Παράδεισος και κόλαση..

Τι σας τρέλανε και χτυπήσατε Θεό και τι σας έριξε στα βαθύτερα και σκοτεινότερα σημεία της κόλασης-με την κακή έννοια-;(το ερώτημα μου,μάλλον απευθύνεται περισσότερο σε υ , θα ήθελα όμως να διαβάσω και απαντήσεις Κυρίαρχων)

 

Με τρέλανε ο απόλυτος έλεγχος σε όλες τις πτυχές της ζωής μου και με έριξε στην κόλαση η αδιαφορία Της..

 

Και όπως φαίνεται, ο ψυχικός πόνος υπερισχύει για ακόμη μια φορά του σωματικού..

 

Και ποιος/τι καθορίζει τον παράδεισο και την κόλαση???
Νομίζω πως όταν βρίσκεις που ανήκεις ακόμα και αν αυτό το μέρος λέγεται κόλαση για σένα θα είναι ο παράδεισος..

Τώρα προσωπικά δεν ξέρω αν χτύπησα Θεό... ξέρω πως αντιστάθηκα, με κάθε τρόπο γιατί η παραδοχή της αλήθειας και της φύσης ΜΟΥ ήταν το μεγάλο αγκάθι για μένα..

 

Ο ψυχικός πόνος υπερισχύει κάθε φορά του σωματικού...Όχι ακόμη μια φορά.
Ο σωματικός πόνος είναι απλός σχετικά σε σύγκριση με τον ψυχικό.
Έχει βαθμίδες,σκάλες,και για κάθε βαθμίδα του υπάρχει και το αντίστοιχο φάρμακο.
Πχ για τον πονοκέφαλο ντεπον,για βαρύ τραυματισμό ενα πιο δυνατο παυσίπονο..
Ο εχθρός είναι εκεί και τις περισσότερες φορές έχεις ήδη ένα αντίδοτο έτοιμο για να τον καταπολεμήσεις.

Ο ψυχικός απ την άλλη....έτη φωτός μακριά από αυτόν και απείρως πιο δύσκολος ως προς τον χειρισμό του.
Εκεί μιλαμε για έναν αόρατο εχθρό,εκεί έχουμε να κάνουμε με συναισθήματα...
Μπορείς να πάρεις ένα παυσίπονο και να σταματήσεις απλα να πονάς?
Μπορείς να πατήσεις delete και απλά να ξεχάσεις όσα σε κάνουν να διπλωνεσαι στα 2?
Δεν έχει εφευρεθεί ακόμα...κυβερνήτης του κόσμου θα γίνει όποιος κάνει την ανακάλυψη!
Πάντα λοιπόν ο ψυχικός πόνος θα υπερισχύει του σωματικού...

Υ.Γ Σόρυ απ την νηματοθετρια για το οφ τοπικ

 

Συμφωνώ μαζί Σας.

 

@ellianna Συμφωνώ 10000000% μαζί σου. Είχα μία "κόντρα" με έναν υ και έλεγα πάνω κάτω τα ίδια με εσένα..γι αυτό και απάντησα "όπως φαίνεται για ακόμη μια φορά" κλπ κλπ.

 

Κανένας δεν μπορεί να καθορίσει τι είναι κόλαση και τι οχι.Για εμένα είναι παράδεισος πχ κάτι που για έναν υ είναι κόλαση και πάει λέγοντας..

 

Νομίζω πως όταν βρίσκεις που ανήκεις ακόμα και αν αυτό το μέρος λέγεται κόλαση για σένα θα είναι ο παράδεισος..


 

 

Είμαι άθεη και δεν με πιάνει τπτ, ατρόμητη!  

 

Ακριβώς έτσι.. δεν έχουν σημασία, -τουλάχιστον για εμένα - ο τίτλος ή τα όποια κλισέ ή ακόμα περισσότερο το φαινεσθαι,οσο το συναίσθημα που μπορεί να φέρει μια κίνηση, μια γεύση, ένα άρωμα, μια σκέψη, μια λέξη κλπ.. Αυτό είναι και το νόημα του θέματος που έθεσα..
Κυρίως από περιέργεια αλλά και για στατιστικους λόγους -ποιοι είναι οι συχνότεροι παραδεισοι, οι συχνοτερες κολασεις - κλπ.
Σε κάθε περίπτωση,κάθε ένσταση,ερώτηση, σημείωση ειναι όχι μόνο θεμιτες,αλλά και εκτιμητεες όσο δεν παίρνει.

 

Εεεε τι να σου πω εσένα.Παντως και σαν αθεη θα έχεις ζενίθ και ναδίρ..