The Science Behind Spanking

Ένα άρθρο στο οποίο έπεσα πρόσφατα και βρήκα ενδιαφέρον.

Δεν σάς κρύβω μάλιστα πως έμαθα και πράγματα που δεν γνώριζα, όπως για διέγερση του αιδοιικού νεύρου μέσω του spanking για οργασμό.

Θεωρώ ενδιαφέροντα την εισαγωγή, όπου απευθύνεται στις υποτακτικές που αποφεύγουν τον πόνο και τίς κινητοποιεί να δοκιμάσουν, την εξέλιξη του spanking session σε επίπεδα, την ανάλυση της σημαντικότητας του aftercare, όπως και την διεξοδική περιγραφή του. Μέ εντυπωσίασαν οι αναλύσεις περί των ιδιοτήτων και χειρισμών (χειρισμών είτε στο spanking session, είτε στο aftercare) των ενδορφινών και της αδρεναλίνης του σώματος...

Ποιές είναι οι σκέψεις σας πάνω σε αυτό το άρθρο;

 

Μια καλή προσπάθεια να αποτυπωθούν πράγματα και καταστάσεις σύμφωνα με τα βιώματα του γράφοντος...

 

Διαβάζω το άρθρο με προσοχή, άλλα τα ξέρω κι άλλα δεν τα ξέρω. Γενικά μου αρέσει να διαβάζω προκειμένου να κατανοήσω καλύτερα τους ανθρώπινους μηχανισμούς διέγερσης, το ορμονικό σύστημα κλπ., γενικά, αλλά και ειδικά στο κομμάτι του bdsm.
Και είναι άκρως διαφωτιστικά κάποια από όλα αυτά.
Δεν θα κάνω άλλο σχόλιο προς το παρόν, έρχεται και ξανάρχεται στη μνήμη μου η άρνηση κάποιων Dom/mes, Top να διαβάσουν και να ενημερωθούν πάνω σε σχετικά θέματα, με μία γενναία δόση αυτάρεσκης εγωιστικής υπερηφάνειας, γιατί ήταν λέει αυτοδίδακτοι/ες, με κληρονομικό χάρισμα.

 

Same here! Απολαμβάνω να μαθαίνω καινούργια πράγματα για το B.D.S.M., που τόσο γουστάρω!

   

Άκου λέει δεν θέλουν να διαβάσουν γιατί είναι λέει αυτοδίδακτοι και, υποθέτω, σοφοί! Δίχως να νοιώθουν την ανάγκη για περαιτέρω γνώση!  

Νομίζω πως στο B.D.S.M. (αλλά και παντού) πάντα υπάρχει χώρος να μάθεις κάτι παραπάνω, να εκπαιδευτείς λίγο περισσότερο (ειδικά σε θέματα ασφαλείας), να γνωρίσεις κάτι καινούργιο...

Θα εκτιμούσα αφάνταστα τη γνώμη σου που, όπως σού ξανα-έγραψα , εκτιμώ βαθιά. Πάντοτε μαθαίνω από τα σχόλιά σου, αλλά και απολαμβάνω το τρόπο που εκφράζεσαι.

Χαίρομαι που σού άρεσε! Κι εγώ τό βρήκα εξαιρετικά ενδιαφέρον!

 

Εξαιρετικό αρθρο.

Μπραβο.

 

πολύ φτωχή η αντίληψη οτι οι μορφές αλληλεπίδρασης είναι μηχανιστικές και μονοεπίπεδες. σχεδόν αστεία.
πολύ ανούσιος ο σχεδιασμός απο πριν, με οδηγίες. η σειρά πάει κάπως έτσι: σηκώνω το χέρι μου ή ότι κρατώ, τέλος πάντων. το κατεβάζω. διαπιστώνω αντίδραση. διαπιστώνω τη δική μου αντίδραση στην αντίδραση. στη συνέχεια ξανααποφασίζω. να συγκρατήσω και να ταξινομήσω πληροφορίες δεν είναι κακό, είναι χρήσιμο. να αναθέσω τις αποφάσεις σε τεχνοκράτες έχει αποδειχτεί καταστροφικό.
κανένα μηχάνημα δεν μιμήθηκε ποτέ επαρκώς ένα χέρι.

 

Αξιότιμε @tithon
Μπορεί να σου φαίνεται φτωχή έως αστεία η αντίληψη του ότι οι μορφές αλληλεπίδρασης είναι μηχανιστικές και μονοεπίπεδες και έχεις δίκιο σε αυτό.
Η προσέγγιση σου όμως αυτή δεν ακυρώνει το ότι η πρακτική αυτή μπορεί να είναι αποτελεσματική.

Μία έμπειρη υποτακτική (που έχει εμπειρία στο τρανς μέσω του ραβδισμού) μπορεί και το φτάνει σχετικά εύκολα, όπως η έμπειρη σε οργασμούς γυναίκα μπορεί και αναλαμβάνει την ευθύνη των οργασμών της.

Ο Κυριαρχικός μπορεί να κατευθύνει την υποτακτική του και να την ταξιδέψει με πολλούς τρόπους.
Μπορεί σε κάποιες περιπτώσεις να την επηρεάσει και με την φωνή του ή το άγγιγμα του μόνο.

Η παρατήρηση όμως μας λέει, ότι μπορεί να προκληθεί το subspace ή ο οργασμός και μηχανιστικά.

Η πρόκληση του squirting επίσης, μπορεί να επιτευχθεί μηχανιστικά όπως και χωρίς καν σωματική επαφή.

Δεν βρίσκω καθόλου απεχθή την καταγραφή των παρατηρήσεων πάνω σε μια BDSMική πρακτική, μάλλον σαν χρήσιμη θα την αξιολογούσα.

 

 

@espimain
χρήσιμες την παρατήρηση και ταξινόμηση τις χαρακτήρισα ήδη.
ανεπαρκείς και φτωχές μόνες τους εξακολουθώ να τις θεωρώ.
να οδηγήσω μια αλγολάγνα στο στόχο της αφού έχω αντοχή και υπομονή για το πρωτάθλημα αριθμού ραβδισμών είναι τεχνικά εύκολο.
να μην παίξω στο πρωτάθλημα και να ακουμπήσω την παλάμη μου είναι μιά άλλη κατηγορία.
ξανά: είναι χρήσιμη, αλλά ο περιορισμός σε αυτήν ή η ανάδειξή της σε κέντρο, είναι φτωχή προσέγγιση.

 

Θεωρώ πως το παράδειγμα σε μια συζήτηση είναι το τελευταίο καταφύγιο όταν τα πράγματα κάπου δεν είναι ξεκάθαρα.

Λέω λοιπόν...
Το να βγάλει άδεια οδήγησης οποιοδήποτε δίποδο ζούδι αποτελεί γεγονός που μπορεί να υπάρξει, μια-δυο-τρεις θα τα καταφέρει.
Το ότι μπορεί να αλλάζει τα πόδια του στα πεντάλ, να στρίβει το τιμόνι και να καταφέρνει να πηγαίνει από το Α στο Β, δεν το κάνει οδηγό όμως...
Χειριστή αυτοκινήτου το κάνει...
Ρε δεν πα να ξέρει όλο το τουτού απόξω κι ανακατωτά και τον ΚΟΚ μαζί..?

Γι' αυτό άλλωστε και τα "τουτού" σήμερα δεν οδηγούνται, απλά κατευθύνονται, με τραγικές συνέπειες και στα τουτού και στα δίποδα που τα οδηγούν...
Η πιστοποιημένη τεχνικώς εθελοτυφλία, εξακολουθεί να λέγεται στραβομάρα...

Να μην το προχωρήσω κι άλλο, μεγάλα παιδιά είμεθα...

___________
Εδιτ: Παρομοίως εύχομαι και εις υμάς..!

 

Καλό αυτό με τα παραδείγματα, αλλά ενέχει κινδύνους.
Για παράδειγμα ο Χάμιλτον από τα 10 του είχε δηλώσει την πρόθεσή του να γίνει οδηγός φόρμουλα 1.
Κατάφερε να τον πάρουν στα σοβαρά τρία χρόνια αργότερα.
Απ΄την άλλη, αν ο μπαμπάς του τού έδινε το αυτοκίνητό του στον δρόμο όταν ήταν 13, θα ήταν λάθος επιλογή -πέρα από εντελώς παράνομο-, δεν συμφωνείς?
Συν το γεγονός, ότι του αφαιρέθηκε η άδεια οδήγησης γιατί οδηγούσε με 200 στον δρόμο, οπότε δεν το λες και σύνεση αυτό που έκανε, άσχετα αν μπορούσε να το φέρει σε πέρας.
Κατά τα λοιπά:
Τα γκαβάδια στον δρόμο υπάρχουν για να αυξάνεται η οδηγική μας οξυδέρκεια.
Καλός είναι μάλλον ο οδηγός που έχει πλήρη επίγνωση, plus ολίγες ικανότητες ψυχολογίες ή μαντικές.
Τα πολλά χιλιόμετρα συνήθως είναι ένα τεκμήριο οδηγικής ικανότητας καίτοι όχι αδιάψευστο.
Οι επαγγελματίες οδηγοί για παράδειγμα δεν είναι πάντα καλοί, τουλάχιστον όχι εξ΄ορισμού (βλέπε ταρίφες, νταλικέρηδες και κάποιες απαράδεκτες εγκληματικές οδηγικές συμπεριφορές που έχουν καταγραφεί).
Όσοι θεωρούν τον εαυτό τους καλό οδηγό, δεν μπορούν να το τεκμηριώσουν απτά, μόνο αν τους δεις να οδηγούν έχεις άποψη.
Αυτά για τα δίποδα.

Συνεπώς, για να σουμάρω, με την άδειά σου πάντα, καλή είναι η θεωρητική κατάρτιση, ανυπέρβλητη η εμπειρία, αλλά σε κάθε περίπτωση πρέπει να υπάρχει η έμπνευση, εγώ σ΄αυτό το συμπέρασμα καταλήγω, τόσο για την οδήγηση, όσο για το spanking και τις λοιπές αθλοπαιδιές... 

 

Το πρώτο πράμα που είπα ήταν..:
"Θεωρώ πως το παράδειγμα σε μια συζήτηση είναι το τελευταίο καταφύγιο όταν τα πράγματα κάπου δεν είναι ξεκάθαρα".

Τελικά είχα δίκιο..!
___________________________________
Τα υπόλοιπα είναι καλολογικά στοιχεία..!
______________________
Πρόστιμο δυο σοκολάτες..!

 

Αγαπητε tithon, δεν θεωρω καθολου πως υπηρχε αντιληψη "μηχανιστικων μορφων αλληλεπιδρασης", εγω το εκλαμβανω ως χρησιμη κι ευστοχη σχηματοποιηση των μορφων αυτων. Ουτε μου φανηκαν μονοοεπιπεδες οι αναλυσεις, τις βρηκα μαζι με το σχεδιασμο και τη δομη υπεροχα επεξηγηματικες και ιδανικες για αρχαριους που θελουν να προσφερουν -αλλα και να παρουν- ηδονη με ασφαλεια.