Σαδομαζοχισμος και ψυχική υγεία.

Καταρχάς πριν καν πάμε στο θέμα να πω ότι σε καμία περίπτωση δεν θεωρώ τον σαδομαζοχισμο "αρρώστια", "μη φυσιολογικό " και όλα αυτά που έχουμε δει εδώ κατά καιρούς. Οπότε αυτό ΔΕΝ είναι το θέμα αυτού του θρεντ και θα παρακαλούσα να μην πάει εκεί.

Τώρα.

Γνώρισα πρόσφατα μια νέα σε ηλικία αλλά έμπειρη σαδιστρια η οποία όμως έχει πάρα πολλά προβλήματα όπως κατάθλιψη, anger issues, επιθετικοτητα κλπ.

Αντίστοιχα έχω γνωρίσει κατά καιρούς αρκετούς μαζοχιστες οι οποίοι έκαναν για πολύ καιρό κακό στον εαυτό τους (κοψιματα, καψιματα, ή και όχι μόνο σωματικό κακο) και αντικατεστησαν αυτή τους την επιθυμία / τάση με τον μαζοχισμο.

Αναρωτήθηκα λοιπόν κατά πόσο είναι "σωστο" ένας άνθρωπος με τέτοια ή άλλα αλυτα προβλήματα να επιδιδεται σε παιχνίδια sm είτε ως σαδιστης, είτε ως μαζοχιστης.

Θεωρείτε ότι υπάρχει κάποιο πρόβλημα σε αυτές τις καταστάσεις ή ότι μπορεί να υπαρξει; Γιατι;

Και τέλος, θα έπρεπε αυτοί οι άνθρωποι να ενθαρρύνονται πρώτα να λύσουν αυτά τα προβλήματα (στο επίπεδο που μπορουν) ή ότι αφού ο συγκεκριμένος χώρος προσφέρει αυτές τις δομές και αυτά τα outlets αυτό είναι αρκετό;

 

Άλυτα προβλήματα τέτοιας φύσεως μπορούν να κάνουν ένα ερωτικό παιχνίδι τρομερά επικίνδυνο. Ένας άνθρωπος χωρίς έλεγχο στο θυμό και την επιθετικότητα είναι αυτόματα ακατάλληλος στο να έχει έλεγχο πάνω σε κάποιον άλλο. Ένας άνθρωπος που δεν βάζει μέτρο στο σωματικό ή ψυχικό πόνο που θέλει να υποστεί, αυτόματα είναι επικίνδυνος και για τον εαυτό του και για τον παρτενέρ του, που δεν του φταίει σε τίποτα.
Είναι άλλο να δοκιμάζεις τα όρια σου και να τα ξεπερνάς και άλλο να ξεσπάς στα τυφλά.
Το bdsm χρειάζεται εμπιστοσύνη και όταν υπάρχουν τέτοια θέματα άλυτα, δεν μπορεί να υπάρξει αυτή η εμπιστοσύνη.

Νομίζω. Πιστεύω. Θεωρώ.

 

Ίσως καταφεύγουν στον σαδομαζοχισμό για να ανεβάσουν την σεροτονίνη στον εγκέφαλο, ο πόνος αποδεδειγμένα ανεβάζει την σεροτονίνη, που σε χαμηλά επίπεδα ευθύνεται για την ψυχολογική κατάπτωση...και για να μην παρεξηγηθώ, η κατάθλιψη είναι αποτέλεσμα ψυχολογικών παραγόντων, αυτοί οι ψυχολογικοί παράγοντες ευθύνονται για την πτώση της σεροτονίνης με αποτέλεσμα την κατάθλιψη. Αυτό μπορεί να συμβαίνει και με τους Σαδιστές οι οποίοι απομυζούν όλη αυτή την ενέργεια με τον βασανισμό των μαζοχιστών...

Τώρα αν είναι επικίνδυνο εξαρτάτε, αν κόβεις τις φλέβες σου φυσικά και είναι! Αν οι πρακτικές συμπεριλαμβάνουν πόνο που δεν θα προκαλέσει καταστροφή τότε καλά κάνουν αφού είναι ένας τρόπος να ανεβάζουν την σεροτονίνη και να νιώσουν καλύτερα...

Φυσικά για όποιον πάσχει απο κατάθλιψη και τα βλέπει όλα μαύρα υπάρχουν και άλλοι, ανώδυνοι τρόποι να ανεβάσεις την σεροτονίνη και να ξεφύγεις απο την κατάθλιψη, το άγχος και το στρές, αυτοί οι τρόποι είναι η διατροφή (Βιταμίνη 12), η κοινωνικοποίηση και η αντιμετώπιση του προβλήματος που σε πήγε σιγά σιγά στην κατάθλιψη...

 

Εξαιρετικο νημα MauveDelaStargne.
Το bdsm μπορει να ελξει ανθρωπους με διαφορα θεματα ψυχικης φυσεως για πολλους λογους και σιγουρα δεν ευθυνεται το ιδιο το bdsm για αυτο.
Ως βασικοτερο διακρινω την χρηση του πονου, σωματικου οσο και ψυχικου ( ταπεινωση , εξευτελσιμος) ως παυσιπονο και παυσιλυπο, σαν μια μορφης ομοιοπαθητικης πονου ωστε να ανακουφιστει καποιος απο τον δικο του πονο. Αυτο μπορει να ειναι εξαιρετικα θελκτικο σε ατομα καταθλιπτικα , αυτοκαταστροφικα κλπ.
Αντιστοιχα ατομα που ειναι sociopath με προφανη ανικανοτητα ενσυναισθησης και δημιουργιας ανθρωπινης συσχετισης θα νοιωσουν εξαιρετικα ανετα στο ρολο του στυγνου βασανιστη σε ενα session .Ομοιως ατομα συναισθηματικα αναπηρα θα νοιωσουν εξαιρετικα ανετα στον ρολο Κυριαρχου η Μαστερ που ειναι εντελως αποτραβηγμενος συναισθηματικα , δικαιολογοντας η κρυβοντας την αναπηρια αυτη μεσα στο στατους του , ως ενα ακομα χαρακτηριστικο που το επιβεβαινωνει. Η αληθεια ειναι φυσικα οτι το bdsm δυναται να καλυψει πολλαπλες αναπηριες ψυχικου τυπου με προσχηματα μεγαλοσχημης Κυριαρχικοτητας .Για αυτο θελει εγρυγορση και προσοχη ως προς τα ατομα που συναστρεφομαστε στο χώρο. Εχει περισσοτερη κατα κεφαλη αποκλιση απο την ψυχικη υγεια ο χώρος του bdsm σε σχεση με τα ατομα εκτος χώρου ; Νομιζω πως ναι . Οχι ομως γιατι 'φταιει ' καπου το bdsm.
Στο bdsm μπορει να εισελθει καποιος για ολους τους λαθος λογους.
Οι λαθος λογοι ειναι ολοι οσοι δεν απτονται της ηδονης η/και της αναγκης για Κυριαρχια η υποταγη.
Πριν ασχοληθει κανεις με αυτο πρεπει να κανει μια ενδοσκοπηση και να κατανοησει τους πραγματικους λoγους για τους οποιους το bdsm του ειναι ελκυστικο. Δεν αρκει να του ειναι ελκυστικο, σημασια εχει ο λογος που του ειναι ελκυστικο , κατι που εχει να κανει με το τι αναγκες καλυπτει μεσα απο αυτο.

 

Έχοντας επίγνωση της έλλειψής μου σε εξειδικευμένες γνώσεις σχετικά με τις διακριτές επιστήμες της ψυχολογίας και της ψυχιατρικής ..
το μόνο που μπορώ να συνεισφέρω σε αυτό το πολύ ενδιαφέρον νήμα, είναι οι παρακάτω πηγές, που εντόπισα:

α) Relaxation (spanking) therapy: http://misskamirobertson.com/relaxation-therapy/ ,
β) http://spankclinic.weebly.com/frequently-asked-questions.html
γ) http://www.spankingforwellness.com/

σύμφωνα με τις οποίες, προσφέρονται υπηρεσίες "spanking therapy".

Συμπεραίνω λοιπόν, ότι υπάρχει αρκετός κόσμος που αντιμετωπίζει (είτε ως πάροχοι υπηρεσιών είτε ως πελάτες) τέτοιες μεθόδους για "θεραπευτικούς" σκοπούς
(με απλά λόγια, να χαλαρώσει και να νιώσει καλύτερα).

 

Θα βγούν τώρα όλες οι Dominatrix και θα δηλώνουν ειδικές στο spanking και θα το χρεώνουν και διπλά σαν therapy!!!

 

Σαφώς, ό,τι δήποτε δοκιμάζει τα όρια του ανθρώπου, σωματικά και ψυχικά θέλει προσοχή. Άλλο η ερωτική απόλαυση και άλλο οι αρρωστημένες καταστάσεις. Τότε σίγουρα χρειάζεται προσοχή και ενδεχομένως άλλη μεταχείριση.

 

άνθρωποι με σοβαρά ψυχολογικά προβλήματα πρέπει να μένουν μακριά από τον χώρο του bdsm γιατί μπορεί να γίνουν πολύ επικίνδυνοι και να προκαλέσουν ανεπανορθωτες ζημιές στους παρτενέρ τους και ανάλογα την "πετρια" που έχουν ακόμα και έγκλημα. Εγώ λόγω απόστασης από την Αθήνα και ειδικά πριν αρκετά χρόνια είχα έρθει σε επαφή με κάποιες κυρίες μέσω chat και είχα κάνει και ταξίδια. Δυστυχώς οι ποιο προσιτές ήταν κυρίες οι οποίες από εμφάνιση δεν θα έλεγα ότι είχαν κάτι ερωτικό ας πούμε και από ότι κατάλαβα δεν είχαν πάντα σαδιστικες τάσεις αλλά μετά από πολλά χρόνια απόρριψης και κοροιδιας από το ανδρικό φύλλο είχαν φτάσει στο σημείο να το μισούν και το bdsm ήταν ο ιδανικός τρόπος για εκδίκηση. Πριν προχωρήσει κάποιος και εμπιστευτει κάποιον πρέπει να τον έχει γνωρίσει καλά ειδικά αν είναι υποτακτικος αλλιώς μπορεί να βρεθεί μπροστά σε πολύ δυσάρεστες καταστάσεις.

 

Οποιαδήποτε κατάσταση "κουκουλώνει" ή διαιωνίζει ένα πρόβλημα οφείλει να εξετάζεται. Ακόμα και αν δεν είναι σε αυτή την ακραία μορφή τα κίνητρα πρέπει να ξεκαθαρίζονται στο μυαλό μας, αυτό είναι η προσωπική μας ευθύνη. Όλοι μπορεί να έχουμε και κάποιο κομμάτι μας που δεν είναι "υγιές" το οποίο μας οδήγησε στο βδσμ. Δεν είναι τρομερό αλλά πρέπει να κάνουμε την ενδοσκόπηση μας, να το κοιτάξουμε με θάρρος και να προσπαθήσουμε να το διευθετίσουμε και να το εξομαλύνουμε. Δεν μπορούμε να φορτώνουμε τις βαλίτσες προβλημάτων μας σε καταστάσεις ή σχέσεις. Μπορούμε δηλαδή αλλά πρέπει να στοχεύουμε στο να μη γίνεται. Η εντόπιση και η προσπάθεια είναι τουλάχιστον προϋπόθεση και σκοπός.
Δύσκολα πράγματα βέβαια.

 

Υπάρχει ερωτικός σαδισμός και ο ερωτικός μαζοχισμός, σεξουαλικές αποκλίσεις που αποσκοπούν καθαρά στην ερωτική/σεξουαλική διέγερση. Υπάρχει όμως σαδισμός και μαζοχισμός που καμία σχέση δεν έχουν με σεξουαλικότητα ούτε και προκαλούν ερωτική διέγερση.
Το τι είναι άρρωστο ή μη φυσιολογικό έχει να κάνει τόσο με ατομικές θεωρήσεις όσο και με επιστημονικές μελέτες. (Αλήθεια, που είναι ο batman ้้็็็็็้้้้้็็็็็้้้้้้้้็็็็็้้้้้็็็็็้้็็็็็้้้้้็็็็็้้้้้้้้็็็็็้้้้้็็็็็ ?)

Αυτό που αρχίζω να πιστεύω ολοένα και περισσότερο ότι δεν υπάρχει είναι ο σαδομαζοχισμός.
Νομίζω ότι ο σαδισμός είναι κάτι πολύ διαφορετικό από τον μαζοχισμό και όχι το αντίθετο του, δεν είναι ο βόρειος και νότιος πόλος μιας κατάστασης, δεν είναι ότι είναι το -10 στο +10.

 

Άνθρωποι με προβλήματα ψυχικής υγείας μπορεί να υπάρχουν παντού ,σε όλους τους τομείς ...Δεν νομίζω πως το bdsm αποτελεί εξαίρεση (ή αιτία) σε αυτο .

 

Κάθε πρόσωπο που έχει τέτοια ψυχολογικά προβλήματα θα πρέπει να επισκεφτεί κάποιον ειδικό ασχέτως αν κάνει BDSM ή οτιδήποτε.

Δεν ξέρω όμως κατά πόσο στην Ελλάδα, και σε ποιό βαθμό υπάρχει δυνατότητα για κάτι τέτοιο.

Δεν γνωρίζω αν τα Ασφαλιστικά Ταμεία καλύπτουν ψυχανάλυση κλπ., ή καλύπτουν σε πολύ ακραίες περιπτώσεις ή καλύπτουν ψυχίατρο και πάλι για σοβαρές περιπτώσεις.

Επίσης υπάρχει ο κίνδυνος να στιγματιστείς σε περίπτωση χρήσης Ασφαλιστικού ταμείου.

Τώρα, το τι μπορεί να συμβεί από εκεί και πέρα, κάθε περίπτωση ανθρώπου εξετάζεται χωριστά και μόνον ένας ειδικός μπορεί να εκφέρει γνώμη αφού εξετάσει τον συγκεκριμένο άνθρωπο.