Να ανηκω

Ανήκω...Σε κάνω κομμάτι μου, δίχως να σε δεσμεύω ή να με δεσμεύεις...
Γίνομαι και γίνεσαι μέρος του ίδιου ταξιδιού...Δίχως υπεκφυγές, με μειωμένους εγωισμούς, δίχως μυστικά...
Ανήκω, το σώμα σου, η ψυχή και η καρδιά σου είναι τα μόνα που αναγνωρίζω...
Δίχως χρονικούς προσδιορισμούς, δίχως φράχτες, γιατί είσαι ότι πιο κοντινό στην αντανάκλαση μου, στην οσμή μου...
Ανήκω δίχως να σημαίνει ότι μ' ελέγχεις, ότι έχεις πάνω μου καμία εξουσία...
Απλά είσαι το για μένα μονάκριβο σεντούκι, που αγαπώ ν' αφήνω τα κόκαλα μου...

 

Από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου, αυτό που φοβόμουν περισσότερο ειναι το "να μην ανήκω"...
Γιατί το να μην ανήκεις ειναι δρόμος μοναχικός και δύσκολος. Είναι "εκτός αγέλης" και γω υπήρξα ανέκαθεν ένα μικρό αγελαίο ζωάκι...

Το "δεν ανήκω" περιλαμβάνει την απόρριψη της αξίας παράδοσης άνευ όρων. Όταν ειναι συνειδητό.

Κάπου πριν τα πρώτα -άντα με έπιασε το "δεν ανήκω"... (ναι, το ξέρω, και πολύ άργησα...)
Δεν ανήκω σε οτιδήποτε δεν έχω συνειδητά επιλέξει να παραδοθώ.
Δεν ανήκω σε γονείς, σε οικογένεια που "κληρονόμησα" κλπ.
Δεν ανήκει η αγάπη μου σε κανέναν έτσι απλά επειδή μας ενώνουν δεσμοί αίματος, ούτε ο σεβασμός, ούτε η κατανόηση, ούτε και η αφοσίωση.
Ο γονιδιακός κύκλος υφίσταται, αλλά αυτό δεν αποτελεί αυτόματη παύση της επιλογής, δεν ταξινομείται κάποιος σε άλλη θεση αυτομάτως επειδη ειναι "πατέρας/μάνα".

Δεν έπαψε η ανάγκη μου να ανήκω. Δεν έπαψα να'μαι συντροφικό όν. Έγινα απλώς πιο συνειδητοποιημένη στο πού και πότε πραγματικά θέλω να ανήκω. Γιατί όταν παραδίδω κομμάτι μου, ειναι απόλυτα συνειδητή επιλογή πλέον.

 

Ούτε ανήκουμε ούτε αποκτούμε...
(Ονειροφαντασιακοί ψυχαναγκασμοί για καυλάντισμα είναι δαύτα)...

 

Σκέφτομαι πως ανήκω σημαίνει πως ξεγυμνώνω τον εαυτό και την ψυχή μου μπροστά σου..δεν κρύβομαι, δεν έχω εγωισμούς και δεύτερες σκέψεις...
Σου ανήκω και είμαι περήφανη για αυτό ευτυχισμένη, ήρεμη και ασφαλής...
Εξαιρετικό κείμενο!!!

 

Να Σου ανηκω . Να σε αγαπω . Να σε εμπιστεύομαι να σε θαυμαζω. Θελει χρονο αφοσιωση και αγαπη ....πολυ αγαπη για να δωσεις τον ελεγχο του εαυτου σου στον Ανθρωπο αυτο που θα ειναι ο οδηγος και ο Θεος σου.Μεσα απο πολλους μνηστηρες θα ξεχωρισει οχι απο την ομορφια η τη γοητεια αλλα απο το αναστημα και τη προσωπικοτητα του. Σε αυτον ανηκω θα πεις. Αυτος ειναι εκεινος που ειναι ο Ανθρωπος μου . Ανηκω σε αυτον γιατι τον εμπιστευομαι περισσοτερο απο μενα γιατι αυτος ποτε δε θα με εβλαπτε γιατι αυτος μπορει να δει τα πιο πυκνα σκοταδια μου.Να σου ανηκω και να σ αγαπω να φροντιζω τη καθε μερα σου να ζω για το χαμογελο σου . Να ειναι η ανασα σου που μου δινει πνοη.Να σου ανηκω γιατι δε θα φοβαμαι να αφεθω να σου ανηκω γιατι δε φοβαμαι πια τα σκοταδια να σου ανηκω γιατι με κερδισες. Σου ανηκω γιατι δεν γινεται να υπαρχω χωρις εσενα....γιατι στην απουσια σου πεθαινω και χανομαι. Σου ανηκω γιατι κοντα σου εμαθα να αναπνεω και οχι να μου λειπει το οξυγονο. Σου ανηκω γιατι κοντα σουξερω τι θελω και ποια ειμαι. Σου ανηκω γιατι τα ματια σου ειναι ο κοσμος μου. Σου ανηκω ...Σε Σενα μονο....γιατι μαζι σου βλεπω τη καλυτερη εκδοχη του εαυτου μου. Σου ανηκω . Ειμαι δικη σου. Μονο δικη Σου

 

Πάντως έτσι, φλασιά της στιγμής...
Η αγάπη δεν κερδίζεται με την υποταγή που γράφει ο κ. Χριστιανόπουλος  

 

Άλλες "κοινότητες" αυτές... του χαρτιού..! Αγριοζόρικες..!

 

Να ανήκω για εμένα σημαίνει πρώτ΄ απ΄ όλα να ανήκω σε όσα έχω ο ίδιος πειστεί βαθιά μέσα μου ότι αξίζει να ανήκω.

Αυτό είναι μία ελευθερία μονίμως σε κίνδυνο, αλλά ο συνεχής αγώνας για αυτή κρύβει τις βαθύτερες και πιο μεγαλειώδεις συγκινήσεις.

Και το πιο πολύτιμο όπλο σε αυτό τον αγώνα είναι να νοιάζεσαι αληθινά και να είσαι γενναίος σε αυτό.

 

το νημα το παρακολουθω εν σιωπη ιχθυος φανατικα... και καθε φορα διαβαζω την εκκινηση, εκεινο το μονολογο.......
να ανηκω... ειναι ο δικος μου κοσμος, το καταφυγιο μου..
να ανηκω... ειμαι η δυναμη Του, η αιτια να αφησει εξω απο τη πορτα τα βαρη
να ανηκω... ειμαι αδεια μα ειμαι γεματη
να ανηκω... σ αγαπαω οχι επειδη ανηκω... σ αγαπαω γιατι μου εμπνεεις τη θεληση να ειμαι εκει...
να ανηκω... μια μαχη καθημερινη και παντα μα παντα τρεχει αιμα να τραφουμε μαζι

 

Στη δικη μου, μη Ευκλειδεια* οπτικη,
το να ανηκεις εχε στον πυρηνα του και την πληρη παραδοση, την υπερτατη προσφορα. Κι αυτο ειναι θαυμασιο.
Αρκει να μη γινεται μονο απο υπακουοντας σε ανεγξελεκτες τασεις εξαρτητικοτητας η ως υστατο μεσον για να κρατησει καποιος τον αλλο.



*Ευκλεδεια γεωμετρια εννοω και μονο - ουδεμια σχεση με το animation που παζαρευει στο Χιλτο

 

Δεν υπάρχει η λέξη στα ελληνικά. Το εξάρτηση αρκεί..!
Δεν πιστεύω νάσαι κι εσύ, βρε παιδί μου, από αυτούς που λένε πως Έλληνας είναι αυτός που μετέχει της Ελληνικής Παιδείας.

 

@cadpmpc
κατι ασημαντο σου απαντησα αλλα τοσβησα για να μη χαλασω το θεμα

Προβληματισμος:
Το "να ανηκω" επιφερει αναποφευκτη οσμωση μεταξυ των δυο (ισως και τριων, σε μια οχι απιθανη τετοια τριγωνικη σχεση)

Συμφωνα με εναν προχειρο ορισμο το engulfment (δεν θυμαμαι αυτη τη στιγμη την ακριβη του αποδοση στα ελκηνικα)
ειναι η εξης μεσες ακρες κατασταση

An unhealthy and overwhelming level of attention and dependency on another person, which comes from imagining or believing one exists only within the context of that relationship.


Υπαρχει μεγαλη αναλυση του ορου σε διαφορα sites και βιβλια, θεωρουμενου γενικα ως αντιπροσωπευοντος κατι μη υγιες (το τι ειναι υγιες, μετα την ραγδαια ψυχιατρικοποιηση κι επεκταση των παθολογιων κατα μερικες δεκαδες καταστασεις καθε χρονο που παλιοτερα θεωρουνταν υγιειε η εστω αδιαφορες ψυχολογικα, ειναι αλλη συζητηση, ανεξαντλητη)

Αναρρωτιεμαι κατα ποσον η σε ποιες περιπτωσεις αλληλοκαλυπτονται το "να ανηκω" και το engulfment, εστω με αυτον τον ορισμο.
Σκεφτομαι διαφορα, αλλα λιγο περισσοτερο φως ειναι παντα χρησιμο.

Καμια ιδεα?

Υ.Γ. Δεν ειμαι ψυχιατρος (ουτε και πελατης καποιου, ως στιγμης)