Δύσκολες στιγμές

Είναι αυτές οι στιγμές που νιώθεις ότι όλα γύρω σου καταρρέουν...
Ένα γεγονός ή και πολλά ανεξάρτητα μαζί σε ρίχνουν τόσο ψυχολογικά που δεν ξέρεις που να πρωτοκοιταξεις.
Όλοι έχουμε περάσει αυτές τις στιγμές.
Είτε μόνοι μας,είτε ενώ βρισκόμαστε σε σχέση.

Όταν βρισκεστε σε μια d/s σχέση πως το διαχειριζεστε αυτό?

Προς Κ: Πως διαχειρίζεστε τις δύσκολες στιγμές του υ σας?
Μένετε αυστηρά στο πλαίσιο το οποίο έχει ορισθεί εξ αρχής στην σχέση ή εννιοτε το βάζετε στην άκρη?

Προς υ: Τι περιμένετε από τον/την Κ σας σε μια τέτοια περίπτωση?
Πως θέλετε να φερθεί ή τι μπορεί να ναι αυτό που θα σας βοηθήσει?
Πως θα φεροσασταν σε μια αντίστοιχη δύσκολη φάση του Κ σας?

 

η παροτρυνση προς υ με την εμπρακτη στηριξη του Κ για το δευτερο σκελος

 

 

Παντα προσπαθω να θυμάμαι οτι τα μόνα προβληματα ειναι τα υγειας, ολα τα αλλα ειναι μονο προβληματισμοί, και αυτο επαναλαμβάνω στους γυρω μου. Τα προβληματα υγειας τα διαχειρηζεσαι μονο με ψυχρή λογική και στηρίζοντας, ακούγοντας και βοηθώντας αυτούς που εχουν το πρόβλημα

 

Θαρώ πως δεν είναι μονοσύμαντη απάντηση. Πόσο πολύ μας έπεσε η ψυχολογία; Η D/s σχέση πόσο παλιά και συγκροτημένη είναι;;; Όσοι οι άνθρωποι τόσες και οι αποντήσεις

 

Ηλιοφάνεια & κατάθλιψη; #not

 

Εύστοχο το σχόλιο σου @charlotte καθώς κάθε άνθρωπος επινοεί άλλους μηχανισμούς αντιμετώπισης κάθε κατάστασης.
Όσο για τις ερωτήσεις που εθεσες θα χρησιμοποιήσω τα λόγια σου..άλλες τόσες οι απαντήσεις!
Θα λειτουργουσες με διαφορετικό τρόπο αν η διάρκεια της σχέσης ήταν μερικών μηνών ή χρόνου?2 χρόνων ή 4 πχ?
Αν φυσικά πάρουμε ως δεδομένη την συγκρότηση της σχέσης. 

 

Φυσικά, Μετά από τέσσερα χρόνια D/s, και τις μαύρες σου να έχεις, όταν τον συναντάς, βλέπεις τον ήλιο σου!!! Όσο πιό συγκροτημένη η ασυμετρία, τόσο δεν διαχειρίζεσαι εσύ, αλλά Αυτός!!!   Με κάθε επιφύλαξη για τις λιγοστές μου γνώσεις, αυτή την αντίληψη έχω!

 

ένα καλό και λειτουργικό D/s πλαίσιο μπορεί και πρέπει να ανακουφίζει στις δύσκολες καταστάσεις. η σταθερότητά του (κι όχι η ακαμψία του) λειτουργεί εξισορροπιστικά στις ταραχές, στις αγωνίες, στις ανασφάλειες προσφέροντας ένα σημείο σταθερότητας. οι άνθρωποι χρειάζονται κάποια σχέση, μια συντροφικότητα, μια οικειότητα με κάποιον άλλον κυρίως για να αντέξουν αυτές τις δύσκολες στιγμές. γιατί να διαφέρει μια D/s σχέση;

και αφού είμαστε (σχεδόν) όλοι πιστοί της άποψης ότι το D/S εδράζεται σε δυνατότερα συναισθήματα,τότε καθίσταται αυτονόητο ότι πρέπει να συνεχίσει να λειτουργεί κανονικά.

μια σχέση D/s βοηθά και το Κ και υ που θα βρεθεί σε μια δύσκολη στιγμή

 

Περιπτώσεις περιπτώσεων..

Δύσκολες στιγμές όπως;
Επαγγελματικές.. Οικογενειακές..
Ψυχολογικές.. Ιατρικές..
Σε αυτά δεν υπάρχει εντός και εκτός
πλαισίου είσαι εκεί.. Δίνεις κατευθύνσεις..
Δίνεις το must και ούτε καν το should..
Σχετικό θέμα, αν θέλεις μπορείς να
ρίξεις μία ματιά στο πρωτελευταίο
σχόλιο, ώστε να είναι πιο ολοκληρωμένο
αυτό το οποίο λέω..

https://www.greekbdsmcommunity.com/threads/Από-το-ημερολόγιο.66727/#post-751670

Δύσκολες στιγμές όπως;
Πάσης φύσεως «παιδικά» συμπλέγματα..
Όχι, συγγνώμη δε θα πάρω.. Ο/η Κ/Α
δεν είναι σάκοι του μποξ, διαφόρων
ειδών επαγγελματίες αναλυτές,
πνευματικοί μαζοχισταί ή άλλα, που
το οποιοδήποτε τοτέμ, θα ξεσπάει
πάνω του, την οποιαδήποτε πάσης
φύσεως τοξικότητα του.. Όχι..
Κατηγορηματικά εκεί γεια σας..
Ο/η Κ/Α, όχι κατά την δική μου γνώμη,
αλλά κατά τη θεμελιώδη προοπτική του
ΜπουΝτουΣουΜουΞουΣουΜουΤου,
ικανοποιούνται από τα τοτέμ/ τοτέμια/
totems τους αφενός, αφετέρου «θα
προσεγγίσω την θηλυκή μου πλευρά»
και ως μιστρόνι φεμινίστρια θα πω το
εξής: omnia mors aequat, τουτέστιν
σιγά μη χαλάσω την ζαχαρένια μου για
ένα ανύπαρκτο «πράγμα»..


υγ: πράγμα = το δουλικό

(Προς μόντζ.. Από κινητό..)

 

Μπαίνω κατ' ευθείαν στο δια ταύτα. Όταν βρίσκομαι σε σχέση με D/s πλαίσιο, διαχειρίζομαι τις δυσκολίες μου με τον ίδιο τρόπο που θα τις διαχειριζόμουν σε μια σχέση δίχως πλαίσιο.
Τουτέστιν, πρώτον προσπαθώ να επιβαρύνω με τα προβλήματα μου όσο γίνεται λιγότερο την υ μου ( δλδ προσπαθώ να περιορίσω τις "μαύρες" ή τα ξεσπάσματα μου ).
Και δεύτερον, με "περιχαρακώνω" αναφορικά με τα θεματάκια μου και δεν επιτρέπω καμία εισχώρηση - ακόμη και την παραμικρή - στην υ μου.
Τουτέστιν δις, δικά μου τα ζόρια, δικό μου τ' άγχος ( ή τα λοιπά "παρελκόμενα" των ζοριών μου ) αποκλειστικά δικές μου οι επιλογές και οι αποφάσεις ως προς την επίλυση τους.
Προσπαθώ να μην επιτρέπω στα εκτός σχέσεως προβλήματα μου, να επηρεάζουν τα μάλα αυτή την τελευταία. Θα ήθελα να μην τ' άφηνα καθόλου, αλλά καλώς ή κακώς δεν έχω ακόμη ρομποτοποιηθεί και μάλλον δεν θα τα καταφέρω ποτέ μου.

Ως προς τις δύσκολες στιγμές της όποιας υ μου ανά τα χρόνια ( και λαμβάνοντας υπόψη την όχι πια "πράσινη" ηλικία μου, με την θεωρητικά συνεπαγόμενη εμπειρία ζωής ), εξαρτάται απ' τη φύση της "δύσκολης στιγμής". Αν θα ήταν κάτι, που για τα δικά μου κριτήρια - που σίγουρα δεν θα ίσχυαν για όλους - θα ήταν εύκολα αντιμετωπίσιμο, δεν θα έδινα καμία σημασία και σίγουρα δεν θα χαλάρωνα την όποια μέγγενη. Αν χρειαζόταν, θα της "τραβούσα και τ' αυτί" και μετά θα την άφηνα, να "κλαφτεί" όσο θα τραβούσε η ψυχούλα της. Αν βέβαια αυτό το τελευταίο θα ήθελε να κάνει. Σύντομα όμως θ' αποχωρούσα κι εγώ, γιατί τις μίρλες τις απεχθάνομαι.

Αν η δύσκολη στιγμή θα είχε αληθινό βάρος, σοβαρή αιτία και δεν θα ήταν εύκολα αντιμετωπίσιμη και την μέγγενη θα λάσκαρα ( έως και τελείως αν το θεωρούσα πρέπον δοθεισών των συνθηκών και θα ένιωθα για την υ μου κάτι αρκετά δυνατό ) και κατανόηση θα έδειχνα και στο πλάϊ της θα παρέμενα, για να την βοηθήσω όπως και αν μπορούσα.
Όμως δεν θα σκεφτόμουν καν, να υποδυθώ τον ρόλο του πατέρα/ψυχολόγου/Deus ex macchina ή του απλά "το Θεός", που θα έλυνε τ' όποιο πρόβλημα της μ' ένα χτύπημα των δακτύλων μου. Γιατί, αυτό το τελευταίο δεν μπορούσα, ούτε θα μπορέσω ποτέ να το κάνω και που να το ήθελα ( που δεν το θέλησα ποτέ μου έτσι κι αλλιώς ).  

 

πρόσφατα διάβασα ότι η θλίψη είναι μια μορφή οκνηρίας. θα πρόσθετα ότι ανάμεσα σε αυτά τα δύο μπορεί να εγκατασταθεί και να κουρδιστεί ένας φαύλος κύκλος.

μια σχέση, οποιαδήποτε σχέση, πρέπει να μπορεί να σπάσει αυτόν τον κύκλο. μια bdsmική σχέση έχει τις καλύτερες μεθόδους για να το καταφέρει. σαν Κ, όταν είμαι σε "δύσκολη στιγμή" χρησιμοποιώ το υ μου για να κρατήσω την ενέργειά μου σταθερή και επικεντρωμένη και το μυαλό μου σε διέγερση.

όταν το υ βρίσκεται σε ανάλογη κατάσταση φροντίζω να του παρέχω τα ερεθίσματα/ευκαιρίες για να κάνει το ίδιο. εννοείται φυσικά ότι μπορεί να υπολογίζει στη συμπαράστασή μου, εννοείται ότι θα συζητήσω μαζί της κλπ κλπ...τι στον κόρακα; πολιτικαλ κορεκτ είμαι, αφού.

 

 
Αυτό