Ανδρες μονοι, γυναικες μονες....τι φταιει?

δεν ειναι μοναχα θεμα σπίθας. Ειναι η ωραιοποίηση - εξιδανικευση σε πολους τομείς, εκατέροθεν, με αποτέλεσμα το πραγματικό να φαντάζει τόσο .. λίγο, Κάτι οι τσόντες πλέον που είναι τόσο προσβάσιμες .. ( ιδανικές συνθήκες σεξ ) και απο την άλλη, ειναι πλέον τόσοι πολοι διαφορετικοί τρόποι να περνας καλα και χωρις σεξ..( δες τα πιτσιρίκια που ολη μερα με την κοσνολα μπρος απο τηλεόραση την βγαζουν ) και αλλα πολλα.. που αν δεν πονούσα στην πλάτη θα σ ελεγα  

 

Το πρόβλημα είναι πολυσύνθετο. Ας το πάρουμε απ την αρχή. Στην Ελληνική κοινωνία υπήρχε η καταπίεση της γυναίκας. Της γυναίκας που , εξαρτώμενη οικονομκά βασικά ανεχόταν από τον άνδρα τις όποιες καταπιέσεις . Και μη μπορώντας να "απαγκιστρωθεί", τς δεχόταν. Στη δεκαετία του ΄80, όταν η γυναίκα άρχισε να εργάζεται, τουτέστιν να ανεξαρτητοποιείται οικονομικά, ήρθε και ο "φεμινισμός" , ερμηνεύθηκε εντελώς λαθεμένα απ την ήδη καταπιεσμένη και με πολλά απωθημένα γυναίκακαι άρχισε η αντίστροφη μέτρηση. Άρχισαν οι ρόλοι σιγά σιγά να αντιστρέφονται, παρα φύσην θάλεγα, πολλές φορές, με αποτέλεσμα ο μεν άνδρας να αρχίσει να χάνει την ""ταυτότητά " , "ώπα τι γίνεται εδώ τωρα΄..." Κάπου εκεί ο άντρας έχασε το "μπούσουλα". Ουσιαστικά και τα δυο φύλα "χάθηκαν" μέσα σ αυτό, με οδυνηρά για τις σχέσεις αποτελέσματα. Σε όλο αυτό μέγιστο ρόλο έπαιξε και η ανατροφή των παιδιών η οποία "ξέφυγε". Άρχισαν οι γονείς, μη εχοντας άλλο "στήριγμα" , άλλο ενδιαφέρον, αφού η μεταξύ τους επικοινωνιά έπαψε να υπάρχει,να επικεντρώνονται υπερ του δέοντος στην ανατροφή τους με αποτέλεσμα να μεγαλώσουν παιδιά χωρίς πρωτοβουλίες, "μαμάκηδες" ,με φόβο να αντιμετωπίσουν τις όποιες δυσκολίες. Όλο αυτό δημιουργησε άτομα που φοβούμενα τη ζωή , ακόμη και τις όποιες υποχρεώσεις δημιουργεί μια σχέση, να κλείνονται στον εαυτό τους και να αρχίσουν να καλλιεργούν μέσα τους αυτό που "έσπειραν" μέσα τους οι γονείς τους. Το "εγώ" τους το οποίο άρχισαν να βάζουν όλο και πιο πάνω απ οτιδήποτε.
Είναι μεγάλο το θέμα και δεν αναλύεται σε δυο παραγράφους

 

"Αυτά τα πισιά και τα ιντερνέτια φταίνε για όλα! Τα παιδιά είναι συνέχεια με τα μπλιμπλίκια, άδειες οι αλάνες... Όταν εγώ ήμουν στην ηλικία σου, κοιταζόμασταν στα μάτια...!"

Μπορούμε λίγο να πάψουμε να σκεφτόμαστε σαν σκατόγεροι και να σταματήσουμε να κουνάμε απειλητικά τη μαγκούρα σε οτιδήποτε καινούριο?
Οι άνθρωποι εξακολουθούν να γνωρίζονται και να περνάνε όμορφα face to face. Απλά πλέον μπορούν να το κάνουν και online. Πού είναι το κακό?
Και τι σημαίνει "οι άντρες δεν είναι πια κυνηγοί, τους τρόμαξε ο φεμινισμός"? Ποιος ήρθε?
Ίσως οι άντρες δεν είναι πια "κυνηγοί" (όρος που για μένα θέλει περαιτέρω εξήγηση) γιατί τους χτύπησε η ανασφάλεια όταν είδαν πως ναι, και οι γυναίκες μπορούν να το κάνουν, δεν είναι πια κάτι τόσο αποκλειστικό και ξεχωριστό? Και ίσως αντί να πεισμώσουν και να γίνουν "κυνηγοί" με μεγαλύτερο ζήλο, κάνοντας το "κυνήγι" πιο ενδιαφέρον, μαζεύτηκαν?
Δε νομίζω ότι μιλάω για κάποια πλειοψηφία αυτή τη στιγμή. Υπάρχουν και άντρες που ακόμα γουστάρουν να "κυνηγούν" και άντρες που γουστάρουν να "τους κυνηγούν". Α, το ίδιο ακριβώς ισχύει και για τις γυναίκες, ευτυχώς.

...ποιο ακριβώς είναι το πρόβλημα εδώ? Γιατί εγώ μόνο γκρίνια βλέπω.  

 

Μπορούμε λίγο να πάψουμε να σκεφτόμαστε σαν σκατόγεροι και να σταματήσουμε να κουνάμε απειλητικά τη μαγκούρα σε οτιδήποτε καινούριο? αφου ειμαι σκατογερος... θα παρω και μαγκουρα συντομα  

 

και συγνώμη για το ξενερωμα.. αλλα αλλο πράγμα πρόσωπο με πρόσωπο και άλλο πισω απο ενα μηχάνημα..

 

Σίγουρα, δεν είναι το ίδιο, αλλά είναι κι αυτό ένας τρόπος γνωριμίας. Κάθε τρόπος έχει θετικά και αρνητικά, απλά καταδικάζουμε μόνο αυτόν για κάποιο λόγο.

 

Θες να καταδικασουμε τον πραγματικό τρόπο γνωρημιας ? Δεν ειναι κακος τροπος ή λαθος.. εχει το κουσουρι ομως ο ιντερνετιακος τροπος , να εξιδανικεύει τα παντα.. κίνδυνος ΘΑΝΑΤΟΣ. για εμενα .

 

Κάποιος μπορεί να είναι πολύ εύκολα το ίδιο "ψεύτικος" απο κοντά όσο θα ήταν από μακριά. Το μόνο στο οποίο υστερεί ο διαδικτυακός τρόπος είναι η αμεσότητα, αλλά και η αμεσότητα δε σημαίνει ότι δεν μπορείς να ξεγελαστείς το ίδιο εύκολα ή και ευκολότερα.

 

Δηλαδή είναι το ίδιο να γνωρίζεις κάποιον απο κοντά με το να γνωριζεις καποιον ιντερνετικα;
Αν ναι τοτε αφου το ιντερνετ ειναι εργαλειο στην ζωη μας γιατι πολλοι γυρω μας ειναι μονοι;

 

Δε νείναι το ίδιο σίγουρα. Μπορείς το ίδιο εύκολα να ξεγελαστείς και στις δυο περιπτώσεις. Αυτό που εξισορροπεί τα υπερ και τα κατά της κάθε περίπτωσης είναι ότι όοταν έχεις οπτική επαφή μπορεί να νιώσεις πιο άνετα και να ξεγελαστείς, στην άλλη ξεκινάς με πολλές επιφυλάξεις και τα βήματα γίνονται με πολύ πιο αργούς ρυθμούς. Όπως και νάχει το ότι είναι μόνοι οι άνθρωποι δεν έει να κάνει με τη χρήση αλλά με την κατάχρηση.

 

Aμα δεν έχεις τι να πεις
"γαμίσια" μη γυρεύεις
παραμυθιάσου μοναχά
στη πάρτη σ' που πιστεύεις...

Κουφάλα Ντίλαν, πήρες και νόμπελ... σταδιάλα...

 

Γτ κλαψομουνι@@@ζουν όπως και σε αυτό το νήμα. Όπου βρεθούν κι όπου σταθούν μια αρνητικίλα. Μια ζωή τα ίδια, κλισέ.