Περί φινέτσας ο λόγος...

Περιγράφω το περιστατικό που ξεκίνησε τον προβληματισμό που θα τεθεί στο νήμα.

Πίνουμε καφέ με το Αφεντικό και χαζεύουμε τον κόσμο που περνά. Από το σημείο λοιπόν περνά μια κοπέλα η οποία έχει δίχρωμο μαλλί: σκούρο σκούρο καστανό πάνω και ξανθό κάτω. Λόγω χαλαρής διάθεσης δεν πρόσεξα αν ήταν απλά άβαφτο ή αν ήταν επί τούτου δίχρωμο. Σχολιάζω «κακόγουστο», το Αφεντικό μου λέει «απεριποίητο μάλλον». Συμφωνούμε ότι το αποτέλεσμα δεν είναι ωραίο όπως και να έχει.

Είτε λοιπόν ήταν επίτηδες δίχρωμο, είτε επειδή ήταν απεριποίητο, το αποτέλεσμα αυτό υποδεικνύει κάτι (και σε αυτό συμφωνήσαμε και εγώ που είπα «κακόγουστο» και το Αφεντικό που το θεώρησε απεριποίητο): την έλλειψη φινέτσας.

Βεβαίως δεν θεωρώ ότι τα ρούχα αποτελούν κριτήριο για το ποιον ενός ανθρώπου (βέβαια ένας άνθρωπος με φινέτσα δεν θα φορούσε ποτέ θεωρώ σακάκι λουλουδάτο, ούτε λαμέ κολάν καμπάνα       ).

Απεναντίας άνθρωποι με ωραίο και προσεγμένο ντύσιμο μπορεί να μην είναι καθόλου φινετσάτοι.

Τι είναι λοιπόν εκείνο που «προδίδει» την έλλειψη ή μη πραγματικής φινέτσας στον άλλο;

Εσείς προσωπικά πώς αξιολογείτε τη φινέτσα;

Πόσο σημαντική είναι για σας;

Και στα «καθ’ ημάς»: ποιος ο ρόλος της φινέτσας στο βδσμ; Χωράει; Περισσεύει; Είναι απαραίτητη ή αμελητέα;

 

 

Η φινέτσα στο ντύσιμο και στην εμφάνιση, είναι άμεσα συνυφασμένη με την μόδα. Είναι στη μόδα το όμπρε μαλλί? ετσι θα το κάνω, μου ταιριάζει ως άνθρωπο ή οχι!Είτε μπορώ, είτε δεν μπορώ να το υποστηρίξω. Αντίστοιχα είναι και τα ρούχα, τα μαλλιά, τα νύχια και πάει λέγοντας.
Εξ ου και αυτο που λες

Η φινέτσα βέβαια στο δικό μου το μυαλό, έχει να κάνει με το σύνολο. Με αυτό που εκπέμπει. Δλδ, το στήσιμο, το περπάτημα, την κίνηση του σώματος, την ομιλία, κτλ.
Εχω συναντήσει ανθρώπους όπου η εμφάνιση τους δεν ήταν με βάση τη μόδα και ήταν φινετσάτοι! Απλά σε μάγευαν.

Όπως προανέφερα, με μαγεύει. Δεν αποτελεί όμως κριτήριο για μενα. Θα συντελέσει, αλλά δεν θα είναι το βασικό. Θα είναι αυτο που λέμε το εναρκτήριο βήμα για να δώσω παραπάνω σημασία σε εναν άγνωστο μου  

Αντιστοίχως λοιπόν και στα «καθ’ ημάς» την ίδια θέση θα λάβει για εμένα.

 

Στατιστικά περί κανονικής καμπάνας
ο λόγος μου και η θέση μου..
Ο ελιτισμός κάποτε ήταν μία προσέγγιση,
η οποία δε κατάφερνε τίποτα παραπάνω
από το να περιορίζει τις επιλογές..
Βεβαίως, όπως δεν έχω πρόβλημα να
μιλήσω με ένα πανκιό, άλλο τόσο
μπορώ να μιλήσω και με ένα κυριλέ τύπο..
Ωστόσο, από την άλλη η επικοινωνία
δεν ξεκινάει από το πόσο ανοιχτός/ οι
είμαι/ είμαστε, αλλά από κώδικες..
Κώδικες είτε ενδόμυχους είτε κοινωνικούς,
όπως κώδικες των πιστεύω ή κώδικες
της παρέας, ομάδας κλπ που συχνοτίζεται ο κάθε άνθρωπος..
Υπάρχει μία πρώτη ενδόμυχη προσέγγιση,
πως με κάτι το οποίο στο μάτι μου δε
μού ταιριάζει κατά πάσα πιθανότητα
να μην υπάρχει περίπτωση κοινών
σημείων.. Όμως, όταν έχω την δυνατότητα
της άμεσης επικοινωνίας τότε παύει
να υφίσταται και λαμβάνει χώρα ο λόγος,
η πραγματικότητα και όχι η φαντασία
και οι προσεγγίσεις του νου..
Εν αρχή ην ο Λόγος, όλα τα άλλα είναι
κατασκευές, οχυρώσεις, οι οποίες
μάς απομονώνουν...

 

Δεν υπάρχει καμιά άλλη τόσο ωραία και περιζήτητη φινέτσα όσο η απλότητα.

Saint François de Sales, 1567-1622, Γάλλος επίσκοπος και άγιος

Δεν έχω καλύτερο από το να σχολιάζω μαλλιά/ντύσιμο/αξεσουάρ, αν είναι κραυγαλέο το outfit, γίνεται έντονος σχολιασμός, σε αυτό που δίνω βάση είναι τα μαλλιά-νύχια, αν λάμπουν( είναι καθαρά) και περιποιημένα, τότε το σύνολο δύσκολα σε προδίδει. Θα συμφωνήσω με την @subwhat, εν ολίγοις το απεριποίητο με απωθεί, καταλαβαίνεις πολλά από το πόσο προσέχει ο άλλος/η την εμφάνισή του, δείχνει και το χαρακτήρα, αμέ.  

 

Form follows function...
Πα να πει πως η μορφή έπεται του περιεχομένου.
Αρκεί αυτό μου φαίνεται...

 

Η "φινέτσα" όπως λανσάρεται, με απωθεί. Είναι μία φανερή όψη του κραυγαλέου καταναλωτισμού και της κοινής ευθύγραμμης πεζοπορίας.

 

Η φινετσα ειναι μια λεξη με διαφορετική σημασία προς τον καθένα...
Για άλλους η φινετσα ισουται με την μοδα,για αλλους με το κοστος αγορας.

Για μένα η φινέτσα δεν έχει να κάνει ούτε με το κοστος αγορας και ειδικά ούτε με την μοδα.
Ο,τι είναι στην μόδα είναι μοδατο,όχι φινετσατο.Και σίγουρα όχι πάντα ωραίο.

Η φινετσα ειναι αποψη,είναι στιλ,είναι αέρας,είναι κομψότητα.
Δεν θέλει υπερβολες,δεν θέλει πολλά διαφορετικά είδη μαζί,δεν θέλει κραυγαλέο ντύσιμο.
Φινετσατο ντύσιμο μπορεί να είναι και ένα τζιν με φανελάκι,φινετσατο μπορεί να είναι και ένα ταγιέρ με μια φουστα.
Ή και όχι.
Μπορείς να το υποστηρίξεις?Το φοράς.
Δεν μπορείς?Ακόμα και το πιο φινετσατο ντύσιμο θα δείχνει κιτς πάνω σου.
Έχει να κάνει κυρίως με το να ξέρουμε τι μας πάει,πως να το υποστηρίξουμε και να νιώθουμε άνετα μέσα σε αυτό.

Όσον αφορά στο βδσμ,και βασικά σε όλους τους τομείς της ζωής μας,αυτό που προέχει είναι η καθαριότητα,η φροντίδα του εαυτού μας και όπως είπα πιο πάνω το να ξέρουμε τι μας πάει και να μας εκφράζει.
Θα μετρήσει μόνο ως προς το κομμάτι της αυθεντικότητας και του προσωπικού στυλ.
Μισώ τους ανθρώπους που καθορίζουν το ντύσιμο και την εικόνα τους βάση μόδας.
Δείχνει κατά κάποιον τρόπο για μένα απουσία προσωπικού γούστου και άποψης.

Αυτά τα ολίγα! 

 

Στο μέρος του βδςμ σωματική τροποποίηση/ βοδυ μοντιφιακασιό/ body modification
αν το ανοίξουμε το θέμα μπορεί να είναι μία επιβολή είτε προς το ρακένδυτο/ grunge
style τύπου nirvana της δεκαετίας των '90 είτε προς την κατεύθυνση του αυστηρού/ κοστούμι..
Αλλά το s/m έχει καθοριστεί ήδη για
να μιλάμε για επιβολή σωματικής
εμφάνισης με παράμετρο τα ρούχα..
Θεμελιώδη/ fundamental s/ m body
modification είναι μία κλειτοριδική
επιμήκυνση..

 

φινέτσα λέω την εκλέπτυνση.
κομψότητα τη μετρημένη, την μη κραυγαλέα παρουσίαση.

η καλαισθησία εμφανίζεται σαν σύνολο, και εκφράζει, κατά κανόνα, κι ένα περιεχόμενο.
χρειάζεται ισορροπία, αποφεύγει κραυγές και χοντροκοπιές. δεν είναι απαραίτητα συμβολιστική.
δεν ταυτίζεται με την επιμέλεια, κάλλιστα μπορεί να εκπέμπει την προτίμηση στο ατιμέλητο.

η επιμέλεια μπορεί να εκδηλώνει προσήλωση σε μιά "τάξη". αυτό κάνει η μόδα, για παράδειγμα.
η τεχνικά άρτια προσαρμογή στη μόδα δείχνει ικανότητα στην επιμέλεια, επιλογή ή προσφυγή στο υποδύεσθαι.
πρόθεση επικοινωνιακής επίδειξης της ικανότητας επίσης.

το τελευταίο παραπάνω είναι και κλειδί. οι επιλογές για το πώς προσπαθώ να παρουσιάσω τον εαυτό μου εκδηλώνουν και την επιλογή για το σε ποιόν (νομίζω πως) θέλω να απευθυνθώ.
άρα η φινέτσα ποικίλει, μετριέται με όρους ευστοχίας  

 

Ερώτημα 1) Τι είναι λοιπόν εκείνο που «προδίδει» την έλλειψη ή μη πραγματικής φινέτσας στον άλλο;
Σχόλιο / Δήλωση : Η φαντασία του.

Ερώτημα 2) Εσείς προσωπικά πώς αξιολογείτε τη φινέτσα;
Σχόλιο / Δήλωση : Από την αύρα της.

Ερώτημα 3) Πόσο σημαντική είναι για σας;

Σχολιο / Δήλωση : Πολύ. Δεν υπάρχει δεύτερη ευκαιρία για την πρώτη εντύπωση. Έκτοτε οποιαδήποτε άλλη εντύπωση ενος προσώπου παίζει δευτερεύοντα ρόλο σε μεγάλο βάθος χρόνου μέχρι αποδείξεως του αντιθέτου. Κάποιες φορές δεν υπάρχει ούτε ευκαιρία απόδειξης.

Ερώτημα 4) ποιος ο ρόλος της φινέτσας στο βδσμ; Χωράει; Περισσεύει; Είναι απαραίτητη ή αμελητέα;
Σχόλιο / Δήλωση : Λίαν απαραίτητη.

Φινέτσα είναι η συμπαγή δέσμη προβολής ενός αντικειμένου που διαβάλει το περιβάλλον του αναλόγως της δυναμικότητάς του, ή της δυναμικότητα εκπόμπής ενέργειας εκείνου του αντικειμένου προς το ώστικό και άμεσο περιβάλλον του. Το δε ωστικό βεληνεκές του αξιολογείται ανάλογα απο τους δέκτες του από το αθριστικό σύνολο εκείνων των εκπομπών σε μορφή οπτικής μάζας, η οποία μάζα συνάδει αντίστοιχα με τα υπάρχοντα καταγραμένα δεδομένα στις μνήμες τους.

 

Ωραιότατο κέντημα και στον πομπό και στο αντιλαμβανόμενο του πομπού και την προσπάθειά του να ενισχύσει το αντιλαμβανόμενό του από τον ορισμένα αναζητούμενο δέκτη, σε ό,τι τον αφορά ως πομπό...

Ουσιαστικό το γεγονός πως η φινέτσα, δηλ. η εκλέπτυνση όπως σωστά προσδιορίζεται, είναι προκύπτον από την κομψότητα που προκύπτει από την καλαισθησία ως παράγωγο της συνολικής μας αισθητικής (πλεονασμός το συνολικής εν προκειμένω, αλλά τεσπά).
Είναι προφανές πως ως η απόπειρα να πωληθεί η εκλέπτυνση ως προϊόν αποτελεί κεφαλαιώδους σημασίας παραμύθα, ίδιας απόδοσης με τον ισχυρισμό πως "αν δώσεις 1.000.000 γραφομηχανές σε 1.000.000 πιθήκους, ένας πίθηκος θα βγει Σαίξπιρ, αφού εκ προοιμίου αποσκοπεί πως τουλάχιστον 999.999 ηλίθιοι θα γοητευτούν και θα κατασυγκινηθούν από τους πιθήκους που καταπιάστηκαν με μια γραφομηχανή, μόνο και μόνον ως γεγονός, κατατάσσοντας εαυτούς στον ίδιο ορίζοντα αντιλήψεως με των πιθήκων που κοιτούν τις γραφομηχανές.

 

Αν μπορουσε καποιος να μου εξηγήσει τη κυριολεκτικη έννοια της φινετσας... Δεν ξερω καλα Ιταλικα.