Μίλα μου για έρωτα, μίλα μου για αγάπη...

Στην ομορφιά του προσώπου Καμιά γυναίκα δεν μπορούσε να συγκριθεί μαζί της. Φεγγοβολούσε σαν όνειρο από το Οπιο γεννημένο - Ήταν μια αιθέρια οπτασία Που ανύψωνε το πνεύμα, Πιο θεϊκή και από τις ονειροφαντασίες Που φτερούγιζαν οραματικα Πάνω από τις γαλήνια κοιμισμένες ψυχές των Θυγατέρων της Δήλου

ΕDGAR ALLAN POE  

 

Οταν θα σε φιλησω ξερω….
Ξερω πως θα νιωσω την πληροτητα που νιωθει καποιος οταν πλησιαζει στον Θεο
Ξερω πως με το αγγιγμα των χεριων μου στο κορμι σου θα νιωσω την απολυτη ευτυχια … αυτη που δεν μπορεις να περιγραψεις με λογια γιατι συμμετεχει μονο η ψυχη …..
και τοτε ξερω …..απλα το ξερω…. θα εισαι δικια μου… κομματι μου…..οχι μονο ο ανθρωπος μου…το ειναι μου ….!!!!!

 

Ο μεγαλύτερος φόβος είναι να αγαπάς και να αγαπηθείς
Η αγάπη διασπά την ατομικότητα και τα όρια του εαυτού
Η αγάπη σου εγγυάται ότι χάνοντας τον ρόλο και τον εαυτό
που σου επέβαλλαν ότι θα βρεις τον εαυτό που σου ανήκει

 

Σάμπως τα μάτια της να μου είπαν
ότι δεν είμαι πλέον ο ναυαγός κι ο μόνος,
κι ελύγισα σαν από τρυφερότη,
εγώ που μ' είχε πέτρα κάνει ο πόνος..

- Κώστας Καρυωτάκης -

 

Nights In White Satin....

 

 

Εγώ όταν αγαπάω..
Ξεχνάω τον εαυτό μου μέσα στον άλλον.
Στην πραγματικότητα δεν εχω εαυτό..
Είμαι ο άλλος.
Σκορπίζομαι όσα περισσότερα κομμάτια γίνεται μεσα του.
Δεν βρίσκομαι, δεν ζω,δεν θέλω, ούτε ζητάω.
Αναπνέω μέσα απο εκείνον,δεν έχω δική μου αναπνοή,εχω τη δική του.

Εγώ όταν αγαπάω..
Ενα έμβρυο ειμαι..
Με γεννάει,με μαθαίνει με κοιμίζει,με ξενυχτάει,οπότε θέλει εκείνος.
Εγώ όταν αγαπάω ,είμαι δύο εαυτοί,δύο φορές ξυπνάω το πρωί..
και δυο φορές κοιμάμαι το βράδυ..
Δύο φορές εχω γενέθλια..
Δύο φορές γιορτάζω..
Δύο φορές προσεύχομαι..
Μία για εκείνον,και μία για μένα.

Εγώ όταν αγαπάω..
είμαι ένα ξεχασμένο παιδί
στις κούνιες..
Κλαίω,εχω ανασφάλειες..
πονάω,φοβάμαι την νύχτα..
φοβάμαι την μοναξιά..

Εγω όταν αγαπάω..
Δεν έχω όνομα..
Είμαι αβαφτιστη..
Με λένε δικη του..
Με λένε το όνομα του.

Εγώ οταν αγαπάω..
είμαι επικίνδυνη για μένα..
Μού κάνω κακό..
Με καταστρέφω με ακρίβεια,απόγνωση και με συναίσθημα.

Εγώ οταν δεν αγαπιέμαι πια..
Είμαι επικίνδυνη για τον άλλον..
Του κάνω κακό..
Τον αφομοιώνω μεσα μου..
Με την ίδια ακρίβεια και το ίδιο συναίσθημα απόγνωσης.
Ακριβώς όπως τον αγάπησα..
Απόλυτα..
Εξοντωτικά..
Ανυπέρβλητα..
Για πάντα.

~ Μια γυναίκα χωρίς όνομα ~

...Μπέττυ Κούτσιου..

 

Kalinifta (Καληνύχτα)
Στίχοι - Μουσική: Vito Domenico Palumbo

Καντάδα σε γραικάνικη διάλεκτο, από τα ελληνόφωνα χωριά της Κάτω Ιταλίας.

Ti en glicea tusi nifta ti en òria!
(Τι γλυκιά τούτη η νύχτα, τι ωραία!)
Cì evò 'en plono pensèonta s'esena
(Και εγώ δεν κοιμάμαι, σκέφτομαι εσένα)
C'ettù mpì 's ti fenèstra sou agàpi mou
(Και εδώ κάτω απ' το παραθύρι σου, αγάπη μου)
tis kardia mou sou nifto tin pena
(της καρδιάς μου σ' ανοίγω τον πόνο)

Evò panta s'esena penseo
(Εγώ πάντα εσένα σκέφτομαι)
jati 'sena, fsichi mou agapò
(γιατί σένα ψυχή μου αγαπώ)
Ce pou pao, pou sirno, pou steo
(και όπου πάω, όπου σύρω, όπου σταθώ )
Sti kardia panta sena vastò
(στην καρδιά μου πάντα εσένα βαστώ)

C'isu mai m'agapise, oria mou
(Μα συ δε μ' αγάπησες ποτέ, ωραία μου)
E sou ponise mai pou se mena
(δεν έχεις ποτέ πονέσει για μένα)
Mai citt'orria chili sou en enitse
(δεν έχεις ανοίξει ποτέ κείνα τα ωραία σου χείλη)
Na mou pi loja agapi vloimena
(να μου πουν λόγια αγάπης ευλογημένα).

Larilò larilò lallerò, larilò larilò llà llà...

T' asteracia pou panu me vlepoune
(Τα αστεράκια απó πάνω με βλέπουνε)
Ce mo fèngo krifizzoun nomena
(και κρυφά με το φεγγάρι μιλούν)
Ce jelù ce mou leoune: "ston anemo...
(Και γελούν και μου λένε :"στον άνεμο...)
…ta traoudia pelis, i chamena"
(...τα τραγούδια πετάς και χάνονται")

Larilò larilò lallerò, larilò larilò llà llà...

Kalì nifta! Se finno ce fèo
(Καληνύχτα! Σε αφήνω και πάω)
Plaja 'sou ti 'vò pirta prikò
(πλάγιασε εσύ καθώς φεύγω με πίκρα)
Ma pou pào, pou sirno, pou steo
(μα όπου πάω, όπου σύρω, όπου σταθώ)
Sti kardìa panta sena vastò
(στην καρδιά μου πάντα εσένα βαστώ)

Larilò larilò lallerò, larilò larilò llà llà...

 

Και εγώ χάρισα σου,..
ηδονές κρεμασμένες...
στο σώμα σου,
δάκρυα πάθους...
κρυμμένα μες τα χείλη σου,
αναστεναγμούς...
που σκίζαν τα σωθικά σου.
Και έναν έρωτα...
να ξυπνά πάντα μούσκεμα...
κάτω από τα σεντόνια σου.  

 

Αγαπημένο μου Παιδί που τώρα κοιμάσαι, είμαι παράξενα ντροπαλός απέναντι σου.
Ακόμα σε βλέπω σαν μια απαραβίαστη παρουσία. Είσαι τόσο μυστηριώδης όσο και το μυστήριο μιας μήτρας.
Δεν έχω μεγάλη ιδέα για τον εαυτό μου. Έχω συμπεριφερθεί στις γυναίκες πολύ άσχημα και τις χρησιμοποίησα για να ασκήσω πάνω τους την περιφρόνησή μου- εκτός από σένα.
Αγωνίστηκα σαν ηλίθιος να σου φερθώ με τον ίδιο τρόπο και απέτυχα. Μια από αυτές τις μέρες θα ξυπνήσω- πράγμα που μάλλον έχει συμβεί ήδη- και θα συνειδητοποιήσω ότι είμαι ερωτευμένος μαζί σου. Μου είναι πάρα πολύ δύσκολο να αφεθώ να στηριχτώ σε ένα άλλο πλάσμα. Βρίσκω επί πλέον δύσκολο, εξ αιτίας της έμφυτης αλαζονείας μου, να πιστέψω στην ιδέα του έρωτα. Δεν υπάρχει κάτι τέτοιο, λέω στον εαυτό μου.
Υπάρχει πόθος φυσικά και ζήλια και παιχνίδια εξουσίας αλλά όχι η ανοησία του έρωτα. Ποιος τον εφηύρε άραγε;
Έχω βασανίσει το τιποτένιο μυαλό μου και απάντηση δεν έχω βρει.
Όταν όμως οι άνθρωποι πεθαίνουν, αυτοί που φεύγουν δεν ξαναγυρίζουν. Ποτέ, ποτέ, ποτέ, ποτέ, ποτέ. (Ο βασιλιάς Ληρ για την Κορντήλια).
Είμαστε καταδικασμένοι ανόητοι. Δυστυχώς το ξέρουμε.
Για αυτό αποφάσισα ότι για ένα δύο λεπτά η πολύτιμη παρουσία σου στο διπλανό δωμάτιο είναι το μόνο πράγμα για το οποίο αξίζει να ζω.
Λεηλατημένος από έρωτα

Τρυφερά
Rich

Ερωτική επιστολή του Ρίτσαρντ Μπάρτον στην Ελίζαμπεθ Τέηλορ (1973)

 

" ΕΡΩΤΑΣ " Του Δημήτρη Λιαντίνη
Απόσπασμα από το "ΓΚΕΜΜΑ"


Ο έρωτας είναι γνώση. Ο έρωτας είναι ευγένεια και αρχοντιά.
Είναι το μειδίαμα της σπατάλης ενός φρόνιμου άσωτου, πως η φύση ορίζει το αρσενικό να γίνεται ατέλειωτη προσφορά και θεία στέρηση για το θηλυκό.

Το θηλυκό να κυνηγάει τις τύψεις του. Στον έρωτα όλα γίνονται για το θηλυκό. Η μάχη και η σφαγή του έρωτα έχει το νόημα να πεθάνεις το θηλυκό, και να το αναστήσεις μέσα στα λαμπρά ερείπια των ημερών σου. Πάντα σου μελαγχολικός και ακατάδεχτος.

Στη σωστή ερωτική ομιλία, το θηλυκό δίνει το ύφος της σάρκας και το αρσενικό τη σύνεση της δύναμης. Μιλώ για τα καράτια κοντά στα εικοσιτέσσερα. Για στήσιμο πολύ μεταξωτό. Και το μετάξι μόνο ζωικό παρακαλώ.

 

.   Μην με μαρτυρήσεις,
εχθές...
σε ειχα αγκαλιά,
στα χειλη σου έφτιαχνα ολες τις λεξεις
αντωνυμίες κτητικές...
δικές μου.
Ζωγράφιζα στο σωμα σου...
τον ερωτα ζεστό...
και μούσκεμα....
σαν τη λάβα του ηφαιστείου
που ψάχνει να απελευθερωθεί.
Ολη την νύχτα,
μονο μην με μαρτυρήσεις...
και μάθουν οι ανθρωποι...
πως ερωτας...
γεννιέται απο την αρχη...
κλέφτης και εγωιστής...
σε ενα ονειρο.
Και μου κλέψουν την επιλογή...
εστω να σε ονειρεύομαι
τα βράδια.

~D A~