Σκέψεις γύρω απ το 24/7..

Απο τη δικη μου κ μονο οπτικη κ αυτα που αισθανομαι τωρα...το να δινω ενα εντονο συναισθημα οπως π.χ αυτο του πονου να κοιταω τη λαμψη τη σιγουρια
κ την απολαυση στα ματια της ειναι για μενα οτι πιο ωραιο κ αληθινο μ εχει συμβει.
Εννοω εξαρτηση απο το συναισθημα απο την αναγκη που εχω να το κανω
Κ επειδη ειμαι κ σε διαστημα αποχης εδω κ καιρο το νιοθω... κ δεν μπορεις να απεξαρτηθεις απο αυτο δεν ειναι
αρωστεια ειναι κατι που το κουβαλας πανω σου.

Ισως να μη γινομαι κατανοητος γιατι μου ειναι δυσκολο να αποτυπωνω τις σκεψεις μου σε γραφτα
ξερω ομως να διαβαζω πολυ προσεκτικα κ αριστα.

Εσυ αγαπητη τα κανεις κ τα δυο παρα πολυ καλα για αυτο σε εκτιμω απεριοριστα κ ειληκρινα
δε ξερω αν σε καλυψα αλλα εδω ειμαι σε οτι θες.

 

Όπως το καταλαβαίνω εγω...το ολο ''θεμα''... και την ανεση που δίνει η συγκατοίκηση για το 24/7 παιχνίδι..νομίζω ολα καταλήγουν στην ''χημεια'' και το ταίριασμα των ''θέλω'' και ''δεν θελω'' δυο ανθρώπων... και την αρμονικότητα της οποιας γνωριμίας...οπου για εμένα το παιχνίδι πρέπει να ειναι κατάληξη και οχι σκοπός.. προσωπικά πάλι μιλόντας απο τα βιώματα μου..οσες φορές κάτι συνέβει ακόμη και απροσδόκητα αλλα αυθόρμυτα ειχε και ένταση και εφευρετικότητα...και συνήθως εναλαγή ρόλων .. σε σχέση αποκλειστικά κυριαρχική δεν εχω βρεθεί..πολυ περισσότερο να ''υποτακτω'' .. οποτε κάνω λίγο πολυ υποθέσεις και συνειρμούς για το ολο θέμα. . σίγουρα η ευθήνη και ο σεβασμός πρέπει να ειναι θεμέλια..να υπάρχει διάθεση..και κάβλα του ενος για τον αλλο...και οχι απλα να υπηρετηθούν τα οποια βίτσια η οτι αλλο...υπάρχει πληθώρα στιγμών και παιχνιδιών...και θέλει καλή διάθεση για να μην καταντήσει κάτι μανιέρα και ''στανταρακι''....νομίζω .. σίγουρα αν κάποιος κάνει τετοιου είδους σχέσης πάλι για εμένα πιστέυω το κάνει για να καλύψει ''κενα'' πιθανότατα...οπως και για το οτι μια τέτοια σχέση...θέλη οποσδήποτε και το καταλληλο ατομο...εκτος αν η οποια ιδανική χημεία το ''δημιουργίσει'' και βγάλει την ανάγκη..!  

 

Ευχαριστώ πολύ για τον κόπο της απάντησης... Θα επανέλθω εκτενέστερα επί του θέματος αύριο κάποια στιγμή... Καλό απόγευμα... Α.

 

Σεβαστό και απολύτως κατανοητό.Εκεί ήθελα να καταλήξω κ εγω...
Είναι το είδος της σχέσης αυτής την οποια επιζητούμε και η οποία μας οδηγεί σε αυτούς που θα την πραγματώσουν μαζί μας.

Θεωρείτε την υπαρξη των οποιων συναισθηματων εκ μερους του υ ως ανασταλτικό παραγοντα για την εξελιξη και την πορεία προς το επιθυμητό?Αν όχι γιατί?αν ναι πως θα αντιμετωπίζατε το ενδεχόμενο ύπαρξης αυτών?

 

(Ξεκαθαρίζοντας οτι, όταν ομιλώ για 24/7, εννοάγνω συγκατοίκηση)

Διαπιστώνω μια ανέκαθεν ελντοραντοποίηση του 24/7, με την οποία δεν συμφωνώ. Η 24/7 καθημερινότητα δεν είναι καυλατρόνικ και φαντεζί, μάλλον ρουτινιάρικη και συντροφική είναι. Μια ασυμμετρία λίγα θεωράγνω οτι έχει να κερδίσει από αυτήν (εκτός ίσως από το να δοκιμαστεί), πέρα από έναν πρώτο καιρό μέλιτος.

Προσωπικά, ενώ αποτελώ creature of habit και απολαμβάνω να υπάρχει μια δομή στις υπηρεσίες που επιθυμώ σε καθημερινή βάση, οι θανασσορυθμοί είναι τέτοιοι που χρειάζονται τιραμολοζογκλερικά για να χωρέσουν στη μέρα τα καυλοχαρχαλίδια. Επίσης, πέρα από το οτι είναι μείζων γουσταριά να έχω τον χώρο και τον χρόνο μου, η επαγγελματική θανασσοαποδοτικότητα προϋποθέτει πολλές ώρες μοναχικής δουλειάς και απερίσπαστου φόκους. Όχι, και το απόλυτο έπιπλο να είναι ένα υ, πάντα έχεις την έγνοια του (=distraction).

Οπότε οι μόνοι λόγοι που βρίσκω για την είσοδο σε μια τέτοια κατάστα είναι πρακτικοί, οικονομικοί, διαδικαστικοί και προτιμώ ο καθένας στο σπιτάκι του.

 

@thanasis .... καυλατρονικ......νταξει. απλά νταξει.

 

τα "τιραμολοζογκλερικά' και τα " καυλοχαρχαλίδια" που τα βάζεις! 

 

Προσωπικα, τα κινητρα μου για να συγκατοικησω με D/s πλαισιο, δεν μπορω να τα διαχωρισω απο αυτα των βανιλλοσχεσεων. Οπως και με 'κεινες, ετσι και με τουτες, αποφασιζω να συγκατοικησω με καποιον που με αγαπα και τον αγαπω, με νοιαζεται και τον νοιαζομαι και θελουμε να ειμαστε μαζι οσο γινεται περισσοτερο.
Λογω επαγγελματικων υποχρεωσεων δεν μπορουμε να ειμαστε συνεχεια μαζι αν και ζουμε στο ιδιο σπιτι. Βλεπομαστε λοιπον τα βραδια που μαζευομαστε σπιτι. Πολλες φορες ουτε τα βραδια καθως εγω δουλευω με κυκλικο ωραριο..
Δεν ειναι τα πραγματα και τοσο δυσκολα οταν βρεις τον ΑΝΘΡΩΠΟ ΣΟΥ! Οταν τον βρεις, τα περισσοτερα απλοποιουνται και για τα υπολοιπα παλευετε μαζι, παρεα!
Η ασυμμετρια και ο ελεγχος υπαρχουν παντα αρκει να μην τα αφησεις να χαθουν μεσα στην καθημερινοτητα και τη ρουτινα. Θελει προσπαθεια ναι, πολυ, οπως και ο,τι αξιζει πραγματικα σε αυτη τη ζωη.
Ευχομαι ολοι να βρουν τον ανθρωπο τους (βουδουσουμιαρη ή μή), ειναι μοναδικο συναισθημα..

 

"ανάγκη" ;όχι, απλά είναι κάθε λόγος που κάνει 2 άτομα να θέλουν να είναι συνεχώς μαζί. είναι η επιθυμία μιας πυκνής συμβίωσης άσχετα αν διαδραματίζεται μέσα σε κάποιο "πλαίσιο" ή όχι. απλά το bdsm προσθέτει ένταση και βάθος.

είναι ταυτόχρονα το αυθεντικότερο πεδίο, η πιο καυτή αρένα για να εκφραστούν τα πάθη και οι απολαύσεις όλων των πτυχών του bdsm. δεν είναι απλά χρονική διευκόλυνση για περισσότερο και συχνότερο "παιχνίδι" (πάντα χρησιμοποιώ αυτή τη λέξη με δυσθυμία). θα έλεγα μάλιστα ότι ο χρόνος για "αυτό" μειώνεται αφού όλος ο υπόλοιπος χρόνος διατίθεται για ουσιαστικότερη κι απολαυστικότερη αλληλοεπίδραση. το δυναμικό πεδίο της σχέσης διαχέει τη διέγερση σε όλο το εικοσιτετράωρο, διαπερνά κάθε πόρο του σώματος και σπινθηρίζει σε κάθε νευρώνα.

είναι η πιο γυμνή και η πιο αυστηρή δοκιμασία και των δύο συνεργών. γιαυτό και η υπερβολική αυτοπεποίθηση δεν είναι καλό να είναι προϋπόθεση . απαιτείται περισσότερο η συνείδηση ότι είμαστε πεπερασμένοι και ανθρώπινα εκτεθειμένοι στα λάθη. αυτό πρέπει να το διαισθάνονται διαρκώς και τα δύο συνθετικά της σχέσης.

"διαλέγω πρώτα το άτομο ή πρώτα τη σχέση". το άτομο καθορίζει τη σχέση. μόνο που δεν το διαλέγεις. αυτό το ιδιαίτερο άτομο -γιατί μόνο ιδιαίτερο μπορεί να είναι- προκύπτει, δεν επιλέγεται. και προκύπτει αν:
-είσαι τυχερός/ή
-έχεις κριτήρια πέρα από και πάνω από ενθουσιασμούς και κα@λες
-είσαι έτοιμος να δεχτείς αποτυχίες (και να μη κλαίγεσαι μετά ή να αλλάζεις προφίλ)
-να είσαι πρόθυμος να μάθεις από την ατυχία (και να μη πετρώνεις σε μια αλαζονική, κακοφορμισμένα απορριπτική συμπεριφορά)

μετά το άτομο έρχονται τα χαρακτηριστικά της σχέσης.

η συγκατοίκηση μπορεί να μην είναι συνεχής, αλλά πρέπει να υπάρχει κοινή στέγη και πολύς κοινός χρόνος.

δεν είναι καθόλου εύκολη υπόθεση. θέλει θέληση, προσήλωση, αφοσίωση, επιμονή, κόπο, φαντασία,και επίγνωση ότι τίποτα δεν είναι δεδομένο.

η σχέση 24/7 είναι δίκοπο μαχαίρι. θέλει κοχόνες ....αλλά αν σου κάτσει!!!

 

Αυτό που έγραψα, @ellianna είναι:

"Ο εντυπωσιασμός, ο ενθουσιασμός ή ο έρωτας προς Εμένα δεν αποτελούν για Εμένα ικανές συνθήκες για να προχωρήσει μία σχέση Ελέγχου... Εκτός από Εμένα πρέπει να επιθυμεί να ελέγχεται... Αν δεν το επιθυμεί σύντομα ο εντυπωσιασμός, ο ενθουσιασμός, η καύλα ή ο έρωτας προς Εμένα θα αντικατασταθούν από το "βάρος" του να ελέγχεται και το πνίξιμο. Όχι τη χαρά και την ελευθερία που υπάρχει όταν θέλεις να ελέγχεσαι και έχει βρεθεί ο άνθρωπος που μπορεί να το κάνει αυτό αποτελεσματικά...
Εμπιστεύομαι τον εντυπωσιασμό, τον ενθουσιασμό, τον έρωτα και τα θετικά συναισθήματα που δημιουργούνται από τον υποτακτικό όταν γεννιούνται μετά τη διαπίστωσή του, ότι απέναντι στην ανάγκη του να ελέγχεται υπάρχει ο συγκεκριμμένος που μπορεί και το κάνει. Κι εφόσον και μπορεί και το κάνει και ο υποτακτικός είναι ελεύθερος πλέον να αναπτύξει συναισθήματα πάνω σε κάποια βάση".

Θα προσπαθήσω να το επαναδιατυπώσω μήπως γίνει πιο κατανοητό...

Αυτό που θέλω ως προς τα συναισθήματα ενός υπό προς Εμένα, είναι το ίδιο με αυτό που θέλω και από Εμένα ως προς τα συναισθήματα Μου προς ένα υπό κατά τη δημιουργία και διατήρηση ενός 24/7. Τα όποια συναισθήματα γεννηθούν, γιατί είναι σίγουρο ότι κάποια θα γεννηθούν και θα γεννιούνται μέσα από την αλληλεπίδραση, να γεννηθούν και να γεννιούνται την κατάλληλη στιγμή και μέσα από συγκεκριμμένα κριτήρια και όχι πριν της ώρας τους, ούτε μέσα από ένα γενικό χάος θελκτικών στοιχείων...

Δηλαδή εφ' όσον το ζητούμενο είναι η δημιουργία και διατήρηση σχέσης ελέγχου, να προκύπτουν μετά την εξακρίβωσή από πλευράς του υποτακτικού ότι όντως Έχω τη δύναμη, τη βούληση και τη δυνατότητα να οδηγώ αποτελεσματικά και να στηρίζω μία σχέση Ελέγχου με τον συγκεκριμμένο άνθρωπο ως οδηγούμενο και ελεγχόμενο...

Θέλω αυτό να είναι το κριτήριο του... Και όχι τα ωραία Μου μάτια (που καλά είναι και χρειάζονται και αυτά), ή ή καλή Μου η καρδιά που κι αυτή καλή είναι και χρειάζεται κι αυτή), αλλά από μόνα τους αυτά, δεν είναι ικανά να φτιάχνουν και να διατηρούν μία σχέση ελέγχου...

Προς αυτήν την κατεύθυνση δουλεύω με έναν υποτακτικό από την πρώτη στιγμή και σε όλη τη διάρκεια της σχέσης... Ούτως ή άλλως απαιτώ διαφάνεια σε όλα τα πεδία που θέτω υπό τον Έλεγχο Μου. Ανάλογα με αυτό το οποίο κατατίθεται θα δράσω με γνώμονα αυτό που θεωρώ επιθυμητό και σκόπιμο...

Ελπίζω να απάντησα. Α.

 

Ίσως ο τρόπος με τον οποίο διατύπωσα την ερώτηση μου ήταν λαθος.Κατανόησα πλήρως την απάντηση σας,και αυτήν και την προηγούμενη,απλα μέσα από αυτήν θέλησα να θέσω μια δεύτερη,συμπληρωματική αν θέλετε,ερώτηση...Ευχαριστώ για τον χρονο σας!

 

Οπότε δε σε κατάλαβα Εγώ, @ellianna. Με μπέρδεψε η παράθεση σε συνδιασμό με την ερώτηση... Αν επιθυμείς μια γενικότερη συνομιλία και συνδρομή στο νήμα σου ως προς το 24/7 και τη λειτουργία των συναισθημάτων εντός μίας τέτοιας σχέσης, είμαι σίγουρη ότι θα υπάρξουν τοποθετήσεις, αν και υπάρχουν αρκετά παλαιότερα νήματα αναφορικά με τα συναισθήματα. Δεν έχω μάθει να κάνω τέτοιου τύπου έρευνα για να σου παραθέσω μερικά που μπορεί να είχαν ενδιαφέρον για σένα. Ίσως και επί αυτού να μπορέσουν να συνδράμουν άλλα μέλη που αυτές τις έρευνες τις παίζουν στα δάχτυλα... Όπως και να έχει, ωραίο θέμα, εύχομαι να συνεχίσει και να είναι καλή η εξέλιξή του, είτε του δώσεις νέα τροπή και ρότα με συμπληρωματικές ερωτήσεις είτε το διατηρήσεις σε αυτήν που έχει...   Α.