Τυπική μέρα στα Κ/υ ζευγάρια

Φυσικά για εμένα

Για ποιον άλλον...

 

Ας μιλήσω λοιπόν κι εγώ για μια τυπική μέρα με τον σύντροφο /γκόμενο/έρωτα μου!

Πρωι μόλις ξυπνώ Στέλνω καλημέρα να ξέρει ότι ξύπνησα, έπειτα Στέλνω καμία καρδούλα emoticon μπορεί και μονόκερο που βγάζει καρδούλες από τά μάτια και το στόμα, έπειτα κατά την διάρκεια της μέρας μιλάμε συνέχεια όπου δίνω μια άτυπη αναφορά τι έκανα που ήμουν πως πέρασα πως νιώθω ,πως κυλάει η μέρα στην δουλειά κτλ, μου λέει κι εκείνος αντίστοιχα οτι επιθυμεί.
Μοιραζόμαστε σκέψεις όνειρα, φαντασιώσεις Ολη μέρα,
όταν είναι με φίλους φίλες βόλτα δεν τον ενοχλώ παρά μόνο αν εκείνος μου το ζητήσει ..
Από κοντά όταν βρισκόμαστε ακολουθούμε το πρόγραμμα που επιθυμεί (συνήθως ταυτίζεται απόλυτα και με τις δικές μου επιθυμίες. Lucky me!!)
Μπορεί κάποιες φορές να τσακωθουμε ,αν με συγχωρέσει με δέχεται πάλι κοντά του αν κρίνει ότι το παράπτωμα ήταν βαρύ με κράτα σε απόσταση μέχρι να βρω τρόπο να του δειξω ότι μετάνιωσα που τον απογοήτευσα και τον στεναχωρεσα..
Τρώμε μαζί, κάνουμε μαζί βόλτα, εάν επιθυμεί με πιάνει και απο το χερι. Εάν επιθυμεί με "πειραζει" δημόσια (διακριτικά πάντα )κι ας ξέρει πόσο ντρέπομαι..  .εφόσον όμως το επιθυμεί το επιτρέπω..!
Μου επιτρέπει να έχω την ώρα μου τον χώρο μου Αρκει να είναι ενήμερος για την κατάσταση.
Υπαρχει ένα συγκεκριμένο πλαίσιο στο οποίο μου επιτρέπει να "κινούμαι" γενικά από το οποίο δεν πρέπει να παρεκλινω .
Η σεξουαλική μας ζωή περιέχει από απλό σεξ ιεραποστολικό μέχρι πρακτικές που συνήθως συναντώνται στο bdsm.όλα βέβαια ανάλογα τά θέλω Του και τις ορέξεις Του.
Του αρέσει να παίρνω πρωτοβουλίες και να είμαι δυναμική καί επίσης του αρέσει πολύ το θράσσος μου. Όταν ξεπεράσω τα όρια που εκείνος νιώθει καλά γίνεται σχετική κουβεντα όπου αναλύουμε το θέμα και πως θα διορθωθεί η δεν θα συμβεί ξανά.


Υ.Γ. Δεν ανήκουμε στον χώρο φυσικά!!!Δεν είμαστε D /s ζευγάρι !!απλο βανιλοζευγαρο!μας λες και γκομενους διαρκείας και δεν μας ενοχλεί καθόλου!!!! Έτσι λοιπόν να ζητήσω συγνώμη από τον νήματοθετη για την άσχετη (!) Τοποθέτηση μου!!!
Οποιαδήποτε ομοιότητα με σχέσεις D/s η bdsm γενικότερα είναι εντελώς συμπτωματική!!!!

 

Nai !!!! αυτο ειναι...εισαι αφεντρα και δεν το ξερεις....  ....κανεις οτι θελεις με τον τροπο που θελεις....και του εχεις περασει οτι ειναι δικα του θελω.....μεγαλο τσακαλι...!!    

 

Μου βρήκες μπαμπά....μάνα μου.....?  

 

Αυτό για το ημερολόγιο με 1000λέξεις τη μέρα, ελπίζω να ναι σε υπολογιστή, γιατί υπάρχει κ η τενοντίτιδα..
Αυτό με την ταινία που περιμένει όρθια μέχρι να τελειώσει , ελπίζω να ναι μικρού μήκους, γιατί υπάρχει κ η ορθοστατική υπόταση.

 

Αχ γιατρέ μου σας ευχαριστώ πολύ...

Είστε τόσο απαραίτητοι εσείς οι γιατροί δεν φαντάζεστε πόσο....

 

Κοντά πέσατε, στον τομέα της υγείας πάντως.  

 

Τότε σας εύχομαι να την έχετε...

 

Προειδοποιώ ότι έπεται σεντονάρα ( πίνω τον πρώτο καφέ της ημέρας και τον απολαμβάνω ).
Όποιος/α βαριέται να την διαβάσει ή θεωρεί τα λόγια μου παραπιές, είναι ελεύθερος/η να μην τα διαβάσει.

Αρχίζω "ξεκωλιάζοντας", συνεχίζω - και τελειώνω - σοβαρά ( ή τουλάχιστον το προσπαθώ ).

Το λοιπόν, εγώ ανοίκω στην 2η περίπτωση, δηλαδή συζώ με την υ μου.
Η κλασική Σκοταδοκαθημερινότητα...Σηκώνομαι στις 6 το πρωί ( εκτός Κυριακών ή επειγόντων ).
Η υ μου πρέπει να έχει ήδη ξυπνήσει απ' τις 5 το πρωί, να έχει γυαλίσει το πάτωμα που κοιμήθηκε με την γλωσσίτσα της ( το παρκέ λερώνει εύκολα ), να μου έχει γυαλίσει τις γόβες/μπότες ( ξανά με την γλωσσίτσα της ) για όταν μου έρθει το κέφι, να τις φορέσω.
Να έχει τοποθετήσει στην καρέκλα μπροστά στο κρεβάτι μου, το σακάκι, το παντελόνι, το πουκάμισο, την γραβάτα καθώς και την τσάντα εργασίας μου, όλα διπλωμένα/απλωμένα σωστά. Στο τραπέζι πρέπει να περιμένει ο καφές μου αχνιστός, το κινητό μου φορτισμένο, το τασάκι καθαρό ( καπνίζω σαν το φουγάρο ). Η υ μου πρέπει να είναι βαμμένη, σενιαρισμένη στην τρίχα, να έχει φορέσει το κολάρο της ( αυστηρά σκύλου ) και να έχει το λουράκι έτοιμο, να της το περάσω στον κρίκο.

Ξυπνάω, περνάω το λουράκι στο λαιμό της, γονατίζει στο πλάϊ μου ή κάτω απ' το τραπέζι ( αναλόγως αν θέλω πεοντικές στοματομάλαξεις πριν φύγω για την δουλειά ή θα χρειαζόμουν υποπόδιο ). Φεύγω απ' το σπίτι μας ( αφού πρώτα της έχω ρίξει τουλάχιστον 20 ζωνιές στα οπίσθια και στο στήθος καθώς κι 9 δυνατές σφαλιάρες στο πρόσωπο εκ των οποίων οι 3 ανάποδες ).
Εγώ δουλειά, εκείνη δεν μου καίγεται δεκάρα τσακιστή. Επιστρέφω απ' τις ώρες 20 και μετά ( δεν έχω σταθερά ωράρια ).

Δίχως να την έχω ειδοποιήσει, πρέπει να γνωρίζει τ' ακριβές ωράριο αφίξεως μου. Να περιμένει ολόγυμνη και στα 4 στο χωλ και με το που θ' ακούσει το κλειδί μου στην πόρτα, να σκύψει το κεφάλι, να προτείνει τα χέρια της που θα κρατούσαν την Ευτέρπη ( το χοντρό μου και φτιαγμένο από bamboo, cane ) και να κουνάει την ουρίτσα της ( σφήνα-ουρά, που θα είχε ήδη φορέσει στα οπίσθια της ). Αν έχω όρεξη και δεν είμαι πολύ κουρασμένος, θ' αφήσω την τσάντα μου, θα την ποδοπατήσω για κανά πεντάλεπτο, θα της κατουρήσω την πλάτη, θα την φιλέψω από 5 έως 10 ραβδιές και μετά θα πάω για φαγητό.

Εννοείται, ότι εκείνη θα φάει μετά από μένα, μόνη της - αν είμαι στις καλές μου, θα της επιτρέψω να φάει στο τραπέζι, σε πιάτο και με μαχαιροκουταλοπίρουνα ) - και όχι στο δάπεδο του μπαλκονιού.
Μετά θ΄ανάψω τσιγάρο, θα ρουφήξω μια τεράστια κούπα καφέ και ή θα μπω εδώ ( και ταυτόχρονα σε άλλες 5 ιστοσελίδες διαφόρων περιεχομένων ) ή θα πιάσω τα χαρτιά μου και θ' αρχίσω να γράφω ( απ' τα "δικά" μου έως για δουλειά, αν έχω κάποια προθεσμία που με κυνηγά ). Εκείνη αν δεν έχει τελειώσει τις δουλειές του σπιτιού ακόμη, θα έχει άλλη μια ώρα στην διάθεση της να κάνει τα πάντα και στην εντέλεια ( ακόμη και να ξεσκονίσει το πατάρι ). Εξυπακούεται ολόγυμνη μόνο με τα 15ποντα της ( που της κάνουν τα πόδια σαν λουκουμάδες ). Βέβαια, συχνά πυκνά για να βάλω "πιπέρι" καθώς και για να ξαλαφρώσω απ' το άγχος μου, δεν λείπουν και τα tasks, έτσι για να έχω αντιπερισπασμό καθώς ασχολούμαι μ' άλλα πράγματα. Τουτέστιν, αναμμένα ρεσώ κάτω απ' τα πέλματα της ( ενώ θα ήταν "τεντωμένη" ) για τουλάχιστον 15 λεπτά. Μπουσούλημα σε κόκκους ρύζι ή τ' αγαπημένο μου above all, να διαβάζει τουλάχιστον 20 σελίδες απ' το Εκκρεμές του Φουκώ στα ιταλικά ( που της μαθαίνω με το ζόρι εδώ και ένα μήνα ) και να μου λέει τι διάβασε στα ελληνικά ( έχει πάντα 10 λεπτά για να σημειώσει τις άγνωστες λέξεις και να τις βρει στο λεξικό ).

Τώρα λίγο σοβαρά, πάντα περίπτωση δυο εκείνη που ανήκω. Οι δουλειές που κάνουμε έχουν τόσο κουλά ωράρια, που μπορούν να περάσουν ακόμη και μέρες, που η κύρια αλληλεπίδραση μας ( αν όχι η μοναδική ) θα ήταν με μπιλιετάκια στο ψυγείο ή με γρήγορα τηλεφωνήματα. Όταν βρισκόμαστε επιτέλους μαζί και δεν έχουμε ρολόϊ, κάνουμε πράγματα απλά και "συνηθισμένα", όπως εκείνα που ίσως και ν' άρεσαν σε πολλούς. Καμιά βόλτα στην παραλιακή για να περπατήσουμε, καμιά ταινιούλα στον υπολογιστή/κινηματογράφο, κανάς καφές/τσιπουράδικο/θέατρο, καμία έκθεση/συναυλία/μουσείο και στην πρώτη ευκαιρία, ταξιδάκια ( δεν έχει σημασία πόσο μακρινά, φτάνουν και λίγες μέρες, αρκεί να είναι μακριά από κει που ζούμε ). Αρκετή κουβέντα όπου συζητάμε τα νέα μας, τα προβλήματα μας ( αν κι αποφεύγω να πολύ μιλάω για τα δικά μου. Εκτός κι αν έχω φτάσει σε σημείο εκρήξεως ). Χαζολογάμε, πηδιόμαστε, την κουτουλάω, τις τρώει ( με χαρά τόσο το ένα, όσο και τ' άλλο ), βουδουσουμιάζουμε γενικότερα ( από ξεφτιλίκια, σε s/m σε tasks καθώς και όσα "περίεργα" αρέσουν σε μένα - που να τα γουστάρει ή όχι -, αλλά που δεν ακουμπούν τις ήδη συμφωνημένες και από μένα σεβαστές κόκκινες γραμμές της ), πάμε για ψώνια ( ή ο ένας ή ο άλλος, κάποιες φορές και μαζί, αναλόγως των ωραρίων και των υποχρεώσεων μας ). Τον πληθυντικό της τον έχω απαγορεύσει δια ροπάλου, ενώ το Κύριε της το επιβάλω ( αν χρειαστεί και με τα κατάλληλα αλλά δυσάρεστα για κείνη "συνοδευτικά" ) μονάχα όταν θεωρώ, ότι κάπου έχει ξεφύγει.

Δεν την έβαλα, ούτε θα την βάλω ποτέ, να μου γράψει "αναφορές". Σπανιότατα μέχρι σήμερα - κι ομολογώ τελείως για την σαδιστική κάϋλα μου - την ζόρισα μ' εντολές/tasks/"λοιπά", όταν γύρισε κομμάτια στο σπίτι μας απ' την δουλειά.

Έχουμε την κοινή ζωή μας, που διέπεται απ' τους κανόνες που εγώ είχα θέσει αρχικά στο τραπέζι και κατόπιν διαπραγματεύσεων αποδεχθήκαμε και οι δυο, πριν συζήσουμε. Μέχρι τώρα, δεν χρειάστηκε επαναδιαπραγμάτευση προς τα "κάτω". Δεν χρειάστηκε να χαλαρώσουν. Σιγά σιγά έχω την εντύπωση, ότι θα γίνουν πιο "στενοί" δίχως να δυσχεράνουν κυρίως την δική της καθημερινότητα και μ' ακόμη μεγαλύτερη ευχαρίστηση και των δυο μας. Απ' την άλλη έχει ο καθένας μας και τους δικούς του "χώρους" ( φιλίες, hobbies ), στους οποίους ο/η άλλος/η είναι από επισκέπτης έως και ανύπαρκτος/η ( γιατί για μένα, έτσι είναι το καλύτερο και για καλή μου τύχη, δεν χρειάστηκε καν να το επιβάλω στ' άλλο μέρος. Αφού ενστερνιζόταν την άποψη μου επί του θέματος εξ αρχής ), ανάλογα με τις ορέξεις και τα γούστα μας.

Ως προς τις δουλειές του σπιτιού, εκείνες είναι κυρίως δικό της καθήκον. Χωρίς αυτό να σημαίνει, ότι δεν σηκώνω ούτε ένα ρούχο απ' το πάτωμα ή δεν πλένω κανά πιάτο/μαγειρεύω. Καλά να είμαι, ξέρω να κάνω τα πάντα, δεν ζορίζομαι καθόλου, ούτε φοβάμαι μην χάσω την Κυριαρχομούρη μου, αν μαγειρέψω ή αν βάλω κανά πλυντήριο.

Αστεία και σοβαρά, αυτά τα πάρα πολλά... 

 

αγαπητη μου απο την οπτικη σου γωνια ενα δικιο το εχεις απο την δικη μου μπορει να εχω δικιο εγω..... το νταχαου κολαει αλλου..... ειναι πολυ δυσκολο για το ακατοικητο μου
να συνδιασει το φιλελευθερο της αριστερης ιδεολογιας με την αυταρχικη συμπεριφορα ενος κυριου αφεντη μαστερ οπως θες πες το... αλλα διστυχως δεν μου το εξηγησε ο φιλος μας
δεν πειραζει καλη καρδια που λενε ...την καλησπερα μου και καλο σ/κ  

 

Η αυταρχική συμπεριφορά, είναι αυθαίρετη; εκεί είναι το μυστικό.

 

Κανένα πρόβλημα. Καλά έκανες και το εγραψες όχι τίποτα άλλο είδα κάποια εξαιρετικά ενδιαφέροντα λαικ γενικότερα. Και μόνο για αυτό λοιπόν άξιζε. Στα της προσωπικής μου ζωής δεν έχω προφανώς να πω τίποτα άλλο.

Από δω και πέρα θα διαβάζω με αγωνία τα ποστ για να δω αν τελικά είμαι νορμαλ ή ακραία. Ελπίζω να βγει συμπέρασμα γρήγορα γτ ζω μέσα στην αγωνία. Την καλησπέρα μου.