Ενάντια στη μορφή-ζευγάρι

@ Iagos Για χάρη της συζητήσεως. Στα όσα χρόνια του homo sapiens, θα θέλατε να μου δώσετε ένα παράδειγμα στο οποίο ο όποιος αντίμαχος της όποιας καθεστηκυίας τάξεως, είχε έτερο κίνητρο, πολλώ δε μάλλον έτερο αποτέλεσμα, από το να δημιουργήσει μια νέα καθεστηκυία τάξη, η οποία να τον περιλαμβάνει και να το επέτυχε?

Το να επιλέξει ο οιοσδήποτε να ζει, προφανώς όχι μόνο ερωτικά, έξω από την έννοια του ζευγαριού, είναι αναφαίρετο δικαίωμά του. Το να γκρεμίσει την έννοια του ζευγαριού για τον συνάνθρωπό του που το επιθυμεί, το να θεωρεί κοινωνικοπολιτικό εχθρό του τον άλλο που το επιθυμεί, είναι φασισμός κι ο φασισμός μισεί τους λιμπερτίνους. Το να διεκδικεί τα όσα η δαιμονική καθεστηκυία τάξη αποδίδει ως δικαίωμα στο ζευγάρι, είναι Isnogood.

Όπως έλεγε κι ο Dennis Hopper στο "Rumble Fish": "Για να οδηγήσεις τους ανθρώπους, πρέπει να έχεις κάπου να τους πας". Και ο ου τόπος, δεν είναι προορισμός. Ο ου τόπος είναι μόνο ατομικός ή έστω περισσότεροι το ενός αλλά όχι αθροιστέοι ατομικοί προορισμοί.

 

Δεν με βοηθήσατε να σας καταλάβω....

Πάλι με μπερδέψατε.....

 

Γιατί να δαιμονοποιήσει κάποιος το στάτους κβο που οι πρόγονοί του, και αυτός βεβαίως, συνειδητά προέκριναν και στήριξαν, το οποίο στάτους κβο έκανε τους ομοίους του βασιλικούς υπαλλήλους κάνοντάς τους ό,τι ήθελε κατά το δοκούν..?
Ή θα λουφάξει και θα καρπωθεί το ό,τι του αναλογεί ή θα γίνει βασιλικότερος του βασιλέως ή θα τα κάνει όλα λίμπα...
Για να δαιμονοποιήσεις κάτι χρειάζεται να έχεις απολογητική σχέση με αυτό το κάτι...
Όταν στραβα, κουτσά ή ανάποδα είσαι αυτό το κάτι, απλά κάνεις γιατί απλά θέλεις να το κάνεις, άσχετα με το τι θες να κάνεις και τις όποιες συνέπειες...
Τι γιατί..? Γιατί είσαι αυτό το κάτι, ό,τι κι αν είναι αυτό το κάτι..! Δεν έχει απολύτως καμιά σημασία... Μετά θα δουν οι άλλοι τι διάλα προέκυψε, καλό-κακό, άσχετο..! Δεν σε μέλλει...
Κι αν έχεις και τέτοια μουρλέγκω πεθερά, στα παπάρια του χοντρού Μαρκήσιου..!

 

ΓΝΩΣΤΙΚΟΙ - ΓΝΩΣΤΙΚΙΣΜΟΣ

Μέρος Γ'

3.Η ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑ ΤΟΥ ΓΝΩΣΤΙΚΙΣΜΟΥ


3.1 Προϋποθέσεις κατανόησης της γνωστικής διδασκαλίας

….μία από τις επιδιώξεις του γνωστικισμού είναι η απάντηση των υπαρξιακών προβληματισμών. Στο θέμα αυτό οι γνωστικοί έχουν πολύ συγκεκριμένη θεώρηση, η οποία ξεκινά από την προκατάληψή τους έναντι του κόσμου. Προκατάληψη που είναι άμεσα εξαρτώμενη από την επιδίωξή τους. Οι γνωστικοί αναγνωρίζουν την δυστυχία στον κόσμο και την αποδίδουν στο κακό. Το κακό το αποδίδουν στην ύλη, πλατωνική θεώρηση από την οποία δεν ξέφυγε καμιά σέκτα.

Η επιδίωξη των γνωστικών δεν μένει μόνο στον καθορισμό της δυστυχίας, αλλά επιβάλλεται να δοθεί λύση κι έτσι να μπορέσει ν’ απαλλαγεί από αυτήν τουλάχιστον ο αρχηγός. Εδώ έγκειται όλη η δυσκολία. Ο άνθρωπος δεν μπορεί ν’ απαλλαγεί από την ύλη, οπότε δεν μπορεί ν’ απαλλαγεί από το κακό. Η επίτευξη λοιπόν, της μακαριότητας - θέμα που απασχόλησε και το μεγάλο φιλοσοφικό ρεύμα της εποχής, τον εκλεκτισμό – μετατίθεται στην επόμενη ζωή. Τι μένει, λοιπόν, για την παρούσα ζωή; Αναγκαστικά, μόνο η επαγγελία και η παραίτηση από τον αγώνα και την επιδίωξη.

Για να δώσουν κάτι πιο χειροπιαστό οι αιρεσιάρχες στους πιστούς τους απαλλάσσουν από τις ηθικές υποχρεώσεις. Παρατηρείται έτσι το εξής παράξενο, ενώ πιστεύουν ότι το σώμα είναι φυλακή, ταυτόχρονα το υπηρετούν. Πολλές φορές ενδύουν τον λιμπερτινισμό τους με θεωρητική δικαίωση, κι εκεί που υιοθετούν την πλατωνική άποψη περί κακού, απομακρύνονται από την απορρέουσα συνέπεια ως προς τον τρόπο ζωής. Όλα τα γνωστικά συστήματα σε αυτό το θέμα είναι αντινομικά.

…

Πηγή:
http://www.impantokratoros.gr/gnostikoi.el.aspx

 

Τα στατιστικά δεδομένα εν προκειμένω συνυπάρχουν σε περισσότερες από μια περιπτώσεις...
Αλλιώς το άθροισμα θα ήταν 280% και βάλε...
Και το 280 δεν είναι ίσο με το 100...
Χρήσιμο το ποστ λοιπόν ως καταγραφή, τίποτε πέραν τούτου...
____________________
Έδιτ:
Το 75% + συνάδει με τον Παρέτο άλλωστε...

 

Προσπαθώ να καταλάβω ειλικρινά τι θέλετε να πείτε..

Αυτό που καταλαβαίνω είναι πως αρέσκεστε στα εν οίκω μη εν δήμω...

Και είναι δικαίωμα σας..

Πως όμως καλέ μου @Marqui σε αυτή την εποχή, σε αυτή την ιστορική συνθήκη, σε αυτή την κοινωνική θέσμιση εκείνος που θα επιλέξει να ζήσει έξω από το ζευγαρικό πρότυπο θα έχει τις ίδιες θεσμικά παροχές με εκείνον που ζει εντός του ζευγαρικού μοντέλου;

Πως μια γυναίκα που επιθυμεί να κάνει δέκα παιδιά με δέκα διαφορετικούς άντρες θα έχει θεσμική προστασία και κοινωνική στήριξη;

Πως ένας άντρας που θέλει να έχει σχέση με πέντε γυναίκες και να έχει παιδιά και από τις πέντε θα είναι κοινωνικά αποδεκτός;

Εγώ έναν τρόπο γνωρίζω...

Να παλέψει και να αγωνιστεί σε όποιον του επιβάλλει να ζει κάτω από ένα και μοναδικό μοντέλο.

Πρώτα θα αγωνιστεί για να κατακτήσει το δικαιώμα του και μετά δεν θα έχει πρόβλημα αν κάποιοι άλλοι θέλουν να ζουν τον ρομαντικό τους έρωτα ανά δυο..

Έτσι δεν είναι;

Πέφτετε σε ένα τεράστιο σφάλμα..

Εξισώνετε τον καταπιεσμένο με τον καταπιεστή του...

Δείτε το λίγο αυτό πριν απαντήσετε...

Ευχαριστώ

 

Η πρώτη παράγραφος ιστορικά αποτελεί γεγονός...

Η δεύτερη είναι αποτύπωση των συστημικών συμμαχιών που απορρέει από την πρώτη και...

Η τρίτη είναι καρτεσιανά μπλοκαρισμένη...

 

Οι Γνωστικοί δεν είναι αυτοί που δεν πηδιοντουστάνανε και αυτοί που δεν άφηναν γραφτά πίσω τους..?
Οπότε ας μείνει εδώ... Προς το παρόν τουλάχιστον... Λέω εγώ...

 

Όχι δεν είναι αυτοί.
Είναι άλλοι.

Αυτοί οι άλλοι (οι γνωστικοί δηλαδή) και πηδιόντουσαν και γραφτά άφηναν.

 

@Iagos : Δεν εξισώνω τον καταπιεσμένο με το καταπιεστή, απλά και μόνο γιατί δι εμέ οι όροι δεν έχουν νόημα ύπαρξης.
Εκτιμώ όμως ότι αμφότεροι διαπράττουμε ένα θανάσιμο αμάρτημα. Όντες απόλυτοι στα πιστεύω μας, παρασυρθήκαμε σε διάλογο αντιπαράθεσης άνευ πιθανότητος επικράτησης. Πανέμορφο σπορ, το οποίο λατρεύω, αλλά παρήλθε η ηλικία κατά την οποία είχε νόημα να εξασκείται δημοσίως. Βλέπετε καλέ μου συνομιλητή, είμαι απόλυτα βέβαιος ότι τινές εκ της ομηγύρεως ήδη έχουν σχηματίσει την άποψη ότι η αντιπαράθεσή μας στόχο έχει την προσέλκυση τρυφεράς σαρκός γοητευμένης εκ των επιχειρημάτων μας.
Εϊναι σφόδρα πιθανό να βρισκομαι εις το κλεινόν άστυ το ερχόμενο ΣΚ, οπότε βάζω το αγαπημένο μου αρμένικο κονιάκ και τα partagas και συνεχίζουμε την κουβέντα μας εκ του σύνεγγυς.

 

Αγαπητέ μου είναι σίγουρο πως κείμενα όπως αυτό που ανάρτησα φέρουν πάντα θύελλες.

Σίγουρα όμως για εκείνους που έχουν λίγο μυαλό παραπάνω, μπορεί να είναι εφαλτήρια.

Εκ του σύνεγγυς λοιπόν...

Υγεία, καύλα και επανάσταση εύχομαι...

 

Απλώς παρατήρησα ότι οι στατιστικές που φέρατε, δεν δείχνουν οτι η κοινωνία απορρίπτει ή αμφισβητεί το θεσμό του γάμου. Και να επισημάνω, αναρωτώμενη, η συζήτηση είναι για τον γάμο ή για το ζευγάρωμα;