Τι κανει εναν ανθρωπο ευτυχισμενο ? Αριστοτελης και BDSM

Ειμαι απο το κινητο, βρισκω αξιολογο thread, το μαρτυριο ξεκινα (touchpads suck).

Το πρωτο βημα ειναι ΠΑΝΤΑ η αυτογνωσια. Οι αναγκες μας ειναι κατι πολυ προσωπικο, βαθυ και για να ειμαστε σε θεση να τις καλυψουμε, οφειλουμε να ειμαστε ειλικρινεις με τον εαυτο μας. Η @Θρυαλλίς εγραψε πιο πανω - ευστοχα - πως το ζητουμενο ειναι να "κρεμεται απο αρχιδια". Σαφης με τον εαυτο της, αυτο ενδεχομενως την γεμιζει.

Εχω βρει το κεντρο μου. Βρισκομαι σε αρμονια με τον εαυτο μου. Μεσω αυτης, βλεπω τι ειναι αυτο που με ικανοποιει και με χαρακτηριζει. Η Ουσια της Ηγεσιας, η πληρης αναληψη των ευθυνων μα και καθε πρωτοβουλιας. Αγαπησα τον εαυτο μου για το μυαλο μου πρωτα απο ολα και για να παρω καποια κοντα μου θελω να δωσει χωρο στο να πεισθει για την ποιοτητα του. Μετα περιμενω να Το - να Με - ακολουθησει. Χωρις αντιδραση, χωρις αντιλογο. Αν αποτυχω να διανθισω αυτο που ειναι, εχω αποτυχει. Μεχρι τοτε θελω υποταγη. Δεν με αφορα η αποκλειστικοτητα, το να "κτηματοποιω" ανθρωπους κι ατομα μου μοιαζει αδιαφορο. Ομως στην κοινη συνθηκη, θα εχει πρωτα ματια κι αφτια και μετα στομα. Αν φτασει σε επιπεδο οπου θα σεβομαι ο,τι ειναι, θα αφουγγραστω. Αν μπορεσει να μου δειξει μια αλλη οπτικη για κατι εν τελει... Μεγαλειο. Το απολυτο επιτευγμα.

Ελπιζω να εγινε σαφης χωρις να φανηκα υπερφιαλος. Πολυ καλο thread.

 

η διαφορα ειναι οτι δεν νομιζεις..το θελεις οποτε τραμπαλισου  η αισθηση της αιωρισης ειναι ωραιο πραμα... 

 

εγω γραφω οσοι νομιζουν...εσει το ξερεις..το θελεις εγραψα...)))

 

''Η ευτυχία είναι πράγμα απλό και λιτοδίαιτο -ένα ποτήρι κρασί, ένα κάστανο, ένα φτωχικό μαγκαλάκι, η βουή της θάλασσας. Τίποτα άλλο.''

«Βίος και Πολιτεία του Αλέξη Ζορμπά»

Δεν μπορώ να γνωρίζω, υποθέτω όμως ότι ο Καζαντζάκης αναφερόταν στην ηρεμία του νου και στην εσωτερική πληρότητα που σου δίνει την δυνατότητα να βρίσκεις την ευτυχία στα μικρά πράγματα.

Ο Πολύτιμός μου λέει ότι η ευτυχία είναι στιγμές και μου θυμίζει λίγο τον αγαπημένο Επίκουρο με την εξύψωση τής ηδονής ως βάσης των πάντων. Ωστόσο εγώ διατηρώ βάσιμες επιφυλάξεις σχετικά με το αν οι ηδονοθήρες είναι πραγματικά ευτυχισμένοι.

Anyway, κι ο φίλος μου ο Επίκτητος έλεγε ότι πρέπει να προσαρμοζόμαστε στην ροή των πραγμάτων και να τα δεχόμαστε όπως έρχονται για να είμαστε ευτυχισμένοι, αλλά κι εκεί εγώ έχω τις δεύτερες σκέψεις μου.

Ο απαισιόδοξος Νίτσε, με τα κολλήματά του περί υστεροφημίας, έδινε σημασία στην υποκειμενικότητα των συναισθημάτων, όπως πολλοί άλλοι διαχρονικά και συνέδεε την γνώμη των άλλων με το βίωμα της προσωπικής μας ευτυχίας, αναιρώντας το κατά βάση, λέγοντας πως η ευτυχία δεν είναι καθόλου μεταδοτική αρρώστεια, παρόλο που το μοίρασμα της χαράς βοηθά τον άνθρωπο να γίνει πραγματικά ''μεγάλος'', η σημασία της ''δυνατής, θαρραλέας και παράτολμης ψυχής'' ορίζουν τον κίνδυνο του πιο ευτυχισμένου – ''να ‘χεις εκλεπτυσμένες αισθήσεις και λεπτό γούστο'', είναι όμορφα λόγια, ποιητικά, αλλά εμένα προσωπικά δεν με αγγίζουν, ούτε καν στο ελάχιστο.

Ο Αριστοτέλης βάζει στη μέση το θεϊκό στοιχείο, τον ελεύθερο χρόνο και τις ευχάριστες συναναστροφές με καλούς φίλους, με περισυλλογή, την διαρκή και αυτάρκη(!) ενέργεια, την ικανοποίηση προσωπικών επιθυμιών, όπου ο δρόμος για την μακαριότητα συνδέεται άρρηκτα με την προσαρμογή της συμπεριφοράς στην θεϊκή θέληση, με μίαν θεώρηση όμως του Θεού, εντελώς διαφορετική απ΄αυτήν που αντιλαμβανόμαστε εμείς σήμερα. Μου αρέσει η οπτική του Αριστοτέλη, ήταν εστέτ της εποχής του, είχε τον υψηλό νου και την γνώση του εαυτού του, όσο και των άλλων, που του επέτρεπε να διατυπώνει τόσο δυνατές αλήθειες-ορόσημα για τον άνθρωπο, διαχρονικά. Δεν απεμπολεί ωστόσο ούτε την απόλαυση, ούτε την ικανοποίηση των υλικών αναγκών, τις βάζει κι αυτές στην εξίσωση της ευτυχίας.

Αποσπασματικά τον χρησιμοποίησαν οι αλχημιστές της αναγέννησης για να διατυπώσουν με την σειρά τους θεωρίες περί ευτυχίας με βάση την ύλη, την ευρωστία, τον πλούτο. Πνευματικά όμως η αντίληψή τους έμπαζε μπόλικα νερά. Ο νους? Τι γίνεται με τον νου? Είναι όλα απολαύσεις του σώματος? Είναι η σάρκα πάνω απ΄όλα?
Πέρα από το επιβιωτικό κομμάτι και όλα αυτά που σήμερα στον δυτικό κόσμο θεωρούμε -σχεδόν- αυτονόητα, είναι κοινωνικό το πρόσημο της ευτυχίας του σύγχρονου ανθρώπου?
Εγώ λέω πως όχι. Έχουμε καλυμμένες λίγο-πολύ τις βασικές μας ανάγκες, ωστόσο δεν νιώθουμε την ευτυχία.
Είμαστε ανικανοποίητοι γιατί η ηδονοθηρία δεν αποδίδει στο πνευματικό και ενεργειακό μας σώμα όσο νομίζουμε.
Το αίσθημα του κενού, της άλυτης εξίσωσης του νοήματος της ζωής απαντάται συχνά, αρκεί μια ματιά γύρω μας και θα το νιώσουμε να ταλανίζει πολλούς ανθρώπους.

Κι επειδή ο ορισμός της ευτυχίας τελικά είναι μία καθαρά προσωπική υπόθεση, απομένουμε να στοχαζόμαστε πάνω στις ήδη διατυπωμένες θεωρίες και να προσπαθούμε να ταυτιστούμε με αυτές που νιώθουμε να γεμίζουν την ψυχή μας, να μάς δίνουν πληρότητα και ηρεμία, άρα πάλι γυρνάμε στον Καζαντζάκη:

''Τι θα πει ευτυχία; Να ζεις όλες τις δυστυχίες. Τι θα πει φως; Να κοιτάς με αθόλωτο μάτι όλα τα σκοτάδια'',

ίσως βέβαια και στον Γκάντι που εκτιμώ και σέβομαι απεριόριστα (που φυσικά αποτύπωνε διαχρονικές βουδιστικές αλήθειες) όταν έλεγε ότι:

''Ευτυχία είναι όταν αυτά που σκέφτεσαι,

αυτά που λες και αυτά που πράττεις

βρίσκονται σε αρμονία.''

H δική μου προσωπική άποψη λοιπόν είναι μία σύνθεση, μία ατομική εξίσωση με άπειρες λύσεις, που όμως χαίρομαι όταν βρίσκω αυτήν που με κάνει χαρούμενη -δεν λέω ευτυχισμένη, θα σάς το πω όταν γεράσω και θα έχω κάνει την σούμα σχετικά με το πως έζησα- και με γεμίζει ευδαιμονία.

Συνίσταται εν πολλοίς στο να ζω την κάθε μέρα που ξυπνάω και ξημερώνει με τον καλύτερο τρόπο που μπορώ.
Να είμαι ο καλύτερος εαυτός μου, στα πλαίσια των δυνατοτήτων μου, για μένα και για τους άλλους.
Να μπορώ να ζητάω συγνώμη αν κάνω κάποιο λάθος, αν πληγώσω άθελά μου κάποιον άνθρωπο.
Να μην αφήνω κανέναν να με κάνει να νιώθω άσχημα για την δική του ικανοποίηση.
Να μην λυπάμαι τους ανθρώπους για τις προσωπικές τους επιλογές, να θυμάμαι ότι όλοι βρίσκονται ακριβώς εκεί που έχουν επιλέξει, εκεί που τους αξίζει.

Να επιτρέπω στον εαυτό μου να ονειρεύεται, να δίνω και να παίρνω αγάπη, χαρά, κατανόηση, συντροφικότητα, θετική ανατροφοδότηση, να είμαι γερή και δυνατή, σωματικά και ψυχικά, να ικανοποιώ τις ανάγκες, τις επιθυμίες και όσες από τις φαντασιώσεις μου μπορώ.
Κι αν δεν μπορώ να τις ικανοποιήσω, να μην πάψω να οραματίζομαι θετικά, να αφήνω πίσω μου τα άσχημα, να κρατάω τα καλά και να προχωράω, να δουλεύω με τον εαυτό μου, να τον αγαπώ, να τον προσέχω και να με προσέχει.

Κάθε βράδυ να βρίσκω λίγο χρόνο για αναστοχασμό και συγχώρεση, πρώτα απ΄όλα σε μένα και μετά σε κάθε άνθρωπο που ένιωσα ότι με πλήγωσε, εκούσια ή ακούσια.

Να βλέπω όμορφα όνειρα κι ας μην τα θυμάμαι το επόμενο πρωί.

Να ξυπνάω κάθε μέρα και να είμαι ζωντανή, γερή, χαρούμενη, έτοιμη να βουτήξω για μία ακόμη μέρα στο θαύμα της ζωής, να μην ξεχνώ να επενδύω στην προσωπική μου εξέλιξη.

Να είναι καλά οι άνθρωποί μου, να προσπαθώ να δημιουργώ ψυχικό πλεόνασμα για να κάνω κάτι καλό κι εγώ με την σειρά μου για κάποιον που το έχει ανάγκη.

Να αφήνω έστω και μία θετική αίσθηση, ένα χαρούμενο συναίσθημα σ΄έναν άλλον άνθρωπο, κάθε μέρα που περνάει.

Να έχω ευγνωμοσύνη, να μετράω τις ευλογίες μου.

Eν κατακλείδι, ευτυχία για μένα είναι να αγαπάς και ν΄αγαπιέσαι, με οποιονδήποτε τρόπο, με οποιονδήποτε άνθρωπο ή άλλο πλάσμα της φύσης, με τον έρωτα, το σεξ, με την φιλία, με την προσφορά, με την θετικότητα σε πρώτο πλάνο και ως πρώτη μου προτεραιότητα. Με οραματισμό για όλα όσα δεν έχω πετύχει ακόμη, για να παίρνω δύναμη να συνεχίζω, να προσπαθώ, να βελτιώνομαι, να γεμίζω δύναμη, να μην τα παρατάω, να κοιτάω μπροστά απτόητη, να απολαμβάνω το τώρα, γιατί στο τώρα βρίσκεται η ευτυχία μου, στο τώρα βρίσκεται η ευτυχία του κοσμικού σύμπαντος, άσχετα από τις αντιξοότητες, τα λάθη, τις ατέλειες, τις αστοχίες μου, μιας κι αυτά όλα είναι κομμάτι της ευτυχίας, κομμάτι της ισορροπίας μου.

Όταν τα καταφέρνω όλα αυτά, ή κάποια από αυτά, το bdsm γίνεται ένα ευχάριστο κομμάτι της ζωής μου, τίποτα λιγότερο, τίποτα περισσότερο από αυτό, η νοηματοδότηση είναι μία καθαρά ατομική υπόθεση στην τελική και απίστευτα ευμετάβλητη μέσα στον χρόνο. Ωριμάζουμε και βλέπουμε την ευτυχία με άλλα μάτια, με άλλη καρδιά, μια καρδιά δυναμωμένη από την πορεία μας στην ζήση, από όλα τα υπέροχα και όλα τα δεινά που έχει βιώσει! 

 

είμαι ευτυχισμένος. έχω πετύχει όλα όσα έβαλα σαν στόχους. έχω ζήσει όλα όσα πόθησα, με τον τρόπο και την ένταση που ήθελα και άντεχα. πέρασα μέσα από πολλές διαδικασίες και αναγκάστηκα/μπόρεσα να κοιτάξω βαθιά μέσα μου. ξεπέρασα πολλές αδυναμίες και μειονεκτήματα. το βράδυ πέφτω να κοιμηθώ ήρεμος και ευγνώμων. το πρωί ξυπνώ με κέφι και αισιοδοξία.

ακριβώς τα ίδια λόγια θα χρησιμοποιούσα και για την πορεία μου μέσα στο bdsm.

θεωρώ τύχη που "έπεσα" πάνω του και ευλογία που κατάφερα να το διαχειρίζομαι έτσι ακριβώς όπως το θέλω.

ευτυχία είναι η ηρεμία, η ικανοποίηση, η πληρότητα, η εξέλιξη....ευτυχία είναι να έχεις λόγους να είσαι ευγνώμων. και το bdsm δίνει πολλές ευκαιρίες για να τα γευτείς όλα αυτά...ειδικά το τελευταίο.

 

Ευτυχισμένος είναι ο άνθρωπος που καθε φορά καταφέρνει να ικανοποιεί τις επιθυμίες που έχει και αυτές είναι αστείρευτες , κατά κανόνα. Και ευτυχία είναι σύνθεση πολλών μικρών στιγμών που κάνουν κάποιον να αισθάνεται έτσι . Επειδή όμως η ζωή μας δεν είναι μόνο καλές στιγμές, αν καταφέρουμε να κρατάμε τις όμορφες αυτές στιγμές, αν ειναι περισσότερες οι καλές απ τις κακές, τότε , ναι, νομίζω είμαστε ευτυχισμένοι

 

Κατά Schopenhauer, η υπερνίκηση των εμποδίων της ζωής.

 

Συμπεράσματα και διαπιστώσεις... Αζ γιούσουαλι...
Για το πώς και το γιατί, νάδα... Αζ γιούσουαλι...
Έτσι λειτουργεί το μαγαζί σήμερα...
Θλίψη..! Κατάντια..! Μιζέρια..!
Σε τιμή ευκαιρίας, βέβαια...

 

Δέχομαι την άποψή σου αγαπητέ μου Cad, λυπάμαι αν σου προκαλεί θλίψη, δεν συμφωνώ με την κρίση σου, αλλά οκ, είναι καλό να συζητάμε και έχοντας διαφορετικές απόψεις, ξέρω πόσο απολαμβάνεις τον διάλογο.
Eγώ ξέρεις, δεν έχω μετοχές σε κανένα ''μαγαζί'', οπότε δεν καταλαβαίνω σε ποια τιμή και σε ποια μιζέρια αναφέρεσαι.
Είναι μήπως το Χάρβαρντ μαγαζί?
Υπάρχει σχέδιο μαζικής και παγκόσμιας πλύσης εγκεφάλου? 
Πορκέ τέτοια αρνητικίλα πορνό-πορνό?
Το πως και το γιατί φαντάζομαι ότι όποιος θα το ψάξει, θα το βρει, ή μήπως δεν είναι έτσι? 
Please elaborate on that, για να γίνει κανένας γόνιμος διάλογος, ξέρω γω...