Δημόσιος λόγος μετα κολάρου: Περιορισμός, αυτοπεριορισμός ή απλά not me?

Το ξεκαθάρισμα αναφέρεται στις κόκκινες γραμμές σε εκείνες τις αναγνωριστικές πρώτες συζητήσεις που θέλεις να ανακαλυψεις τι τρέχει με τον άλλον. Βλέπω σε άλλα νήματα να κατηγορούν τις υ που αλλα λένε στην αρχή και μετά αλλα στη πορεία. Ανθρώπινο κι αυτό θα μου πεις και έτσι είναι αν και πολλοί διαφωνούν. Αλλά αν δεν πεις κάποια πράγματα που είναι στοπ στον Κ από την αρχή πως θα σε καταλαβει, πώς θα σε "μετρήσει" ως άνθρωπο και σε αυτά που έχει μέσα το μυαλό σου; Πώς θα ξέρει πως να προσεγγίσει κάποιο όριο; Πώς θα ξέρει αν ταιριάζετε; Δεν γίνεται να είσαι tabula rasa. Αυτό μπορω να το δω αν πρώτα ειπωθούν κάποια πράγματα ουσιαστικά και μετά πεις οκ τώρα μηδενισμα και πάμε (και ο θεός βοηθός να προσθέσω).

 

Και βέβαια μπορεί. Τι πιο λογικό απ το να αφησεις το Κ να μπει στο κεφάλι σου και να κάνει οτι θελει, αρκει να μην πειραξει τίποτα στο ποστ...

 

Α, αρχίσαμε και τις ειρωνίες. Κλασσικά πραγματακια  

 

Για μένα ε, είναι αχρείαστο.  

 

Δεν μπορώ να αναλάβω την ευθύνη αυτή, το δηλώνω απερίφραστα, δεν είναι για τις πλάτες μου, είναι πάρα πολύ.

Από αυτά που λέω να εξαρτάται αν Ο που μ έχει και με κατέχει περνιέται για "ξεφτιλισμένος ιδιωτικά", όχι!

ΥΓ. Θεωρείστε με αδέσποτη εφεξής, για τις ανάγκες της μεταξύ μας επικοινωνίας  

 

Αν ποτέ σε δω να αυτοξευτιλίζεσαι, να εκδηλώνεσαι σαν ηλίθια ή να κάνεις τον καραγκιόζη, τότε πολύ ευχαρίστως να σε θεωρήσω αδέσποτη.
     

 

Μιλάμε, σου λέω τι θέλω για το λόγο σου, επιλέγεις ναι, περιορισμός και αυτοπεριορισμός. Επιλέγεις όχι, συνεχίζει ο καθένας το δικό του. Δική σου είναι η επιλογή.

Ο υ δεν είναι ο ίδιος που μιλάει, με αυτόν που ήταν πριν το ναι. Αλλά από την στιγμή που είναι η επιλογή του, ποιο είναι το πρόβλημα;

Προσπαθούμε να επιβάλλουμε φίλτρο στου καθενός τις επιλογές; Προσπαθούμε να κάνουμε όλες τις σχέσεις Κ/υ ή όποιες άλλες σχέσεις, να ακολουθούν την ίδια φόρμα; Μήπως αυτό θα ήταν μία πράξη βίας, δίχως συναίνεση;

 

Γράφω μόνη μου. Μια φορά μονάχα μου ζητήθηκε να διαγράψω μήνυμα και το έκανα χωρίς δεύτερη σκέψη.

Αλλά έχω ένα κουσούρι: ανορθογραφίας αλέρτ λέγεται   κι αν δω κανένα ορθογραφικό σε μήνυμά του κ, ε δεν μπορώ να κρατηθώ, τον ενημερώνω.  

 

Δεκτή η παρατήρηση     καθώς θέτει υπό αμφισβήτηση τα ορια μεταξύ της κανονικότητας και της ας πούμε υπερβολής που θα μπορουσε να φτάσει σε νοσηρότητα(επίσης ορος υπο αμφισβητηση). Παρά ταυτα ένας γενικός ορισμός της παρέκκλισης είναι η διαφοροποίηση από αυτό που συνήθως θεωρείται αποδεκτό στο ευρυ κοινό(στατιστικά). Με αυτη την έννοια ο χώρος είναι φιλόξενος σε όλο το φασμα της σεξουαλικής έκφρασης . Επομένως όπως το αντιλαμβάνομαι εγω το πλαίσιο που δημιουργεί πολλους και αυστηρούς περιορισμούς δεν προάγει την μαθηση, από την άλλη βέβαια αντιλαμβάνομαι οτι δημιουργεί μια κάποια ασφάλεια και ισως και να τοποθετει κάποια όρια.
Δεν είναι ακόμα πλήρως αποσαφηνισμένο στο νου μου... 

Όποιος και εαν είναι ο λόγος, ο καημένος ο εγκέφαλος του Υ τσουρουφλίζεται by default.  Plus οτι ο εγκέφαλος του Κ στερείται νέων συνάψεων...εαν υποθέσουμε οτι δεν εχει πεθανει από βαρεμάρα στο μεταξύ... 

Παντως το όλο ζήτημα έχει φιλοσοφικά εξαιρετικό ενδιαφέρον....

 

Κανένα τσεκάρισμα δεν μπορεί να γίνει μποθγουέιζ, αφού δεν υπάρχει τσέκινγκ λιστ...
Στην καλύτερη περίπτωση η υπάρχουσα λίστα είναι κάτι μεταξύ τσιγκολελέτας και αμπάριζας ή πλεϊμομπίλ και μπάρμπης ή ξύλινων από την Κάισσα (για να καλύψω όλο το ηλικιακό φάσμα)...
_____________________
Έχοντας παρακολουθήσει ως τώρα κάμποσα γουέρκ κλινικς αντιδράσεων και συμπεριφοράς ως προς προτιμήσεις, αντίληψη προσφοράς, αξιολόγηση κλπ, μη με πιστεύετε -αλλά κρατήστε το καβάτζα, γιου νέβερ νόου- η πιο μεγάλη ζγκανταμπουμπ που έχω εισπράξει, είναι το άτομο να σου περιγράφει πάρα πολύ καλά το γεγονός ως τέτοιο και όταν μετα του ζητηθεί να εκφράσει τις παρατηρήσεις του,τι κατάλαβε την ερμηνεία του, την αντίληψή του, αυτές να μην έχουν καμιά ή μηδαμινή σχέση με το γεγονός που το ίδιο περιέγραψε...
Είναι εκεί που αρχίζεις να αναρωτιέσαι, είμαι αυτός που είμαι, ρε μπας και με πήρε ο ύπνος, ελάτε ρε μαλάκες το στήσατε να με τρελάνετε, "τι δεν καταλαβαίνω ο μαλάκας" και άλλα τέτοια...
Ρίχνεις μια ματιά στους δίπλα που μόλις μαζί σου είδαν το ίδιο, αλλά κι εκείνοι σε κοιτάζουν με ανάλογη απορία κι απογοήτευση ελπίζοντας κάποιος να πει "έλα ρε πλάκα σας κάναμε"...
Μετά, δεν θέτε να σας πω τα σχόλια (από το μπας και είμαστε το ίδιο μαλάκες στο στάχτη και μπούρμπερη κι από κει στο μαλάκες την κάτσαμε και δεν τοόχουμε πάρει χαμπάρι)....
Τ άλλα δεν γράφονται καν...

 

διακριτικά πάντα σε σένα καθότι σου έχω και μια συμπάθεια...

 

@Ηλίας
φοβάμαι πως δεν είναι τόσο μηχανιστικό.
ούτε το "ναι" στιγμιαίο.