Δραπετεύει κανείς από τη σαδομαζοχιστική του φύση;

Καλησπέρα παιδιά,
Θα ήθελα να ακούσω τη γνώμη σας για κάτι.

Από τα 12 μου ο μόνος τρόπος για να αυτό-ικανοποιηθώ και να καυλώσω ήταν σαδομαζοχιστικές φαντασιώσεις. Όταν άρχισα να κάνω φάσεις, έψαχνα πάντα για σαδομαζοχιστικές φάσεις χωρίς να υπάρξει κάτι αξιόλογο που να προχωρήσει περισσότερο σε κάτι πιο μόνιμο. Σήμερα είμαι με ένα παιδί που δεν γουστάρει σχεδόν καθόλου τέτοιες φάσεις. Σε όλα τα υπόλοιπα με καλύπτει και δεν έχω κανένα πρόβλημα.
Αυτό όμως που με προβληματίζει είναι το ότι δεν ξέρω αν θα καταφέρω ποτέ να αφήσω πίσω μου την «slave/σαδομαζοχιστική» μου φάση και να καταφέρω να συνυπάρξω μαζί του… Από την άλλη όμως ποτέ δεν κατάφερα να συνυπάρξω με κάποιον που να γουστάρει τέτοιες φάσεις….

(p.s. Είμαστε και οι δύο άντρες)

 

Απάντηση: Δραπετεύει κανείς από τη σαδομαζοχιστική του φύση;

νομιζω πως δεν μπορει να αλλαξει κανεις
και να σου ανοιξει η πορτα μενεις εκει

 

Απάντηση: Δραπετεύει κανείς από τη σαδομαζοχιστική του φύση;

Το παρακάτω σκίτσο περιγράφει απόλυτα την απάντησή μου στο θέμα σου..  

 

 

Πιστεύω ότι είναι θέμα του πόσο ισχυρό κίνητρο έχεις. Αν καλύπτεσαι από την τρέχουσα σχέση σου, θα μπορέσεις να το καταστείλεις έστω προσωρινά.

 

απο την σαδομαζοχιστικη του φύση οχι, απο το bdsm κάτι γίνεται

 

Honestly? I doubt!

Lost Hours: Το BDSM ο τρόπος εξωτερίκευσης   Ποιος ο λόγος κάποιος που γουστάρει τα σαδο να τα κρατάει μέσα και να μην "παίζει"/ασχολείται με το sport?

 

γιατι δεν είναι ο μόνος τρόπος εξωτερικευσης, δεν ανέφερα ψυχαναγκασμό 

 

Πιστεύω πως δεν μπορει να δραπετεύσει κανεις απο την ιδια του την φύση ..

 

lobotomy

 

Aν ζητατε εθελοντες δηλωνω παρον

 

Φύση? Είναι "γραμμένος" στο dna κάποιου ο σαδομαζοχισμός? Αν και όταν αποδειχθεί μ' αδιάσειστα στοιχεία, μόνο τότε θα εκλάβω τον σαδομαζοχισμό ως φύση κάποιου, τουτέστιν, κάτι απ' τ' οποίο δύσκολα μπορείς ν' αποδράσεις - όχι όμως αδύνατο -.
Προτιμώ την ροπή στον σαδομαζοχισμό σαν σκέψη. Θέμα χαρακτήρα και κινήτρου το θεωρώ εγώ. Όπου υπάρχει θέλω, υπάρχει και δρόμος, όπως έλεγε και κάποιος αληθινά σοφός ( όχι εγώ σίγουρα ). Δεν είναι ζήτημα, να κατανικήσει κάποιος τους νόμους της βαρύτητας ή να ζήσει κάτω απ' το νερό σαν ψάρι.
Θα είναι καταπίεση της προαναφερόμενης ροπής? Θα είναι πλήρης "σβήσιμο" της? Θα έχει μικρές/μεγάλες/μηδαμινές παρενέργειες?
Όσοι οι άνθρωπες, τόσες και οι απαντήσεις, όπως σε τόσα άλλα προσωπικά ζητήματα.

* Αν κάποιος έχει βρει την (αν)ισορροπία του - και δεν βλάπτει κανέναν άλλο -, δεν έχει νόημα να την εγκαταλείψει για κανέναν λόγο, όσο κι αν αυτός φάνταζε σημαντικός. Γιατί δεν υπάρχει τίποτε σημαντικότερο, απ' το να έχουμε όσο γίνεται περισσότερες ψηφίδες του puzzle/εγώ μας στη θέση τους.  

 

Ενταξει όταν λέμε "φύση " δεν εννοούμε (εγω τουλαχιστον ) την πιο επιστημονική χροιά που μπορει να να φέρει αυτήν την λέξη πανω της (DNA κτλπ )...Απλα αν κάποιος ανακαλύψει κατι μέσα απο το οποίο μπορει να εκφράζεται μετα πολυ δύσκολα το εγκαταλείπει (δεν εχει και λόγο άλλωστε ).Αν δεν υπήρχε το bdsm όπως υπαρχει σημερα ενα υποτακτικό άτομο σίγουρα θα έψαχνε κατι αντίστοιχο χωρίς να εχει την άνεση να μοιράζεται (και να μαθαίνει )τις σκέψεις του ...