Έρωτας και άλλες καταστροφές

Φυσικά η Άντζελα Δημητρίου δεν είναι Ταρκόφσκι, αλλά για μένα με ένα τραγούδι που τραγούδησε μίλησε τόσο βαθιά στην ψυχή για τον έρωτα και την καταστροφή όσο ελάχιστοι θα μπορούσαν:



"Ήτανε Σαββατόβραδο
που μου ’πες το αντίο
κι έμεινα μες στ’ απόβραδο σαν βουλιαγμένο πλοίο.
Σαββάτο με παράτησες
κι ούτε ρωτάς τι κάνω.
Σάββατο όταν έρχεται νιώθω πως θα πεθάνω.

Φωτιά στα Σαββατόβραδα να μην ξαναγυρίσουν,
αυτοί που μείναν μοναχοί να μην ξαναδακρύσουν.

Ήτανε Σαββατόβραδο που σ’ έχασα για πάντα
μέσα στο μισοσκόταδο κι έχασα τα πάντα.
Σύννεφα με τυλίξανε και μαύρισε η ψυχή μου,
δάκρυα με πλημμύρισαν και κόπηκε η φωνή μου.

Φωτιά στα Σαββατόβραδα να μην ξαναγυρίσουν,
αυτοί που μείναν μοναχοί να μην ξαναδακρύσουν."


Και είναι και Σαββατόβραδο σήμερα...

 

Ο έρωτας είναι αγύριστο κεφάλι. Ένα κακομαθημένο παιδί.
Όταν δεν υπακούει το μυαλό και κάνεις μόνο οτι προστάζει η καρδιά, όταν παίρνεις φόρα και χτυπάς με δύναμη στον τοίχο και σκουπίζοντας τα αίματα σου γελάς, όταν αντέχεις ακόμη έναν γύρο, με ο,τι αυτο κι αν περιλαμβάνει, τοτε έχεις μολυνθεί κι εσύ απο τον ιό του έρωτα.
Εμμονικός με όσα θέλεις. Κτητικός με όσα δεν έχεις. Κλασσική αντίδραση θολωμένου μυαλού. Πως εξηγείται αυτή η αλλόκοτη συμπεριφορά μας όταν ερωτευόμαστε όμως; Πολλοί παραλληλίζουν τον έρωτα σαν εθιστικό ναρκωτικό.
Ο Σωκράτης είχε δώσει τον εξής ορισμό: Έρωτα αποκαλούν την ισχυρή επιθυμία. Ο έρωτας είναι μια αρρώστια και μια καταστροφή, με τεράστια δύναμη και ταλέντο στο να καταρρίπτει κάθε δεδομένο και πλαίσο.
Άρτια σπουδαγμένος και με περίσσια εμπειρία, νικά όποιον βάλει στο μάτι για αυτό και καταλήγει να είναι μια επιθυμητή καταστροφή.
Ο άνθρωπος, όταν ερωτεύεται, χάνει την κρίση του μιας και ο έρωτας έχει την ιδιότητα να σπείρει θύελλες και να δρέπει τρικυμίες. Για όσο κρατήσει, δεν έχει τέλος μα ούτε αρχή, δεν μπορείς να βρείς τον ακριβή χρόνο που σου συνέβη και σίγουρα δε μπορείς να τον χωρέσεις στο κουτί που λέγεται «λογική».
Τρέχεις να κρυφτείς απο τα κρυμμένα αλλα είναι πιο γρήγορο απο εσένα, πάντα βρίσκεται ένα βήμα μπροστά . Βλέπεις είναι έξυπνος, ύπουλος σχεδόν δαιμονικός και σε κρατάει δέσμιο για όσο αυτός θελήσει. Αν λοιπόν σε βρεί, δεν έχεις παρα να παραδωθείς.

Ακόμη και όταν περάσει η επήρεια αυτού του «ναρκωτικού» πάντα μας αφήνει κάποιο κουσούρι-ανάμνηση που θα’ναι εκεί να μας θυμίζει, όταν αυτό το επιλέξει, την περίοδο που είχαμε βυθιστεί στην ραστώνη του έρωτα.
Δεν ξέρω αν κάποια τραύματα γιατρεύονται ποτέ και αν αυτές οι αμόλυντες του έρωτα στιγμές μπορούν ποτέ να θαφτούν κάπου έτσι ώστε να μην μας επηρεάζουν, ξέρω μόνο πως σε αυτό το ταξίδι όταν βρίσκεσαι ήδη με το
εισητήριο στα χέρια, δεν έχεις επιλόγη να το ακυρώσεις.
Οπότε, οπλίσου με θάρρος και τόλμη γιατι πραγματικά δεν ξέρεις που θα σε βγάλει! Μπορεί να ναυαγήσεις, μπορεί και να βρεθείς στα πιο εξωτικά μέρη που κανείς άλλος δεν έχει φτάσει ποτέ.
Γράφει η Λίνα Καλογερέα .

 

Είναι που μπροστά στον έρωτα είμαστε όλοι το ίδιο αδύναμοι.... τελικά υπάρχει και κάπου ισότητα!!!

 

Όσο γι' αυτό, αν έρθει δεν κοιτάει φύλο, όντως.    

 

Εμένα πάντως με ομορφαίνει (ναι, πιο πολύ   )

Πώς καταστρέφεστε έτσι, δεν το καταλαβαίνω!  

 

αστειεύεσαι, έτσι;

δεν υπάρχει αμοιβαιότητα στον έρωτα.-

 

Εξαρταται τι ειναι ο ερωτας για τον καθεναν.Εχω ηδη τοποθετηθει εκτενεστερα σε άλλα ποστ αμεσως μετα απο αυτο,θα επαναλλαβω ομως καποια σημεια.Η ελξη ειναι χημικη αντιδραση,θελει δυο ατομα για να γινει.Οταν ελκυεται μονο το ενα,δεν ελκυεται στη πραγματικοτητα,απλως μπερδευεται.Ετσι εγω εχω δει τουλαχιστον κι ετσι πιστευω.Και εδω που τα λεμε με βολευει κιολας να συνεχισω να το πιστευω μιας και φαινεται απαισιοδοξο το λιγοτερο,το να σκεφτω οτι σε κατι δυνατο δεν βρισκεται ανταποκριση οπως ειπες.Κι επειδη μεχρι τωρα δεν εχω διαψευστει προσωπικα και γενικα,μου φαινεται σωστο.

 

δεν σκοπεύω να σου αλλάξω γνώμη μα σκέψου λίγο
πως ο έρωτας δημιουργείται κυρίως από προβολές,
συνεπώς σπάνια χρειάζονται ΔΥΟ άτομα  

 

Καλημέρα
Όντως η έλξη δυο ατόμων είναι χημική αντίδραση που δημιουργεί συνάψεις και έχει να κάνει με τις φερόμενες που εκκρίνονται καθώς και με το αν ταιριάζει η ηλεκτρική ενέργεια του ενός οργανισμού με τον άλλον αλλά ...
Ο έρωτας είναι μονομερής και αφορά καθαρά τις συνάψεις που γίνονται στον εγκέφαλο από τις σκέψεις που δημιουργεί το άτομο, για να σμίξουν δυο απλά πρέπει να ταιριάζουν οι συνάψεις και να δημιουργηθεί που να ταιριάζει  

 

Νομίζω ότι είναι η διαφορά - που δεν είναι ποιοτικη - ανάμεσα στο "νοιώθω" και στο "αισθάνομαι", που μπερδεύει λίγο. Ή πολύ.(βλ.emotion - feeling).

Τα όμορφα, αναστατωτικά, ξεσηκωτικά δε χρειάζονται τοποθέτηση,πιστεύω. Απλώς τα ζεις στο τέρμα.

 

"Ο ερωτας ειναι μονομερης.Δημιουργειται κυριως απο προβολες..." Καταθλιφτηκα.Δηλαδη ο ερωτας ειναι αυταπατη;Και μαλιστα γινεται στο ενα ατομο;Τουλαχιστον αν ηταν κοινη αυταπατη θα ηταν πιο ευκολοχωνευτο.Δε μου αρεσει ουτε σα σκεψη.Ομως ειναι εννοιες που δεν εχουν φτιαχτει για να τις κατανοουμε αλλα για να τις ζουμε...κι εγω πιστευω οτι ο ερωτας ειναι αμοιβαιος και δε βασιζεται σε προβολες,αν δεν εχει γινει σημαινει απλως οτι δεν ετυχε,οχι οτι δεν υπαρχει το αμοιβαιο...Δε μπορω να αποκλεισω αυτα που λετε γιατι ειναι περιπτωσεις κι αυτες αλλα οχι οι μοναδικες...Για μενα ειναι περιπτωσεις στρεβλων πεποιθησεων κι οχι περιπτωσεις εκφρασης ερωτα.Ε τελικα ο καθενας απο οποια μερια το βλεπει ή και απο οποια το προτιμαει....

 

ο ερωτας ειναι επικοινωνια.....πανω απολα