Μίλα μου για έρωτα, μίλα μου για αγάπη...

Ερωτεύτηκα
Charles Bukowski

είναι μικρή, είπε,
αλλά κοίτα εμένα,
έχω ωραίους αστράγαλους,
και κοίτα και τους καρπούς μου, έχω ωραίους
καρπούς
Θεέ μου,
νόμιζα ότι πήγαινε καλά,
και τώρα ξανά αυτή,
κάθε φορά που σου τηλεφωνεί τρελαίνεσαι,
μου είπες ότι τελείωσε
μου είπες ότι ως εδώ ήταν,
άκου, έχω ζήσει αρκετά για να γίνω
μια καλή γυναίκα,
γιατί έχεις ανάγκη μια κακή γυναίκα;
έχεις ανάγκη να σε βασανίζουν, έτσι δεν είναι;
νομίζεις ότι η ζωή είναι σάπια αν κάποιος σου συμπεριφέρεται
σάπια, όλα ταιριάζουν,
έτσι δεν είναι;
πες μου, αυτό είναι; θέλεις να σου φέρονται
σκατά;
και ο γιος μου, ο γιος μου θα σε γνώριζε.
το είπα στο γιο μου
και παράτησα όλους τους εραστές μου.
στάθηκα σε ένα καφέ και ούρλιαξά
ΕΡΩΤΕΥΤΗΚΑ,
Και τώρα με κορόιδεψες…
συγγνώμη, είπα, ειλικρινά συγγνώμη.
κράτα με, είπε, θα με κρατήσεις σε παρακαλώ;
ποτέ ξανά δε βρέθηκα σε κάτι τέτοιο, είπα,
σε ένα τέτοιο τρίγωνο…
σηκώθηκε και άναψε τσιγάρο, έτρεμε ολόκληρη. έκανε βήματα πάνω κάτω,άγρια και τρελή. ήταν μικροκαμωμένη. τ
α χέρια της ήταν λεπτά, πολύ λεπτά και όταν ούρλιαξε και άρχισε να με χτυπάει την έπιασα απ’ τους καρπούς και μετά πέρασα στα μάτια¨ μίσος, αιώνες βαθιά και αληθινά.
έκανα λάθος, ήμουν απρεπής και άρρωστος. όλα τα πράγματα που είχα μάθει είχαν χαραμιστεί.
δεν υπήρχε ζωντανό πλάσμα τόσο βρώμικο όσο εγώ
και όλα τα ποιήματα μου ήταν
εσφαλμένα.

 

…Η Μαργαρίτα

έγινε αγάπη και γυρνά στο σύμπαν. Βρέχει, φέγγει,

κι αδειάζει, χαμηλώνοντας, στ’ άνθη, με την ποδιά της,

γύρη απ’ την Ακατοίκητη Χώρα. Ενώ κ’ εγώ

σαν ένας Δωδεκαετής όρθιος πάνω σε μια

πέτρα, φωνάζω αδιάκοπα στη φωτεινή ερημιά:

«Ο κόσμος είναι, αδέρφια μου, αγάπη κι ομορφιά!»

Νικηφόρος Βρεττάκος

(Αποσπάσματα από το ποίημα «Η ακατοίκητη χώρα» της Συλλογής «Το βιβλίο της Μαργαρίτας» [1949]).

 

You are the knife I turn inside myself; that is love.
That, my dear, is love.
- Franz Kafka, Letters to Milena

 

Quite interesting but darker than I can stand any more. Nevertheless, he had a point... 

 

: )

 

του Νίκου Καρούζου

 

 

Για τους έρωτες που ξεχάσαμε… (ή που νομίζαμε ότι ξεχάσαμε...)

Κάποτε σε ερωτεύτηκα και σήμερα σε έχω ξεχάσει. Κάποτε σε κοίμισα στην αγκαλιά μου και σήμερα δε ξέρω που είσαι.
Κάποτε σε ανακάλυπτα λίγο λίγο και σήμερα δεν ξέρω ποιος είσαι.
Κάποτε σου τραγούδησα και σήμερα, ξανά μετά από καιρό, σου ψιθύρισα.
Σήμερα στο μυαλό μου σε έφερα και σου είπα...
Σου τα ‘πα όλα.
Ότι σε ερωτεύτηκα και ότι για λίγο έζησα μόνο για εσένα. Ανέπνευσα, ονειρεύτηκα και φαντάστηκα - μόνο για εσένα.
Και μετά ήπια για εσένα.
Θύμωσα με εσένα και έσπασα για εσένα.
Και στο τέλος έφυγα από εσένα.
Σήμερα σε θυμήθηκα και στα ψιθύρισα.
Για να τα ξέρεις - κι ας μην τα ακούσεις ποτέ…

(άγνωστος)

 

ο ερωτας ειναι πλεγμα που μας ενωνει...
 

καποτε μας βοηθησαν...

 

ο ερωτας ειναι μοναξιες ενωμενες ....

 

Αγαπώ τα τσογλάνια και τους χασίκλες,
τους κλέφτες,
τις πουτάνες,
τους ρεμπέτες και τους πούστηδες γιατί μάχονται κάθε μορφή εξουσίας.
Και και τους αγαπώ πιο πολύ γιατί τα καταφέρνουν και επιζούν κόντρα στην αστυνομία,
κόντρα στον ποινικό νόμο,
κόντρα στην απαίσια ηθική των μικροαστών,
κόντρα στον φλογερό εαυτό τους..

Ηλίας Πετρόπουλος

 

Ζωή: η ύπαρξη της αγάπης
Λογική: η αγάπη που υπολογίζει
Μελέτη: η αγάπη που αναλύει
Απάρνηση: η αγάπη που εγκαταλείφθηκε
Συμπάθεια: η αγάπη που χαμογελάει
Εργασία: η αγάπη που χτίζει
Αδιαφορία: η αγάπη που κρύβεται
Απελπισία: η αγάπη που χάνει τον έλεγχο
Πάθος: η αγάπη που χάνει την ισορροπία
Ζήλια: η αγάπη που πληγώθηκε
Υπερηφάνεια: η αγάπη που τραυματίστηκε
Πρόκληση: η αγάπη που υποβαθμίστηκε
Μίσος: η αγάπη που αρρώστησε βαριά
Φιλοσοφία: η αγάπη που σκέπτεται
Αλήθεια: η παντοτινή αγάπη
Πίστη: η αγάπη που μεταδίδεται
Ελπίδα: η αγάπη που ονειρεύεται
Καλοσύνη: η αγάπη που βοηθάει
Αδελφικότητα: η αγάπη που αγκαλιάζει
Θυσία: η υπέρτατη αγάπη

Η αγάπη προς τον εαυτό: ανεκτίμητη

 

       

Κι όμως υπάρχουν κι αυτοί οι έρωτες οι αιώνιοι
Γνωρίστηκαν όταν ήταν παιδιά και τους χώρισε μόνο ο θάνατος
Το μόνο πρόβλημα που είχε με το γάμο του ήταν ότι τελείωνε κάθε νύχτα αφού κάνανε έρωτα κι έπρεπε να ξαναχτιστεί κάθε πρωί πριν το πρωινό...
Gabriel Garcia Marquez-Mersedes Barcha