Ποσοι δεν εχουν βιωσει το bdsm ?

Αυτό τώρα τι ήταν;

 

Υπάρχουν συγκεκριμένα χαρακτηριστικα, ιδιότητες, ορισμοί του τι συνιστά bdsm.
Αλλά, δεν μπορώ να δεχτώ το οτι κάποιος είναι περισσότερο bdsmer από άλλον! Κάθε περίπτωση κρίνεται ad hoc. Είναι σχετικό, υποκειμενικό, έχει να κάνει με τις επιθυμιες, ανάγκες και τα όρια των μερων σε κάθε περίπτωση.

 

Όσον αφορά το υποερώτημα, άποψή μου είναι πως όχι ..
Δεν νομίζω ότι υπάρχουν άτομα που χωρίς να έχουν καμία θεωρητική γνώση επί του θέματος, είναι bdsmers ..
Τουλάχιστον όπως αντιλαμβάνομαι και βιώνω εγώ το bdsm ...

 

"Κανόνες" Δεν ξέρω αν υπάρχουν, και αν υπάρχουν πώς οριοθετούνται; Περίεργο μου φαίνεται. Και δεν είναι αριθμοί και μαθηματικά αυτό .

 

Για άλλη μια φορά ξεκίνησε ένα νήμα με ποια απλή ερώτηση πόσοι δεν έχουν βιώσει το βδσμ και όπως πάντα αρχίσαμε για γρανάζια τορνους συμβουλές προς ναυτιλομενους ηθικολογιες για παντρεμένους και μη και θα καταλήξουμε στο ποσο μαστερας είναι ο ενας πόσο σκλαβα είναι η άλλη η ο άλλος. Ας αναλογιστουμε ότι ο καθένας μας το βιώνει η θέλει να το βιώσει ξεκινώντας πάντα από ένα παραμύθι μια φαντασίωση μια ζωή που ονειρεύεται από ένα φετίχ. Το ποσό δεν μετράει μετράει αν έστω και η στιγμη που μπορεί να είναι η μοναδική έμεινε βαθιά μέσα του και τον κάνει να συνεχίσει να ονειρεύεται. Και τώρα άμα το έχω ζήσει η το ονειρεύομαι θα πω ναι με τον τρόπο μου.

 

Και πως ξεκινάς να εκπαιδεύεσαι;

 

Θυμήθηκα τη Φυσικη Κατεύθυνσης στις Πανελλήνιες..
Δεν ειχα διαβασει καθόλου αποδειξεις θεωρίας. Τίποτα. Στο φροντιστήριο λύναμε συνέχεια ασκήσεις. Απειρες.
Στις Πανελλήνιες λοιπόν πέφτει θεμα ν' αποδειξουμε μια θεωρία. Νταξ λεω ψυχραιμία.
Με τα λιγα με τα πολλά φτιαχνω δικη μου απόδειξη. Απλα του βιβλίου ηταν 5 σειρές ενω η δικη μου ολόκληρη σελίδα. Ήταν σωστή ομως και ετσι πιάστηκε για σωστή απο τον εκπαιδευτικό που το διορθωσε. Ο φροντιστης μου οταν του εξηγούσα την απόδειξη ειχε μείνει μαλάκας.
Τι θελω να πω..
Ειμαι και 'γω απο αυτους που πρώτα βιωσαν το bdsm στην πραξη και μετα έμαθαν καποια θεωρητικά. Κάποια. Τα βασικά θεωρώ. Δεν πιστεύω οτι κάποιος μπορεί να γνωρίζει οτιδήποτε θεωρητικό σχετικά με κάτι. Κατι θα του ξεφύγει.
Δεν πιστεύω οτι ετσι οπως προέκυψε σε 'μενα ειναι και ο πιο σωστός τρόπος, δηλαδη πρωτα λιγο πράξη και μετα λιγο θεωρία και μετα πιο πολυ πραξη και λιγο πιο πολυ θεωρια κτλ
Εγω ομως μεσα απο την πραξη (ασκήσεις), στο παραδειγμα με τις πανελλήνιες, μπορεσα να κατανοησω και να προσεγγισω τη θεωρια. Ενω υπήρξαν αρκετοί που ειχαν μαθει νερακι τη θεωρία και δε μπορεσαν με τίποτα ν' ανταπεξελθουν στην πραξη.
Ειναι ολα σχετικά. Το γιατί καποιος καταληγει να μένει μονο στη θεωρία και δεν προχωρα στο να βιώσει το bdsm δεν το γνωρίζω. Εικαζω οτι οφείλεται στο γεγονός οτι μάλλον δεν το θέλει αρκετά και δε νιωθει μεσα του αυτην την αναγκη.
Αν την ένιωθε δε νομίζω να μην το επιχειρούσε. Το αν είναι πολλοί ή λίγοι ουδεμία σημασία έχει, τουλάχιστον για εμένα.

 

Ισως ομως να ειναι και κατι αλλο

 

Μυαλό ή επαφή; Και τα δύο εξίσου δυνατά σε κατάλληλες συνθήκες. Στέκουν από μόνα τους; Δεν ξέρω.
Ο Μπωντλαίρ λέει κάπου ότι δεν έχει σημασία αν ο μύθος που έχουμε φτιάξει στο μυαλό μας είναι αληθινός αρκεί που μας έκανε να αισθανθούμε.
Ναι, μπορούμε να ζήσουμε και έτσι δυνατές στιγμές, έχει τη δύναμη του και αυτό.
Δεν είμαι αυτής της κατηγορίας προσωπικά αλλά δεν το υποτιμώ. Καθόλου μάλιστα.

 

Δεν ξέρω τι λέτε εσείς.. Παντως καλύτερη βουδουσουμιαρα rigger από την θεία μου την Μέλπω όταν μου στέλνει πακέτο κασέρι και σκληροτυρι τυλιγμένα με Χαρτιά λαδόκολλες σπάγκους και από πάνω σακούλα με κόμπους στυλ γόρδιου δεσμού.. Δεν υπάρχει.. Νομίζω θεωρία δεν έχει διαβάσει παντως. Είναι του πρακτικού.αυτοδίδακτη.

 

Αναγνωρίζεις πρώτα από όλα την επιθυμία σου και την ανάγκη σου να "εκπαιδευτείς" και αυτό στην αρχή δεν μπορεί παρά να σημαίνει να αποκτήσεις κάποια βιώματα και εμπειρίες μέσα από πνεύμα εξερεύνησης και πειραματισμού μέχρι να αρχίσεις στ' αλήθεια να κατανοείς τι θέλεις, τι σου αρέσει και ποιά είναι τα πραγματικά όρια σου. Φροντίζεις να μη θέλεις να ανακαλύψεις την "Αμερική" μέσα σε λίγες στιγμές, αναγνωρίζοντας ότι αυτές οι διαδικασίες είναι διαδικασίες χρονοβόρες και αν αποφασίσεις να συνεχίσεις μέσα σε αυτόν τον κόσμο του βουδουσουμου, αναγνωρίζεις ότι θα σε απασχολούν από εδώ και κάτω διαρκώς και ότι θα σε αλλάξουν... Ξεκινάς με μικρά βήματα βάζοντας τις πρώτες μεγάλες κόκκινες γραμμές σου, και αποφασίζεις να τις τηρήσεις όσο "εντυπωσιακός", "ενδιαφέρον", "ερωτεύσιμος" μπορεί να είναι κάποιος πρώτος συμπαίκτης που γνωρίζεις... Αν στην πορεία δεις ότι δε σου χρειάζονται κάποιες από αυτές τις κόκκινες γραμμές, τις ξεφορτώνεσαι... Αν στην πορεία δεις ότι σου χρειάζονται, τις τσιμεντώνεις για τα καλά... Αναγνωρίζεις εξ' αρχής και αναλαμβάνεις την ευθύνη ότι μπορείς να διαχειριστείς την έκθεση σου σε βιώματα που:

α) ενέχουν ρίσκο, σωματικό, ψυχικό και ψυχολογικό
β) μπορεί να σε αναστατώσουν θετικά και αρνητικά και να σου προκαλέσουν πολλά πολλά πολλά ερωτήματα κι επιθυμίες

Επίσης αναγνωρίζεις και αναλαμβάνεις την ευθύνη ότι:

α) μετά το κάθε βίωμα έχεις εσύ προσωπικά να καταβάλεις προσπάθεια να κατανοήσεις, να αξιολογίσεις και να αποφασίσεις αν θέλεις να συνεχίσεις προς την ίδια ή κάποια άλλη κατεύθυνση συνεχίζοντας να δίνεις τη συναίνεσή σου στο άλλο πρόσωπο, ή παίρνοντας την πίσω για να τη δώσεις σε κάποιο άλλο πιο συμβατό σε σένα...

β) ότι υπεύθυνος κάθε φορά για την επιλογή του προσώπου με το οποίο θα ξεκινήσεις τη διερεύνηση και τον πειραματισμό σου ώστε να είναι η διαδικασία ασφαλής είσαι εσύ. Δεν υπάρχει καμμία δικαιολογία άγνοιας, παρόρμησης, ενθουσιασμού, ξεγελάσματος και βιασύνης κατόπιν εορτής. Φροντίζουμε πριν εμπλακούμε να επιβεβαιώσουμε όσο καλύτερα γίνεται ότι έχουμε καταλάβει ακριβώς τι πάμε να κάνουμε, ότι το άλλο πρόσωπο έχει καταλάβει επακριβώς σε τι συναινούμε, όπως και ότι εμείς έχουμε καταλάβει ακριβώς και όχι στο περίπου σε τι ακριβώς δίνουμε τη συναίνεσή μας...

Είναι ευθύνη μας σε αυτό το στάδιο να προστατεύσουμε τον εαυτό μας, παίρνοντας όσο χρόνο χρειάζεται για την αποσαφίνιση, ζητώντας όποιες διευκρινήσεις χρειαζόμαστε, λύνοντας ότι απορίες χρειαζόμαστε και γινόμενοι πολύ συγκεκριμμένοι στη συμφωνία που θα κάνουμε, είτε είναι για ένα σέσσιον, είτε είναι για διερεύνηση σχέσης, πριν αρχίσουμε να τα κάνουμε. Αλλιώς πάμε για το όνειρο με βάρκα την ελπίδα και επαφιόμαστε στην "καλοσύνη των ξένων"... Αυτό είναι ένα ιδιαίτερο χαζό και επικίνδυνο ρίσκο γιατί παίζεις με το νόμο της τύχης και των πιθανοτήτων. Αν είσαι τυχερός να μην πέσεις σε "μαλάκα/μαλακισμένη", "ψυχάκια" και όλα τα καλά αλλά σε κάποιον σοβαρό παίχτη που θα σε προστατεύσει, μπορεί να μην καταλάβεις παρά πολύ αργότερα το πόσο χαζό ηλήθιο μεγάλο ρίσκο πήρες και πόσο τυχερός στάθηκες... Αλλά δε θα είσαι πάντα τυχερός... Αλλιώς δυστυχώς το καταλαβαίνεις συχνά με τον πιο ψυχολογικά επώδυνο τρόπο που μπορεί να υπάρξει... Αλλά δε θα φταίει ο άλλος...

γ) το παραπάνω συνδέεται και με την ευθύνη της ξεκάθαρης επικοινωνίας που πέφτει στη δική μας πλευρά και ως προς τον εαυτό μας και ως προς τον άλλον... Αν δε μιλήσεις, αν δεν εξηγήσεις, αν δεν επικοινωνήσεις ο άλλος δεν είναι μάντης και δεν μπορεί να ευθύνεται για κάτι που δεν τον πληροφόρησες που μπορεί αυτό το κάτι να κάνει όλη τη διαφορά ανάμεσα σε ένα καλό ή καταπληκτικό "τριπάκι" ή ένα εφιαλτικό τραυματικό "τριπάκι"... Ο συμπαίκτης δεν είναι μάντης ούτε οφείλει να είναι... Το ίδιο ισχύει και για σένα...

Αν τρομάξατε λίγο από τα παραπάνω, καλά κάνατε και τρομάξατε...

Δεν είναι για να σας αποτρέψουν από το να μπείτε σε αυτό το μαγικό κόσμο, αλλά για να ντυθείτε κατάλληλα ώστε το ταξίδι σας να είναι όμορφο... Μικρά, προσεχτικά, ψύχραιμα, ώριμα βήματα μέχρι να είμαστε σε θέση να καλπάζουμε...

Α.

 

Πραγματικά ουσιαστικό κείμενο.
Ευχαριστώ για τον χρόνο που αφιερωσες.
Πιστεύω πρέπει να ξεκινήσει νήμα από την απάντηση σου...