να ζω σε έναν χώρο, άσχετα αν δεν είναι «η φωλίτσα» μας και άσχετα με τον χρόνο παραμονής μου, που να μην είναι λειτουργικός για εμένα.

Για να είναι λειτουργικός λοιπόν για εμένα θα πρέπει τα πιάτα να είναι στο ντουλάπι σε αυτή τη σειρά, ο καφές στο ντουλάπι στο ύψος που βολεύει εμένα για τον πιάσω, η απόσταση του τραπεζιού του σαλονιού σε σχέση με τον καναπέ τέτοια που να μου επιτρέπει τις κινήσεις που με εξυπηρετούν χωρίς να σκύβω παραπάνω, το κρεβάτι στρωμένο όπως μου αρέσει και πολλά άλλα καθημερινά πράγματα τέτοιου πρακτικού ενδιαφέροντος.

Στον χώρο της σκλάβας μου δεν υπάρχει τηλεόραση.

Παίζει μόνο ραδιόφωνο. Και παίζει μόνο ο σταθμός που μου αρέσει.

Η σκλάβα μου ενημερώνει καθημερινά δυο ημερολόγια με διαφορετικό θέμα το καθένα με κατώτερο όριο της 500 λέξεις το καθένα. Δηλαδή γράφει 1000 λέξεις την ημέρα, κάθε μέρα για πέντε χρόνια.

Καθορίζεται από έμενα ένα εβδομαδιαίο πρόγραμμα για τις δουλειές που πρέπει να γίνουν στον χώρο της σκλάβας μου, πλυντήρια, σίδερα, ξεσκονίσματα, σφουγγαρίσματα και πότε.

Η περίπτωση πως δουλεύει και σήμερα είναι κουρασμένη να σιδερώσει μόλις επιστρέψει στο σπίτι και θα το κάνει αύριο το πρωί δεν υπάρχει σαν σκέψη. Κουρασμένη ή μη θα ακολουθήσει το πρόγραμμα της. Αν κρίνω πως μπορώ να το αλλάξω θα το κάνω και θα τη στείλω για ξεκούραση.

Επίσης καθορίζεται ένα εβδομαδιαίο πρόγραμμα διατροφής.

Τι τρώει το πρωί, στο ενδιάμεσο, το μεσημέρι και το βράδυ.

Που φυσικά τα μαγειρεύει.

Το φαγητό απ έξω είτε καθορίζεται στο εβδομαδιαίο πρόγραμμα για παράδειγμα «την Πέμπτη θα παραγγείλεις απ έξω» ή μετά από παράκληση.

Το ενδιάμεσο εφόσον είναι εκτός του χώρου της, στη δουλειά για παράδειγμα καθορίζεται τι θα είναι…

Υπάρχει ακριβής ενημέρωση για όλες τις κινήσεις.

Για παράδειγμα «μπήκα στο αυτοκίνητο» «έφτασα» «επιστρέφω». Ενημερώνει για κάθε κίνηση εκτός του χώρου.

Κάθε έξοδος για τις κοινωνικές της σχέσεις, απαραίτητες για την ανάπτυξη του ατόμου, γίνεται μετά από άδεια. Επίσης καθορίζεται και ο χρόνος παραμονής.

Κατά την δική μου παραμονή μου στον χώρο της μπορεί να φάμε μαζί, μπορεί να φάει στο χαλάκι της, μπορεί να δούμε μια ταινία μαζί, μπορεί να την δω μόνος μου και να περιμένει όρθια μέχρι να τελειώσει η ταινία, μπορεί να καθίσουμε ήσυχα να συζητήσουμε, μπορεί να διαβάσουμε ένα βιβλίο μαζί, μπορεί και να τις τρώει.... ανάλογα τα κέφια μου..

Πάνω κάτω αυτά είναι τα βασικά χαρακτηριστικά ενός πλαισίου που ακολουθώ και αντέχει στο χρόνο.

Μπορεί να φαίνεται λίγο βαρύ αλλά δεν είναι.

Είναι απόλυτα λειτουργικό.

Είναι δύσκολο ίσως στην αρχή αλλά στο βάθος του χρόνου αποκτά μια ροή και γίνεται εύκολο και πρακτικό.

Είναι ένα πλαίσιο αφοσίωσης.

Όλα είναι τακτοποιημένα και στη θέση τους.

Και αυτό είναι μεγάλη ανάσα.

Iagos

 

 

αυτο δεν ειναι βδσμ ..... ειναι ενα νορμαλ ευτυχισμενο ζευγαριι που περναει ομορφα και βγαζει γουστα στο κρεβατι του...εγω καπως ετσι το βλεπω.....

 

Πότε θα καταλάβεις, ε μα δεν μπορώ γιατί το έχουμε εξηγήσει άπειρες φορές και δεν ακούς / τε.
Bdsm δεν είναι τα υπόγεια και δεν ξέρω γω τι..είναι οτι ζεις την απλή καθημερινή ζωή σου με τα όποια σκατά ή ωραία, είτε οριζοντας τη ζωή κάποιου άλλου ( απο ενα μέχρι όλα τα επίπεδα και τους τομείς) είτε με το να σου ορίζεται η ζωή απο κάποιον άλλον ( απο ένα μέχει όλα τα επίπεδα και τους τομείς) συν τα " γούστα" που μπορεί να είναι απο σφαλιάρα στο κώλο μέχρι αιδιοραφή και ο,τι άλλο.

Είναι άσχημο αυτό που κάνεις, αν δεν καταλαβαίνεις κάτι μην προσπαθείς να μετονομάσεις αυτο που άλλοι ζουν και είναι εδώ να εκφράσουν, υποτίθεται οτι το εδώ είναι για να εκφράζονται κυρίως τέτοια βιώματα. Σεβάσου αυτό.

Edit : και να συμπληρώσω οτι η διαφορά με τα βανίλα ζευγάρια, είναι πως αυτό το πάρε δώσε ελέγχου είναι συμφωνημένο, τηρείται με συνέπεια συνοχή και ακόμη και όταν δεν τηρηθεί υπάρχουν συνέπειες και θέληση να επανέλθει.

 

ο καθενας μπορει να το ονομασει οπως του αρεσει...... δικαιωμα του ειναι.......κανενας δεν μιλησε (τουλαχιστον η αφεντια μου) για υπογεια δωματια γοτθικου στιλ με αλυσιδες μεσαιωνικα βασανιστηρια κερια λιβανια κλπ κλπ κλπ.... εγω απλα εξεφρασα μια προσωπικη μου αποψη...αλλος συμφωνει αλλος οχι.....σε λα βι......

 

Αυτό θα το κρατήσω για πολλούς λόγους.

Επίσης να σου πω ότι δεν με αφορά τι βλεπεις. Εγώ ξέρω τι ζούμε και που αυτό υπάγεται. Επίσης αυτοί που ήταν να καταλάβουν ξέρω ότι κατάλαβαν.
Είναι τέλος ξεκάθαρο ότι δεν ξέρεις τι εννοώ με το "παίζουμε".

EDIT - το δικό μου σου φάνηκε χλιαρό ενώ του @Iagos το αποκάλεσες νταχαου... Τι να πω πια.

 

Σε τρώγει το πωπούδι αλλά είναι να μην τσιμπά κιανείς με μπρατοπροκλήσεις  

 

ενα εχω να πω.....εισαι μεγαλο τσακαλακι...  
και φυσικα την καλησπερα μου....

 

Καλησπέρα,
πρακτικό??? μάλλον εννοείς για σένα... πολύ θα ήθελα να ακούσω την γνώμη της όταν δεν είσαι κοντά εσύ φυσικά! Εγώ μόνο που το διάβασα αν και απολαυστικό να το διαβάζεις ένιωσα ένα άγχος και μια κούραση... άλλο πράγμα!!  

Πάντως μου άρεσε η περιγραφή σου..