Τι είναι για εσάς ο έρωτας;

Χημεια στον εγκεφαλο

 

"Νομίζω ότι υπάρχει ένα σημείο στον έρωτα, ένα και μοναδικό, κι ότι αργότερα η ψυχή μάταια γυρεύει να το υπερβεί, φθείρεται από την προσπάθεια την οποία καταβάλλει ώστε η ευτυχία της να αναβιώσει, ότι δεν υπάρχει στην ευτυχία μεγαλύτερο εμπόδιο από την ανάμνηση της ευτυχίας."
'Ο ανηθικολόγος' - Αντρέ Ζιντ

 

Βρες τρόπους να ερωτεύεσαι τη γυναίκα σου ξανά και ξανά  

 

Αυτο που λες συμβαινει ουτως ή αλλως. Αν δεν συμβαινει δεν μπορεις να αντεξεις να συμβιωνεις με εναν ανθρωπο μια ζωη. Παρολαυτα δεν ειναι το ιδιο. Ο ερωτας με την ευρεως αποδεκτη ερμηνεια εχει να κανει κυριως με τον φαντασιοπληκτο εγκεφαλο του καθενος. Οσο πιο αγνωστος ο ποθητος ανθρωπος τοσο μεγαλυτερο πεδιο για τον εγκεφαλο να πλασει ερωτες μυθικων διαστασεων. Τον ανθρωπο σου, τον ποθεις (καλως εχοντων των πραγματων) πολυ διαφορετικα. Πολυ πιο ρεαλιστικα. Το ενα συναισθημα ειναι 99% καταστροφικο και το αλλο 99% δημιουργικο.

 

Αυτό το "καλώς εχόντων των πραγμάτων" ήταν που έθιξα  
Και η στροφή από την καταστροφή στη δημιουργία  

 

εξοικειωση με τον θανατο... καθε φορα που ερωτευεσαι ενα κομματι σου λειπει....
γι αυτο δινομαι στον αλλον/η μεχρι τα κοματια μου να ταξιδεψουν σε οσο γινεται περισσοτερους/ες ...τιποτα να μην μεινει σε μενα...
και τοτε ο "θανατος δεν θα εχει εξουσια" ....

14440951_969368759856964_7659202001908294666_n by carlos posted 9 Οκτωβρίου 2016 at 14:17

 

Συμφωνω 1000% μαζι σου. Αλλα ολα ειναι θεμα timing οπως εχει χιλιοειπωθει. Δεν μπορω να φανταστω σχεση ανθρωπων (μακροχρονια εννοειται) που να μην εχει μερικες μουτζουρες. Μερικες ευαλωτες στιγμες ανασφαλειας και απογοητευσης. Αν τωρα σε καποια τετοια ευαλωτη στιγμη σου χτυπησει την πορτα ο ερωτας...υπαρχει προβλημα. Το βιωσα το περασα και πλεον ειμαι πολυ συνειδητοποιημενος στο τι κανω και πως προχωραω. Δεν εχω ομως σε καμια περιπτωση την ιδια αισθηση για την συντροφο...επομενως κοιταω οσο μπορω να μην ζωγραφιζω αλλες μουτζουρες. Να μικραινω τα "κενα" χρονικα διαστηματα. Πιθανοτητες ειναι τα παντα στη ζωη.

Το κακο με τον ερωτα ειναι οτι οσο μη-ρεαλιστικα χτιζεται τοσο μενει καπου βαθια μεσα σου να σου τυρανναει την ψυχη....what if? Με το περασμα του χρονου μενει μονο μια γλυκοπικρη γευση κι ενα χαμογελο. "Ελπιζω τουλαχιστον να καταλαβε..." Και φυσικα το εγωιστικοτατο...παντα στις δυσκολες στιγμες της θα σκεφτεται κι αυτη...what if?

 

Μια ελευθερη πτωση χωρις αλεξιπτωτο.. ξερεις οτι οταν φτασεις στο εδαφος θα πονεσει θα σπασεις σε χιλια κομματια.. ομως μηπως ποσα μαθαινεις, ποσα αναλογιζεσαι μεχρι το τελος. κι οταν σπας, ξερεις.. ποσα πολλα ξερεις...

 

Μερέντα !!!