Σκέψεις γύρω απ το 24/7..

Δεν θα έλεγα ότι ειναι θέμα του πόσο μαζί είστε κατά την διάρκεια της ημέρας. Το να ειστε στο ίδιο σπίτι σημαίνει ότι κάθε μια πράξη δική σου έχει αντίκτυπο στον άλλο που συγκατοικείς. Οσο πιο μικρό το σπίτι δε τόσο το καλύτερο   Η απόσταση σκέψης και πράξης ειναι από 0 έως κάποιες ώρες. Η συγκατοίκηση προσφέρεται για δωρεάν ... παιχνίδι, ανέξοδο, τσάμπα με όρους σαδομαζοχισμού πέρα από τα πολλά πρακτικά οφέλη, τα πάρα πολλα τα αναριθμητα για ενα Κ. Δεν χρειάζεται ενας Κ να κρυφτεί στο 24/7, ειναι νοητικός αυτοπεριορισμός, τα ξεφουρνάει όλα και ότι γίνει  

Και αυτό ειναι η απόλυτη αίσθηση ελευθερίας, με πρακτικά οφέλη καθημερινότητας. Δηλαδή :

Οσο κλειστός ή μουντρούχος και να ναι στο τέλος θα γελάει, σαν χαζοχαρούμενος μονίμως  

 

Δλδ?Ποιος ο συσχετισμός του?

 

Λιγότερος χώρος = Πιο κοντά στη φωτιά της σύγκρουσης, που μπορεί να γίνει σίγουρα παιχνίδι και καλύτερη ευκαιρία για υποταγή εις -βάθος-  

 

True!Με την ιδια λογική ομως δεν θα μπορούσε να ισχύει και το περισσότερος χωρος=μεγαλύτερο πεδίο δρασης/ευρηματικότητα?

 

Θα αλλάξεις γνωμη, αν το κρεβάτι του Κ που θα συγκατοικήσεις, ειναι ημίδιπλο   Κάποιες φορές, ένας απο τους δυο θα χρειαστεί να κοιμηθεί πάτωμα. Αλλα δεν σου λέω ποιος  

 

Ψάξε ψάξε δεν θα το βρεις! 

 

Αγαπητέ γράψατε για ακόμη μια φορά. Ηταν η μοναδική που κατενοησα αμέσως το κείμενο, μολαταύτα τα στοιχεία σας είναι παρόντα.
Μας έλειψε η γραφή σας!!

 

Κανένα 24/7 με αποστάσεις δεν μπορεί να υποκαταστήσει την ευδαιμονική αίσθηση ενός υπέρδιπλου υπερστρώματος με memory foam, αντίστοιχα μαξιλάρια και σφιχτές αγκαλιές. Όποιος δεν μπορεί να το νιώσει και να το απολαύσει αυτό, λογικό είναι να ονειρεύεται χαλάκια σκύλου και έλλειψη φυσικής επαφής στον ύπνο.
Δεν είναι κακό παιδιά, απλά σάς κάνει άνιωθους εν τω βάθει, συναισθηματικό ταμπούρωμα είναι και αυτοακρωτηριασμός αυτού του είδους η μοναξιά, να είναι ένα αγαπημένο πρόσωπο κοντά σας και να μην το αγγίζετε (παρεκτός αν δεν είναι αγαπημένο, παρά αναλώσιμο, εκεί πάσο), βαφτίστε το όπως θέτε, η ουσία δεν αλλάζει, τα συναισθηματικά ΑΜΕΑ με τους ασύμμετρους πόλους τους που προσπαθούν να πείσουν και τους άλλους, περί του ποιο είναι το bdsmικώς ορθόν.
Εγώ και τα pets μου τα έπαιρνα αγκαλίτσα και κοιμόμασταν γαλήνια και γουργουριστά, αν δεν υπήρχε άνθρωπος around.
Ευχαριστώ, δεν θα πάρω αυτού του είδους την απόσταση, προτιμώ τις σφιχτές αγκαλιές, όποιος δεν τις θέλει και δεν είναι σε θέση να τις προσφέρει δεν ανήκει στο δικό μου 24/7.

 

Αντιγράφω από την Βικιπαίδεια

Ζωτική ενέργεια (στα λατινικά vis vitalis) ονομάζεται η ενέργεια στην οποία οφείλεται το φαινόμενο της ζωής. O όρος είναι πλέον παρωχημένος και δε χρησιμοποιείται, εξ αιτίας της ανάπτυξης της βιοχημείας.

Τους προηγούμενους αιώνες πίστευαν ότι η δράση των ζωντανών οργανισμών οφείλεται σε ένα είδος ενέργειας διαφορετικό από τα είδη ενέργειας που συναντώνται εκτός των ζωντανών οργανισμών. Επιπλέον, αυτό το είδος ενέργειας συντηρούσε τη ζωή.

Σταδιακά αυτή η άποψη υποχώρησε έναντι των υποστηρικτών των βιοχημικών αντιδράσεων. Σύμφωνα με τους τελευταίους η δράση των ζωντανών οργανισμών είναι αποτέλεσμα εσωτερικών μετατροπών ενέργειας και κυρίως της χημικής ενέργειας, η οποία προσλαμβάνεται από τον οργανισμό μέσω της τροφής. Επιπλέον, αυτές οι μετατροπές υπακούουν στους ίδιους νόμους που υπακούουν και τα υπόλοιπα χημικά και φυσικά φαινόμενα (ενοποίηση ανόργανης και οργανικής χημείας).


Παράδειγμα σπατάλης ζωτικής ενέργειας: όταν επιχειρείς να κάνεις τον έξυπνο, επειδή πονάει το να παραδεχτείς ότι έχεις άγνοια του θέματος και κάνεις ανόητες ερωτήσεις τις οποίες θα μπορούσε άνετα να σου απαντήσει το google. Παράδειγμα καλής οικονομίας ζωτικής ενέργειας: με μία μικρή δαπάνη ενέργειας από την πλευρά σου, ψάχνεις μόνος σου τις πληροφορίες που θέλεις και μετά επανέρχεσαι για μία συζήτηση ουσίας.

Η μεγαλύτερη σπατάλη ενέργειας προέρχεται από τις εσωτερικές συγκρούσεις. Όσο λιγότερες οι εσωτερικές συγκρούσεις (επιθυμίας, σκέψης, αξιών κλπ) τόσο πιο συγκροτημένο λέμε ότι είναι το άτομο. Και βέβαια τόσο πιο κυριαρχικό γίνεται στις συναναστροφές του και στις σχέσεις του.

Έτσι προσδιορίζεται το έλλειμμα και η περίσσεια ενέργειας, με το κατά πόσο κάποιος είναι έρμαιο των εσωτερικών συγκρούσεών του.

Η ανταλλαγή ενέργειας είναι ικανή και αναγκαία συνθήκη των ασύμμετρων σχέσεων. Όπου υφίσταται (όπως ήδη ανέφερα, σπατάλη τς..τς..) έχει ως αποτέλεσμα την ερωτική σχέση, πχ. με πατέρα, πνευματικό, δάσκαλο, Μάστερ, Σωκράτη.

 

Πραγματικά το διπλό κρεβάτι είναι πολύ καλό κι όπως πριγράφεται εδώ, ακόμη καλύτερο.
Υποστηρίζω, το έχω γράψει και στο παρελθόν, ότι το διπλό κρεβάτι είναι εξαιρετικό εργαλείο για τον γάμο (βλ. συμβίωση).

Σε μία σχέση Κυριαρχίας υποταγής, κάλλιστα μπορεί να χρησιμοποιηθεί κι αυτό το εργαλείο βελτίωσης της συμβίωσης.
Δεν μπορούμε όμως να υποτάσσουμε τον σκοπό και την μέθοδο, στην χρήση ενός εργαλείου.
Οι έχοντες σχέση Κυριαρχίας - υποταγής, βιώνουν κάτι πέρα από την συμβίωση, χωρίς να την αποποιούνται κι αυτήν.

 

Ας κάμνω κι εγώ μια ψυχανάλυση που είναι και της μόδας.
Η πικρία είναι ανθρώπινο συναίσθημα, εκτοξεύει φαιδρές κι αυθαίρετες δογματικές προσεγγίσεις. Προσπαθεί το πικραμένο άτομο να εξιλεωθεί μα πέφτει πιότερο στην γούβα. Όταν περάσει αυτή η δυσμενής περίοδος κι επιστρέψει στα παρελθόντα λεγόμενα δεν κατέει πού να κρουφτεί, ώσπου μαθαίνει να ελέγχει το θυμικό του σε μελλοντικό σκαμπανέβασμα.