ένστικτο....

πόσο ανεπτυγμένο είναι σε σας, πόσες φορές το "προσπεράσατε" μέσα σε μια σχέση και πόσες φορές επιβεβαιώθηκε;

 

σε βαθειά περισυλλογή και σκεπτόμενος κάποια περιστατικά δικά μου , σκέφτηκα να μοιραστώ μαζί σας τους προβληματισμούς, πόσο πολύ ακολουθείτε το ενστιτό σας, και πόσες φορές σας έχει επιβεβαιώσει (εκ των υστέρων πολλάκις). Απλά θα πω ότι εγώ έχω σε πολυ μεγάλο βαθμό ανεπτυγμένο το ένστικτο, αντίθετα σπάνια το "ακούω" Αποτέλεσμα είναι να έρχεται η επιβεβαίωση-αλήθεια, σκληρή οδυνηρή μπροστά μου και , κάθε φορά να λέω "φτου μου που δεν το ακολούθησα".

 

Το ένστικτο έχει πάντα δίκιο. Αρκεί να είναι όντως το ένστικτο αυτό που μιλάει κι όχι παράνοιες ή εμμονές.
Η λογική λειτουργεί με μηχανισμούς που πολλές φορές ανασύρει και λανθάνοντα κατασκευασμένα σχήματα.
Το ιδανικό είναι να μπορείς να αποκωδικοποιείς το ένστικτο και να το περνάς από το φίλτρο της λογικής γιατί πολλές φορές μπορεί π.χ. να πιάνεις κάτι θετικό στον άλλον που όντως μπορεί να υπάρχει αλλά να είναι τόσο βαθιά χωμένο που να μην έχει καμία σημασία έναντι του συνολικού αποτελέσματος.

 

άλλο ένστικτο κι άλλο παράνοια  συνήθως το ένστικτο λειτουργεί αυθόρμητα εντελώς, βγαίνει απ τα ...σώψυχά μας. Αυτό που μπορούμε να κρίνουμε και να σχολιάσουμε είναι οι φορές που ΔΕΝ το ακολουθήσαμε, αφού το "ανασύραμε" , κρίνοντας εκ του αποτελέσματος. Τις φορές που, φαντάζομαι όλοι μας κάποια στιγμή, το ακολουθήσαμε δεν μπορούμε να τις "δούμε" αφού δεν υπήρξε αποτέλεσμα να το διαψεύσει.

 

Προφανώς και είναι άλλο!!! Απλά έκανα σαφή διαχωρισμό  
Το ένστικτο λειτουργεί μια χαρά, είναι από τα αρχέγονα χαρίσματα που έχουμε όλοι μας. Τώρα ότι πολλοί από εμάς του βάζουμε ταφόπλακα, κοινώς το μπλοκάρουμε ή το αγνοούμε όταν αυτό μας μιλάει είναι άλλο θέμα.
Τις φορές που δεν το ακολουθούμε παρόλο που είναι εκεί και μας χτυπάει την πόρτα ήταν επειδή ηθελημένα στρουθοκαμηλίσαμε. Είναι μερικές φορές που δεν θέλουμε να δούμε κάποια πράγματα γιατί δεν είμαστε σε θέση να διαχειριστούμε την πραγματικότητα. Αν θέλουμε να κάνουμε κάποια πρόοδο πάνω σε αυτό το θέμα θα έλεγα ότι καλό θα ήταν έστω και αργότερα να κάνουμε κάτι με αυτή την εμπειρία αλλιώς μένουμε στάσιμοι και βαλτωμένοι και δεν κάνουμε καμία πρόοδο στην προσωπικότητα μας. Όταν μας συμβαίνει αυτό δεν διαφέρουμε σε τίποτα από τα χαμστεράκια που τρέχουν στον τροχό τους γύρω γύρω στο κλουβάκι τους.

 

Κάπου διάβασα ότι το ένστικτο ταυτίζεται με την ασυνειδητη γνώση και δεν αποτελεί μεταφυσικό μέγεθος. Άραγε παίζει ρόλο η ηλικία, εμπειρία και "τριβή " του ατόμου με διάφορες καταστάσεις ?

 

Η αλήθεια είναι ότι παίζει μεγάλο ρόλο  

 

Πιστεύω ότι δεν έχει σχέση η λικία. Απλά με την πάροδο του χρόνου επεξεργαζόμαστε πιο επισταμένακαι διεξοδικά τα γεγονότα.

 

Εννοείται ότι όλα παίζουν ρόλο....Όπως άλλωστε παίζει ρόλο και ψυχολογία στην οποία βρισκόμαστε εκείνη την στιγμή....

 

Η ψυχολογία της στιγμής , νομίζω, παίζει ρόλο στο κατά πόσο και αν το "ακούμε" Από κει και πέρα υπάρχουν άτομα που το έχουν πολύ ανεπτυγμένο , άλλα λίγο και πάει λέγοντας.

 

Ε, έχουμε φτάσει και μιας κάποιας ηλικίας μέχρι να γίνουν όλα αυτά  

 

Η ανάπτυξη δεν έρχεται μόνη της καλέ μου, πρέπει να δουλέψουμε εμείς πάνω σε αυτό