Switch

Κόκκινες γραμμές και όρια υπάρχουν σε όλα τα ζευγάρια, με εξαίρεση ενδεχομένως τα M/s, δε γνωρίζω, το γράφω με πάσα επιφύλαξη.
Επίσης στα βανιλλα κι αν υπάρχουν κανονισμοί και τιμωρίες και συνειδητότατα κιόλας, απλά σε άλλη μορφή από αυτή που ορίζεται εδώ.

 

χωρίς κώδικες και αναδράσεις δεν επικοινωνεί ούτε αλληλεπιδρά κάποιος ούτε με τον εαυτό του.

 

Αυτό είναι το πρόβλημα, κατά τη γνώμη μου.
Ότι υπάρχουν όλα αλλά ασυνείδητα. Και αυτό δημιουργεί ενοχές, κόμπλες και κόμπλεξ, γκρίζες περιοχές και έναν ατέρμονο ενεργοβόρο αγώνα που μόνον να στερήσει έχει...  

 

Αν έχεις παραπάνω αναπτυγμένη την sub μεριά σου... πως είσαι πετυχημένη ως Dommie? Είσαι με ένα άπειρο sub?
Για την ποιότητα όπως το θέτεις δεν διαφωνώ... έχει μεγάλη σημασία η συμπεριφορά... Ωστόσο έγω μίλησα για την ποιότητα της κλίσης... θεωρώ κατ'εμε οτι δύο πράγματα με απόλυτη επιτυχία δεν μπορείς να τα κάνεις διότι κάπου έχεις μεγαλύτερη κλίση. Αν ωστόσο εσύ και ο κάθε εσύ μπορείς να το κάνεις είναι αποδεκτό και σου βγάζω το καπέλο.
Όσον αφορά τον φίλο μου δεν μπορώ να απαντήσω γι αυτόν... Δεν βρίσκεται στο φόρουμ οπότε το ερωτημά σου θα μείνει αναπάντητο.

 

Σε περίμενα  

Θα ήθελες να το αναπτύξεις; να πείς τι γνώμη σου; Πως το αντιλαμβάνεσαι εσύ το όλο θέμα switch?
Αν δεν επιθυμείς να τοποθετηθείς δεκτό  

 

You spoke for the devil and there he came… επομένως  

Κατά τη δική μου γνώμη και εμπειρία (disclaimer αυτό), switch υπάρχουν μόνον στο επίπεδο «κρεβάτι». Η Κυριαρχία και η υποταγή είναι τα δυο άκρα ενός άξονα, οπότε όσο πας προς το ένα, απομακρύνεσαι από το άλλο. Σημείο ισορροπίας δεν… Κάπου θα γέρνεις  

Σε καθαρά σεξουαλικό επίπεδο, μπορείς να «παίζεις» λίγο το παιχνιδάκι της ισχύος, όχι περισσότερο βέβαια από όσο χρειάζεται για να αποδειχτεί ο πραγματικά Ισχυρός του διπόλου, οπότε τότε καταλύεται η έννοια της μάχης.

Η επιθυμία της Ισχύος είναι κάτι που υπάρχει μέσα σε όλους μας, αφού είμαστε και ζωώδες κομμάτι και αυτό δεν αποφεύγεται. Επομένως, η Ισχύς είναι ζητούμενο για όλους. Στην πορεία, τόσο στο ζωώδες κομμάτι μας, όσο και στα άλλα, είτε αναγνωρίζουμε ότι είμαστε οι ισχυρότεροι, οπότε γινόμαστε οι Κυρίαρχοι, είτε ότι κάποιος είναι ισχυρότερος από εμάς, οπότε υπαγόμαστε σε αυτόν. Και αυτή η υπαγωγή έχει πολλαπλά οφέλη, εκ των οποίων πηγάζει και η ηδονή που απολαμβάνουμε ως «από κάτω».

Ως προς την απάντηση που έδωσα και κουόταρες…  

Δεν υπάρχει ζεύγος (σε κανένα επίπεδο σχέσης αλλά ας μείνουμε στα ερωτικά) που να μην έχει κανόνες, που να μην έχει κώδικες, που να μην έχει κόκκινες γραμμές (ο ένας, ο άλλος αλλά και οι δυο μαζί), δεν υπάρχει περίπτωση όταν κάτι πάει στραβά να μην θες με κάποιον τρόπο να τιμωρήσεις τον άλλο (και αυτό είναι επιθετικότητα) ή/και τον εαυτό σου (και αυτό είναι ενοχή). Αν ξέρεις και συνειδητοποιείς ότι αυτά είναι αναπόφευκτες ανθρώπινες (και ζωώδεις) τάσεις, τα μαζεύεις (όσο μπορείς), τα διαχειρίζεσαι, τα επεξεργάζεσαι, τα επικοινωνείς, τα δουλεύεις με τον εαυτό σου αλλά και μαζί με τον άλλο. Όταν δεν τα συνειδητοποιείς, αυτά δεν εξαφανίζονται. Σπρώχνονται στο ασυνείδητο, όπου βιώνονται ως ενοχή και παράγουν έναν φαύλο κύκλο πολύ κακών συναισθημάτων και αντιδράσεων  

 

Kαλησπερες.   Βασικα δεν θα επρεπε να σε ενδιαφερουν οι γνωμες των αλλων. Λες αυτες να καθορισουν το Ειναι σου; Οσο για τον φιλο σου που ειπε οτι οι switch ειναι για τους φτωχους εκανε λαθος. Για τους πλουσιους ειναι. Ενας φτωχος σ ενα μαγαζι θα παραγγειλει καμια σουπα. Ενας πλουσιος θα φαει οτι τραβαει η ορεξη του. Επισης σου ειπε οτι μια switch ειναι μια μη εκπαιδευμενη σκλαβα. Μπορει και να ειναι ετσι. Κι αν εκπαιδευτει; Και ποιος δεν σου λεει οτι δεν κρυβει μια Κυριαρχη ταση η οποια θα βγει στην επιφανεια μετα απο καιρο; Ενας σοφος ειχε πει: Οτι οριοθετειται ειναι νεκρο.  

 

Όποτε σε διαβάζω πάντα λες αυτά που σκέφτομαι. Ευχαριστώ για την τοποθετησή σου... πιο καθαρή δεν θα μπορούσε να γίνει...
Στο κάπου θα γέρνεις έχω κολήσει και εγώ... γι αυτό κ τονίζω οτι δεν μπορείς να κάνεις δυο πράγματα ταυτόχρονα και τα δυο με επιτυχία.

Πιο πολύ το αντιλαμβάνομαι σαν role play μέχρι στιγμής παρά ως στάτους... αλλά εδώ είμαι για κάθε άποψη.

Μου αρέσει να ακούω γνώμες και να βλέπω την διαφορετικότητα του καθέ ενός... υπάρχουν τόσες διαφορετικές οπτικές γωνίες που μπορεί να ακούσεις κάτι που δεν το έχεις σκεφτεί. Το είναι μου δεν μπορεί να μου το καθορίσει κανέις... Ξέρω πολύ καλά τι μου αρέσει και αυτό δεν αλλάζει...

Για αυτο και λέω οτι μπορεί το switch να είναι ένα προστάδιο πριν επιλέξει κάποια κλίση σταθερή... αλλά μπορεί να μην ισχύει αυτό.

 

συχνά, μεταξύ άλλων, συγχέεται το ρητό με το συνειδητό ή το αποδεκτό και συμφιλιωμένο. χουιτς ιζ δε κεης.

 

Συχνα μπορει   Αλλα δεν ειναι απο τις δικες μου... συγχυσεις, εγω εχω αλλες  
Για να γινει κατι συμφιλιωμενο, αποδεκτο, ρητο (σε μενα με αυτη τη σειρα), πρεπει πρωτα να γινει συνειδητο.

 

Οι switch είναι οι "αμφισεξουαλικοί" του bdsm.

Τα ίδια λέγονται και για τους αμφισεξουαλικούς.

Από τους μεν gay πως δεν έχουν αποδεχτεί ακόμα την ταυτότητα τους, από τους μεν στρέιτ πως είναι κρυφές αδερφές ή λεσβίες.

Στην πραγματικότητα είναι άνθρωποι που αρέσκονται στο να καυλώνουν και με αρσενικά και με θηλυκά.

Το πρόβλημα δεν είναι βέβαια οι αμφισεξουαλικοί αλλά οι φανατικοί.

Ο κάθε άνθρωπος έχει το δικαίωμα να αυτοπροσδιορίζεται.

Οι φανατικοί είναι εκείνοι που μπλοκάρουν την ελευθερία του αυτοπροσδιορισμού και της αυτονομίας των ανθρώπων σε όλα τα επίπεδα.

Το bdsm είναι μια ομπρέλα που από κάτω της βρίσκουν καταφύγιο όσοι σχετίζονται με τον σαδομαζοχισμό, το kinky, τα φετίχ, τις σχέσεις ελέγχου και πολλά άλλα.

Το πρόβλημα είναι πως εντός αυτής της ομπρέλας κυκλοφορούν απόψεις.

Απόψεις που κρίνουν την επιλογή του άλλου.

Οι απόψεις έχουν φτάσει σε τέτοιο σημείο όπου επιστρατεύεται ακόμα και η τεστοτερόνη, μια αθώα ορμόνη, για να συνδέσει την Κυριαρχία με τον ανδρισμό, το μούσκουλο, τον άνδρα οδηγό και άλλα τέτοια χαριτωμένα οδηγώντας σε μισογυνισμό την σκέψη.

Αυτόν τον ιδιότυπο ρατσισμό τον γνωρίζουμε πολύ καλά όσοι εμπλεκόμαστε με τις σχέσεις ελέγχου από τους επικριτές του vanillobdsm και του πολιτικά ορθού.

Προσωπικά δεν θα εμπλεκόμουν με switch στον βαθμό εκείνο που δεν θα είχε έλεγχο.

Και αυτό όχι γιατί θεωρώ το switch ως κάτι το προβληματικό αλλά επειδή ο έλεγχος είναι η καύλα μου και ο προσδιορισμός μου.

Θα εμπλεκόμουν μόνο όταν η switch σκλάβα μου έβγαζε τον switch εαυτό της μόνο κάτω από τον δικό μου έλεγχο και φυσικά όχι σε εμένα γιατί απλά δεν είμαι switch.

Εκεί δεν θα είχα πρόβλημα με το switch.

Βέβαια όλα τα παραπάνω ισχύουν όταν υπάρχει συνείδηση εαυτού.

Γιατί είθισται η επιλογή, τουλάχιστον σε διαδικτυακό επίπεδο, να είναι πρόχειρη και ασυνείδητη.
Μπουκάρει ο κάθε φαντασιωμένος και πικραμένος vanilla σε bdsm ιστότοπους, κοτσάρει ένα switch γιατί έτσι διευρύνει το πεδίο δράσης του και όποιον πάρει ο χάρος.
Μπουκάρει η κάθε φαντασιωμένη και αυτοπροσδιορίζεται χωρίς να έχει απολέσει την ηθική του vanilla από το πετσί της και κάνει το switch σημαία της κακομοιριάς της.

Προσωπικά γνωρίζω switch που είναι switch και τους σέβομαι απεριόριστα.

Δεν σέβομαι τους "ερασιτέχνες" και αυτό γιατί εκείνοι πρωτίστως δεν σέβονται τον εαυτό τους.

 

το τι επιλέγει κανείς, λιγότερο ή περισσότερο συνειδητά, είναι λογαριασμός του.
το πού καταφεύγει, επίσης.
δεν είναι με κάποιον τρόπο υποδεέστεροι αξιολογικά όσοι μένουν κι εγκλωβίζονται στη δυσφορία τους.
ο φαντασιωμένος, ο φοβισμένος, ο πικραμένος κι ο κάθε με τον εαυτό του δυσφορούντας γίνονται επίσης αντικείμενα «ιδιότυπου ρατσισμού».
διαλέγω τις παρέες μου για να κερδίζω περιεχόμενο, προστατεύω το χώρο μου απ' όποιον επιχειρεί λαθροχειρία, κόβω και τον αέρα σε όποιον επιδιώξει να μου πετάξει στη μούρη σαν υποχρεωτική τη δυσφορία του, αλλά μέχρι εκεί.
απαίτηση να υιοθετήσει κάποιος τη δική μου ανάλυση δεν έχω, γιατί η απαίτηση παράγει γκρίνια και διαχωρισμό (ρατσισμός, λέγεται με ευκολία στην αγοραία γλώσσα). ανάγκη να ζούμε ξεχωρισμένοι δεν υπάρχει, ανεξάρτητα απ' γραμμή που θα μας χώριζε. αποστάσεις είναι χρήσιμο να κρατάμε, και συγκρούσεις είναι παραγωγικό να κάνουμε.
ίδιος ο σουιτς που τρέμει να διαλέξει, μ αυτον που δε μπόρεσε να διαλέξει, και μ' αυτόν που αυτό διάλεξε, δεν είναι. αλλά «καλύτερος» δεν είναι κανένας. πιό φίλος μου ή πιο κοντινός μου κάποιος μπορεί να είναι. όταν κάποιος απαιτήσει να τον δω σαν ίδιο με τους άλλους δύο (πού είναι και του συρμού «αντιρατσιστική απαίτηση») τον αποκρούω σθεναρά και το χαίρομαι, αλλά αυτό δεν με υποχρεώνει καθόλου να τον απορρίψω. θέση έχουν όλοι.