Μίλα μου για έρωτα, μίλα μου για αγάπη...

8 χρόνια πριν τον Αρχάγγελο της Κρήτης, 8 Φλεβάρη του 1972, αφήνει την τελευταία του πνοή ο τεράστιος Μάρκος Βαμβακάρης.. Αφορισμένος απ την Καθολική εκκλησία της Σύρου, η ταφή του έγινε με δανεικά...


Τα δυο σου χέρια πήρανε
βεργούλες και με δείρανε

Με κάψαν τα φρυδάκια σου
και τα γλυκά ματάκια σου

Έλα μαζί μικρούλα μου
να γειανεις την καρδούλα μου

Παλάτια θα σου χτίσω εγώ
να σ’ έχω μέσα Μαριγώ

(Στη δεύτερη εκτέλεση οι στίχοι είναι:

Τα δυο σου χέρια πήρανε
βεργούλες και με δείρανε
και τη χαρά μου πήρανε

Τα χέρια σου με κάψανε
που άλλον αγκαλιάσανε
και δε με λογαριάσανε

Μ’ αυτά τα χέρια σου τα δυο
σκάψε τη γης βαθιά να μπω
να μη σε βλέπω και πονώ)

 

 

[Θάνος Σταθόπουλος]

 

Εξαίρετο

 

.....με αφορμή του τραγούδι του βαμβακάρη παραπάνω μου ήρθε στο μυαλό ένα παλιό, ερωτικό τραγούδι .... λέγεται ότι το έγραψε ο Τραιφόρος για τη Βέμπο όταν αυτή πήγε στην Αμερική

Ας ερχόσουν για λίγο
μοναχά για ένα βράδυ
να γεμίσεις με φως
το φριχτό μου σκοτάδι
Και στα δυο σου τα χέρια
να με σφίξεις ζεστά
ας ερχόσουν για λίγο
κι ας χανόσουν μετά

 

 

http://www.blog.gr/articles/155293/...tike-gia-ta-matia-tis-Sofias-Bempo-VIDEO.html

 

Down through the dark trees
You came to save me
You’re so ugly and you’re so beautiful
You’re like no one on Earth could be

All of my life I’ve been waiting
For you
I wanna be the one that you take home
Let me be the one
‘Cause I’m so lonely

Take me home
In time you’ll love me like one of your own

Take me home
With you
No one on Earth knows me like you do

Take me home
In time you’ll love me like one of your own

Take me home
With you
No one on Earth knows me like you do

Down through the dark trees
You came to save me
You’re so ugly and you’re so beautiful
You’re like no one on Earth could be

Take, take me home
With you
No one on Earth knows me like you do

Take, take me home
With you
No one on Earth knows me like you do

La la la la….I’m going home