λερωμένο μητρώο..

Έχεις απόλυτο δίκιο. Συμφωνώ. Δεν γίνεται με το καλημέρα. Αλλά σίγουρα κάποια στιγμή θα έπρεπε να το αναφέρει.
Και ναι όπως είπαν και άλλα μέλη που μου έκαναν την τιμή να απαντήσουν θέλει προσοχή και τύχη...

 

Σε ευχαριστώ πολύ. Είσαι σαφής.

 

Για να τονίσω λίγο αυτό που λες.

Και στην τελική τι θα πει "έχω κάνει φόνο;"

Θα πει σκότωσα σε αυτοαμυνα;
Θα πει μήπως έκανα περικοπές στα νοσοκομεία και πέθαναν στο καροτσάκι 500 ατομα;
Θα πει πετάχτηκε μια γιαγιά και την πήρα από κάτω από το μηχανακι;

Φόνος άλλωστε δεν είναι μόνο εκ προμελετης, ούτε ποτέ κανένας serial killer ενημέρωσε τα θύματα του για τα προηγούμενα...

 

Ακριβώς. Για αυτό ανέφερα και το ηθικό πλαίσιο  

 

Συμφωνώ απόλυτα με αυτό που λες απλα θα ήθελα να εστιάσω σε πιο συνηθισμένα "εγκλήματα" .serial killer συνήθως βλέπουμε στις Αμερικες και στην τηλεόραση.. Στο μυαλό μου είχα τον Μπάμπη της διπλανής πόρτας που δεν μπορεί να συγκρατήσει τα νεύρα του και ξεσπά συχνά με μανία στην υπο του την Λούλα , την Κυρά -Ελένη που ενώ είχε συμφωνήσει με τον υπότακτικο της ότι δεν θα "παραβιάσει την πίσω πόρτα του" τον δένει τον φιμώνει και τον στραποναρει, το παλιο μπρατ bottom που επειδή δεν μπορεί να διαχειριστεί την βλακεία του ρίχνει κλωτσιά στα παπαρια του και σπαει ενα βαζο στο κεφάλι του τοπ της γιατί δεν της έκανε τα γούστα στο κρεβάτι.. Και τέτοια πιο ρεαλιστικά περιστατικά! ! !

Πέρα από το χιούμορ πιο πάνω , υπάρχουν περιστατικά που δεν καταλήγουν σε καταγγελία και φυλάκιση ενώ κατά την γνώμη μου θα έπρεπε.. Εκει επικρατεί μάλλον ο φόβος..

 

Καταλαβαίνω αλλά το ανέφερα και πιο πριν.

Ένας άνθρωπος που δεν ελέγχει τον εαυτό του, τις πράξεις του, είναι ένας άνθρωπος που είτε δεν θεωρεί ότι κάνει κάτι κακό ή επειδή δεν υπάρχουν συνέπειες θα το κάνει και θα το ξανακάνει .

Αυτός ο άνθρωπος, ο Μπάμπης και η κυρά Λενη δεν πρόκειται να το επικοινωνήσουν *αυτο* που κάνουν γιατί δεν θεωρούν ότι κάνουν *κατι*.

Από την άλλη, ένας τοξικομανης που μπήκε φυλακή, ενώ το έγκλημα του ήταν ενάντια στον εαυτό του και κανέναν άλλο θα στιγματιστεί δίπλα λόγω της προηγούμενης εξάρτησης αφενός και λόγω της φυλάκισης αφετέρου.

Αυτό είπα και πριν. Δεν μπορεί μια μόνο πράξη να σε καθορίσει για πάντα σαν άνθρωπο.

Άλλωστε και μακάρι να κάνω λάθος οι περισσότεροι domestic abusers είναι συνήθως οι υπεράνω υποψίας.

 

κρατώντας απόσταση απ' το ίδιο το ερώτημα θα διατυπώσω μια προσέγγιση που περιγράφει και την απόστασή μου. όχι σαν απάντηση, σαν επεξεργασία προς τους συζητητές.
ο "φονιάς" είναι μια ταμπέλα, επιφανειακά συνδεδεμένη με ένα συντελεσμένο γεγονός.
ο φόνος είναι μια πράξη. συγκεκριμένη. δεν είναι όλοι οι φόνοι ίδιοι. δεν έχουν κοινά σημεία οι φονιάδες. καθολικές ομοιότητες.
αναζητώντας ταμπέλες νομίζουμε πως διευκολυνόμαστε, αντ' αυτού εγκλωβιζόμαστε στην επιφάνεια και μπερδευόμαστε. αυτό γίνεται ολοφάνερο.

καθώς οι άνθρωποι προσεγγίζονται αλλάζουν πληροφορία σαν συγκεκριμένα πρόσωπα ξεχωριστά. για το πλαίσιο ενεργειών και επιλογών. φαίνεται δύσκολο ή περίπλοκο αλλά είναι πολυ καθαρό.

 

Αν μιλάμε ειδικά για τέτοια αδικήματα ναι πρέπει να ενημερώσουν τον εκάστοτε παρτενέρ.
Γενικά όμως δεν το θεωρώ απαραίτητο είτε αυτό ειναι χρέη στο ΙΚΑ, χρέη στις τράπεζες ή κάποιο αυτόφορο

 

Οφείλει. Έστω ότι δεν μας νοιάζει διόλου αν οφείλει, άλλωστε αυτή είναι μόνον μια άποψη και τίποτα άλλο.

Ποιο μπορει να είναι το πραγματικό κομμάτι*: Αν μιλάμε για σοβαρή σχέση, θα είναι εξαιρετικά δύσκολο να μην ενημερώσει. Θέλει απόφαση, σχεδιασμό και άψογη εκτέλεση για να μη μάθει το νέο έτερον ήμισυ και κόστος τον περιορισμο της σχέσης σε πλαίσιο ψυχαγωγίας και ψιλοφιλικής επαφής μόνο. Ο λόγος είναι ότι τα ποινικά δικαστήρια, πχ για μια ασέλγεια, για μια ουσιώδη παρενόχληση, για μια ελαφριά κακοποίηση, για απόπειρα βιασμού, πόσο μάλλον για βιασμό κρατάνε χρόνια και είναι ακριβά. Ο άνθρωπός μας λοιπόν, δουλεύει για τον δικηγόρο, ίσως έχει χάσει την δουλειά του λόγω της ποινικής εκκρεμότητας αν ήταν με σύμβαση εξαρτημένης εργασίας, αν καταδικάστηκε έχει κάνει φυλακή και μπορεί και μετά να συνεχίζει τα δικαστήρια για να καθαρίσει το μητρώο του και γενικά η περιπέτειά του με το ποινικό δίκαιο γίνεται κομβικό σημείο της ζωής του, εκτός κι αν έχουν περάσει τριάντα χρόνια από τότε που έκλεισε οριστικά η υπόθεση.

Ποιο μπορει να είναι το ψυχοδιανοητικό κομμάτι: Αν ήταν αθώος ενδεχομένως έχει θέματα, γιατί η κοινωνία τον έχει αδικήσει με τον πλέον αισχρό τρόπο το ίδιο και άνθρωποι που ίσως τους θεωρούσε δικούς του και τον πρόδωσαν. Αν ήταν ένοχος χρειάζεται και ανθρώπους να του σταθούν βρε αδελφοί, να το βγάλει από πάνω του, να το ξεπεράσει. Και οι δύο χρειάζονται έναν άνθρωπο να τους πει "ξέχνα το", "είσαι καλύτερος από αυτό", "δεν έχει σημασία για μένα, σημασία έχει πώς σε βλέπω εγώ", "είναι απολύτως σίγουρο πως δεν έφταιγες". Πού θα τον βρουν αυτόν τον άνθρωπο, αν όχι σε μια νέα σχέση;

Θέλω να πω πως και να θέλει το νέο πρόσωπο στη ζωή του να μείνει απέξω από όλο αυτό, δύσκολο το βλέπω.

Αυτή κατ εμέ είναι μια επιπλέον ποιοτική διάσταση στο θέμα μιας σχέσης με κάποιον με βεβαρυμένο ποινικό μητρώο. Ούτε στον Κ ούτε στο υ αναγνωρίζω δικαίωμα στην αδυναμία να μην μπορεί να δει κατά πρόσωπο τα χάσματά του, τις ουλές του, τις πληγές του και να τα μοιραστεί με τον άλλον. Κατεβάζει τη σχέση στο επίπεδο του δεκανικίου και μάλιστα κρυφού δεκανικίου ή του βοηθητικού ξεδώματος.

ΥΓ. Σε σκλάβα ή επίδοξη σκλάβα ή τα συναφή, το να μην έχει πει ο Κ κάτι κρίσιμο γι αυτόν και γερά μειωτικό του "κύρους" του, ταυτόχρονα, τον εμφανίζει αδύναμο. Ανάλογα και με τον χαρακτήρα της, η σ μπορεί να μην τον ξεχρεώσει ποτέ οσο διαρκεί η σχέση.

* Γνωρίζω άνθρωπο με ποινικό μητρώο και απολυτήριο φυλακής…

 

Ερώτηση (προς εσένα γτ μπόρεσα να καταλάβω ακριβώς τι λες και πως):

Θεωρείς ότι η πλειοψηφία των ανθρώπων μπορούν να "συγχωρεσουν" ένα τέτοιο παρελθόν;

Ότι μπορούν να καταλάβουν ότι ο Γιώργος πχ δεν είναι αυτή του η πράξη που έγινε υπό τις Χ, Υ συνθήκες;

Δεν θεωρείς ότι υπάρχει ένα τεράστιο ρίσκο και ένα τεράστιο κόστος για τον Γιώργο αν συνεχίσει να τιμωρείται δια της απομάκρυνσης του συντρόφου του λόγω αυτού του περιστατικου;

Ευχαριστώ  

 

Η πιο συχνή δικαιολογία είναι ότι το "προκάλεσε", κάτι που καθιστά ακόμα πιο χυδαίο τον δράστη και φυσικά συμφωνώ ότι δεν τίθεται ζήτημα "κακιάς στιγμής" σε έναν βιασμό όπου προϋποθέτει σεξουαλική διέγερση του θύτη.

 

Π.χ. πλησιάζει η στιγμή του βιασμού, η κυβέρνηση ήτο προκλητική