Συνειδητοποιημένοι/o υπό + BDSM

Υποτακτική δεν ήμουν και δεν θα γίνω ποτέ στην ζωή μου.(άσχετα το τι λέει ο κάθε ένας!) Εχοντας υπάρξει όμως ερωτευμένη επί σειρά ετών με τον άνθρωπο που είχα θεό μου έχω λειτουργήσει υποτακτικοτερα της καλύτερης υποτακτικής.

 

Εγώ κατάλαβα πάντως μωρό μου!

 

• Πότε συνειδητοποιεί μια/ένας υπό να ''χαρίσει'' την υποταγή της/ου στον/ην Κ;

Δεν νομίζω ότι υπάρχει ένα σημείο στο χρόνο που αποτελεί την κορωνιδα της συνειδητοποιησης. Παίρνεις μια απόφαση να υποταχθεις στον άνθρωπο που διάλεξες και μετά αναλαμβάνεις την ευθύνη να τηρησεις αυτή την δέσμευση/υποσχεση/συμφωνία.

Επίσης δεν είμαι γενικά σύμφωνη με τη χρήση της λεξης χαρίζω λόγω των προεκτασεων περί της υποταγής ως δώρο αλλά ίσως είναι προσωπικό pet peeve.

• Τι την/ον ωθεί στο να το κάνει;

Νομίζω ο άνθρωπος που έχεις απέναντι σου.

• Τι σχέση έχει ο έρωτας με την υποταγή;

Καμία απολύτως. Αν μπορούν να συνυπάρχουν έχει καλώς αλλά σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να είναι ο έρωτας η μοναδικη προϋπόθεση για την υποταγή.

• Δως μου τον Έρωτα να σου δώσω την υποταγή μου ( ; )

Όχι ευχαριστώ.    

• 24/7 ή έρωτας;

24/7.

Και κάτι που ίσως ακουστεί κυνικο.
Ως άνθρωπο, δεν ένιωσα ποτέ καλυμμένη *μονο* από την αγαπη/έρωτα σε μια σχέση είτε βανιλα είτε bdsm.

Υπήρχαν και πολλά άλλα πράγματα που ήθελα να υπάρχουν. Συμβατότητα, θαυμασμος, κοινοι στόχοι, ιδέες, συμβατή "κοσμοθεωρια" και η λίστα έχει πολλά χιλιόμετρα.

Πολλές φορές έχω φτάσει στο σημείο "ναι σαγαπαω πολύ αλλά δεν μπορούμε να συνεννοηθούμε!!!". Και επειδή με τον σύντροφο σου πέρα από τις καρδούλες και τα ηλιοβασιλεματα πρέπει να μπορείτε να μοιράζεστε και την καθημερινότητα, τη ρουτίνα, την ιωση, τα νεύρα, το παπαρα το ξάδερφο που ήρθε για Χριστούγεννα και μας τα έκανε ζεπελιν, πάντα προτιμούσα ανθρώπους που την παλεύαμε μαζί σε όλα αυτά και είμασταν ομάδα παρολαυτα πάρα ένα Σαίξπηρικο έρωτα.

Προφανως τα παραπάνω ισχύουν για εμένα και μόνο για εμένα so help me God.

 

Δεν ήθελα καθόλου μα ΚΑΘΌΛΟΥ να συμφωνήσω με αυτά που είπες αλλά στο υπογραμμισμενο σημείο ταυτίστηκα.. Τι να σου κάνει και ο έρωτας και το πάθος αν δεν μπορείτε να περνάτε όμορφα και Ηρεμα στο σύνολο της σχέσης?
Νομίζω πως κι εγώ πλέον προτιμώ την ηρεμία και να με δέχεται όπως σκατα είμαι κι ας μην χτυπά η καρδια σαν τρελή όταν βλέπω το τηλέφωνο του στην οθόνη του κινητού μου.

 

"Τι σχέση ο έρωτας με την υποταγή?"
(γαμάτο ερώτημα!)

Γνώμη μου ότι στις περισσότερες των περιπτώσεων, ο έρωτας δεν είναι προαπαιτούμενος .. αλλά επακόλουθος της υποταγής ...

Γιατί:

- πρώτα υποτάσσεται ο εγκέφαλος .. μετά το σώμα .. και μετά η καρδιά -

 

Help me God too 
Συμφωνώ!
Στο 1ο και 2ο ερώτημα θα προσθέσω και την αυθόρμητη ανάγκη υποταγής που αισθάνομαι.

 

με όλο το σεβασμό στην διαφορετικότητα, πιστεύω ότι ο έρωτας είναι προαπαιτούμενος, πρώτα ερωτεύεται κάποιος και
εμπιστεύεται και ύστερα υποτάσσεται...συνεπώς πρώτα μιλάει η καρδιά και μετά υποτάσσεται ο εγκέφαλος και το σώμα...

 

Το μόνο που έχω να προσθέσω ειναι πως η καρδιά δεν μπορεί να μπει σε καμμία σειρά,δεν μπορεί να υποταχθεί εάν η ίδια δεν το θελήσει..

 

Και όμως..μια χαρά μπαίνει σε σειρά αν υπάρχει συνειδητότητα στην υποταγή ( την γενικη ), αυτό λέμε και βασικά πιο πάνω αυτό δεν είπες και εσύ? Αλλο έρωτας και καρδιες και άλλο υποταγή?
Τελικά η καρδιά έχει δική της υποταγή ή υπάγεται στην "γενική " υποταγή? Ποια υποταγή ακολουθεί ποια? Μπερδεύομαι οσο δεν πάει, και δυσκολεύομαι να παρακολουθήσω.

Όταν γράφετε "άλλο έρωτας και άλλο υποταγή" τελικά τι εννοείτε? Οτι δεν κάνουμε ζουζουνιές ενώ είμαστε υ, αλλά μόλις η ερωτευμένη μας καρδιά πονάει η ζοριστεί η παραχαρεί και θελήσει..παπ! Πατάει πόδι στην υποταγή και στο τι ζητείται απο το Κ μέλος?

Αν θες εξήγησε μου, να μην κάνω και υποθέσεις γενικές. (Δεν κάνει   )

 

Είμαι σίγουρη γλυκεία μου Σοκο

 

Και για να τοποθετηθώ και τελείως προσωπικά στο νήμα.

Για εμένα χωράει φουλ ο έρωτας και η αγάπη και στο Ντι/ες και στο Μ/σ. Ο έρωτας και η αγάπη που περιέγραψε η @DOMINA-G πιο πάνω, που εγώ προσωπικά μεταφράζω, αντιλαμβάνομαι και "παλεύω", σαν την αγάπη που έχει το ζωάκι για το Αφεντικό του.

Ωστόσο, ούτε απλό ούτε εύκολο είναι να αγαπήσεις ( με την παραπάνω έννοια) μέσα στην ασύμμετρη σχέση. Θέλει δουλειά, χρονο, ευκαιρίες, λάθη, ζόρια, χαρές .. θέλει Μ/μαζί !!!
Αυτό που σίγουρα, για εμένα, δεν θέλει είναι έρωτες και αγάπες αλαλούμ που δεν ακολουθούν που δεν υποτάσσονται στο Αφεντικό αρχικά, αλλα και σε εμένα την ίδια και στην συνειδητή επιλογή μου να υποταχθω σε Εκείνον.

Αυτό θα πει για εμένα συνειδητή υποταγή, δεν με νοιάζει αν ξεκίνα επειδή ερωτεύτηκε κάποιος η επειδή τα ζύγισε και έκανε την επιλογή αλλα πως τιμά και λειτουργεί απο εκεί και μετά και με πόσο σοβαροτητα δουλεύει για τον στόχο του, που είναι το "ο,τι πεις και θες Εσυ" και όχι το ο,τι πει και θέλει η καρδιά, η λογική η το καλό μου.

( αν και εχω εκφέρει γνώμη οτι θεωρώ πιο καλό για την ιδια τη σχέση και την πορεία της, η επιλογή Κ με εξέταση του πως λειτουργεί αυτό το Κ, όσο γίνεται εξέταση... και όχι για το αν έχει όμορφα μάτια, αλλά οκ)