Μονογαμία. Πώς;

Μερικά πράγματα θα έπρεπε να έχουν συζητηθεί από την αρχή.Σε περίπτωση που είχατε μιλήσει
για το χαρακτήρα σου και τα θέλω σας και συνεχίσατε στη σχέση αυτή,το λάθος είναι και των δυο.
Να το λύσεις δε ξέρω αν γίνεται.Μερικά άτομα απλά δε γίνεται να είναι μαζί

 

Πάντα πίστευα πως η γυναίκα που ψάχνει κάτι εκτός σχέσης το κάνει σε κατάσταση τελειωμένη που απλά κανείς δεν έχει βρει το κουράγιο να πει Αντίο... Για μένα μέχρι τώρα υπήρχε μόνο ο σύντροφος μου.. αν θα κοίταζα αλλού θα ήταν όντως γιατί ειχαμε φτάσει στο τέλος μας. Δεν ένιωθα την ανάγκη να το κάνω...
Τώρα δεν ξέρω πραγματικά...
Νομίζω όμως ότι μπορώ να καταλάβω πολύ καλά την ανασφάλεια του συντρόφου σου... Ξέρεις μπορεί να νιώθει ανεπαρκής και πως αυτός είναι ο λόγος που εσύ ψάχνεσαι κτλ...
Μια ανοιχτή συζήτηση μαζί του θα σε βοηθούσε νομίζω... Να του εξηγήσεις τι σκέφτεσαι, τι σκέφτεσαι όταν το κάνεις και το κυριότερο να τον βοηθήσεις να καταλάβει πως είσαι μαζί του επειδή τον θες και πως όλα αυτά είναι απλά για να γίνουν...
Βέβαια όλα τα παραπάνω έχουν να κάνουν και με το τι νιώθεις γι αυτόν....

Αν τον θες αξίζει να το προσπαθήσεις   αν όχι μην τον ταλαιπωρείς... μέσα του πίστεψε με γίνεται μάχη...

 

Πρεπει να ψαξεις νομιζω τι ειναι αυτο που σε οδηγει στο να φλερταρεις, για να φλερταρεις. Καποια επιβεβαιωση, the adrenaline rush, το να γινεσαι το επικεντρο της προσοχης? Δεν ειναι δυσκολο να εντοπισεις την αιτια και να την εκριζωσεις. Λιγα χρονακια ψυχοθεραπειας, αρκετο ενδιαμεσο κλαμα, και εισαι ready για τον καλο σου  

 

Όχι ότι είσαι μακριά από την αλήθεια, απλά είσαι πολύ κυνικός και δε νομίζω να βοηθά αυτό την φίλη μας.

SAP είσαι σίγουρη ότι την παλεύεις;
Θα πεις όχι, θα αυτοπεριοριστείς, γιατί τον θες, αλλά θα υποστείς ένα σακατιλίκι, το γνωρίζεις φαντάζομαι.

Τεχνικές δεν θα σου πω, κουπί θέλει, εγώ σου λέω να μην το τραβήξεις, η φύση μας δεν πρέπει να καταπιέζεται.

Κι εγώ που το κανα λόγω έρωτα και γάμου, κόντρα στη φύση μου, ήρθα κι έσκασα κάποια στιγμή, ακριβώς γιατί ήταν μονομερές.

Μπουμ, και πάει η μονογαμία, η σχέση, ο γάμος ως φυσικό κι επόμενο της καταπίεσης του εαυτού και των αναγκών μου.
Ζούσα κολλημένη στον τοίχο από τις πολλές υποχωρήσεις.
Μην το κάνεις αυτό στον εαυτό σου, αν σε θέλει πραγματικά, όπως είσαι, δεν θα θέλει να λοβοτομηθείς.

Αν ο τρόπος που αντιλαμβάνεται την σχέση ή τον έρωτα είναι αυτός, καλά κάνει, αλλά οφείλει, αντίστοιχα να κατανοήσει και πως είσαι εσύ, την δική σου φύση.
Αν η "υποχώρηση" είναι μονόπλευρη, τότε θα βρεθείς κι εσύ με την πλάτη στον τοίχο, αναπόφευκτα, δεν είναι καθόλου ευχάριστο συναίσθημα αυτό, πίστεψέ με, όταν ο έρωτας δεν θα είναι το κυρίαρχο συναίσθημα.

Και όταν χτίζεται η σχέση σε σαθρό θεμέλιο, αυτό της (αυτο)καταπίεσης του ενός, θα σκάσει αυτό κάπου στην πορεία, νομοτελειακά.
Δεν είναι αργά, σώσου από την παρορμησή σου να το κάνεις, μην αναζητάς απλά τον τρόπο, αυτό είναι το εύκολο. Βρίσκεις τρόπο, κλείνεις τον ροοστάτη. Φτιάχνεις ένα φράγμα.

Προφανώς όμως, αν δεν υπάρχει εκτόνωση ή βαλβίδα ασφαλείας, είναι θέμα χρόνου να επακολουθήσει χάος.

Εγώ πάντως ως παθούσα και μαθούσα (νομίζω), έτσι λέω...

 

υπαρχει ... ευτυχισμένος κερατάς...

 

το πρόβλημα εμφανίστηκε λίγες μέρες πριν όταν έμαθε ότι σε ένα πάρτυ ήμουν κάπως προκλητική και φίλησα πεταχτά κάποιον σε ένα παιχνίδι που παίξαμε. θύμωσε και μου ζήτησε χρόνο για να σκεφτεί. υποθετώ πως κι ο ίδιος αμφιβάλλει αν μπορούμε να είμαστε μαζί.

 

@SAP .. εγώ θα ήθελα να σε ρωτήσω το εξής:
Δεν θα άρεσε στη σχέση σου να δει κάποιον να σου δίνει έστω και ένα χάδι .. κατανοητό και σεβαστό ..
Εάν όμως αυτός ο κάποιος ήτανε θηλυκό και μάλιστα όμορφο .. και δεν έδινε μόνο ένα χάδι, αλλά κάτι παραπάνω, θα τον ενοχλούσε το ίδιο? ή θα τον καύλωνε?

 

Δικαίως αμφιβάλλει. Απορώ που δεν αμφιβάλλεις εσύ φιλενάδα, για να λέμε και στα ίσια και χωρίς περιστροφές.

 

Θα σας πρότεινα να ξεκινησετε απο την λυπηρή διαπίστωση οτι δεν δεν μπορεί να τα έχει όλα.

 

μα προφανώς κι εγώ αμφιβάλλω. αλλιώς τι το έκανα το θέμα? να περνάει η ώρα μου?
τέλος πάντων.. ναι μεν αμφιβάλλω αλλά μ' αρέσει πολύ ως άνθρωπος και θα ήθελα να το προσπαθήσω.. και ψάχνω να βρω λύσεις. δε θέλω να πω χωρίζω τόσο εύκολα. θέλω πρώτα να το προσπαθήσω και να δοκιμάσω πράγματα.

 

Δοκίμασε, μαζί σου σ´αυτό, αλλά γνώρισε καλύτερα και τα όριά σου. Αν χωράει, καλώς έχει, αν χρειαστεί να προβείς σε διευρύνσεις, αναθεωρήσεις ή κατάργησή τους, έχε τουλάχιστον το γνώθι σ´αυτόν, μέχρι που μπορείς να φτάσεις, χωρίς να χάσεις εσένα, προκειμένου να κερδίσεις αυτόν.

 

Αγαπητή @SAP,

Ό,τι και αν αποφασίσεις να κάνεις, σε παρακαλώ να φροντίσεις να μην αποκτήσεις έναν ενοχικό εαυτό απέναντι σε κομμάτια του εαυτού σου που δεν είχαν ενοχές... Αλλιώς ρώτησε τον εαυτό σου αν κάπου μέσα σου κουβαλάς κάποιες καλά κρυμμένες ενοχές σχετικά με την ερωτική ελευθερία σου και τώρα κάνεις μία επιλογή μέσω του έρωτα να αυτοκατασταλθείς/καθαρθείς... Και το να αποκτήσεις ενοχές εκεί που δεν τις είχες, και το να βάλλεις τον εαυτό σου σε μία περιπέτεια επειδή δεν κατάλαβες τις υπόγειες διαδικασίες ενοχών που υπάρχουν και νομίζεις ότι δεν υπάρχουν θα αποβεί ιδιαίτερα επώδυνο και χρονοβόρο μετά... Δε ζούμε και σε ένα πολιτισμό που να βοηθάει την ελευθερία και είναι πολλές οι υπόγειες καταστολές... Δεν υπάρχει τίποτε κακό και περίεργο στο να σου αρέσει να φλερτάρεις και να νιώθεις ερωτικά απέναντι σε πολλούς ανθρώπους. Δεν είναι αρρώστια που πρέπει να θεραπεύσεις δεν πάει να λέει όλος ο πλανήτης μαζί το αντίθετο. ΄Όλοι μας μπορούμε να κάνουμε πολλά για τον έρωτα και αυτό είναι και η ομορφιά του. Ζήσε τον όπως επιθυμείς, μονογαμικά ή πολυερωτικά, κάνοντας έναν εσωτερικό διάλογο τέτοιο που όπως και αν τον ζήσεις δε θα σου αφήσει ενοχές... Καλή δύναμη. Α.