Αντίσταση κι Αντίδραση

Η αντίδραση όμως έχει, όχι;  

 

Η περίπτωση να υπάρχει αντίδραση ή αντίδραση και να έχει δίκιο η σ και ένας σωστός Μ να προβληματιστεί και να δει πιθανά δικά του κενά γιατί δεν αναφέρεται?
Δεν νομίζω κατά την ταπεινή μου άποψη ότι όλοι οι Μ/K/S έχουν τόσο δυνατό εγωιστικό υπόβαθρο, ώστε να μην το διακρίνουν (άσχετα από το αν θα το παραδεχτούν ή όχι) υπάρχουν εξελιγμένα μοντέλα.

 

Αγαπητή @lotus αν και ο @MasterJp κάλυψε πλήρως το θέμα, μια παρέμβαση σε μορφή slogan : Ο Μ. έχει πάντα δίκιο. Και έχει περισσότερο δίκι ο, όταν έχει άδικο.
Το εάν μπορεί να υπάρξει Μ. με μη ισχυρό εγωιστικό υπόβαθρο, πολλώ δε μάλλον εάν αυτό αποτελεί ή όχι εξελιγμένο μοντέλο είναι μια άλλη συζήτηση, η οποία θα εξέτρεπε το νήμα από τα όριά του.
Πιο σύγχρονο μοντέλο, ναι. Πιο εύπεπτο, σιγουρα.
Αλλα αυτό








δεν ειναι η εξέλιξη αυτού

 

Δεν τίθεται έτσι κι αλλιώς θέμα δικαίου, δίκιου, χουατέβα...
Τίθεται θέμα ανάληψης, διαχείρισης και διεκπεραίωσης της ευθύνης από τις επιβεβλημένες αναιτίως -διάβαζε χωρις αποχρώσα αντιλαμβανόμενη αιτία από τον δέκτη/παραλήπτη- ενέργειες/δράσεις/επιλογές...
Αλλιώς δεν βγαίνει μάνα μ' σε λέω, παρεκτός και αρεσκόμεθα σε τελετουργικά στρατιωτικά καψόνια, διάβαζε όταν ο "αρχηγός" θέλει ο ίδιος αυτός να πάρει την γκόμενα ή τη μάνα του τηλέφωνο ή να ακούσει τα αποτελέσματα του Τζόκερ ή του Πάμε στοίχημα..!

 

Εντάξει δεν μπορώ παρά να το πάρω σαν θεώρημα γιατί ο δικός μου τρόπος σκέψης δεν μπορεί να το δεχτεί (για να μην μιλήσω για το θυμικό μου έτσι?)
Απλά θα το δεχτώ ότι υπάρχει και διαφορετικός τρόπος σκέψης και είναι και αποδεκτός από πολύ κόσμο  

 

Προφανώς....
Απλά θα δεχτώ σύμφωνα με τα παραπάνω ότι το υ άτομο κάνει ότι του πει το Μ άτομο άσχετα αν συμφωνεί, καταλαβαίνει, αντιλαμβάνεται ή διαφωνεί (που δεν έχει το δικαίωμα να το κάνει) απλά επειδή το είπε το Μ άτομο. Κι ότι απλά αν κάποια στιγμή χαθεί η εμπιστοσύνη λόγω του παραπάνω απλά χάθηκε?

 

Χμ... θα το σκεφτώ, ευχαριστώ

 

Περί λογικής, αξιωμάτων και λοιπών θέσφατων, συνιστάται κατ' αρχάς το "Logicomix"... (Aπόστολος Δοξιάδης, Εκδόσεις Ίκαρος).
Έχει και ικανοποιητικότατο σκίτσο ψηφιοτέτοιο...
(Τα τραλαλαλα του συγγραφέα στην ιδιωτική του πολιτεία, δεν μας απασχολούν)...
Στην πραγματικότητα κανένα ξύπνιο παιδί δεν είχε ποτέ ανάγκη κάποιο αξίωμα, αν ήθελε έφτιαχνε κανά δικό του κατά το δοκούν, για να κόψει δρόμο...
Οι μετά, δεν λέω, μιαν ανάγκη την έχουν, τι να πει κανείς...

 

Δεν προσπαθώ να σας πείσω, όμως μπορεί να παραβλέπετε το ενδεχόμενο όταν φτάσει ο υποτακτικός να κάνει οτιδήποτε του ορίσει ο Κυρίαρχος να έχουν διαμορφωθεί κοινοί κώδικες επικοινωνίας εντός της σχέσης και κοινοί κώδικες αντίληψης πολλών πραγμάτων ώστε οι τριγμοί προσαρμογής στη νέα κατάσταση να είναι περιορισμένοι, αν υπάρχουν. Ο υποτακτικός επιθυμεί ιδιαίτερα πολύ να έχει εντολές στις οποίες να υπακούει και το γνωρίζει αυτό. Όταν έχει έρθει η ώρα εκείνη, υπακούει αδιαμεσολάβητα, δηλαδή δεν αναλύει καν. Άλλωστε το άρθρο αναφέρεται στην εκπαίδευση σκλάβας.

 

@lotus : Υπάρχει το τάβλι , το σκάκι, το bridge, η πόκα .
Καθένας επιλέγει ποιο του αρέσει και επιδίδεται στο αντίστοιχο παίγνιο .
Έξω όμως από την απόλυτη ιδιωτικότητα, δεν μπορεί να παίξει σκάκι με τραπουλόχαρτα . Κι αν ακόμη εφεύρει ένα παίγνιο που παίζεται σε σκακιέρα με τραπουλόχαρτα , δεν έχει νόημα να το ονομάζει (ψευδεπίγραφα ) ούτε σκάκι , ούτε πόκα.