Στα πρόθυρα της απόγνωσης και του νευρικού κλονισμού

Θα ήθελα να σου πω την γνώμη μου, αλλά βιάζομαι. Έχω να ναυλώσω μια γαλέρα και να στουμπώσω όλες τις υ μου, για να τραβήξουν κουπί. Αν τολμήσεις να προτείνεις διακοπές στον Κ σου, σημαίνει ότι είσαι μούφα υ. Πρέπει να εύχεσαι, να σε διατάξει εκείνος να πάτε διακοπές ή να σε δανείσει σε κάποιον/ους/η/ες φίλο/ους/η/ες του, που θα είχαν εξοχικό σε κάποιο βουδουσουμικό μέρος ( π.χ. οπουδήποτε το μισό έδαφος θα ήταν τίγκα στις νάρκες ή θα σε μαστίγωναν μέχρι θανάτου μόνο γιατί μασάς τσίχλα. Googlare και θα βρεις αρκετά ).

Αν πας όπου πάνε και οι βανίλλιες, υπάρχει κίνδυνος να σου αρέσει ο ήλιος, τ' οξυγόνο και τα σπίτια με μπαλκόνι. Αλλά το ξέρουν όλοι, ότι ο αληθινός βουδουσουμιάρης, ζει μόνο σε dungeon χιλιόμετρα κάτω απ' τη γη και αν μπορούσε, θ' ανέπνεε μόνο άζωτο και θα έδινε εντολή μέχρι και στην Σελήνη ( το κεφαλαίο Σ δεν είναι τυχαίο ), να μένει καρφωμένη στον πίσσα ουρανό 24/7 χαχα.

Υ.Γ.

Όταν θα έχω αλυσοδέσει καλά τα υ στ' αμπάρι και θα τους έχω κάνει τις πλάτες κομφετί απ' το μαστίγωμα ( δεν κάνει να τα έχω απροπόνητα, σε λίγο καιρό σαλπάρουμε για Ελβετία χαχα ), θα επανέλθω, μην και μπορέσω να σε βοηθήσω με το δράμα σου     

 

Μετά από 4 μήνες δεν άντεξα και κλάταρα. Έχω ξανά πρόβλημα κι αυτή την φορά πάρα πολύ σοβαρό. Που λέτε, την βγάζω φώτο δεμένη πισθάγκωνα με αδιάβροχη κολλητική ταινία ( μου την δίνουν τα σχοινιά. Αφήστε που ακινητοποιεί και πονάει τα μάλα μετά από λίγη ώρα η ταινιούλα ), την ανεβάζω στο forumε και τα δεσίματα δεν φαίνονται. Μοιάζει με selfie γαμώτο, προσπαθώ από δω, την μπινελικώνω από κει ( το σκλαβί μου ντε ), του κάκου. Μοιάζει με κοριτσάκι που μόλις βγήκε από εμπορικό κέντρο. Ούτε ένα σημάδι πόνου στο πρόσωπο της, ούτε ένα δάκρυ να της χαλάει το μακιγιάζ. Έχω μια υπόληψη εδώ μέσα, δεν γίνεται το κλωτσοσκούφι μου, να φαίνεται τόσο καλοζωισμένο. Πάνε οι καλές εποχές, που τις έστυβα σαν λεμονόκουπες με τις αρμαθιές και μετά τις εγκατέλειπα τσακασμένες στην εθνική οδό Καστελόριζου-Λήμνου. Βοηθήστε με περικαλώ, δώστε μου ιδέες για να την τραβάω φώτος και να μοιάζει με κάτοικο γκούλαγκ. Αλλιώς θα πέσω στα πολύ σκληρά οξέα, δηλαδή, nutella, αμύγδαλα, πατατάκια με γεύση μπαρμπεκούε, milk shake, ανθρακούχα νερά...  

 

Εχω προβλημα φιλες και φιλοι  
Θελει να με βαλει να δω τον "Εξορκιστη"  , λεει πως τα θριλερ που βλεπω ειναι για παιδακια και αλλα τετοια κουλα..
Του εχω πει οτι αυτο ειναι σκληρο οριο για 'μενα, ομως επιμενει  
Θελει να με δει να κρυβομαι κατω απο τα σκεπασματα, να φοβαμαι τα σκοταδια και να μενω ξαγρυπνη για μερες κι ας δουλευω σαν το λοσκυ  
Λετε να με δεσει, να μου βαλει μανταλακια στα ματια και να με βαλει με το ζορι να το δω?   

 

Εγώ θα του πρότεινα, ούτε μανταλάκια να σου βάλει στα μάτια, ούτε με το ζόρι να σε βάλει να το δεις.
Απλά, να σου εξαφανίσει την "τοστιέρα" για το μαλλί και να χαθεί "όλως τυχαίως" το κινητό σου και για πότε θα κάτσεις,
να παρακολουθήσεις όλη την σειρά των "Εξορκιστών", είναι μυστήριο    

Εναλλακτικά, επειδή κι εκείνος δουλεύει σαν το λοσκύ ( το ίδιο αν όχι πιο λοσκένια κι από σένα    ), "εξαφάνισε" του τον καφέ απ' το σπίτι.
Ούτως ώστε, όταν σηκώνεται μες στην μαύρη νύχτα για να γράψει για δουλειά, δίχως καφέ θα πυροβοληθεί (    ).
Και μάλλον θ' αλλάξει γνώμη αναφορικά με τις κόκκινες γραμμές σου, αλλά γνωρίζοντας τον, δεν τον γλιτώνεις τον "Εξορκιστή" που να του χρειαστεί, να καταχωνιάσει προμήθειες καφέ στο πατάρι.  

 

Έκλεισα που λέτε ταξίδι, εν όψει εορτών. Αποφάσισα να επισκεφτώ την εξωτική Αχαία.
Έδωσα σήμα λοιπόν, στα υποταχτικά μου να ατιμαστούν και να περιμένουν οδηγίες, στα 4 ολημερίς και οληνυχτίς.
Έλα όμως ντε που ένα υποταχτικιό μου ξετσούμισε, κείνο κει που χρησιμοποιούσα για τραπέζι, τόλμησε να μου πει ότι δεν θα μπορέσει να έρθει.
Κυρίες και Κύριοι, αυτό σημαίνει ότι το σετάκι δεν θα είναι ολάκερο για τις εορτές, το τραπεζάκι την κοπάνησε (πριν το κοπανήσω εγώ).
Άραγες τι να κάμω; Να το συνετίσω, να το σπάσω στο "ξύλο" και να το δεχτώ πάλι στα τέσσερα (είναι αντικέ βλέπετε...) ή να το ανταλλάξω για καμιά πολυθρόνα καινούρια με βελούδινα καθίσματα;
Ιδού η απορία...

 

@Tenebra_Silente εκτος απο το δευτερο παιδι μας που ερχεται αυριο στο σπιτι μας, δραττομαι της ευκαιριας να ζητησω και μια καμηλοπαρδαλη με βαμμενα ματια, με ή χωρις το στρασενιο ζακετακι οπως το αβαταρ μου.. 
Χαριτω  

ΥΓ. Δεν ξεχναω βεβαια και το τριτο παιδι μας.. ..μπορω να περιμενω.. 

 

@Brigitte έχω πρόβλημα και μάλλον δεν μπορεί να μου το λύσει κανείς. Το τελευταίο σου avatar είναι χαλαρά για τα καπνά και μου έχει αφήσει τραύμα    
Αύριο το δεύτερο παιδί μας έρχεται ( για το τρίτο θα περιμένεις λιγάκι, αλλά θα σκάσει μύτη, να είσαι σίγουρη. Αρκεί να μην σκούζει σαν τον Νικόλα μες στη νύχτα, γιατί θα το κοιμίσω στο πλυντήριο πιάτων χαχαχα     ).
Αλλά καμηλοπάρδαλη ξέχνα την, περικαλώ.

Υ.Γ.

Κόψε τις προσπάθειες τόπινγκε φρομ δε μπότομε, γιατί αντί για δέντρο, θα στολίσω εσένα ( και δεν θα σου περάσω λαμπάκια, αλλά θα σου ζουμπήξω τα δαχτυλάκια κατευθείαν στην πρίζα ).      

 

Γι' αυτό σ' αγαπω   
Αν και μου στεναχωρεσες την Ερασμια (την καμηλοπάρδαλη ντε  ) ..ήθελε να την υιοθετησουμε   

 

Αμοιβαία τα αισθήματα κουκλί μου ( πω πω βανιλλομέλια που ρίχνουμε. Θα ξεράσω μέχρι κι εγώ     ).
Η Ερασμία ας στεναχωρηθεί όσο γουστάρει, έχεις κάνει το σπίτι μας ζωολογικό κήπο, φτάνει.    

Υ.Γ.

Σου έχω νέα, ο Νικόλας έχει ξαναρχίσει να γκανιάζει. Το κόβω σίγουρο σήμερα το βράδυ, να ρίχνω την πόρτα των γειτόνων και να ψήνω στη θράκα τον μπαμπακούλη του. Μετά θα ραντίσω το ψημένο του πτώμα με ούζο ( αφού δεν ποτίζει τον Νικολάκη, να πάψει να χλαίει ).
Έλεος, σήμερα θέλω να κοιμηθώ το κέρας μου το τράγιο