Επιβολή Ελέγχου

Γαμώτο σου σουρλελέ, δεν παλεύεσαι.

Γενικότερα ως ψείρακας με τις λέξεις και τη νοηματοδοσία, εκτιμώ ότι η έννοια της επιβολής σε κυριολεκτικό επίπεδο όπου έχει να κάνει με εξαναγκασμό, δεν έχει θέση στις σχέσεις ανταλλαγής ισχύος όπου πρυτανεύει η συναίνεση.
Σε καυλοκαταστάσεις, ενδέχεται η έννοια και το σκηνικό της επιβολής να χρησιμοποιείται καταχρηστικά.

 

Μπαμπλίνο
τα μπρατς στην επόμενη ζωή που θα έχω χτίσει γερό κάρμα και θα πίνω και φραπέ  

 

Βεβαια το νημα μιλουσε για Υπο, οχι για μπρατ....
Αλλα ψυχη δεν εχουμε κ μεις δλδ;    

Παντως νομιζω οτι ο @bumblebee , αν βαλουμε στην ακρη τα brats βαζει τη διασταση της δικης του μεριας φροντιδας κ ενδιαφεροντος για τη σχεση μεσα απο την προσπαθεια του για ελεγχο. Οτι η σκεψη, ενεργεια κ εφευρετικοτητα που θα αναλωσει για να επιβαλλεται μεσα απο διαφορετικους τροπους ισοδυναμει για εκεινον με τον ενδιαφερον του.
Και βασικα καπως ετσι δεν ειναι;

 

Προσωπικά κι εγώ δεν μπορώ να φανταστώ την έννοια της επιβολής του ελέγχου

Ο έλεγχος παραδίδεται από το υ και παραλαμβάνεται από τον Κ (κάθε σχέση έχει ενδεχομένως και διαφορετικό επίπεδο παράδοσης).

Από κει και πέρα, ο Κ (και μόνο) είναι υπεύθυνος για τη διατήρηση του ελέγχου. Τώρα το πως το διαχειρίζεται ο καθένας αυτό, επαφύεται στην ιδιοσυγκρασία του ..
Κάποιος π.χ. μπορεί να είναι υπέρ της συχνής επιβολής τιμωρίας .. άλλος προτιμά να επιβραβεύει συχνότερα, άλλος επιβάλλει τις συνεχείς αναφορές, κλπ.

Νομίζω λοιπόν, χωρίς να θέλω να παίζω με τις λέξεις, ότι ο έλεγχος δεν επιβάλλεται ..
Αλλά υπάρχουν διάφορα χαρακτηριστικά της σχέσης (που καθορίζονται και επιβάλλονται από τον Κ), με σκοπό τη διατήρηση (και όχι την απόκτηση) του ελέγχου.

 

Επιβολη:η ιδιότητα αυτού που μπορεί να επιβάλλεται, να κυριαρχεί σε κάποιον ή να παίζει πρωταρχικό ή καθοριστικό ρόλο σε κάτι, να κατευθύνει τις πράξεις των άλλων.
Επίσης σημαίνει,το να υποχρεωθει καποιος να δεχτεί κάτι,συνήθως δυσάρεστο.

Πιστεύω πως ο ορισμός δίνει όλες τις απαντήσεις,σχετικά με την επιβολή,που σου γεννήθηκαν.
Πολύ σωστά αναφέρεις πως ο έλεγχος δε γίνεται μέσω επιβολής,αλλά μόνο με παράδοση.

 

Περικαλούνται αι κιερίαι δηλώνουσαι μπρατ, να τη σακουλευτούν αλλέως πως, διγιότι εκτίθενται ανεπανορθώτως...
Σακουλευόμαστε τα τζιέρια τους και τα θέλω τους, αλλά δεν χρειάζεται να τα ευτελίζουν διαλαλώντας τα εις ώτα ευήκοων προβληματικών γουάναμπι ακροατών της πάνω και κάτω Μπιθουλαρίας...
Ούτε να γράφουν Χ στες αντιλήψεις περί το άτομόν τους στα παιδγιά που την παλεύουν αξιοπρεπώς...
Ταύτα διγιότι ένιαι εξ αυτών, πρόκειται περί παιδγιά δγιαμάντια και η φωτιά θα τση κάνει κάρβουνο...
Και αυτό δεν είναι ορθόν και πρέπον, αμαρτία πράμα...
Σοβαρευτούτι, πορπατήστε λεβέντικα, τσουλιστείτε κατά το δοκούν, αφήστε τα χαζά που σας κολλάνε ως μυίγαι στο αντιμυιγόχαρτο, αγγέλοι δεν υπάρχουν, μια κουβέντα όμως, αν χρειαστεί θα την είπουν...
Καλή λευτεριά και στα ..."δικά" τους οι λεύτερες..!
Εξηγήσεις, κατά τα γνωστά, δεν δίδονται...

 

Disclaimer: Λέω πώς το βιώνω εγώ, όχι κάποιο γενικό νόμο.  

Η επιβολή ελέγχου, η επιβολή Κυριαρχίας είναι μια πολύ μα πάρα πολύ ύστατη επιθυμία. Είναι το σημείο που αναγνωρίζεις ότι "δεν μπορώ να κάνω αλλιώς".
Και αυτό το δεν μπορώ να κάνω αλλιώς είναι για μένα το πρώτο σημείο πραγματικής απόλαυσης της επιβολής, πραγματικής ευδαιμονίας.
Αυτό σχετίζεται με το συναίσθημα του δέους.
Αυτό το ουαου αυτό είναι καλύτερο, δυνατότερο, ομορφότερο κλπ κλπ από το δικό μου, από μένα!
Ως εκ τούτου επιβάλλεται. Δια της ισχύος του, δια της αξίας του, δια της ποιότητας, δια του κάλλους του (και Του  ).

 

what?

 

Δεν δείχνει ανασφάλεια αυτό;
Γτ να αποδεικνύει συνεχώς ότι ενδιαφέρεται για εσένα; αν δεν ενδιαφεροταν, ποιος ο λόγος να επιλέξει εσένα;

 

Και εγώ, κάπως έτσι το κατάλαβα το επιβολή και βασικά κάπως τα ίδια με εσένα πιστεύω και νοιώθω.
Απλά καταλαβαίνω και τους υπόλοιπους που δίνουν στην επιβολή, μια πιο κυριολεκτική έννοια και βάση, και με αυτή την έννοια, του εξαναγκασμού της Κυριαρχίας, δεν θα την δεχόμουν.
Πριν γράψουν οι άλλοι, βέβαια, εγώ αυτό που λες είχα στο νου μου, και κάπως έτσι, όπως λες, επίσης θεωρώ πως βγαίνει..συμβαίνει! Και έχει πάρα πολύ να κάνει με το ζευγάρι και πως επικοινωνειται η δυναμική του ζευγαριού δεν ειναι απλό, ούτε στανταρ οτι θα γίνει με την πάροδο του χρόνου πχ.

Τελοσπαντων, ακόμη όμως δεν είμαι σίγουρη οτι αυτό εννοεί η ντε7, από ο,τι κατάλαβα δηλαδή απο τα συμπληρωματικά σχόλια της.
Ίσως θα πρέπει να δούμε εκείνη πως ορίζει το επιβολή?

 

Λοιπόν, σε εμένα αυτό το "δεν μπορώ να κάνω αλλιώς" συνοδευόμενο από αναπνοή ανακούφισης, συμβαίνει όταν ξεστομίσω το πρώτο: "Μάλιστα, Κύριε. Συμφωνούμε".

Αναρωτιόμουν.. . Μήπως σε καταστάσεις όπου το υ λόγω δραματικών , συνταρακτικών , ξαφνικών αλλαγών στο επαγγελματικό , οικογενειακό ή όποιο περιβάλλον "χάνεται", αποσυντονίζεται εντελώς, αποπροσανατολίζεται από τον στόχο του μάτζικ τους, τα χάνει, αλλού πατάει κι αλλού βρίσκεται ...μήπως τότε ο Κ επιλέγει να επιβάλλει την Κυριαρχία του μέσω της επιβολής ελέγχου; Μήπως είναι σε τέτοιες ή παρόμοιες καταστάσεις που ο έλεγχος επιβάλλετσι;

 

Κατανοω τι ρωτας.
Για μενα ολο αυτο ομως ειναι ενα ειδος "παιχνιδιου", ειναι το κομματι του "φλερταρισματος". Εξαλλου μεσα στα πλαισια της αντιδραστικοτητας μου, υπαρχει το αρχικο "τεσταρισμα" και ειναι η περιοδος που βλεπω τα ορια του και εκεινος σαφως τα δικα μου.

Βλεπω φροντιστικοτητα και απο τις δυο πλευρες στο κομματι του χρονου που αφιερωνει ο καθένας για την καθιερωση του μεσα στη σχεση.
Για παραδειγμα "επιβολη εξουσιας" ειναι για μενα το καθε ενα απο τα tasks που θα σκεφτει να με βαλει να κανω προκειμενου να μου δειξει οτι ειμαι υποδεέστερή του ιεραρχικα. Και ειναι η αφοπλιστικη απαντηση και επιμονη που ενδεχομενως θα χρειαστει να δειξει αν τον αμφισβητησω σε αυτο που ζητησε.

Δεν ειμαι αντιδραστικη 24/7. Αυτο θα ηταν εξαλλου κουραστικο κ ανουσιο. Χανεται πλεον η εννοια του "παιχνιδιου" που αποζητω κ ο αλλος απολαμβανει.