Χορός

Χορός.


Είναι από τους τρόπους έκφρασης, που γοητεύουν απίστευτα τα σαδιστικά ένστικτα.


Μία από τις πιο μαγικές μου νύχτες της ζωής μου, ήταν η συνεύρεση μου με έναν πρώην χορευτή του Μπολσόι. Όλη τη νύχτα του έλεγα εικόνες στην αρχή, λέξεις μετά, φωνήεντα, σύμφωνα και αυτός μου τις παρουσίαζε με τον χορό του και το κορμί του. Πριν το λυκόφως καταλήξαμε στο μπαλκόνι, να τον παίρνω στα όρθια και να είμαι χαμένος στους μυς της πλάτης του, που χόρευαν στο άγγιγμα μου.


Θα ήθελα τις δικές σας απόψεις, εικόνες, υλικό. Δεν ξέρω ακριβώς τι είναι αυτό που με αγγίζει στον χορό. Αλλά νιώθω όταν βλέπω ένα κορμί να χορεύει, να φουντώνω και όταν βλέπω μία μπαλαρίνα σχεδόν ερωτεύομαι. Και θα ήθελα να με βοηθήσετε να μάθω το γιατί.

 

Μπαλαρίνες. Αληθινές μαριονετες. Ακολουθούν βήματα μετρημενα σαν κάποιο αόρατο χέρι να τις καθοδηγεί από ψηλα
Κουνάνε τα χέρια τους με συγκεκριμένο τρόπο τα πόδια τους χαμογελάνε γιατί πρέπει
Πονάνε όταν κάνουν πιρουετες όμως πρέπει να χαμόγελανε. Μαθαίνουν να μετράνε τα πάντα. Από πολύ μικρές μαθαίνουν να κερδίζουν τα πάντα. Με κάθε κόστος. Θυσιαζουν απολαύσεις για να μπορέσουν να κερδίσουν τις εντυπώσεις
Καταπονουν το σώμα τους για να μπορέσουν να παίξουν όπως πρέπει την όμορφη χαμογελαστή μαριονετα που λικνιζετε στο ρυθμό με τα σωστά βήματα.
Ο πόνος γίνετε απόλαυση.

 

H pina bausch είνα κορυφη !
Εγω θα ποστάρω ένα του δικού μας Δημήτρη Παπαϊωάννου που οι χορογραφίες του είναι πραγματικά εξαιρετικές για όσους έχουν την τύχη να τις δουν.

 

Αργεντίνικο Τάνγκο

Χορεύεται πάντα σε ζεύγη, πάντα σε αγκαλιά (κλειστή ή ανοιχτή).

Υπάρχει πάντα ένας οδηγός και ένας οδηγούμενος.

Ο οδηγός είναι ο Κυρίαρχος. Τα βήματά του είναι σχεδόν πάντα μπροστά.

Ο κυριαρχούμενος δεν σκέφτεται .. απλά αφήνεται και οδηγείται από τα βήματα του οδηγού. Τον ακολουθεί σε κάθε ένα βήμα του.
Τα βήματά του είναι τις περισσότερες φορές είναι προς τα πίσω, εκτός από ελάχιστες περιπτώσεις που μπορεί να είναι στο πλάι, πάντα όμως καθοδηγούμενα.

Αγαπημένη σκηνή:

 

Με τον χορό δεν μιλάει ένα στόμα, ούτε δύο μάτια, αλλά χιλιάδες στόματα και μάτια που βρίσκονται πάνω στο σώμα. Με τον χορό δεν αφήνεις μία κραυγή, αλλά δεκάδες. Τι πιο έντονη απόλαυση για έναν σαδιστή;

 

Μ εχω πετυχει να χαζευω στην ερτ πατιναζ,μου βγαζει μια επικινδυνοτητα ανακατεμενη με χαρη...δυσκολο να μη το θαυμασεις

 

Χορος, καποτε τα παντα για μενα.Μου λειπει να ενεβω σε μια σκηνη,ολα τα βλεματα στραμμενα πανω μου,κανενας δεν μου μιλαει κανενας δεν με αγγιζει.Υπαρχω μονο εγω.....απολυτη ελευθερια!!!

 

ΔΕΝ ΧΟΡΤΑΙΝΩ ΝΑ ΤΟ ΒΛΕΠΩ....