Αν μ'ακους...

Αν με ακούς....Όταν έχω εσένα
νιώθω σαν παιδί, έχω έναν άνθρωπο
μη φοβού κανένα
Εσύ κι εγω στον κόσμο
τον απάνθρωπο

Εσύ κι εγώ
Όταν έχω εσένα
μπορώ να βάψω με ασήμι τη σκουριά
μπορώ να κοιμηθώ με σιγουριά
να πιάσω με τα χέρια μου
τους δράκους να σκοτώσω

 

μ'ακούς? για εσένα....

 

 

Αν μ'ακούς, μου λείπεις...
Γιατί είσαι ο άνθρωπός μου...
Θέλω να σε βρίσω, να σε χτυπήσω, να σε στείλω από κει που ήρθες, να σε καταστρέψω και να σε χτίσω...
Θέλω τόσα πολλά και μπορώ να έχω τόσο λίγα...
Κι όμως, αν με ακούς, είμαι εδώ...

 

Αν μ ακους.. Να ξέρεις
όλα θα πάνε καλά.. Όλα γίνονται για κάποιο λόγο...

 

Αν μ'ακούς, σε μονοπάτια σκοτεινά, μην φοβηθείς να περπατήσεις.
Θα είμαι εκεί πάντα, δεν θα σε αφήσω να βυθιστείς στο σκοτάδι.
Το πέπλο είναι βαρύ, μα τα βάρη σηκώνονται πιο εύκολα όταν τα σηκώνουν δύο...

 

αν μ'ακους ακομα,αναρωτησου ειναι η φωνη μου; η ο αντιλαλος οσων φοβηθηκες να ακουσεις!!!

 

Αν μ' ακούς ... σπάσε τη σιωπή σου πάλι.
Περιπλανηθήκαμε πεπλανημένοι ... σκορπίσαμε τη ζωή μας σε αδιέξοδα μονοπάτια,
την ξοδέψαμε σε πράγματα απλά κι ασήμαντα:
μια χούφτα ερωτικές λέξεις , κλειδιά που πιστεύαμε πόρτες και ψυχές άνοιγαν,
σκαλίζαμε το χτες, παραμερίζαμε τα σύννεφα να δούμε το αύριο,
και τι έμενε τελικά τα βράδια στο κρεββάτι μου ? μόνο το βαρύ άρωμά σου ...
μεθυσμένος σε περίμενα με συντροφιά τη μουσική ....
Αν μ' ακούς ... να ξέρεις πως μου λείπεις .

 

Καθόλου κακό φίλτατε. Τα σέβη μου.

 

Αν με ακους...
Νιώσε την αληθεια μου,μη μένεις στην σιωπή..θυμήσου αυτά που σου λέγαν τα μάτια μου,θυμήσου τις νύχτες της σιωπής,την υπόσχεση που κάποτε Εσύ μου έδωσες..
Αν με ακους..
Γιατί ξέχασες?

 

Είμαι σίγουρος ότι δεν με ακούς...... Αν παρ' ελπίδα όμως με ακούσεις να ξέρεις ότι είμαι στην ίδια ακριβώς θέση που με άφησες. Εκεί στην ίδια που με βρήκες.....

 

Αν μ' ακούς... τα χέρια που σηκώνω δεν είναι για να σε χαιρετίσω...
Είναι για να με πιάσεις που πνίγομαι...

 

Αν μ ακούς, πιάσε μια σόδα καθώς θα ρχεσαι!