Περί Δομής ο λόγος

Δομή... Πλαίσιο... Σταθερότητα... Πειθαρχία...
Συναντώνται συχνότατα αυτές οι έννοιες στον πάγκο των αναγκών των υποτακτικών ατόμων.
Επιλέγω να ξετυλίξω το κουβάρι αντιστρόφως, μιλώντας για τη δική μου αναγκαιότητα για Δομη όπου κατά συνέπεια την μεταφέρω κι επεκτείνω στους ανθρώπους με τους οποίους συνδιαλέγομαι.

Αγαπώ τη ρουτίνα. Υπάρχει προγραμματισμός και πλάνο σχεδόν για την κάθε μου κίνηση. Τα σημειωματάριά μου είναι γεμάτα από πλάνα, ακυρώσεις και νέα πλάνα, πλάνα έκτακτης ανάγκης, πλάνα αναδιαμορφωμένα, πλάνα εναλλακτικά...
Συνήθως υλοποιούνται καθότι είναι βραχυπρόθεσμα. Δημιουργώ νέα διαρκώς οπότε αποφεύγω τα μακροπρόθεσμα όπου δεν μπορώ να προβλέψω τις αναποδιές.
Αποφεύγω τα συνεχή ταξίδια αναψυχής διότι με αποσυντονίζουν. Συνήθως είναι ολιγοήμερα ακριβώς γι'αυτόν τον λόγο.
Ενοχλούμαι όταν ενημερώνομαι για έξοδο την τελευταία στιγμή. Συνήθως, έπεται άρνηση.

Παίζω με τις πιθανότητες. Η ισορροπία βρίσκεται σε αυτό.
Όταν επιλέγω να ρισκάρω, αυτό συνεπάγεται ότι έχω τρέξει στο μυαλό τις συνέπειες, θετικές και αρνητικές του κάθε εγχειρήματος.
Η Στρατηγική και τα παίγνια που την εξασκούν και την καλλιεργούν ήτο πάντοτε αγαπημένη ενασχόληση/διασκέδαση.

Στο σπίτι υπάρχει μία τάξη, μία τελετουργία στην τοποθέτηση και ταξινόμηση κάθε αντικειμένου. Δε χωράει τρίτο χέρι. Ξένο άγγιγμα.

Μπορούν να δοθούν αρκετές ερμηνείες, από ευφυϊα έως σπαστικός ψυχαναγκασμός.
Αυτό που με ενδιαφέρει μονάχα είναι η λειτουργικότητα. Και φαίνεται ότι αυτό είναι καθότι η πλαισίωση τούτη κατακερματίστηκε στην παρελθούσα κλινική κατάθλιψη και επανήλθε κατά την ανάδυση.

Κατανοώ ότι άνθρωποι με στοχοπροσήλωση σε μία σταθερή Δομή εφ'όλου του χρόνου είναι δύσκολο να ακολουθηθούν και να συμπορευτούν με έτερους. Ή θα αφομοιωθεί ο έτερος στη Δομή ή θα εξοστρακιστεί.
Κάπως έτσι η συνύπαρξή μου με το D/s είναι φυσικό επακόλουθο μίας αέναης Πειθαρχίας.

Αυτό είναι ένα νήμα ώστε να κατατεθούν ατομικές προσεγγίσεις βιωματικού χαρακτήρα ως προς την αντίληψη για την Δομή και την συνάρτηση που ενδεχομένως να έχει με την τάση για σχέσεις ανταλλαγής ελέγχου.
Ενδέχεται να επανατοποθετηθώ εν καιρώ με προσθήκες.

Ευχαριστώ.

 

Σε αυστηρά πειθαρχημενο περιβάλλον μεγαλωσα, με "στρατιωτικα " υπεύθυνο πρόγραμμα οργανώνω τη ζωή μου. Επιδιώκω και θέλω να περιτριγυριζομαι από ανάλογα υπεύθυνους ανθρώπους.
Δεν είμαι Κυριαρχικη, είμαι υπο. Δεν ξέρω αν συνηθίζεται αυτό, θα ήθελα κι εγώ να διαβάσω άλλες γνώμες.

 

Μα η οργάνωση και κυρίως η πειθαρχία οφείλουν να χαρακτηρίζουν κάθε άτομο,
υποτακτικό και μη. Για μένα τουλάχιστον τα στοιχεία αυτά είναι πάντα στα ζητούμενά μου ανεξαρτήτως στάτους και ρόλου.

Μιλώντας επί προσωπικού θεωρώ τον εαυτό μου τυπολάτρη και απόλυτα πειθαρχημένο. Με προσοχή και στην τελευταία λεπτομέρεια, με απαίτηση να είναι απόλυτα συνεπής και όποιος συναναστρέφεται μαζί μου.

Αυτό από μία άποψη μπορεί να αποτελεί
και το μεγαλύτερο μειονέκτημά μου υπό την έννοια ότι δυσκολεύει τη ζωή μου, όταν δε συναντώ στους άλλους τα στοιχεία αυτά, καθώς είμαι ανυποχώρητος σε θέματα οργάνωσης και φιλοσοφίας. Και καλώς ή κακώς δε λειτουργούν πολλοί άνθρωποι έτσι. Όμως σε ό,τι αφορά τον τρόπο δουλειάς μου αλλά και το χαρακτήρα μου είναι κανόνας και ένας εξαιρετικός μπούσουλας για όλα.

Προσυπογράφω και ταυτίζομαι απόλυτα με τα λεγόμενά σου  

 

Πάντα ήμουν ευθυνόφοβη και αναβλητική, ώσπου ήρθαν τα πάνω κάτω και αναγκάστηκα να αλλάξω τις προτεραιότητές μου.
Από τότε πρέπει να περνάνε όλα από τα χέρια μου, να ελέγχω από πριν όλες τις πιθανότητες να πάει κάτι στραβά για να μπορώ να λειτουργώ καθημερινά.
Ως υ λατρεύω να δίνω τον έλεγχο στον εκάστοτε Κ και απλά να απολαμβάνω ό,τι έχει σκεφτεί να κάνει, χωρίς να σκέφτομαι.
Ωστόσο, το δύσκολο είναι να βρω τον Κ που θα μου εμπνεύσει αυτή την εμπιστοσύνη. Γι' αυτό και απορρίπτω εκείνους που δεν εμπνέουν αυτοέλεγχο και συναίσθηση.

 

ΑΧμ, ευθυνόφοβη και φυγόπονη as always.

Δε θα έλεγα ότι είμαι και το πιο πειθαρχημένο άτομο, η οικογένεια δεν ήταν αυστηρή, κανόνες και ένα πλαίσιο υπήρχε και υπάρχει.
Από κει και πέρα να κάτσω να προγραμματίσω, who me? Πονοκεφιαλιάζω αλλά οκ τα καταφέρνω με λίγο σπρώξιμο.
Δε ρίχνω τις ευθύνες στους άλλους, αλλά αν μπορούν να τα κάνουν αυτοί για μένα, πλ τους ευχαριστώ. Α και δεν μπορώ τα ψυχαναγκαστικά άτομα, με αγχώνουν και με εκνευρίζουν.

Μη με πιέζετε πολύ. χιχι

 

Δεν ειμαι στρατιωτακι αν και θα μπορουσα να γινω αν απλα το εβαζα στοχο. Εχουν υπαρξει πολυ λιγες περιοδοι που αναγκαστικά ημουν πολυ πειθαρχημενη γιατι ειχα θεσει εναν στοχο και ηθελα πολυ να τον πετυχω. Πιστευω πολυ στη δυναμη του μυαλου.
Δεν αντεχω τους ανθρωπους που ειναι στρατιωτακια, τους βαριεμαι, αλλα στη δουλεια μου π.χ. που εχω υπο την ευθυνη και εποπτεια μου ανθρωπους, ειμαι ιδιαιτερως ευχαριστημενη απο τα στρατιωτακια, αλλα μονο εκει τα θελω..στη δουλεια. Ενα απο τα καλα, βεβαια, της δουλειας μου ειναι οτι με αναγκασε να παψω να ειμαι ευθυνοφοβη απο τα 18.
Στη ζωη μου γενικα μ' αρεσει η ταξη, η σειρα, αλλα αυτο δε σημαινει οτι εχω και θρησκευτικη ευλαβεια για να τα εχω ολα υπο ελεγχο. Υπαρχουν φορες που βαριεμαι, που θελω να τεμπελιασω και εκει θα αναβαλλω και κατι αν με παιρνει. Προσπαθω οσο μπορω να ειμαι συνεπης, δεν τα καταφερνω παντα, αλλα μ' αρεσει πολυ η συνεπεια, τη θεωρω υψιστο προσον για εναν ανθρωπο.
Στο D/s θα μπορουσα να πειθαρχησω απολυτα, να σκλαβοποιηθω δηλαδη, αλλα αυτο μαλλον θα γινοταν για συγκεκριμενο χρονικο διαστημα γιατι εχω αντιδραστικο χαρακτηρα και γι' αυτο δε θα αντεχα για παντα.
Για ολους αυτους τους λογους δε θα μπορουσα να εχω Κυριαρχο καποιον που ειναι απολυτος, αδιαλλακτος, δογματικος και ψυχρος εντολεας, καποιον που ειναι στρατιωτακι δηλαδη. Δε θα μακροημερευαμε οι δυο μας.
Προτιμω εναν Κ που να εχει ευαισθησιες και συναισθηματα και να μη φοβαται να τα εκφρασει, εναν Κ που θα αποδεχτει τα στοιχεια του χαρακτηρα μου που δεν αλλαζουν και θα με βοηθησει να διορθωσω ολα εκεινα που δεν του αρεσουν αλλα επιδεχονται βελτιωσης ή αλλαγης, εναν Κ που θα καταλαβει ποτε πρεπει να με πιεσει περισσοτερο και ποτε πρεπει να μου αφησει λιγο λασκα τα λουρια γιατι ειμαι ετοιμη να καταρρευσω.

Γενικα πιστευω οτι ενα υ αλλα και ενας Κ πρεπει να ειναι πειθαρχημενοι, στον εαυτο τους πανω απ' ολα και μετα ο ενας για τον αλλο. Πειθαρχημενοι ομως, οχι αναισθητοι..

* Πολυ ωραιο νημα! Kαλη χρονια!  

 

Ευχαριστώ για την τοποθέτηση.
Ως υποτακτικό άτομο, είσαι διατεθειμμένη να προσαρμοστείς σε νέο πρόγραμμα εναρμονισμένο με το Κυρίαρχο άτομο που συσχετίζεσαι;

 

Ευχαριστώ για την τοποθέτηση.
Ο εκνευρισμός για πίεση σε πρόγραμμα σου βγαίνει και προς το Κ άτομο;

 

Ευχαριστώ για την τοποθέτηση.
Ως "στρατιωτάκι" λογίζεται το άτομο όπου υπακούει τυφλά σε έξωθεν εντολές δίχως κρίση. Εδώ το νήμα αναφέρεται σε άτομα όπου οργανώνουν/δομούν με δική τους πρωτοβουλία την καθημερινότητα και είναι αρχηγοί αυτής.
Ωστόσο, έγινε κατανοητός ο τρόπος σκέψης σου.

 

Ως άνθρωπος είμαι κάπου στη μέση νομίζω. Δεν εχω κανένα θέμα να αναλάβω ευθύνες, αναγκαστικά κιολας έχω υπερ αρκετές. Μπορώ να λειτουργήσω μια χαρά αυτοβούλως χωρίς να αισθανθώ καμία δυσφορία.
Πλέον εχω σταματήσει να προγραμματίζω και ειδικά και την κάθε λεπτομέρεια. Ήμουν, αλλά κάποιες καταστάσεις με άλλαξαν.
Παρόλα αυτά θα σκεφτώ πολυ πριν κανω κάτι, δυσκολα θα πάρω ρίσκα, αλλα δεν θα είμαι και απολυτα αυστηρή στον προγραμματισμό μου.

Τώρα στις σχέσεις μου θέλω το αντίθετο...Προτιμώ να έχει εκείνος την πρωτοβουλία. Βέβαια λόγω του οτι 31 χρόνια εγω έμαθα αλλιώς, αυτό δεν είναι πάντα εύκολο για κανέναν μας....Ούσα και αντιδραστική, ώρες ώρες πρέπει να με πείσει για να κάνω κάτι.

Τέλος, να μπω σε αυστηρό πρόγραμμα? Μπα , δεν νομίζω οτι εγω θα άντεχα. Με εκνευρίζει η "στρατιωτική πειθαρχία", μου βγάζει οτι πιο αρνητικό μπορεί να έχω....

 

Nαι το καταλαβα..τον ορο αυτο χρησιμοποιησα, καταχρηστικα ισως, και για οσους εχουν τασεις αυτοπειθαρχιας..

 

Για αυτοπειθαρχία ομιλώ.
Ο όρος σου ήτο όντως καταχρηστικός.